แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 182
บทที่ 182 ต่อให้เป็นกับดักฉันก็จะไป
น้ำในแก้วชาร้อนมาก กระเด็นใส่มือผู้หญิง พริบตาเดียวก็ถูกลวกจนเป็นตุ่มน้ำพุพอง แต่ว่าผู้หญิงกลับไม่ได้สังเกตเห็นเลยสักนิด
"เป็นอะไร？ทำไมอยู่ดีๆก็ป่วยหนักอย่างกะทันหัน？ไปสืบมาให้ฉัน！เรื่องราวเป็นยังไงกันแน่？"
ผู้หญิงขว้างปาข้าวของรอบๆทั้งหมดไปที่พื้นเหมือนบ้าคลั่ง ชิ้นส่วนที่แตกละเอียดเต็มไปหมด แต่ว่ากลับไม่มีคนกล้าเข้ามา
หลังจากนั้นไม่นาน ข่าวที่หลังจากบุริศร์รู้ว่านรมนถูกขายและอาเจียนออกมาเป็นเลือดติดต่อกันสามครั้งเข้ามาในหูผู้หญิง
"ผู้หญิงที่เลวทราม！ต่อให้ถูกฉันขายไปแล้วก็ตาม ยังคงทำร้ายคนไม่เบาเลยทีเดียว！คุณผู้ชายที่แสนดีของฉัน ถึงกับทำตัวต้อยติ่งเพราะผู้หญิงถึงเพียงนี้เชียวรึ！"
เธอโยนข้าวของข้างๆออกไปอีกครั้ง สายตาที่โหดเหี้ยมนั้นแทบอยากจะฆ่าหั่นศพนรมนเป็นหมื่นๆชิ้น
ในขณะนี้ทุกคนต่างมองเห็นความโกรธแค้นของเธอ
เธอไม่ใช่คนอื่นคนไกล เป็นป้าโอที่บุริศร์ตามหาไม่เจอพอดี
"คุณหมอว่าไง？"
ป้าโอเป็นห่วงบุริศร์จริงๆ ได้ยินว่าบุริศร์อาเจียนออกมาเป็นเลือดและนอนอยู่ในโรงพยาบาลเพราะข่าวคราวนี้ โกรธแค้นจนใจจะขาดและในขณะเดียวกันก็ไม่ลืมที่จะถามถึงอาการป่วยของบุริศร์
คนรับใช้พูดแบบระมัดระวังและหวาดกลัว:"คุณหมอพูดว่าประธานบุริศร์มีความรักที่ลึกซึ้งเกินไป หัวใจและปอดได้รับบาดเจ็บ อาจจะ อาจจะ.............."
"อาจจะยังไง？"
ป้าโอกังวลใจอย่างกะทันหัน
คนรับใช้เหงื่อท่วมหัว กลับไม่กล้าพูดออกมา
"ในโลกนี้รักษายากที่สุดก็คือโรคคิดถึง ประธานบุริศร์อาจจะรู้ว่าคุณหนูนรมนมีชีวิตอยู่อีกไม่นานแล้ว เพราะฉะนั้นตัวเองจึงไม่อยากมีชีวิตอีกต่อไป"
ในที่สุดมีคนรับใช้ที่กล้าหาญพูดการคาดคะเนแบบนี้ออกมา กลับถูกป้าโอถีบล้มลงไปที่พื้น
"เหลวไหล！ผู้ชายทั้งแท่ง เป็นไปได้ไงทำเป็นจะเป็นจะตายเพราะผู้หญิงคนเดียว? "
ป้าโอหายใจแรงๆ แต่ว่าเหมือนกับนึกถึงอะไรบางอย่าง ล้มลงไปนั่งที่โซฟาด้วยดวงตาที่ไร้ชีวิตชีวา
เธอร้องไห้ไปด้วยและหัวเราะไปด้วย ในที่สุดตะคอกเสียงทุ้มต่ำออกมาว่า:"ทศกร ทั้งชีวิตนี้คุณรักเดียวใจเดียว คิดไม่ถึงลูกชายของคุณก็รักเดียวใจเดียวเช่นนี้ นี่เป็นคำสาปแช่งบ้านตระกูลโตเล็กรึยังไงกัน？หรือว่าฟ้าลงโทษฉัน？ไม่นะ！ไม่ได้สิ！คุณผู้ชายตายไม่ได้！บุริศร์ตายเพื่อผู้หญิงไม่ได้เด็ดขาด！ฉันไม่อนุญาต！ฉันไม่อนุญาต！"
ป้าโอเริ่มขว้างปาข้าวของในบ้านเหมือนกับบ้าไปแล้ว
คนรับใช้ทั้งหลายระมัดระวังและหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าเข้าใกล้แม้แต่คนเดียว ยิ่งไม่ต้องพูดว่าปลอบใจและห้ามปรามเลย
หลังจากป้าโอระบายอารมณ์ได้สักพักใหญ่ๆถึงจะสงบสติอารมณ์
ในขณะนี้ ข่าวคราวแพร่ออกมาอีกครั้ง พูดว่าบุริศร์เข้าไปในห้องผ่าตัดอีกครั้ง
ป้าโอนิ่งเฉยไม่ได้อีกต่อไปแล้ว
"เตรียมรถยนต์ให้พร้อม！ฉันจะไปบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็ก！"
ตอนที่ป้าโอตัดสินใจแบบนี้ คนคนนึงเดินเข้ามาจากข้างนอก เป็นตังเม
"ป้าไปไม่ได้！ถ้าหากเป็นกับดักหล่ะ？บุริศร์เป็นคนที่ไร้ความปราณีขนาดนั้น เป็นไปไม่ได้ที่จะเสียใจเพราะผู้หญิงคนเดียวแบบนี้？"
"ไสหัวออกไปซะ！"
ป้าโอไม่สนการห้ามปรามของตังเมเลยสักนิด ยืนยันจะไปให้ได้
"ป้าโอ ป้าลองคิดดูสิ นี่อาจจะเป็นกับดักจริงๆก็ได้นะ"
ตังเมถูกเธอผลักล้มลงไปที่พื้น ซมซานจนดูไม่ได้ กลับยังหวังว่าสามารถขวางเธอไว้
ป้าโอกลับพูดอย่างหนักแน่น:"ต่อให้เป็นกับดัก ฉันก็จะไป！วันนี้ใครมาขัดขวางฉัน ฉันมีเรื่องกับคนนั้น！"
ตังเมถูกสายตาของเธอทำให้ตกใจกลัว รีบปล่อยมือโดยเร็ว
ป้าโอรีบไปที่โรงพยาบาลอย่างกับคนบ้าคลั่ง
ตอนที่พฤกษ์เจอป้าโอ ขมวดคิ้วเล็กน้อย และขวางเธอไว้จากจิตใต้สำนึก
"ป้าโอ ตอนนี้ประธานบุริศร์กำลังช่วยเหลือชีวิตอย่างเร่งด่วน รบกวนป้าออกไปเถอะ！"
"ไสหัวไป！"
ป้าโออยากผลักพฤกษ์ออกไป แต่ว่าพฤกษ์ไม่ใช่ตังเม เขายืนอยู่ตรงนั้นเหมือนกับรูปปั้น ทำให้ป้าโอผลักไม่ไหว
"พฤกษ์ นายไม่รู้ว่าฉันเป็นใครใช่มั้ย? ฉันเป็นแม่นมของคุณผู้ชาย！ฉันเองที่ให้นมเขาจนโต และเป็นฉันที่เห็นเขาโตขึ้นมาแบบทีละก้าวทีละก้าว ตอนนี้นายให้ฉันออกไป？นายมีสิทธิ์อะไรให้ฉันออกไป？ต่อให้คุณนายหญิงอยู่ก็ตาม เธอก็ไม่พูดจาแบบนี้กับฉัน นายคิดว่านายเป็นใคร？"
กิริยาท่าทางของป้าโอในขณะนี้หยิ่งผยองมาก
พฤกษ์ขมวดคิ้วแน่นขึ้น
ในขณะนี้ คุณหมอเปิดประตูห้องผ่าตัดออกมา พูดอย่างร้อนใจว่า:"แย่แล้ว หัวใจและปอดของประธานบุริศรได้รับความเสียหาย ตอนนี้เสียเลือดไปมาก เกรงว่า เกรงว่า........"
" คุณผู้ชาย！"
ป้าโอไม่รอให้คุณหมอพูดจบ ผลักคุณหมอออกไป วิ่งเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง ไม่เห็นพฤกษ์ผายมือเลยแม้แต่นิดเดียว คนรอบข้างต่างออกไปกันหมด ส่วนภาพเหตุการณ์คนที่บ้านตระกูลโตเล็กทั้งหมดเข้ามาแทนที่อย่างเร่งด่วน
เธอตะโกนเรียกชื่อของบุริศร์อย่างเจ็บปวดรวดร้าว วิ่งกระโจนเข้ามาที่เตียงผ่าตัดแบบไม่สนอะไรทั้งสิ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย