แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 256

บทที่ 256 ใบหน้าไม่ใช่ตัวชี้วัดมาตรฐานของคน

หลังจากตื่นนอนแล้วคิมเดินลงไปชั้นล่าง แต่กลับไม่พบนรมน

ตอนแรกเธอคิดว่านรมนพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่นเลยไม่ได้ซีเรียสอะไรจึงไปดูที่ห้องครัวสักหน่อย แต่เมื่อเปิดประตูห้องครัวออกมาก็พบกับสภาพที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ

สภาพเช่นนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนกับทำเพราะความประมาท

หัวใจของคิมดิ่งลงอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องของนรมน

ห้องของนรมนนั้นว่างเปล่า แม้แต่เตียงนอนก็เรียบร้อยและไม่มีร่องรอยของการนอนแม้แต่นิดเดียว

คิมเริ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เธอค้นหาทั่วทุกที่อย่างไม่สบายใจ แต่ยังคงไม่พบเงาของนรมน

ตัวเธอเริ่มสั่นเทาและวิตกกังวลเพิ่มมากขึ้น

คิมเอากล้องวงจรปิดออกมาดูก็เห็นว่าเป็นตุลยาที่พาตัวนรมนไปและเข็มฉีดยาในมือของตุลยาทำให้ดวงตาของคิมหรี่แคบลงไปในพริบตา

“ไอ้คนพาลนี่!”

คิมโกรธจนตัวสั่นแล้วโทรหาชาวีโดยตรง

“ตุลยาล่ะ?”

ชาวีแปลกใจมากที่หลายวันมานี้คิมเป็นฝ่ายเริ่มโทรหาเขาก่อน แต่ยังไม่ทันได้ประหลาดใจก็ได้ยินเสียงเย็นเยียบของคิมจนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ

“ตุลยาออกไปแล้วยังไม่กลับเลย ไม่ได้พูดว่าจะไปหาคุณงั้นเหรอ? หรือว่าไม่ได้อยู่กับคุณ?”

ไฟในใจของคิมลุกโชนอย่างโกรธเกรี้ยว

“ฉันจำได้ว่าเคยบอกคุณแล้วว่า ไม่ว่ายังไงก็ตามให้ดูเธอเอาไว้ ในช่วงนี้ให้เธอรักษาใบหน้าให้ดี ทำไมคุณถึงไม่ฟัง?”

“เป็นอะไรไป? คิม เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”

ชาวีเพิ่งจะฟังออกถึงความผิดปกติของคิม

หลายปีมานี้คิมจะอารมณ์เสียน้อยมาก เธอเย็นชาและเรียบเฉยกับทุกคน ในตอนแรก ชาวีคิดว่าเพราะเธอมีนิสัยเช่นนี้ ต่อมาถึงได้พบว่าคิมสูญเสียหัวใจไปแล้วและไม่มีความอบอุ่นให้กับใคร

การติดต่อของคนทั้งสองนั้นที่จริงแล้วมันน่าขำอย่างมาก

คิมดื่มเหล้ามากเกินไปแล้วมองว่าเขาเป็นใครบางคนทำให้มีค่ำคืนของกันและกัน

น่าเสียดายที่หลังจากคิมตั้งครรภ์แล้ว คุณหมอบอกว่าสภาพร่างกายของคิมไม่ดี ถ้าหากทำลายเด็กจะเป็นอันตรายถึงชีวิต

คิมจึงจำใจคลอดตุลยา แต่ก็โยนไปให้ชาวีโดยทันที

ชาวีได้ลูกสาวมาอย่างไม่คาดคิดย่อมมีความสุขมาก เดิมทีคิดว่าคิมจะแต่งงานกับตนเอง แต่ตอนที่คิมบอกว่าจะไม่แต่งงานจนชั่วชีวิต และไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเขาได้ ชาวีก็รู้สึกผิดหวังมาก

แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชาวีคอยปกป้องคิมมาโดยตลอด ขอเพียงได้มองเห็นเธอ ขอเพียงคิมจะมีสายตามองเขาสักครั้ง เขาก็พึงพอใจแล้ว

แต่เป็นเวลาหลายปีแล้ว แม้ว่าคิมจะขาดความสนใจในตัวตุลยาและไม่มีความกระตือรือร้นมากนัก

ตอนนี้เธอเริ่มเป็นฝ่ายโทรหาตนเองติดต่อกันสองครั้ง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะตุลยา สิ่งนี้ทำให้ชาวีค้นพบสิ่งผิดปกติในที่สุด

“เกิดอะไรขึ้น? ตุลยา เป็นอะไรกันแน่?”

คิมใกล้จะควบคุมความโกรธของตัวเองไว้ไม่อยู่ เธอพูดเสียงทุ้มต่ำว่า : “คุณรีบหาตัวตุลยาให้เจอจะดีที่สุด ไม่อย่างนั้นฉันไม่รู้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไง ชาวี ผ่านมาหลายปี ลูกสาวคนเดียวคุณยังอบรมสั่งสอนได้ไม่ดี คุณยังจะทำอะไรได้อีก?”

พูดจบเธอก็วางสายในทันที

ตุลยาจะพานรมนไปที่ไหนได้นะ?

เธอคิดมาโดยตลอดว่าตุลยาเพียงแค่มีนิสัยเอาแต่ใจและยโสโอหังอยู่บ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำเรื่องไร้เหตุผลได้ เพราะว่าตุลยาพุ่งเป้าไปที่นรมน รู้สึกขวางหูขวางตากับนรมน เธอไม่เคยเอาเรื่องนี้มาใส่ใจเลย

ท้ายที่สุดแล้วไม่มีแม่คนไหนบนโลกใบนี้จะคิดว่าลูกสาวของตนจะเกิดมาเป็นคนไม่ดีหรอก

แต่ว่าตอนนี้เธอกลับรู้สึกกระวนกระวายใจบางอย่าง

ตุลยาบอกว่าชอบบุริศร์ ต้องการแต่งงานกับบุริศร์ นั่นมันจะเป็นผลเสียต่อนรมนหรือเปล่านะ?

คิมรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วแล้วถอดเอากล้องวงจรปิดของชุมชนออกมาดู ถึงได้มองเห็นตุลยาลากนรมนขึ้นรถ ด้านหลังเป็นมุมบอดของกล้อง ต่อจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรแล้ว

เธอกังวลใจอย่างมากแล้วโทรหาตุลยา โทรศัพท์ของตุลยาถูกปิด เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการรับสายเธอ

คิมไม่มีวิธีแล้วจริงๆถึงต้องโทรหาบุริศร์

“บุริศร์คะ นรมนหายไปค่ะ”

“คุณว่าอะไรนะ?”

บุริศร์มองดูว่างานในสถานที่ก่อสร้างใกล้จะเสร็จแล้ว ขอเพียงซัพพลายเออร์บางคนบอกว่ารเมศเป็นคนสั่ง ก็เพียงพอที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวได้แล้ว แต่ว่าในเวลานี้คิมกลับบอกเขาว่านรมนหายไป

“เกิดอะไรขึ้น?”

“คุณมาหาฉันที่นี่เถอะค่ะ”

คิมไม่รู้ว่าควรจะพูดกับบุริศร์ยังไงดี

เธอรู้สึกอายไม่กล้าสู้หน้าอย่างมาก และยิ่งเป็นกังวลมากขึ้น

ตุลยาเป็นลูกสาวของเธอ และเป็นไปได้อย่างมากว่านรมนอาจจะเป็นลูกสาวของเธอด้วย

ถ้าหากว่าตุลยาทำร้ายนรมน เธอจะทำอย่างไรดีล่ะ?

บุริศร์วางสายแล้วพอหยิบกุญแจรถก็วิ่งไปราวกับบ้าคลั่ง

“ประธานบุริศร์ งานทางนี้จะทำอย่างไรต่อไป?”

พฤกษ์ไม่เคยเห็นบุริศร์ตึงเครียดขนาดนี้มาก่อน

ไม่ใช่สิ!

ยกเว้นครึ่งหนึ่งตอนที่ภรรยาเกิดอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน

หรือว่าจะเกิดเรื่องกับภรรยา?

พฤกษ์กังวลขึ้นมาโดยฉับพลัน แต่ก็ไม่สามารถจากไปได้ บุริศร์จากไปท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่จำเป็นต้องมีคนดำเนินการ

บุริศร์ขับรถฝ่าไฟแดงเป็นจำนวนมากอย่างบ้าคลั่งและขับตรงที่ประตูบ้านของคิม

“นรมนล่ะ?”

ตอนนี้บุริศร์ไม่สนใจเรื่องความเคารพและมารยาทแล้ว เขาพูดไปตรงๆ

คิมส่งวิดีโอให้บุริศร์

ในตอนที่บุริศร์เห็นวิดีโอ ร่างทั้งร่างเริ่มหม่นมืด ทั่วทั้งตัวมีกลิ่นไอของการฆ่า

“ ตุลยา!”

บุริศร์นั้นรู้จักตุลยา