แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 221
บทที่ 221 เขาไปยั่วโมโหตอนไหน
ดูเหมือนพระอาทิตย์จะเขินอายฉากตรงหน้า หลบหลังก่อนเมฆไปอย่างช้าๆ ทั้งสองคนกำลังตกอยู่ในอ้อมกอดจึงไม่มีใครได้สังเกต จนเมื่อเสียงเด็กน้อยดังขึ้น
“แด๊ดดี้ หม่ามี้ ทั้งสองคนกำลังจูบกันหรือคะ？ กมลก็อยากจูบด้วย！”
ไม่รู้ว่ากมลกลับมาตอนไหน นรมนกับบุริศร์ต่างตกใจกับเสียงที่ดังขึ้นฉับพลัน
ส่วนมือของบุริศร์ยังคงอยู่บนเสื้อของนรมน เมื่อได้ยินเสียงของลูกสาวก็รีบดึงกลับมาทันที
นรมนเหมือนถูกไฟฟ้าช๊อต กระโดดลงจากตักของบุริศ์อย่างรวดเร็ว
“กมล ลูกกลับมาได้อย่างไรคะ？”
นรมนรู้สึกว่าใบหน้าของตนเองร้อนผ่าว ไฟแทบจะลุกขึ้น
ไม่รู้ว่าลูกสาวเห็นอะไรบ้าง ช่างหน้าอายจริงๆ
บุริศร์ก็ทำตัวไม่ถูกเล็กน้อย โดนลูกสาวของตนเองเห็นเข้า ความรู้สึกแบบนี้ไม่ดีจริงๆ เขาตกใจจนแทบจะกลายเป็นขันที
กมลกระพริบดวงตากลมโต กล่าวด้วยความไร้เดียงสาสุดๆ：“พี่กิจจาเข้าห้องน้ำ หนูเลยออกมาตามหาแด๊ดดี้กับหม่ามี้ไปเล่นด้วยกัน ว่าแต่เมื่อกี้ทั้งสองคนทำอะไรกันคะ ？กำลังจูบกันอยู่หรือ？ หนูก็อยากจูบด้วย！”
พูดจบ กมลจะปีนขึ้นมาบนตัวของบุริศร์
ตอนนี้บุริศร์กระอักกระอ่วนแทบแย่
ไฟที่ถูกปลุกโดยนรมนยังไม่ทันดับลง หากโดนลูกสาวเห็นเข้า จะอธิบายอย่างไร
“กมล แด๊ดดี้ติดธุระนิดหน่อย และอยากไปเข้าห้องน้ำ ให้หม่ามี้เล่นเป็นเพื่อนหนูก่อนดีไหม？”
ประธานบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดที่สง่างาม เมื่อเผชิญหน้ากับลูกสาวอายุสี่ขวบคิดไม่ถึงว่าต้องการจะหลบหนี
ทั้งๆที่มีท่าทางน่าหัวเราะ แต่นรมนกลับหัวเราะไม่ออก เพราะเธอก็ทำตัวไม่ถูกเช่นเดียวกัน
กมลกลับดูเหมือนจะชอบบุริศร์มาก รีบคว้ามือของเขาเอาไว้ทันที：“แด๊ดดี้ หนูไปห้องน้ำด้วย”
“ไม่ได้”
บุริศร์ตกใจ
“ทำไมไม่ได้？ แด๊ดดี้ไม่ชอบกมลหรือคะ？”
ดูเหมือนกมลกำลังจะร้องไห้
บุริศร์รีบพูดปลอบโยนเธอ：“ไม่ใช่ครับลูก กมลเป็นเด็กผู้หญิง เด็กผู้หญิงเข้าห้องน้ำกับเด็กผู้ชายไม่ได้ เข้าใจไหมครับ？”
“แล้วทำไมหม่ามี้ถึงเข้าห้องน้ำกับแด๊ดดี้ได้ล่ะคะ？”
คำพูดของกมลทำให้นรมนแทบจะเอาหน้ามุดดินอีกครั้ง
เธอไปเข้าห้องน้ำกับบุริศร์ตอนไหน？
บุริศร์กลับหน้าแดงเล็กน้อย แม้จะเป็นคนหน้าด้านก็ตาม เมื่ออยู่ต่อหน้าลูกสาว มองเห็นดวงตากลมโตที่ใสซื่อของเธอ เขาก็ไม่สามารถอธิบายได้
“แด๊ดดี้กับหม่ามี้ไม่เหมือนกัน”
“ไม่เหมือนกันอย่างไรคะ？พวกเราไม่ใช่คนในครอบครัวหรือไง？”
กมลเพื่อนตัวน้อยพยายามตั้งคำถามอย่างใจจดใจจ่อ ถามจนถึงที่สุด
บุริศร์หันไปมองนรมนเพื่อขอความช่วยเหลือ แต่นรมนทำเป็นเหมือนมองไม่เห็น หันหน้าหนีไปทางอื่นทันที
ตลกน่ะ！
เรื่องแบบนี้เธอจะอธิบายกับกมลอย่างไร？
บุริศร์กลุ้มใจ
เคยเจอภรรยาที่ไว้วางใจไม่ได้แบบนี้หรือไม่？
แต่เผชิญหน้ากับสีหน้าท่าทางของกมลในตอนนี้ บุริศร์ไม่รู้จริงๆว่าควรทำอย่างไรดี
“เป็นคนในครอบครัว เพียงแต่ว่าคนในครอบครัวแตกต่างกัน รอกมลโตขึ้น เจอคนที่ตนเองชอบ หลังจากแต่งงานกลายเป็นภรรยาของเขา ก็สามารถจูบและเข้าห้องน้ำด้วยกันได้”
“โอ้ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้！”
กมลพยักหน้าดูเหมือนจะเข้าใจ
ในที่สุดบุริศร์ก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก พบว่าหน้าผากของตนเองมีเหงื่อซึมออกมา
แต่ในขณะที่เขาคิดว่าจัดการสภาวะคับขันไปแล้ว กมลก็ตบศีรษะของตนเองอย่างฉับพลันและกล่าวว่า：“หนูตัดสินใจแล้ว หนูจะแต่งงานกับแด๊ดดี้เมื่อโตขึ้น！”
คำพูดนี้ทำให้นรมนสำลักออกมา
เธอไอออกมาอย่างรุนแรง
กมลหันหน้าไป มองเห็นท่าทางของนรมน จึงเอ่ยถามอย่างกังวลเล็กน้อย ：“หม่ามี้ หม่ามี้ไม่เห็นด้วยหรือคะ？”
นรมนร้องไห้ไม่ออก
ลูกสาวของตนเองโผล่มาแย่งผู้ชายของเธอ นี่มันอะไรกัน？
“ลูกแต่งงานกับแด๊ดดี้ไม่ได้”
“ทำไมคะ？”
“เพราะว่าเขาคือแด๊ดดี้ของลูก！”
นรมนไม่รู้ว่าจะยืนกรานกับกมลอย่างไร ทำได้เพียงพูดแบบนี้
กมลทำปากมุ่ย กล่าวด้วยความไม่พอใจ：“ทำไมหม่ามี้เป็นแบบนี้ ？หนูก็อยากจูบกับแด๊ดดี้ อยากเข้าห้องน้ำกับแด๊ดดี้ หม่ามี้จะมายึดครองแด๊ดดี้คนเดียวได้อย่างไร？”
นรมนร้องไห้ไม่ออก
ใครก็ได้มาเอาปีศาจตัวนี้ไปที！
จู่ๆบุริศร์ก็อยากหัวเราะขึ้นมา แต่เมื่อเห็นสายอันดุร้ายของนรมนจ้องมองอยู่ เขารีบไอออกมาและกล่าวว่า：“กมล ระหว่างแด๊ดดี้กับลูกสาวไม่สามารถแต่งงานกันได้”
“ทำไมคะ？”
“เพราะว่า……”
อยู่ๆบุริศร์ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไร พูดเรื่องจริยธรรมกับเด็ก เธอไม่มีทางเข้าใจ แต่ควรจะอธิบายอย่างไร？
กมลมองเห็นบุริศร์มีท่าทางลำบากใจเช่นนี้ จึงถอนหายใจและกล่าวว่า：“ก็ได้ค่ะ หนูจะไม่แต่งงานกับแด๊ดดี้แล้ว”
“ดีมาก！”
บุริศร์รู้สึกโล่งใจอีกครั้ง
กมลพูดต่อว่า：“งั้นหนูจะแต่งงานกับพี่กิจจา！หนูจะไปจูบกับพี่กิจจา และเข้าห้องน้ำเป็นเพื่อนเขา”
พูดจบ กมลก็หันตัวเดินไปจริงๆ
คราวนี้นรมนกับบุริศร์ตกใจมาก
“กมล ไม่ได้นะ！”
“ลูกรัก ลูกกับกิจจาก็ไม่ได้ นั่นคือพี่ชายของลูก！”
บุริศร์กับนรมนไล่ตามหลังกมล กลัวจะทำให้กมลตื่นตระหนก จึงทำได้เพียงตามไปอย่างช้าๆ
นรมนเตะเท้าของบุริศร์ด้วยความโมโห
“เพราะคุณคนเดียว！”
ตอนนี้บุริศร์ร้องไม่ออกจริงๆ
ความสนิทสนมของเขากับภรรยา ใครยุแหย่ใคร ทำไมจึงถูกลูกสาวผู้เป็นที่รักของครอบครัวพวกเขามองเห็นเข้า？และพวกเขาก็ยังไม่สามารถอธิบายได้
นรมนเหลือบมองบุริศร์ด้วยความโมโห จากนั้นจึงตามกมลเข้าไปในห้องผู้ป่วย
ในตอนนี้กิจจาเพิ่งจะใส่กางเกง เขาเดินออกมาจากห้องน้ำ ก็มองเห็นกมลและแด๊ดดี้กับหม่ามี้เดินเข้ามา แต่สีหน้าของแด๊ดดี้กับหม่ามี้ดูไม่ค่อยดี
“แด๊ดดี้ หม่ามี้ เกิดอะไรขึ้นครับ？”
กิจจาเพิ่งจะถามจบ กมลก็ตรงเข้ามา คว้าเข็มขัดของกิจจา และกล่าวโดยพลการว่า ：“พี่กิจจา หนูอยากเข้าห้องน้ำกับพี่！”
“หา？”
ในตอนนี้กิจจารู้สึกตกใจเล็กน้อย
แต่กมลกลับไม่สนใจ ลากกิจจาไปทางห้องน้ำ
“ลูกรัก ไม่ได้นะ！”
บุริศร์รู้สึกว่าหัวใจดวงน้อยๆของตนเองจะกระโดดออกมา
ปกติเห็นกมลอ่อนแอ คิดไม่ถึงว่าจะกลายเป็นคนที่รวดเร็วดั่งสายลมเช่นนี้ หากไม่ขวางเอาไว้ เกรงว่าเธอจะจับกิจจาแก้ผ้าและพาเข้าห้องน้ำจริงๆ
กิจจาร้องไม่ออก กอดเข็มขัดของตนเองแน่น มองไปทางบุริศร์ด้วยความลำบากใจและถามว่า：“แด๊ดดี้ นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ครับ？”
“หนูต้องการแต่งงานกับพี่！หนูต้องการเป็นเจ้าสาวของพี่ ！หนูอยากจูบและเข้าห้องน้ำกับพี่！เหมือนกับหม่ามี้กับแด๊ดดี้！”
เสียงใสๆของกมลทำให้นรมนแทบจะหาซอกมุดเข้าไป
น่าขายหน้าหรือเปล่า？
แท้จริงแล้วมันน่าขายหรือหรือเปล่า？
บุริศร์ก็รู้สึกหมดหนทาง
“ลูกรัก ลูกกับกิจจาเป็นพี่น้องกัน แต่งงานกันไม่ได้ รีบปล่อยพี่เขาเดียวนี้！”
“ไม่ปล่อย！”
ช่วงนี้กมลอยู่กับกิจจาตลอด ทำให้มีความรู้สึกดีมากต่อกิจจาไปโดยปริยาย ตอนนี้ได้ยินบุริศร์บอกว่าไม่ให้พวกเขาอยู่ด้วยกัน เหมือนต้องการแยกพวกเขาจากกัน กมลรู้สึกไม่มีความสุขขึ้นมาทันที
ดวงตาคู่โตกระพริบ มีน้ำตามากองรวมกัน เหมือนจะร้องไห้ออกมาได้ทุกเวลา
บุริศร์ร้องเรียกด้วยความสงสาร
“ลูกรัก หนูเชื่อแด๊ดดี้เถอะนะ นี่คือพี่ชายของลูก ไม่สามารถทำเรื่องเหล่านั้นได้ รอหนูโตขึ้น หนูจะได้พบกับผู้ชายที่ตนเองชอบ ถึงตอนนั้น……”
“หนูชอบพี่กิจจา！”
ดูเหมือนกมลจะกลัวบุริศร์แย่งกิจจาไป เธอกอดคอของเขาไว้ ทั้งตัวเกาะอยู่บนร่างกายของเขา
กิจจาผู้น่าสงสารมือหนึ่งจับกางเกง ส่วนอีกมือหนึ่งกลัวว่ากมลจะตกลงพื้น เขาแทบจะร้องไห้
“แด๊ดดี้ หม่ามี้ เมื่อกี้ทั้งสองคนทำอะไรกัน？ ทำไมถึงทำให้กมลกลายเป็นแบบนี้？”
ได้ยินคำพูดนี้ บุริศร์กับนรมนไม่พูดไม่จา ต่างคนต่างหน้าแดง
ไม่สามารถบอกเด็กๆได้ ว่าเมื่อกี้พวกเขากำลังเล่นเกมของผู้ใหญ่ในสวนอยู่？
“แค่กๆ！กิจจา ลูกเอาน้องลงมาก่อน”
บุริศร์รู้สึกว่าท่าทางแบบนี้ไม่น่าดูอย่างมาก
“หนูไม่ลง！”
กมลกอดกิจจาแน่น จนเขาหายใจไม่ออก
“แค่กๆ กมล เธอรัดพี่แน่นเกินไปแล้ว ปล่อยมือ ปล่อยมือเร็วเข้า！”
กิจจาเริ่มร้องขอความเมตตา
กมลได้ยิน ก็รีบปล่อยมือ
“พี่กิจจา พี่ไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”
กิจจาจับกางเกงวิ่งหนีไป
พูดเป็นเล่น ขืนยังอยู่ต่อ เขาอาจจะถูกกมลจับเปลื้องผ้าจริงๆ
กมลเห็นกิจจาวิ่งหนีไปอย่างไม่ทันตั้งตัว รู้สึกมึนงงเล็กน้อย หลังจากได้สติ เธอก็ร้องไห้ออกมา
“พี่กิจจาไม่ชอบหนูแล้ว！แง้ๆ！”
เสียงร้องไห้ของกมลเหมือนเป็นเสียงร้องไห้จากผีสางเทวดาที่น่าตกใจ ทำให้บุริศร์กับนรมนร้องไห้อย่างลุกลี้ลุกลน แม้แต่คุณนายโตเล็กก็ร้องไห้เดินเข้ามา
“เกิดอะไรขึ้น？ใครทำให้เจ้าหญิงตัวน้อยของพวกเราเสียใจ？”
คุณนายโตเล็กรีบเข้ามา
กมลมองเห็นคุณนายโตเล็ก รีบพุ่งเข้าไปหาทันที ร้องไห้ด้วยความน้อยใจและกล่าวว่า：“คุณย่า แด๊ดดี้กับหม่ามี้แอบจูบกัน ไม่มาเล่นเป็นเพื่อนหนู หนูบอกว่าจะแต่งงานกับพี่กิจจา แต่พวกเขาไม่อนุญาต แถมยังทำให้พี่กิจจาวิ่งหนีไป คุณย่า พวกเขาทั้งสองคนรังแกหนูค่ะ！”
การฟ้องของยัยเด็กคนนี้ ทำให้บุริศร์กับนรมนแทบจะแทรกแผ่นดินหนี
กมลไม่รู้เรื่องอะไร แต่คุณนายโตเล็กไม่ได้โง่
คุณนายโตเล็กจ้องมองพวกเขาอย่างโหดเหี้ยมและกล่าวว่า：“ไม่มีสมบัติผู้ดีสักนิดเดียว ใส่หัวกลับห้องของพวกเธอไปซะ”
“แม่ กมลเธอ……”
บุริศร์กำลังจะพูด แต่คุณนายโตเล็กกล่าวอย่างเย็นชาว่า：“ทำไม？แกจะปลอบหรือ？ งั้นมาสิ”
“ให้แม่ปลอบดีกว่าครับ”
บุริศร์จูงนรมนหนีออกมาจากห้องของกมล วิ่งออกมาไกลมากก็ยังได้ยินเสียงร้องไห้ของเธอ
“ที่รัก เด็กคนนี้ทำไมถึงร้องไห้เก่งแบบนี้？”
บุริศร์ตกใจเล็กน้อย
แต่นรมนกลับเตะขาของเขาอย่างโหดเหี้ยม
“โอ้ย！”
บุริศร์ไม่ทันตั้งตัว โดนเตะเข้าอย่างจัง ร้องโหยหวนทันที
“ทำอะไรเนี่ย？”
“เพราะคุณคนเดียว！ หลังจากนี้ฉันจะสู้หน้าคนอื่นได้อย่างไร？”
นรมนหันตัวและวิ่งออกไป
บุริศร์หดหู่ใจไม่หาย
เขาไปยั่วโมโหตอนไหน
“ไม่ใช่นะ นรมน ฟังผมพูดก่อน……”
เสียงดัง“ปัง”นรมนปิดประตูจากด้านนอกใส่บุริศร์ จนเกือบจะชนกับจมูกของเขา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
ตอนต่อไปจนจบ หาอ่านได้ที่ไหนคะ...