แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 206

บทที่ 206 ให้สถานะของนายหญิงที่เปิดเผยในตระกูลโตเล็ก

“คุณหมอครับ คุณนายเป็นยังไงบ้าง?”

พฤกษ์ถามทันที

หมอมองไปที่พฤกษ์ จากนั้นก็ไปที่นรมน ไม่พบบุริศร์ และเขาลังเลอยู่พักหนึ่ง

“ประธานบุริศร์ล่ะ?”

ท่าทางของหมอทำให้นรมนค่อนข้างเข้าใจ และกระซิบว่า “เขากำลังพักผ่อนอยู่ ฉันเป็นภรรยาของเขานรมน และเป็นลูกสะใภ้ของคุณนายตระกูลโตเล็ก หมอมีเรื่องอะไรคุณสามารถบอกฉันได้”

“ใช่ๆๆ นี่คือคุณนายของบ้านเรา คุณสามารถพูดคุยกับคุณนายของพวกเราได้”

พฤกษ์ตอบตกลงอย่างรวดเร็ว

หมอรู้จักพฤกษ์อยู่แล้ว และเชื่อในคำพูดของเขาเป็นปกติ จากนั้นเขาก็กระซิบว่า “คุณนายบุริศร์ พวกเราไปคุยกันในห้องทำงานเถอะ”

“แม่ยายของฉัน......เธอ”

“ไม่เป็นไรสำหรับตอนนี้”

นรมนรู้สึกโล่งใจกับคำพูดของหมอ

สองคนเข้ามาในห้องทำงานทีละคน

เมื่อประตูห้องทำงานปิดลง หมอก็ถอนหายใจและพูดว่า “คุณนายบุริศร์ อาการของคุณนายโตเล็กไม่ดีเลย”

“สถานการณ์จริงๆเป็นอย่างไร?”

นรมนค่อนข้างเตรียมพร้อมทางจิตใจ แต่เมื่อได้ยินคำเหล่านี้ก็ยังคงกระสับกระส่าย เธอกับคุณนายโตเล็กเข้าหากันน้อยมาก แต่ครั้งนี้เธอรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ฉลาด และใจดี ไม่ว่าเธอจะมีท่าทีอย่างไรก่อนหน้านี้ในทัศนคติต่อกมล เธอเป็นคนดีจริงๆ

หมอถอนหายใจ และส่งผลการตรวจร่างกายของคุณนายตระกูลโตเล็กให้

“ร่างกายของคุณนายโตเล็กไม่ค่อยดีนักตั้งแต่ยังสาวๆ ในเวลานั้นเธอไม่รู้ว่าเกิดอะไร เธออาจได้รับการเยียวยามากมาย ตำรายาพื้นบ้าน สำหรับหมออย่างฉัน ไม่เห็นด้วยอย่างยิ่ง สุดท้ายแล้วในชุดยามีหลายชนิดมันเป็นพิษ หลังจากกินเข้าไปหลายปี มันจะทำให้ร่างกายของคุณพัง และฉันได้ตรวจร่างกายของคุณนายโตเล็กอย่างละเอียดแล้ว ไม่เพียงแต่พิษในยาพวกนั้น แต่ยังมีพิษอื่นๆวนอยู่ในร่างกายของเขา แม้ว่าสิ่งนี้จะดีขึ้นในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา แต่สุดท้ายมันก็ทำร้ายถึงจุดสำคัญ”

“สามารถรักษาได้ไหม?”

ตอนนี้นรมนเข้าใจแล้ว ร่างกายของคุณนายตระกูลโตเล็กมีแนวโน้มที่จะเหมือนกับร่างกายของกิจจา ถูกลอบทําร้าย

เธออยากรู้ว่ามีวิธีใดบ้างที่จะทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กมีอาการดีขึ้น

หมอส่ายหัวและพูดว่า “มันสายไปแล้ว”

“หมายความว่าไง”

“สุขภาพของคุณนายโตเล็กแต่เดิมก็ไม่ค่อยดีอยู่แล้ว ตอนนี้คุณดูที่นี่”

หมอชี้ไปที่แผ่นหนังของคุณนายโตเล็กและกล่าวว่า “เซลล์มะเร็งได้ปรากฏขึ้นที่นี่แล้ว และมันแพร่กระจายไปนานแล้ว ตอนนี้อยู่ในขั้นลุกลาม”

“นี่มันมะเร็งตับเหรอ?”

“นรมนผงะไปสักพัก

คุณหมอพยักหน้า

“ตับไตเป็นอวัยวะที่ไม่ไวต่อความเจ็บปวดมากที่สุดในร่างกายมนุษย์ แต่เมื่อคนเรารู้สึกถึงความเจ็บปวดมัน ก็อยู่ในขั้นรุนแรง ยาที่คุณนายโตเล็กใช้มาหลายปีได้กัดกร่อนร่างกายของเธอไปแล้ว การเผาผลาญอาหารมากที่สุด ตับไตเป็นกลุ่มแรกที่ถูกตีและถูกข่มเหง ตอนนี้สารพิษทั้งหมดสะสมในตับและไม่สามารถขับออกไป จนถึงจุดที่เป็นมะเร็งได้ ซึ่งเป็นเรื่องปกติมากในทางการแพทย์ หากมาเช้ากว่านี้ไม่กี่ปี อาจยังมีทางรักษา แต่ตอนนี้... ”

หมอยังไม่พูดจบ แต่นรมนเข้าใจแล้ว

ทันใดนั้นหัวใจของเธอก็รู้สึกเจ็บปวดเล็กน้อย

ในวัยของเธอ เธอไม่สามารถเผชิญหน้ากับความตายได้อย่างกล้าหาญ นับประสาอะไรกับผู้คนรอบตัวเธอที่จะทิ้งพวกเขาทุกที่ทุกเวลา

“คุณหมอ ขอร้อง ไม่ว่าคุณจะใช้เงินเท่าไหร่ โปรดรักษาเธอไว้ และช่วยชีวิตเธอด้วย?”

คำขอของนรมน เป็นคำขอของสมาชิกในตระกูลทุกคน แต่บางครั้งหมอก็หมดหนทางที่จะช่วยเหลือจริงๆ

“คุณนายบุริศร์ ฉันคิดว่าคุณควรปรึกษาเรื่องนี้กับคุณบุริศร์ก่อนไหม ตอนนี้คุณนายโตเล็กควรจะทำเคมีบำบัดหรืออะไรสักอย่างคงไม่มีปัญหา แต่ร่างกายของเธอคงรับได้ไม่นาน และคงไม่มีความหมายอะไรมากแล้ว”

ประโยคของหมอนั้นเทียบเท่ากับการตัดสินประหารชีวิตคุณนายโตเล็กโดยตรง ซึ่งเป็นเรื่องโหดร้ายเกินไปสำหรับนรมน

เธอไม่รู้ว่าเธอออกจากที่ทำงานได้อย่างไร แต่เมื่อเธอเห็นสายตาที่เป็นกังวลของพฤกษ์ จู่ๆก็ถามอย่างใจเย็นว่า “บุริศร์อยู่บนดาดฟ้าใช่ไหม”

“ใช่!”

“เอาผ้าห่มบางๆมาให้ฉัน”

พฤกษ์ตกใจกับคำพูดของนรมน แต่ไม่รอช้า ผ้าห่มผืนบางก็ถูกส่งมา

นรมนก้าวขึ้นไปบนดาดฟ้าทีละก้าว

ชายหนุ่มรูปงามบนดาดฟ้าเอนกายข้างๆและสูบบุหรี่ ผงะเมื่อเห็นนรมน

นรมนไม่ได้สนใจเขามากนัก และพบตำแหน่งของบุริศร์โดยตรง เมื่อเห็นว่าเขาหลับไปบนชั้นดาดฟ้า รู้สึกอึดอัดและเป็นทุกข์

ผู้ชายคนนี้ มักจะไม่เคยดูแลตัวเองเลย

เธอมาที่ด้านข้างของบุริศร์ และคลุมด้วยผ้าห่มบางๆในมือให้เขา เพื่อป้องกันลมหนาว

ในเวลานี้ไมค์ดูเหมือนจะรู้จักตัวตนของนรมนแล้ว และลังเลที่จะถาม “คุณเป็นพี่สะใภ้หรือเปล่า”

“คุณคือ?”

“ฉันชื่อไมค์ เป็นพี่น้องของบุริศร์

ไมค์ยื่นมือขวาออกอย่างมีความสุข

หลังจากที่นรมนจับมือกับเขาอย่างสุภาพ ก็ถามด้วยน้ำเสียงเบาๆ “เขาไม่ได้พักผ่อนมานานแค่ไหนแล้ว?”

“บอกว่าไม่ได้หลับตามาสามวันแล้ว เจ้าบุริศร์คนนี้ ตอนที่อยู่ในกองทัพก็คือฝูงนักรบหมาป่า เจออะไรมากมายในตอนนี้ แน่นอนว่าไม่ถอยอยู่แล้ว แต่ถึงยังไงเขาก็เป็นมนุษย์ และการเป็นมนุษย์นั้นมีขีดจำกัด พี่สะใภ้ ฉันจะไม่ขัดจังหวะในเรื่องระหว่างของพวกคุณ แต่หวังว่าคุณจะรักพี่น้องของฉันสักหน่อย เขาไม่ง่ายเลย”

“ฉันเข้าใจแล้ว ขอบคุณ”