แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 250

บทที่ 250 คุณถือว่าได้เจอผู้สูงศักดิ์เข้าแล้ว

นรมนวู่วามขึ้นมาทันที กลับถูกคิมกุมมือไว้แน่น

“คุณน้าคิม……”นรมนไม่ได้ส่งเสียง แต่ริมฝีปากได้ขยับ เห็นได้ชัดว่าเธอใจร้อนมาก

นี่ถ้าไม่มีจุดพิเศษอะไรจริงๆ งั้นบุริศร์ก็ไม่เป็นผู้ถูกกระทำขนาดนั้นแล้ว

คิมกลับแค่ส่ายหน้าให้เธอ ให้เธอดูการเปลี่ยนแปลงอย่างเงียบๆ

หลังจากคนขับได้ยินคำพูดของผู้หญิงแล้วก็ค่อนข้างร้อนรนใจเหมือนกัน

“งั้นจะทำยังไงล่ะ? ตอนนี้เรื่องนี้ยังไม่ได้คลี่คลาย ศพของตะวันก็ฝังไม่ได้ พวกเราก็ยังต้องคิดหาวิธีให้ศาลรับฟ้องคดีนี้ถึงจะได้ คนๆนั้นไม่ใช่บอกว่าดำเนินคดีเป็นเรื่องง่ายมากเลยเหรอ?”

“พี่ถามฉัน ฉันจะไปถามใคร? นี่เป็นเส้นสายที่พี่ไปหามาไม่ใช่เหรอ? ตอนที่เราสองคนทำตะวันตาย ฉันก็คิดจะอาศัยเรื่องของสถานที่ก่อสร้างขอเงินมาก้อนนึง จากนั้นก็โบยบินไปไกลๆ แต่พี่นั่นแหละดันหาว่าบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดชดใช้ค่าเสียหายให้น้อย บอกอะไรว่าคนๆนั้นสามารถให้พวกเราหนึ่งล้านดอลลาร์ ตอนนี้ถึงยามคับขันแบบนี้แล้ว ทางฝั่งบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดไม่ยอมปริปาก คนๆนั้นก็ไม่ให้เงินกับพวกเรา ศาลก็ไม่รับฟ้องคดี มองดูตรงหน้าศพของตะวันก็เผยการตกของเม็ดเลือดแดงเลือดออกมาทุกวันแล้ว นี่ถ้าถูกคนดูออก อย่าว่าแต่เงินเลย เราสองคนก็ต้องเข้าคักด้วยกันทั้งสองคนแน่”ผู้หญิงค่อนข้างคลุ้มคลั่งแล้ว

“นี่เธอพึมพำอะไรเนี่ย? ตอนนั้นเธอเป็นคนเอาอิฐบล็อกทุบไปที่หลังศีรษะของตะวันเองนะ ตอนนี้มาทะเลาะอะไรกับพี่?”คนขับก็เริ่มอารมณ์หงุดหงิดและสับสนวุ่นวายแล้ว

“ถุย! ทำไมฉันต้องทุบตะวัน? ถ้าไม่ใช่เรื่องที่พี่ทำกับฉันถูกตะวันพบเห็นเข้า ฉันจะลงมือกับผู้ชายของฉันได้เหรอ? พี่บอกจะเอาฉันเป็ยเมีย พี่บอกจะพาฉันไปจากที่นี่ ไปอยู่ดีกินดีที่อื่น ตอนนี้กลับพูดแบบนี้ พี่อยากโยนความผิดของเรื่องนี้มาที่บนตัวฉันหมดใช่มั้ย? ตะวันฉันจะบอกพี่ให้นะ พี่อย่าบีบคั้นฉันนะ ไม่งั้นฉันกับพี่แยกทางกัน เราสองคนตายไปด้วยกันเลย!พี่อย่าลืมสิ คนที่ผลักตะวันลงจากตึกคือพี่นะ!และก็เป็นพี่ที่คอยติดต่อคนเปลี่ยนวัสดุของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด เรื่องนี้คนอื่นไม่รู้ แต่ฉันรู้ดีนะ อยากสลัดฉันทิ้ง ฝันไปเถอะ!” ผู้หญิงคนนั้นนาทีนี้ร้ายกาจมาก

นรมนพอรู้ว่าเรื่องมันเป็นมายังไงแล้ว แต่ตอนนี้เธอค่อนข้างเสียใจที่ไม่ได้พาบุริศร์มาด้วย

คิมดึงมือของเธอไว้และถอยออกไปอย่างเงียบๆ

หลังจากทั้งสองขึ้นรถ นรมนพูดด้วยความโกรธ “สารเลวเกินไปแล้ว!พวกเขาแอบพลอดรักกันถูกตะวันพบเห็น ผู้หญิงก็ฆ่าสามีตัวเองทิ้ง ชายชู้โยนตะวันลงไปจากตึก กลับใส่ร้ายป้ายสีให้กับบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดของเรา ตอนนี้ยิ่งแล้วใหญ่อยากย้อนมากัดพวกเราอีก บนโลกใบนี้ทำไมถึงได้มีคนที่ชั่วช้าสามัญขนาดนี้?”

“คนชั่วมักจะมากเสมอ บนโลกใบนี้เต็มไปด้วยสิ่งล่อใจมากมาย คนมากมายสูญเสียการเป็นตัวของตัวเองต่อหน้าสิ่งล่อใจ แต่ว่าสิ่งที่ทุกคนทำทุกสิ่งต้องจ่ายตอบแทนทั้งนั้น สวรรค์ยุติธรรมมาก พวกเขาจะคอยมองอยู่บนฟ้า ไปกันเถอะ”ระหว่างพูด คิมก็ได้สตาร์ทรถ และจากไปอย่างไม่ให้เงียบๆ

นรมนมองคิมในนาทีนี้ จู่ๆรู้สึกผู้หญิงคนนี้ลึกจนไม่อาจคาดเดา

ตอนแรกรู้สึกเธอเป็นแค่นักวาดภาพเฉยๆ บางทีแค่อาศัยวาดภาพดำรงชีวิต แต่ตอนที่รู้ว่าเธอเป็นหัวหน้า นรมนรู้สึกระดับการมองคนของตัวเองมีขีดจำกัดมากจริงๆ

ทั้งสองได้กลับมาถึงที่บนทางด่วนอีกครั้ง

คิมถามเสียงต่ำ “หนูมีวิธีติดต่อกับสามีหนูใช่มั้ย?”

“มีค่ะ!”

“หาที่เจอกันสักหน่อยเถอะ”คำพูดของคิมทำให้นรมนอึ้งเล็กน้อย แต่ว่าเธอกลับค่อนข้างเป็นห่วง

“คุณน้าคิม ตอนนี้ฐานะของหนูเซนซิทีฟมาก ถ้าใกล้ชิดกับบุริศร์ เกรงว่าจะนำพาอันตรายอะไรไปให้เขาค่ะ”

“งั้นก็บอกให้เขาไปสถานทูตเที่ยวนึง ไม่มีคนสงสัยที่สถานทูตจะมีคนไร้สัญชาติอย่างหนูอยู่หรอก”คิมพูดจบก็ได้โยนมือถือตัวเองให้นรมน จากนั้ยก็เลี้ยวรถกลับ และขับไปยังทิศทางของสถานทูตอีกครั้ง

นรมนรู้ว่าตอนนี้ถ้าตัวเองกล่าวขอบคุณมันดัดจริตเกิน และไม่มีผลลัพธ์ที่เป็นจริง

เธอโทรหาบุริศร์อย่างเร็ว

“ไม่ทราบท่านไหนครับ?”เสียงของบุริศร์แฝงด้วยความเหนื่อยล้าเสี้ยวนึง เห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้รุมเร้าเขามาก

นรมนพูดเสียงต่ำ “ฉันเองค่ะ”

“นรมน?”

“บุริศร์ ฟังฉันพูดนะ ตอนนี้คุณรีบมาหาหัวหน้าคิมที่สถานทูตเดี๋ยวนี้เลยค่ะ”คำพูดของนรมนทำให้บุริศร์อึ้งไปครู่นึง

“หมายความว่ายังไงครับ?”

“คุณอย่าเพิ่งสนใจเลยค่ะ คุณมาก็พอแล้วค่ะ”

“โอเคครับ”บุริศร์วางสาย นรมนก็ยังไม่ค่อยวางใจอยู่ดี

“คุณน้าคิม คุณน้าว่าคงไม่มีเห็นหนูก็อยู่ด้วยมั้งคะ?”

“หนูเดินตามน้าก็พอ ถ้าคนอื่นถามขึ้นมา หนูก็บอกว่าเป็นเลขาของน้า”คิมพูดอย่างเรียบเฉย เห็นได้ชัดว่าไม่ค่อยแคร์สักเท่าไหร่

นรมนกลับพูดอย่างไม่วางใจ “แต่ว่ารูปของหนูถูกโพสต์ลงในเน็ตแล้วไม่ใช่เหรอคะ? คนของสถานทูตน่าจะก็รู้จักฉันอยู่ พวกเขา..........”

“พวกเขาไม่ว่าอะไรหรอก”คิมไม่พูดจาอีก นรมนก็เลยไม่ได้ถามอีก

ถึงแม้ไม่รู้ว่าคิมมีอำนาจใหญ่แค่ไหนกันแน่ แต่เห็นได้ชัดว่าตอนนี้คิมอยากปกป้องเธอ แถมยังไม่ต้องสงสัยเลยด้วย

ไม่นานทั้งสองก็กลับมาถึงสถานทูต

รปภ.ที่เฝ้าประตูมองเห็นรถของคิมแล้ว ไม่มองนรมนก็ปล่อยให้เข้าไปโดยตรงเลย

คิมพานรมนมาที่ออฟฟิศของตัวเอง

ทีนี้นรมนถึงรู้ว่าคิมคือหัวหน้าว่าการกระทรวงการต่างประเทศ ตำแหน่งนี้ทำให้เธอค่อนข้างตื่นตะลึง แต่เธอกลับไม่ได้พูดอะไร

หลังจากทั้งสองมาถึงที่ออฟฟิศ คิมชี้เครื่องบดกาแฟที่อยู่ข้างๆและพูด “หนูไปบดกาแฟชงกินเองได้นะ น้าชอบดื่มชา”นรมนเข้าใจในทันที เธอได้ไปหยิบเครื่องชงชามาโดยตรง และเริ่มชงชา

พูดถึงชงชา ที่จริงนรมนก็ไม่ค่อยเป็นหรอก แต่ว่าเคยอยู่กับธรณีมาพักนึง เคยเห็นเขาชงชา ตัวเองก็ได้ถือโอกาสเรียนรู้ไปบ้าง

เห็นนรมนเลียนแบบชงชาได้เหมือนมาก สายตาของคิมเผยแววตาที่ชื่นชมออกมา

ตอนนี้เธอมองนรมนยิ่งอยู่ยิ่งเข้าตาแล้ว