แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 145

บทที่ 145 คุณ​เห็นฉันตาบอดจริงๆ​ใช่มั้ย

เรื่องที่กานต์​เป็นคนอัจฉริยะ​ด้านคอมพิวเตอร์​ ตอนนี้ก็มีแต่กิจจานรมนและบุริศร์รู้เท่านั้น สำหรับคนอื่นคิดไม่ถึง​ด้วยซ้ำว่าเด็กอย่างกานต์​ถึงขั้น​มีความสามารถ​ด้านคอมพิวเตอร์​ขนาดนั้น

เพราะฉะนั้น​ป้าโอคิดไม่ถึง​แน่นอน​

ขณะที่เห็นบุริศร์อุ้มกานต์​ลงมา ป้าโอลุกขึ้น​มา​จากพื้นเรียบร้อย​แล้ว​ กำลังชี้สั่งคนรับใช้ข้างๆเอายาเหล้ามาให้กับเธอ

"คุณ​ผู้ชาย ท่านลงมาแล้ว?"

ป้าโอรีบลุกขึ้น​มา​ กลับเจ็บเอวขึ้น​มาทันที​ ร้องเสียงเจ็บอุ๊ยๆสองครั้ง ตอนที่พบว่าบุริศร์ไม่สนใจใยดีเธอเลยสักนิด​ สายตาของเธอจึงมืดมิด มีความเสียใจและความทรมานใจ​อีกด้วย

บุริศร์มองข้ามการกระทำที่เจ้าเล่ห์​ของเธอไปอย่างสิ้นเชิง​ สำหรับเขาแล้ว ครั้งนี้ป้าโอทำเกินไป​แล้ว​จริงๆ

"ป้าหลิว ไปเอาวีดีโอ​กล้องวงจรปิด​ที่ห้องกล้องวงจรปิด​มา ฉันต้องการดูว่าเรื่องแจกันเป็นยังไง​กันแน่"

บุริศร์พูดอย่างเย็นชา

ป้าหลิวที่อยู่​ข้างๆรีบวิ่งเข้าไปในห้องกล้องวงจรปิด​

ป้าโอไม่ได้​รู้สึ​กตื่นตระหนก​เลยสักนิด​ สำหรับเธอแล้ว วีดีโอ​ในห้องกล้องวงจรปิด​ถูก​เธอปิดไปแล้ว​ ถึงเวลานั้นไม่มีภาพ เธอจะพูดยังไง​ก็ได้

ถึงแม้​บุริศร์พูดว่ากานต์​เป็นลูกชายของเขากับนรมนก็ตาม แต่ว่าก่อนที่เธอยังไม่ได้​เห็นผลตรวจ​ดีแอนด์​เอเธอไม่เชื่อหรอก

ใครจะไป​รู้​แคทเธอรีคนนั้นตั้งใจทำให้คุณ​ผู้ชายสับสนถึงได้พูดแบบนี้ออกมา​？

ไฟไหม้​ในตอนนั้นรุนแรง​ขนาดนั้น ทุกอย่างถูก​เผ่าจนหมดสิ้น เธอไม่เชื่อหรอกว่าคุณ​นายสามารถ​หนีรอดออกจากกองไฟ ยิ่งไปกว่านั้น​ยังได้คลอดกานต์​เด็กคนนี้อีกด้วย

กานต์​นั่ง​อยู่ใน​อ้อมกอดของบุริศร์เงียบๆมาโดยตลอด​ เขาพบว่าในอ้อมกอดของบุริศร์กับนรมนแตกต่าง​กัน มีพลัง​เป็นพิเศษ​ และมีความปลอดภัย​เป็นพิเศษ​

เขาหาท่านั่งที่สบายๆพิงอยู่ในอ้อมอก​ของบุริศร์ หลับตาพักผ่อน​อยู่​ ไม่ไปมองสายตาที่โกรธแค้น​และจ้องมอง​ของป้าโอ

บุริศร์เห็นเขาพิง​อยู่​ในอ้อมอกของตัวเองอย่างกับแมวตัวน้อยๆ จู่ๆหัวใจเกิดหวานชื่นอย่างเต็ม​อก

หรือนี่อาจจะ​เป็นความรู้สึก​ระหว่าง​ความรักของพ่อลูกกันหรอกมั้ง​？

พอใจอย่างมาก และมีความสุข​เหลือเกิน​ วินาที​นี้​เขาแทบจะอยากเอาสิ่ง​ที่​ดีที่สุดในโลกนี้ให้กับกานต์​

เห็นการตามใจและความอ่อนโยน​ของบุริศร์ สีหน้าของป้าโอดูแย่ไม่เบาเลยทีเดีย​ว เธออยากพูดบางอย่าง​ แต่ก็อดใจ​ไว้

ป้าหลิวนำวีดีโอ​กล้องวงจรปิด​มาอย่างเร็ว​ไว

บุริศร์ไม่กล้าขยับตัว​ กลัวว่าตัวเองขยับตัว​ปุ๊บกานต์​ก็จะขยับตัว​ตามด้วย เขามีความสุข​กับวินาที​นี้​ ถูก​ลูกชายตัวเอง​ต้องการ และพิงไว้ ความรู้สึก​แบบนี้ไม่เลวเลยจริงๆ

"วางอยู่ใน​คอมพิวเตอร์​ ให้ทุกคนดูว่าเรื่องราวเป็นยังไงกันแน่?"

เสียงของบุริศร์อ่อนโยนขึ้น​มาบ้าง เหมือนกลัวทำให้กานต์​ที่อยู่​ในอ้อมอกตกใจ

ป้าหลิวดูออก​อยู่​แล้วความรักที่บุริศร์มีให้กับกานต์ เธอรีบเสียบคลิปวีดีโอ​เข้าไปในคอมพิวเตอร์​

คลิปวีดีโอเริ่มฉายออกมา​ เริ่มตั้งแต่เช้าวันนี้ ฉายออกมาเป็นตอนเป็นตอน

ตอนที่ป้าโอปรากฏ​ตัว​ออกมา​ในห้องกล้องวงจรปิด​ ทุกคนต่างอึ้งกันหมด รวมทั้งป้าโอด้วย ตัวเธอเองก็อึ้งค้างไปเลย

"นี่เกิดอะไร​ขึ้น​？"

ป้าโอรู้สึก​ว่า​ตัวเองเห็นผีเข้าแล้ว

หลังจาก​เธอตัดแหล่งจ่ายไฟไปแล้วแท้ๆถึงค่อยไปที่ห้องกล้องวงจรปิด​ ทำไมถึงถูก​ถ่ายไว้ข้างในหล่ะ​？

หรือว่านอกจากเธอรู้ห้องกล้องวงจรปิด​ของตระกูล​โตเล็กแล้ว ยังมีกล้องวงจรปิด​อื่นๆอีกด้วย？

นั่นก็ไม่ถูก​นะ ระบบกล้องวงจรปิด​ล้วนถูก​ห้องกล้องวงจรปิด​ควบคุม​ สถานการณ์​ที่​ไม่มีไฟเป็นไปไม่ได้​ที่จะถ่ายเธอเอาไว้ข้างใน?

ป้าโอไม่อาจเข้าใจ​ กานต์​กลับยกมุมปากขึ้น​มา​

ยายแก่คนนี้โง่จริงๆ！

ถึงแม้​ไฟถูกตัดไปแล้วก็ตาม แต่ว่ายังมีมือถือ​อยู่​นะ！

มือถือ​ก็มีฟังชั่น​ในการถ่ายรูป​เช่นกัน

ที่สำคัญใช้เทคโนโลยี่​คอมพิวเตอร์​เคลื่อนย้ายกล้องวงจรปิด​ไปที่คลิปวีดีโอ ความจริงก็ไม่ใช่เรื่องยากอะไร​

ป้าโอคิดไม่ตกและไม่อาจเข้าใจ แต่บุริศร์เข้าใจดี

เขายิ้มแย้ม​อย่างเรียบเฉยและมองดูกานต์​ที่แกล้งหลับจู่ๆรู้สึก​ว่า​กานต์​ในขณะนี้เหมือนท่าทางของนรมนที่แอบทำเรื่องร้ายๆเหลือเกิน​

สายตาของเขาอ่อนโยน​มากยิ่งขึ้น​

ผู้ใหญ่​รอบข้าง​ไม่กล้าหายใจแรงๆ มองดูป้าโอในคลิปวีดีโอ​ซึ่งกำลังตัดแหล่งจ่ายไฟอย่างเงียบๆ จากนั้น​ก็ปิดระบบกล้องวงจรปิด​ ถึงจะเดินออกมาจากห้องกล้องวงจรปิด​อย่างเร่งรีบ​

ตอนที่เธอกลับมาที่ห้องรับแขก​ เห็นกานต์​ไปที่ห้องน้ำพอดี

ที่หน้าของป้าโอเผยรอยยิ้ม​ที่เจ้าเล่ห์​ออกมา​ ทันทีนั้นเธอผลัก​แจกันข้างๆตกลงไปที่พื้น​ จากนั้น​หลบซ่อนอยู่

กานต์​ได้ยินเสียงรีบออกมาจากห้องน้ำเพื่อตรวจสอบ​ถูก​ป้าโอที่หลบอยู่ข้างๆเห็นพอดี ทันใดนั้น​เรียกเขาไว้

"หยุดนะ！นายทำแจกันแตกก็จะหนีไปเลยใช่มั้ย​?"

คนรับใช้รอบข้าง​ตะโกน​ขึ้น​มา​อย่างกะทันหัน​

หัวของป้าโอเลือดกระเด็น​ออกมา​ เธอพูดแบบอ่อนแรง " คุณ​ผู้ชาย ฉันไม่ไป！ฉันเป็นคนที่บ้านตระกูล​โตเล็ก ตายไปก็เป็นผีที่บ้านตระกูล​โตเล็ก คุณ​ผู้ชายต้องการไล่ฉันออกไป นอกซะจากยกศพฉันออกไป！"

บุริศร์คิดไม่ถึงป้าโอจะมาไม้นี้ เขารีบปิดตาของกานต์​ หัวใจข้างในทั้งโมโห​ทั้งโกรธแค้น​และทั้งหมดหนทาง​

"ป้า......."

เขาอยากพูดอะไรอีก ป้าโอได้เป็นลมหมดสติไปแล้ว ทันทีนั้นเลือดสดๆทำให้พื้นเปื้อนเลือดไปหมด​

บุริศร์ตื่นตระหนก​

เขาไม่ได้คิดจะให้เธอตาย ที่สำคัญวินาที​นี้​เขาถึงกับรู้สึก​ทรมานใจ

"ป้าหลิว รีบโทรหารถพยาบาล​ฉุกเฉิน​เร็วๆ！"

"ค่ะๆๆ！"

ป้าหลิวตกใจไปหมด ได้ยินเสียงตะโกน​ของบุริศร์สติสตางค์​ถึงได้กลับมา แล้วก็​รีบวิ่งไปโทรศัพท์​

ไม่นานนัก รถพยาบาล​ก็มาตามเสียง พาป้าโอไปโดยตรง​ ป้าหลิวพวกเธอเริ่มจัดการคราบเลือด​ที่พื้นโดยเร็ว​

ป้าโอไม่มีลูกชายและลูกสาว ทั้งชีวิต​นี้อยู่ที่บ้านตระกูล​โตเล็ก ตอนนี้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น​มา​ บุริศร์ไม่สนใจไม่ได้อยู่แล้ว​

เขาโทรศัพท์​ถามแชมป์​ว่ากิจจาเป็นยังไง​ แชมป์​พูดว่ากิจจาแค่ทานอาหาร​แล้วท้องเสียเท่านั้นเอง​ ไม่เป็นอะไรมาก ซึ่งกำลังกลับมา​แล้ว

อาหารที่​บ้านตระกูล​โตเล็กเข้มงวดกวดขัน​มาโดยตลอด กิจจาท้องเสียได้ยังไง​？

ในนี่ต้องมีความลับ ตอนนี้บุริศร์ก็คิดมากไม่ได้​แล้ว เขาให้แชมป์พากิจจากลับบ้าน​ ตัวเองอยากพากานต์​ไปดูอาการ​ของ​ป้าโอ แต่กานต์​กลับส่ายหน้า​พูดว่า​ "คุณบุริศร์ ผมรอคุณ​อาจารย์​แชมป์​และกิจจาที่บ้านเถอะ​

ผมรู้ว่าคุณ​เป็นห่วง​ป้าโอคนนั้น คุณ​ไปเองเถอะ​ ถ้าหาก​ผมก็ตามคุณ​ไปด้วย เธอเห็นผมแล้วจะไม่พอใจได้นะ ที่สำคัญหากให้คุณ​แม่พบเห็น​ ผมควรจะพูดยังไง? ผมไม่ชอบเธอ แต่ว่าผมจะไม่พูดให้เธอเสียๆหายๆหรอก ไม่ไปดีกว่า​"

กานต์​เปิดเผย​ ไม่ชอบก็คือไม่ชอบ เขาดูออกว่าบุริศร์แคร์​ป้าโอ แต่ให้ตัวเองชอบหรือว่าเห็นใจผู้หญิง​คนนั้นเขาทำไม่ได้​

บุริศร์เห็นว่ากานต์​มี​ความคิดของตัวเองสูงมาก ก็ไม่ได้บังคับ​อะไร

"งั้นได้เลย ถ้าหาก​มี​เรื่อง​อะไร​โทรหาฉันได้ทุกเมื่อ​เลยนะรู้รึเปล่า? จำไว้นะ นายไม่ใช่เด็กที่ไม่มีพ่ออีกต่อไปแล้ว ใครรังแก​นายอีก อย่าอดทน​อดกลั้น​นะ

"อืม รู้แล้ว！ขอบคุณ​นะ คุณบุริศร์！"

กานต์​ดีใจจนยิ้มแย้ม​ออกมา​

เห็นรอยยิ้ม​ที่สดใส​ขนาดนี้ของลูก บุริศร์เกิดอุ่นใจขึ้น​มา​อย่างกะทันหัน​ ความรู้สึก​แบบนั้นเป็นสิ่งที่ทุกอย่างไม่อาจเปรียบเทียบ​ได้เลย