แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 252

บทที่ 252 ทำการทดสอบDNA

“ได้แน่นอนอยู่แล้วค่ะ!”

นรมนไม่ได้คิดว่าจะเป็นอะไร

แค่เจาะเลือดเท่านั้นเอง นี่เป็นเรื่องปกติในจีน ยิ่งไปกว่านั้นคิมบอกว่าสามารถหาวิธีเรื่องตัวตนของตัวเองได้ นรมนก็รู้สึกตื่นเต้นมากแล้ว

ถึงแม้ไม่รู้ว่าเรื่องนี้จะมีอัตราความสำเร็จมากน้อยแค่ไหน แต่ความหวังเล็กๆมันจะมีอยู่เสมอไม่ใช่หรือ?

ได้ยินนรมนรับปากแล้ว ในใจของคิมไม่ได้รู้สึกสบายใจเลย

เธอเอ่ยเสียงเบาว่า : “เธอมากับฉัน ที่นี่มีแผนกเจาะเลือด”

“โอ้!”

นรมนเดินตามหลังคิมไปอย่างเชื่อฟัง

ระหว่างทางมีคนทักทายคิมเป็นจำนวนมาก แต่ดูเหมือนว่าคิมจะไม่ได้ยินเลย ท่าทางเหมือนอยู่ในภวังค์

ถึงแม้ว่านรมนจะรู้สึกว่าเธอดูแปลกมาก แต่ก็ไม่ได้เอ่ยถาม

หลังจากทั้งสองมาถึงแผนกเจาะเลือด คิมก็พูดกับคนข้างในว่า : “ทำการเก็บตัวอย่างเลือดให้เธอด้วย”

“ได้ค่ะ หัวหน้าคิม”

แผนกเจาะเลือดเก็บตัวอย่างเลือดของนรมนอย่างรวดเร็ว

คิมพูดกับเธอว่า : “นรมน เธอไปรอฉันในห้องทำงานก่อน ฉันยังมีงานอยู่ทางนี้นิดหน่อย อีกสักพักจะไปหาเธอนะ”

“โอเคค่ะ!”

นรมนไม่สงสัยเธอเลยและเดินตรงกลับไปที่ห้องทำงานของคิม

คิมเห็นเธอเดินไปไกลแล้วจึงพูดกับคนในแผนกเจาะเลือด : “กลั่นส่วนประกอบของเลือดเอาไว้ นอกนั้นเก็บเข้าแฟ้ม ฉันยังต้องการเลือดนี้ทำอย่างอื่น”

“ได้ค่ะ หัวหน้าคิม รอสักครู่”

คนในแผนกเจาะเลือดได้จัดเก็บเลือดของนรมนอย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นจึงแบ่งส่วนหนึ่งให้กับคิม

คิม หยิบเลือดออกไปจากสถานทูตและขับรถไปยังสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ของโรงพยาบาล

“ฉันต้องการทำการทดสอบDNA เร็วที่สุดจะต้องใช้เวลากี่วัน?”

“เร็วที่สุดจะใช้เวลาสองถึงสามวัน”

อีกฝ่ายนั้นรู้จักคิม เมื่อเห็นว่าคิมระมัดระวังเป็นพิเศษจึงกระซิบว่า : “ถ้าหากเป็นเรื่องด่วน วันครึ่งก็ได้แล้ว แต่พวกเราต้องทำงานล่วงเวลา”

“ต้องรบกวนแล้ว”

คิมส่งเลือดสองหยดให้

“นี่เป็นข้อมูลลับสุดยอด เปิดเผยให้ใครรู้ไม่ได้ทั้งนั้น โดยเฉพาะผลการทดสอบ”

ความจริงจังของคิมทำให้อีกฝ่ายรู้สึกถึงความกดดัน

หลังจากออกจากสถาบันนิติวิทยาศาสตร์ คิมถึงกลับไปที่สำนักงาน

นรมนนอนคว่ำหน้าหลับบนโต๊ะทำงานของคิมไปแล้วเพราะว่ารอนานเกินไป

มองเห็นนรมนหลับสนิทอย่างนี้แล้วในใจของคิมก็วุ่นวายสับสนเป็นอันมาก

เธอถอดเสื้อคลุมของตนเองแล้ววางไว้บนไหล่ของนรมน จากนั้นลุกขึ้นเดินไปยังตู้เก็บของที่อยู่ด้านข้าง ปลดล๊อครหัสของกล่องแล้วนำรูปถ่ายออกมาสามสี่ใบ

บนภาพนี้เห็นได้ชัดเจนว่าเป็นรูปของเธอในวัยสาวถ่ายคู่กับชินทร

ในตอนนั้น ชินทรยังไม่ได้เป็นทหาร เป็นเพียงแค่จิตรกรและศิลปิน

เขาชอบท่องเขาลำเนาไพร ชอบวาดภาพสิ่งสวยงามทุกอย่าง พวกเขาพบกันในงานนิทรรศการศิลปะ เพราะมีภาษาเดียวกันทำให้ทั้งสองคนตกหลุมรักกันอย่างรวดเร็ว

ในตอนนั้นคิมมักจะรู้สึกอยู่เสมอว่าท้ายที่สุดแล้วพวกเขาอยู่ด้วยกันจะกลายเป็นคู่ชีวิตที่ทำให้ทุกคนอิจฉา แต่คิดไม่ถึงเลยว่าชินทรจะจากไป

เขาไม่ได้ทิ้งคำพูดไว้สักคำและไปที่สนามรบทันที

สำหรับคิมแล้วในช่วงเวลานั้นคือความมืดมิด เธอไม่รู้ว่าเขาอยู่ที่ไหนแต่กลับต้องพบว่าตัวเองตั้งท้องแล้ว

ในสมัยนั้นการตั้งท้องโดยไม่แต่งงานจะต้องถูกผู้คนเยาะเย้ย โดยเฉพาะครอบครัวของเธอ ทุกคนจะไม่ให้อภัย

คิมเองก็เคยคิดที่จะเอาเด็กออก แต่ทุกครั้งที่ไปโรงพยาบาลก็ตัดใจทำไม่ลง จนสุดท้ายยิ่งหลายเข้าเดือนท้องก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เธอรู้สึกได้ถึงการเคลื่อนไหวของทารกในครรภ์ก็ทำใจไม่ได้มากยิ่งขึ้น

เธอออกจากบ้าน ออกจากโรงเรียน ทิ้งเพื่อนและญาติพี่น้องที่รู้จักทั้งหมด แอบมาอยู่ที่หมู่บ้านเล็กๆบนภูเขาเพื่อรอคลอดลูก

ตอนที่เธอคลอดลูกออกมา เธอถึงได้พบว่าเธอไม่สามารถเลี้ยงดูเด็กคนนี้ได้

เธอไม่เคยแต่งงานและยังมีอนาคตที่สวยงาม เธอไม่สามารถทำลายชีวิตทั้งชีวิตของตัวเองเพราะเด็กคนนี้ได้

ตอนนั้นก็มีสามีภรรยาอีกคู่หนึ่งที่คลอดลูกในเวลาเดียวกัน สามีภรรยาคู่นั้นก็ออกมาสร้างครอบครัว ยังเด็กมากและก็รักกันมาก แต่ว่าลูกของพวกเขาก็เสียชีวิตตั้งแต่กำเนิด

คิมไม่รู้ว่าในเวลานั้นตัวเองถูกครอบงำด้วยความคิดชั่วร้ายได้อย่างไร เธอติดสินบนแพทย์ของโรงพยาบาล เอาลูกสาวของตัวเองไปเปลี่ยนกับสามีภรรยาคู่นั้น และเธอก็ออกจากโรงพยาบาลโดยอุ้มทารกที่ตายแล้ว

หลังจากที่เธอจัดการกับทารกน้อยแล้ว ก็กลัวว่าจะมีคนมาสืบหาร่องรอยของเด็กคนนั้นจึงได้รับเลี้ยงเด็กจากสถานเลี้ยงเด็กกำพร้าแล้วนำกลับไปที่เมืองชลธี จากนั้นได้ส่งเด็กไปที่บ้านเด็กกำพร้าต่อหน้าทุกคน

ในเวลานั้นเธอได้ให้กำเนิดลูกสาวกลับจงใจรับเลี้ยงเด็กผู้ชาย เพราะไม่ต้องการให้คนของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาหาเด็กคนนั้นพบ

แต่ว่าเธอไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่า ข่าวคราวของชินทรไม่กี่ปีต่อมาคือเขาถูกฆ่าตายในสนามรบ!

ในตอนนั้นคิมรู้สึกว่าท้องฟ้าได้ถล่มลงมา

เขาจะตายได้ยังไงกัน?

เธอกลับไปตามหาลูกสาวของตนเองอย่างบ้าคลั่ง นั่นเป็นสายเลือดเพียงอย่างเดียวระหว่างเธอกับชินทร

แต่ว่าสามีภรรยาคู่นั้นไม่ใช่คนของหมู่บ้าน พวกเขาไปที่นั้นก็เพียงเพื่อก่อร่างสร้างตัว ระหว่างทางจะเป็นอย่างไรก็เพียงเท่านั้น

หลังจากคลอดลูกแล้ว สามีภรรยาคู่นั้นก็จากไปไม่มีใครรู้ว่าพวกเขาไปไหน

ท่ามกลางผู้คนมากมาย คิมสูญเสียเนื้อและเลือดเนื้อของตนไปเช่นนี้ สิ่งที่ตามหามานานแรมปีก็ไร้ซึ่งข่าวคราวใดๆ

ตอนนี้เธอมองดูรูปถ่ายตรงหน้าแล้วหวนคิดถึงความสัมพันธ์ของเธอกับชินทรทีละเล็กทีละน้อย น้ำตาก็เอ่อล้นขอบตาโดยทันที

เธอมองไปที่นรมนที่กำลังหลับใหลอีกครั้ง ถ้าหากนี่เป็นลูกสาวของพวกเขาจริงๆ เธอจะทำยังไง?

คิมรู้สึกสับสนวุ่นวายเหลือเกิน

ครั้งนี้นรมนไม่ได้นอนหลับอย่างสงบเลย เธอฝันว่าถูกคนไล่ฆ่าอยู่ในความฝันของเธอ รเมศไล่ตามเธออย่างบ้าคลั่งโดยตลอด ไม่ว่าจะพูดอะไรก็ไม่ยอมวางมือ และบุริศร์ก็ถูกรเมศยิงใส่เพราะต้องการปกป้องเธอ

เลือดสีแดงฉานนั่นทำให้นรมนกรีดร้องสะดุ้งตื่นขึ้นมาจากการนอนหลับโดยทันที

คิมเก็บของอย่างรวดเร็วแล้วจัดการกับอารมณ์ของตัวเองเช่นกัน