แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 155

บทที่ 155 ผมยินยอมการแก้แค้นและความโกรธของคุณ

พฤกษ์หนาวจนตัวสั่นไปหมด รีบสวมใส่เสื้อโค้ต และอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “ในนี่เป็นฤดูหนาวเหรอครับ?”

“นี่คือฤดูหนาวที่เลียนแบบโดยหลักการทางชีววิทยา”

นรมนพูดนิ่งๆ ยกเท้าเดินเข้าไปข้างในแล้ว

พฤกษ์ไม่ค่อยเข้าใจความหมายของนรมน แต่ก็ไม่ได้ถามอะไรมาก เดินตามเข้าไป

สวนดอกพลัมที่นี่มีหลากหลายพันธุ์ แม้แต่พลัมสีเขียวก็มี ดูออกว่าบุริศร์ตั้งใจจริงๆ

กลิ่นหอมของดอกพลัมซึมซาบเข้าไปในหัวใจ

นรมนค่อยๆเดินในป่าดอกพลัม หัวใจละลายไปทีละนิด

เมื่อเดินถึงข้างในสุดจะเป็นหอศิลป์

นรมนค่อยๆเดินไปข้างหน้า ผลักประตูของหอศิลป์ออกเบาๆ กลิ่นหอมเย้ายวนลอยมา

ในนี่มีกระถางของดอกพลัม ดูประณีตกว่าดอกพลัมธรรมชาติด้านนอก

นรมนมองดูภาพที่แขวนในหอศิลป์ รู้สึกคุ้นตาเล็กน้อย

ทันใดนั้นดวงตาของเธอก็แดงก่ำทันที

นั่นเป็นผลงานที่เธอเพิ่งจะฝึกวาดภาพในอายุสี่ขวบ จริงๆก็ไม่เชิงว่าเป็นผลงาน เป็นเพียงแค่ระบายสีเท่านั้น แต่บุริศร์มีได้ยังไง?

นรมนเดินมาข้างหน้า มองดูร่องรอยที่ตัวเองทิ้งไว้ แน่ใจว่านี่คือภาพที่ตัวเองทำในตอนนั้น

เมื่อมองตามภาพนี้ไปทางทิศเหนือ มีผลงานของเธอทั้งเธอที่อายุห้าขวบ อายุเจ็ดขวบ อายุแปดขวบ และภาพวาดที่เธอได้รับรางวัลเมื่ออายุสิบสองปี จนกระทั่งนรมนจบการศึกษาจากมหาวิทยาลัย ในที่นี้มีผลงานเกือบทั้งหมดในชีวิตของเธอ

ทุกผลงาน บุริศร์ให้คนไปล้อมกรอบแขวนไว้ แม้แต่ฝุ่นสักนิดก็ไม่มี

น้ำตาของนรมนจะกลั้นไม่อยู่อยู่แล้ว

ผู้ชายซื่อบื้อคนนี้ ทำไมไม่เคยให้เธอรู้เรื่องพวกนี้เลย?

“บุริศร์มาบ่อยไหมในช่วงห้าปีที่ผ่านมา?”

น้ำเสียงของนรมนต่ำลงเล็กน้อย

พฤกษ์พยักหน้า “ครับ ช่วงแรกๆ ประธานบุริศร์มักจะอยู่ที่นี่คนเดียว ไม่ให้ใครตาม จากนั้นมาอาทิตย์ละครั้ง ไม่เคยเปลี่ยน แต่ทุกครั้งที่มา ประธานจะมาคนเดียว แม้แต่ผมก็ไม่ให้ตามมาด้วย เขาบอกว่าที่นี่เป็นพื้นที่ส่วนตัวของเขา ไม่อนุญาตให้ใครเข้ามา วันนี้ผมพาคุณหญิงมา ไม่รู้ว่าประธานบุริศร์จะโมโหหรือเปล่า”

“ไม่หรอก”

นรมนยิ้มจางๆ แววตาเต็มไปด้วยความรู้สึก

เธอเดินดูทั้งหอศิลป์ ราวกับดูทั้งชีวิตของตัวเอง

แม้ว่าบุริศร์จะไม่ได้ตั้งหลุมศพให้เธอ แต่กลับใช้วิธีนี้ระลึกถึงเธอ คิดถึงเธอ ความรู้สึกลึกซึ้งแบบนี้ถ้าไม่ใช่ความรักละก็ แล้วยังมีอะไรที่เป็นความรักอีกล่ะ?

นรมนค่อยๆสังเกต มองดูอย่างระมัดระวัง

เดินข้ามผ่านหอศิลป์ ข้างหลังเป็นห้องนอนห้องหนึ่ง

ที่นี่มีชุดแต่งงานและชุดประกอบพิธีแบบจีน

นรมนดูออกว่า นั้นเป็นชุดที่เธอใส่ตอนแต่งงาน ชุดแต่งงานชุดนี้บุริศร์ให้ส่งมาจากต่างประเทศในตอนนั้น แม้ว่างานแต่งจะปุบปับไป แต่ทุกสิ่งที่มอบให้นรมน บุริศร์ไม่เคยจะปล่อยให้ผ่านแบบถูๆไถๆ

ว่ากันว่าชุดแต่งงานชุดนี้ออกแบบโดยดีไซเนอร์ชื่อดังในปารีสฝรั่งเศส และบุริศร์สั่งซื้อเมื่อนานมาแล้ว

บางทีมันอาจจะไม่ได้เตรียมไว้สำหรับนรมนในตอนนั้น แต่ในที่สุดมันก็สวมเข้ากับร่างกายของเธอ และกลายเป็นชุดแต่งงาน ชุดพิธีแต่งงานของเธอ

และเครื่องแต่งกายสไตล์จีนชุดนั้นเป็นนรมนเป็นคนเลือก มีปกเสื้อคู่ ดูโบราณ และดูสง่างาม

เธอเดินมาตรงหน้าชุด สัมผัสเบาๆ ราวกับยังรู้สึกถึงอุณหภูมิบนนั้นได้

ด้านหลังของชุดมีชุดทักซิโด้สีขาว ซึ่งบุริศร์สวมในตอนนั้น และนรมนซื้อให้เขาด้วยตัวเธอเอง

ชุดประพิธีนี้ยังแขวนไว้ที่นี่ ด้านหลังมีแผ่นป้ายแขวนอยู่ที่ตรงกลางห้องโถง โดยมีตัวอักษรสีทองสี่ตัวเขียนอยู่

“รักกันตลอดไป!”

นรมนรู้สึกเศร้าเสียใจ กลั้นน้ำตาไม่อยู่อีกต่อไป

กุมมือของท่าน อยู่เคียงข้างจนแก่เฒ่า นี่เป็นความคิดหนึ่งเดียวที่เธอแต่งงานกับบุริศร์ในตอนนั้น เมื่อห้าปีก่อนเธอคิดว่าบุริศร์ทรยศเธอ จากนั้นก็เริ่มเกลียดผู้ชายคนนี้ แต่ไม่คิดว่าห้าปีที่ผ่านมานี้ เขาระลึกความทรงจำเกี่ยวกับการแต่งงานและความรักของพวกเขาด้วยวิธีนี้

นรมนเห็นแหวนสองวงที่วางบนโต๊ะในห้องโถงใหญ่ ซึ่งเป็นแหวนที่พวกเขาแต่งงานในตอนนั้น

ตอนนั้นนรมนได้ทิ้งแหวนนี้ไว้ ไม่คิดว่าบุริศร์ยังคงเก็บมันไว้

ภายใต้แหวนคือทะเบียนสมรสของพวกเขา

ทะเบียนสมรสไม่ใหม่อีกต่อไป แม้ขอบและมุมจะดูทรุดโทรมไปหน่อย แต่ก็ดูออกว่าถูกคนเปิดดูบ่อยๆ

นรมนเอาออกมาดู ใบหน้าที่คุ้นเคยทำให้เธอน้ำตาคลอ

ทันใดนั้นราวกับนึกอะไรได้ นรมนเอารูปที่ไว้ในแขนเสื้อออกมา

นั่นเอามาจากตระกูลทวีทรัพย์ธาดา เป็นผู้หญิงที่อยู่บนขาตั้งภาพของชินทร เป็นภาพที่เหลืองเก่า แต่ที่น่าแปลกคือ หน้าตาเธอเหมือนกับนรมนคนเก่าเป๊ะๆเลย

ในโลกนี้จะมีคนที่คล้ายกันขนาดนี้ได้อย่างไร?

ที่สำคัญคือถ้าผู้หญิงคนนี้มีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับชินทร ตอนนี้เธอเกือบจะอายุเท่ากับแม่นรมนแล้ว?

นรมนรู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

ผู้หญิงคนนี้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอ?

ทำไมถึงได้เหมือนขนาดนี้?

ถ้าหากพูดว่าพวกเขาเป็นคนเดียวกัน คาดว่าคงไม่มีใครสงสัย แต่ว่าเธอดันไม่ได้มีความเกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนนี้เลย

ในใจของนรมนเกิดความสงสัย

เธอไม่เคยได้ยินเลยว่าเธอไม่ใช่ลูกตระกูลธนาศักดิ์ธน ยิ่งเธอไม่เคยได้ยินว่ามีการติดต่อใดๆระหว่างตระกูลธนาศักดิ์ธนและตระกูลทวีทรัพย์ธาดา หรือมีความสัมพันธ์แบบญาติ รูปภาพที่คล้ายกันขนาดนี้คืออะไร?

นรมนคิดเท่าไหร่ก็คิดไม่ออก

เธอเก็บรูปภาพอีกครั้ง

ที่นี่เต็มไปด้วยกลิ่นไอของเธอ แม้ว่าเธอจะไม่อยู่แล้ว ดอกหญ้าแต่ละดอกในนี้ ต้นไม้แต่ต้น ล้วนตกแต่งตามความชอบของเธอ