แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 24
บทที่ 24 เราเจอกันอีกแล้วนะครับ
เธอคิดว่าบุริศร์จะเห็นด้วย นึกไม่ถึงว่าบุริศร์จะแค่ตบไปที่เสื้อคลุมของตัวเอง แล้วพูดนิ่งๆ “ไม่ต้องหรอก ฉันดูแลกิจจาเขาได้อย่างดี แล้วเธอเองก็ไม่ได้เป็นพนักงานในบริษัท ไปแล้วก็ไม่มีอะไรดีขึ้นหรอก”
“แต่วันนี้วันหยุดหนิ บริษัทไม่มีคนสักหน่อย”
เขมิกาไม่ยอม
เธอก็อยากเข้าไปในบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดเหมือนกัน แต่บุริศร์พูดมาตลอดว่า เพื่อการออกตัวแรง จึงไม่ให้เธอเข้าไป แล้วยังบอกอีกว่าถ้าหากเธออยากทำธุรกิจ เขาจะเปิดบริษัทส่วนตัวให้ แต่ความจริงแล้วเธอแค่อยากอยู่ใกล้บุริศร์ก็แค่นั้น
บุริศร์ยังทำเหมือนไม่เห็นเขมิกาอยู่ในสายตา พูดนิ่งๆเหมือนเดิม “กฎของบริษัทตั้งอยู่ตรงนั้น อีกอย่างบริษัทมีกล้องวงจรปิด อย่าไปกวนเลย”
เขมิกาน้ำตาท่วมทันที
“กิจจา คุณกลัวว่าฉันจะทำบริษัทของคุณพังใช่ไหม？ฉันไม่ทำแบบนั้นหรอก เพราะหัวใจของฉันนั้นอยู่ที่ตระกุลโตเล็กทั้งหมด”
“ฉันรู้ แต่มันคือกฎของบริษัท เขมิกา อย่าทำให้ฉันลำบากเลย”
ถึงแม้บุริศร์จะพูดจานิ่งตามเดิม แต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยความน่าเกรงขาม
เขมิการู้ดี ว่าถ้าหากตัวเองยังตื๊อไม่หยุด อาจจะทำให้บุริศร์ไม่พอใจได้ แม้เธอจะไม่ยอม แต่ก็เดินถอยหลังมาแล้วสองก้าว แล้วไปเฝ้ากิจจาทานข้าว
เมื่อไหร่เธอจะได้เป็นเจ้าของตระกุลโตเล็กกันนะ？
เขมิกาโกรธมากอยู่ภายในใจ ผิดกลับใบหน้าที่นิ่งเฉย เธอมองดูลูกชายที่กำลังรีบตักอาหารสองคำสุดท้ายเข้าปากอย่างมีความสุข แล้วกระโดดลงมาที่บุริศร์ เธอรู้สึกริษยาและโกรธขึ้นมาเล็กน้อย
เด็กคนนี้ตามติดบุริศร์ทุกฝีก้าว ผิดกับที่เธอได้คิดเอาไว้ ทำไมทุกอย่างในมือของเธอถึงได้ห่างหายออกไปกันนะ？
กิจจาไม่ได้สนใจสีหน้าของเขมิกา จูงมือบุริศร์แล้วพูด“ดาดี้ เราไปกันเถอะ ผมกลัวว่าเพื่อนคงรอไม่ไหวแล้ว เดี๋ยวเขาจะคิดว่าผมโกหกเอานะครับ”
“โอเค ไปกัน！”
บุริศร์ยกกิจจาขึ้นสูง จับเขาวางลงบนไหล่ พ่อลูกหยอกเล่นกันไปแล้วเดินออกจากประตู
ขณะที่พวกเขาถึงประตูอนุบาล กานต์มาถึงได้สักพักแล้ว
กิจจาเปิดประตูรถแล้ววิ่งลงมา
“กานต์！ขึ้นมาเร็ว วันนี้ดาดี้เราจะเป็นคนพาชมบริษัทเอง”
คำพูดของกิจจาทำให้กานต์ชะงักเล็กน้อย
เขามองไปที่บุริศร์ตั้งแต่ขึ้นจนลงจากรถ เวลาที่เห็นกิจจาเรียกชื่อพ่อด้วยเสียงหวาน กานต์รู้สึกเศร้าใจเล็กน้อย
บุริศร์นึกไม่ถึงว่าเพื่อนของกิจจานั้นจะเป็นกานต์ เด็กที่ฉี่ใส่หน้าเขาที่สนามบิน
เขารีบเดินไปข้างหน้า มองกานต์นิ่งๆ ไม่พูดอะไร แต่ร่างกายของเขากลับมีอารมณ์เกรงขาม
เขาเป็นคนหยิ่งยโส ผู้ใหญ่หลายคนที่เห็นบุริศร์เกิดอารมณ์เกรงขามขึ้นมาแบบนี้จะอดทนไม่ไหว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...