บทที่ 185 ประธานรเมศมีคนที่รักอยู่แล้วใช่มั๊ย?
คำพูดนี้ของนรมนทำให้สีหน้าของรเมศเข้มขรึมทันที
"ทั้งชีวิตนี้คุณอย่าคิดเลย!"
รเมศยัดอาหารเข้าไปในปากของนรมนด้วยความโมโห หน้าตาที่อ่อนโยนมีซะที่ไหนกัน
นรมนพยายามหลบหนี สุดท้ายก็ยังถูกรเมศยัดเข้าไปหลายคำจนได้ ในขณะที่รเมศคิดว่าได้ผลแล้ว นรมนเริ่มพะอืดพะอมขึ้นมา
"อ๊วก——"
อาหารที่เธอเพิ่งทานเข้าไปอาเจียนออกมาหมดแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นแม้แต่น้ำดีก็อาเจียนออกมาด้วย
รเมศเห็นเธอทำเช่นนี้ หน้าตายิ่งดูแย่ไปใหญ่
"ให้หมอประจำบ้านเข้ามา ให้สารละลายธาตุอาหารกับเธอซะ"
รเมศออกคำสั่งอย่างเย็นชา จากนั้นเขามองหน้านรมนแล้วพูดว่า: "สิ่งที่คุณติดค้างฉันยังชดใช้ไม่หมด คุณอย่าคิดว่าตายไปก็หมดเรื่อง นรมน ฉันขอบอกคุณนะ ตรวจจับคู่ของบุริศร์และกมลสำเร็จแล้ว อีกไม่กี่วันก็จะทำการผ่าตัดแล้ว ถ้าหากคุณยังไม่ให้ความร่วมมือกับฉัน ฉันจะให้บุริศร์ตายอยู่บนเตียงผ่าตัด แถมให้กมลตายไปพร้อมกันอีกด้วย คุณอยากเห็นฉันทำแบบนี้หรือ?”
เสียงของเขาอ่อนโยนสุดๆ กลับทำให้นรมนลืมตาโตกะทันหัน
"รเมศ คุณล้อเล่นใช่มั้ย?กมลเป็นเด็กที่คุณปกป้องดูแลมาตั้งห้าปีเชียวนะ!"
"แล้วไงล่ะ?ฉันรักเธอขนาดนั้น และดีกับเธอขนาดนั้น ยิ่งไปกว่านั้นฉันทิ้งงานทุกอย่างเพื่ออยู่กับเธอ แต่ว่าคุณรู้รึเปล่า?ตอนที่เธอรู้ว่าบุริศร์เป็นพ่อของเธอ เธอก็ไม่สนใจฉันอีกเลย มองข้ามตัวตนของฉันไปอย่างสิ้นเชิง นี่เหรือคือเด็กที่ฉันเอ็นดูมาตั้งห้าปี!เป็นจริงซะด้วยไม่ใช่ลูกแท้ๆต่างกันอย่างนี่นี่เอง แต่ว่าไม่เป็นไรหรอกนะ ในอนาคตเราจะมีลูกของเราเอง ถึงตอนนั้นฉันจะรักเธอมากกว่านี้
รเมศยิ้มแย้มด้วยสีหน้าที่ตั้งตารอคอย แต่ว่าหัวใจของนรมนกำลังมีเลือดหยดลงมา
ทำไมถึงเป็นแบบนี้นะ?
ทำไมเขาถึงกลายเป็นแบบนี้?
ตอนนี้เธอหวังจริงๆว่าจะมีใครสักคนเข้ามาช่วยเหลือเธอเพื่อหนีออกไป
เธอต้องการเจอลูกสาวของตัวเอง และต้องการเจอบุริศร์!
เธอตายอยู่ที่นี่ไม่ได้ ไม่ได้นะ!
"รเมศ คุณให้ฉันเจอกมลหน่อยได้มั๊ย?ฉันขอเจอเธอแค่แป๊บเดียวได้รึเปล่า?คุณให้ฉันเจอเธอหน่อยนะ!"
นรมนไม่เคยขอร้องรเมศแบบนี้มาก่อน
ห้าปีที่ผ่านมา เขาเคารพเธอ ไม่ว่าเธอจะทำอะไรก็ตาม รเมศก็ตามใจเธอทุกอย่าง และสนับสนุนเธออย่างเต็มที่ ตอนนี้เป็นอะไรไปกันแน่?
รเมศพูดเหมือนเกลี้ยกล่อมเด็ก:" คุณต้องการพบเธอใช่ว่าจะไม่ได้ ยิ่งไปกว่านั้นฉันสามารถพาคุณไปดูกระบวนการการผ่าตัดของเธอด้วยซ้ำ เพียงแต่ว่าคุณต้องทานอาหารดีๆ"
"ฉันทาน ฉันทาน!ฉันทานเดี๋ยวนี้เลย!"
นรมนทำเพื่อลูก และทำเพื่อไปจากที่นี่ เธอจึงรีบพยักหน้า
รเมศเห็นว่าเธอประณีประนอมแล้ว ถึงจับหัวเธอและพูดอย่างยิ้มแย้มว่า:"เด็กดีจริงๆ นี่ถึงจะเป็นเด็กสาวที่ฉันชอบ"
เขายกอาหารเข้ามา จากนั้นป้อนให้กับนรมนทีละคำทีละคำ
กระเพาะของนรมนต่อต้าน
เธอแค่รู้สึกว่ามีอาการพะอืดพะอม แต่ว่าพอเธอเห็นแววตาคู่นั้นของรเมศ เธอก็กลืนลงไปโดยดี
อาเจียนไม่ได้!
อาเจียนต่อหน้ารเมศไม่ได้เด็ดขาด!
มิเช่นนั้นเธอจะไม่ได้พบกับบุริศร์อีก และยิ่งไม่ได้พบกับกมลใหญ่เลย!
นรมนพยายามกดอาการพะอืดพะอมในท้องที่กำลังหมุนอยู่ อยู่ใต้การจับตามองของรเมศ ทานอย่างทีละคำทีละคำ แต่ว่าสุดท้ายเธอก็ทนไม่ไหว ท้ายที่สุดเธอก็อาเจียนออกมาจนได้
ความรู้สึกที่อาเจียนทำให้เธอเจ็บปวดอย่างทรมาน
สีหน้าของรเมศดูแย่ไม่เบา
"ตามหมอเข้ามา"
เสียงของเขาเย็นชามาก เย็นชาซะจนทำให้รู้สึกหวาดกลัว
คนรับใช้วิ่งไปตามหมออย่างเร่งด่วน รเมศกลับจับคางของนรมนไว้และถามอย่างเย็นชาว่า:"กลับไปประเทศครั้งนี้ คุณทำเรื่องอะไรกับบุริศร์บ้างรึเปล่า?"
ทีแรกนรมนยังไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ ท้ายที่สุดถึงได้รู้จากจิตใต้สำนึกว่ารเมศถามแบบนี้หมายความว่ายังไง
"คุณปล่อยฉัน!"
"ตอบฉันมา!คุณเคยนอนกับบุริศร์รึเปล่า?"
รเมศถูกความอิจฉาริษยาทำให้สมองเบลอๆงงๆ
คิดถึงนรมนกับบุริศร์อยู่ด้วยกันอย่างกระหนุงกระหนิงเขาแทบอยากจะฆ่าบุริศร์ไปซะทีเดียว
นรมนถูกถามถึงคำถามที่ส่วนตัวขนาดนี้เก้อเขินสุดๆ ยิ่งกว่านั้นความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับบุริศร์ยังไม่ถึงขั้นให้รเมศมาถามคำถามแบบนี้
"ไม่ว่าฉันจะมีอะไรกับเขารึไม่ ไม่เกี่ยวกับคุณทั้งนั้นรเมศ ฉันเคยพูดแล้วว่า ทั้งชีวิตนี้ฉันรักแต่บุริศร์เท่านั้น ฉันไม่ได้รักคุณ!คุณมีบุญคุณกับฉัน ฉันซาบซึ้งใจนัก ฉันจะตอบแทนคุณทั้งชีวิตเลย แต่ว่าซาบซึ้งไม่ใช่ความรัก รเมศ ฉันไม่ได้รักคุณเลย!"
นรมนพูดความในใจของตัวเองอีกครั้ง
รเมศโมโหอย่างรุนแรง
" ไม่รักฉันใช่มั้ย?ถือสิทธิ์อะไรไม่รักฉัน?ฉันไม่ดีตรงไหน?คุณบอกฉันสิ ฉันเทียบบุริศร์ไม่ได้ตรงไหนกันแน่ คุณลืมเขายากขนาดนี้เลยใช่มั๊ย?"
"ใช่แล้ว!ฉันรักเขา ไม่ว่าจะห้าปีหรือสิบปีหรือว่าทั้งชีวิต ฉันรักแค่เขาเท่านั้น!"
คำพูดของนรมนกระตุ้นรเมศแบบสุดๆ
เขาก้มหน้าลงกะทันหัน และจูบปากนรมนแรงๆ
นรมนหลีกเลี่ยงไม่ได้ และถูกเขาจูบไปเต็มๆ ขณะที่หมดหนทางได้แต่อ้าปากกัดริมฝีปากของรเมศ
รเมศตะโกนด้วยความเจ็บปวด ท้ายที่สุดปล่อยนรมนจนได้ แต่สีหน้ากลับเข้มขรึมมากยิ่งขึ้น
"คุณกัดฉัน?คุณรักษาความบริสุทธิ์เพื่อใคร? บุริศร์หรอ? เขารู้ว่าคุณถูกขายแล้วหรอ? รักว่าตอนนี้คุณอยู่ที่ไหนหรอ? ถ้าหากไม่ใช่ฉัน ตอนนี้ไม่รู้ว่าคุณถูกคนเท่าไหร่ย่ำยีไปแล้ว?"
เพราะฉะนั้นหล่ะ?เพราะฉะนั้นฉันจึงต้องตอบแทนด้วยร่างกาย และต้องตามใจคุณในทุกๆเรื่องงั้นหรือ?รเมศ คุณยังเป็นรเมศที่ฉันเคยรู้จักในอดีตรึเปล่า?คุณเป็นแบบนี้เพราะว่าชอบฉัน หรือเพราะว่าเจ็บใจ? เจ็บใจที่ว่าคุณดูแลฉันกับลูกๆมาตั้งห้าปีแต่กลับไม่ได้ผลลัพธ์ที่คุณต้องการ เพราะฉะนั้นคุณจึงย่ำยีฉันแบบนี้ใช่มั้ย?คุณลองดูสิ ถ้าหากคุณกล้าแตะต้องตัวฉันอีก ฉันจะตายให้คุณดู!ทั้งชีวิตนี้ นอกจากบุริศร์ ใครก็อย่าคิดแตะต้องตัวฉัน!"
นรมนพูดแบบแตกหัก ชั่วขณะหนึ่งทำให้รเมศโมโหแบบสุดๆ แต่ก็ไม่กล้าลงมือจริงๆ
เขาเข้าใจนรมนดี เธอทำได้จริงๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย