แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 183
บทที่ 183 ทุกอย่างที่ผมทำเพื่อคุณทั้งนั้น
"เริ่มตั้งแต่ตอนนี้ ป้าภาวนาให้นรมนกลับมาอย่างปลอดภัยจะดีที่สุด มิเช่นนั้น..........."
คำพูดต่อไปบุริศร์ไม่พูด แต่ว่ากลับทำให้ป้าโอตกใจมาก
"เพราะอะไร？เธอแค่ผู้หญิงคนเดียวเท่านั้นเอง！อีกอย่างห้าปีก่อนไม่ชอบเธอไม่ใช่หรือ？เธอเองที่มาตามรังควานคุณ ผู้หญิงที่คุณชอบไม่ใช่เธอไม่ใช่หรือ？ตอนนี้เธอก็แค่ศัลยกรรม และสวยกว่าเมื่อก่อน คุณก็ชอบเธอเข้าแล้ว？ความชอบแบบนี้ก็คือความคิดตื้นๆ！"
ป้าโอตะคอกแบบไม่พอใจ
บุริศร์หันหน้าไปมองเธอ พูดอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า:" ห้าปีก่อนฉันไม่เข้าใจในความรัก ฉันคิดว่าฉันไม่รักเธอ แต่ว่าตอนที่ฉันรู้ว่าเธอตั้งครรภ์ลูกของฉัน ป้ารู้มั้ยว่าฉันดีใจแค่ไหน？ตอนที่ฉันรู้ว่าเธอตายอยู่ที่กองไฟ ป้ารู้มั้ยฉันเกือบตายตามเธอไปซะทีเดียวเลย？ความรักบางอย่าง อาจจะเป็นรักแรกพบ แต่ก็มีความรักอีกอย่างนึง เรียกว่าค่อยเป็นค่อยไป และอยู่กันไปนานๆจะมีความผูกพันกันเอง หัวใจของฉันไม่ใช่เหล็ก ทุกค่ำคืนที่กลับมาดึกดื่น คือเธอเองที่คอยรอฉัน ตอนที่ฉันเมา เธอดูแลฉันโดยที่ไม่หลับไม่นอน ฉันไม่รู้ว่าเริ่มต้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เริ่มชอบเธอเดินตามฝีเท้าฉัน เริ่มชอบเธอและอยากเจอเธอ ขอแค่ได้เห็นเธอ ฉันก็รู้สึกว่าสบายใจ และฉันก็รู้สึกว่าฉันมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขดี"
"แต่ว่าไฟไหม้เมื่อห้าปีก่อนพาเธอจากไปแล้ว ฉันรู้ว่าเรื่องนั้นมีพิรุธ แต่ว่าฉันตรวจสอบไม่พบ รู้สึกว่ามีคนรบกวนฉันตลอด แต่ว่าฉันกลับหาทิศทางไม่พบ ห้าปีที่ผ่านมาหากไม่ใช่เพื่อหาผลสรุป ฉันอาจจะไม่อยู่ตั้งนานแล้วก็ได้ แต่ว่าฉันคิดไม่ถึงเลย ทุกอย่างที่ก่อตั้งขึ้นมาถึงกับเป็นป้าเอง！หรือไฟไหม้เมื่อห้าปีก่อนก็เกี่ยวข้องกับป้าใช่มั๊ย？ห้าปีก่อนป้าดีต่อเธอขนาดนั้น ฉันคิดอยู่เสมอว่าป้าชอบเธอ แต่ว่าทำไมตอนนี้ถึงโหดเหี้ยมขนาดนี้？เพราะอะไร？"
คำถามที่สงสัยของบุริศร์ทำให้ป้าโอแบกรับไม่ไหว
"ทุกอย่างที่ฉันทำเพื่อคุณทั้งนั้น ห้าปีก่อนคุณไม่ชอบเธอ แต่ว่าเธอกลับตามรังควานคุณ ฉันทำอะไรได้เล่า？ฉันได้แต่ช่วยคุณกำจัดเธอ แต่ว่าเธอรักคุณมาก ถ้าหากแค่ให้เธอไปจากที่นี่ เธอต้องกลับมาตามรังควานคุณอย่างแน่นอน！ส่วนตอนนั้นเขมิกาได้ตั้งครรภ์ลูกของบุริศร์ เด็กคนนี้เป็นเลือดเนื้อสุดท้ายของตรินท์ เพื่อเลือดเนื้อคนนี้ ฉันจึงไม่สามารถให้ผู้หญิงนรมนคนนั้นครองที่นั่งคุณนายบ้านตระกูลโตเล็ก！"
คำพูดป้าโอทำให้บุริศร์เจ็บหน้าอกอย่างยิ่ง
ที่แท้นี่ถึงจะเป็นความจริง
ที่แท้เป็นเขาเองที่ทำร้ายนรมนกับลูกๆ！
บุริศร์หัวเราะออกมาอย่างเสียงดัง
"นี่เป็นความรักที่ป้ามีต่อฉันกับตรินท์！แต่ว่าป้าถือสิทธิ์อะไร？ป้าถือสิทธิ์ที่ว่าเป็นแม่นมของเรา ก็เลยมาตัดสินใจแทนเราได้ทุกอย่างงั้นเหรอ？ป้าเป็นแค่แม่นม ป้าไม่ใช่มารดาของเรา！ต่อให้เป็นมารดาของเราก็ไม่มาก้าวก่ายเรื่องของเราหรอก ป้าคิดว่าป้าเป็นใคร？"
บุริศร์ไม่อยากพูดจาทำร้ายจิตใจคนแบบนี้ แต่ว่าเขาทนไม่ไหวแล้วจริงๆ
ความคิดของป้าโอทำให้คนประหลาดใจเกินไปแล้ว
อะไรคือหวังดีกับเขา และหวังดีกับตรินท์ เอาจริงๆเธอเป็นใคร？
ป้าโอถูกคำพูดของบุริศร์ทำให้ตกใจจนสีหน้าขาวซีดร่างกายก็ทรงตัวไม่อยู่
"คุณคิดว่าตัวเองเป็นใคร？บุริศร์ ฉันจะบอกคุณนะ หากไม่มีฉัน บนโลกใบนี้ก็จะไม่มีคุณกับตรินท์เด็ดขาด！"
"คุณอย่าเห็นตัวเองสำคัญให้มากนัก ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาพูดมากกับป้า พฤกษ์ เอาคนออกไปซะและจับตาดูให้ฉันดีๆ หากไม่ไหวแล้วละก็ส่งไปที่บ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาให้คุณชายธรณีช่วยจับตาดูไว้ ที่บ้านตระกูลโตเล็กใครเป็นคนของเธอ สืบออกมาให้ฉันหมด！นอกจากนี้ จองตั๋วเครื่องบินไปที่อเมริกาให้กับฉันด้วย ฉ้นต้องการบินไปที่อเมริกาเดี๋ยวนี้！"
บุริศร์พูดจบอย่างเย็นชา หันหลังก็ออกไปเลย
พฤกษ์เข้ามาควบคุมป้าโอเอาไว้อย่างเร่งด่วน
ป้าโอยังคงดิ้นรน
"คุณไปไม่ได้！คุณบ้าไปแล้วหรือ？ตอนนี้ร่างกายของคุณเป็นแบบนี้แล้วนะ คุณไปที่อเมริกาได้ไง？ต่อให้คุณไปแล้วก็ตาม ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่สะอาดแล้ว คุณเอาผู้หญิงที่ไม่สะอาดทำไม？"
"ปั้ง" เสียงดังนึงครั้ง หมัดของบุริศร์เฉี่ยวไปที่ข้างหูของป้าโอโดยตรง ชกต่อยไปที่กำแพงข้างหลังของเธอ เลือดสดๆซึมออกมาจากนิ้วมือของเขา
เขาพูดอย่างเย็นชาว่า:"ต่อให้เธอดูแย่แค่ไหนก็ตาม ก็สะอาดกว่าป้าก็แล้วกัน！"
"คุณต้องเสียใจแน่！คุณทำกับฉันแบบนี้คุณต้องเสียใจอย่างแน่นอน！"
ป้าโอดิ้นรนอยู่ แต่ก็ยังถูกพฤกษ์พาออกไปจนได้
บุริศร์ไม่กล้าเสียเวลาแม้แต่วินาทีเดียว เปลี่ยนเสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ และกลับไปที่อเมริกาอย่างเด้งด่วน
ปรับเวลาไม่ได้ บุริศร์ได้แต่ให้พฤกษ์นำข่าวทุกอย่างไปบอกกับธรณี หวังให้ธรณีช่วยเหลือ
เจตต์ได้ยินว่าบุริศร์ไปที่อเมริกาเรียบร้อยแล้ว เดิมทีกะจะไปด้วยกัน แต่บ้านพักคนชราทางโน้นส่งข่าวมาอย่างกะทันหันว่า แม่ของเขาฆ่าตัวตายไปแล้ว！
เขารีบไปที่บ้านพักคนชราอย่างไม่หยุดไม่หย่อน
ตอนที่บุริศร์กลับไปที่อเมริกา ร่างกายใช้แรงมากเกินไป แต่ว่าเขาไม่กล้าเสียเวลา และเสียเวลาไม่ได้ด้วย วิ่งไปที่Fallen heavenอย่างเร่งรีบ น่าเสียดายสุดท้ายเขาก็สายไปแล้วหนึ่งก้าว
"ขอโทษนะครับคุณผู้ชาย การประมูลของเราจบสิ้นไปเรียบร้อยแล้วครับ"
หลังจากถูกบอกผลสรุปให้ทราบแบบนี้ บุริศร์เกือบบ้าไปเลยทีเดียว
"ใครซื้อนรมนไป？ผู้หญิงคนนี้นี่เอง ! บอกฉันมาทีใครซื้อเธอไปแล้ว เอาเงินเท่าไหร่ฉันก็จะให้"
บุริศร์หยิบมือถือออกมาเหมือนกับบ้าไปแล้ว และปรับรูปถ่ายของนรมนออกมา
จอร์จมองดูรูปถ่ายใบนี้ ประหลาดใจอยู่แป๊บนึง เพียงแต่ว่าปกปิดไว้อย่างรวดเร็ว
อยู่ที่อเมริกา เขาไม่กล้าบาดหมางกับรเมศหรอก
"ขอโทษด้วยนะครับคุณผู้ชาย ที่นี่เราไม่มีผู้หญิงคนนี้ ต่อให้มีก็ตาม เราก็เปิดเผยความลับของลูกค้าไม่ได้ เชิญคุณกลับไปเถอะครับ"
"ได้โปรดคุณบอกฉันได้มั้ย？เอาเงินเท่าไหร่ผมก็จะให้คุณ！"
ที่นี่ไม่ใช่เมืองชลธี บุริศร์เอาเงินของตัวเองทั้งหมดในตัวให้กับจอร์จ
เห็นเงินมากมายก่ายกองขนาดนี้ จอร์จย่อมหวั่นไหวอยู่แล้ว เพียงแต่ว่าเขาก็ไม่กล้าบาดหมางกับรเมศ เพียงแค่มองดูซ้ายขวาแล้วพูดว่า:"คนที่ซื้อผู้หญิงคนนี้ไปเป็นคนรวยแอฟริกาบ่อน้ำมัน รายละเอียดผมก็ไม่ทราบแล้ว"
"แอฟริกา？"
บุริศร์รู้สึกว่ามึนๆงงๆ
เป็นแอฟริกาได้ยังไง？
ถ้าหากนรมนถูกพาไปที่แอฟริกาจริงๆ เขาควรตามหายังไง?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย