บทที่ 256 ใบหน้าไม่ใช่ตัวชี้วัดมาตรฐานของคน
หลังจากตื่นนอนแล้วคิมเดินลงไปชั้นล่าง แต่กลับไม่พบนรมน
ตอนแรกเธอคิดว่านรมนพักผ่อนอยู่ในห้องนั่งเล่นเลยไม่ได้ซีเรียสอะไรจึงไปดูที่ห้องครัวสักหน่อย แต่เมื่อเปิดประตูห้องครัวออกมาก็พบกับสภาพที่ยุ่งเหยิงไม่เป็นระเบียบ
สภาพเช่นนี้ดูยังไงก็ไม่เหมือนกับทำเพราะความประมาท
หัวใจของคิมดิ่งลงอย่างรวดเร็วแล้วรีบวิ่งไปที่ห้องของนรมน
ห้องของนรมนนั้นว่างเปล่า แม้แต่เตียงนอนก็เรียบร้อยและไม่มีร่องรอยของการนอนแม้แต่นิดเดียว
คิมเริ่มรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา เธอค้นหาทั่วทุกที่อย่างไม่สบายใจ แต่ยังคงไม่พบเงาของนรมน
ตัวเธอเริ่มสั่นเทาและวิตกกังวลเพิ่มมากขึ้น
คิมเอากล้องวงจรปิดออกมาดูก็เห็นว่าเป็นตุลยาที่พาตัวนรมนไปและเข็มฉีดยาในมือของตุลยาทำให้ดวงตาของคิมหรี่แคบลงไปในพริบตา
“ไอ้คนพาลนี่!”
คิมโกรธจนตัวสั่นแล้วโทรหาชาวีโดยตรง
“ตุลยาล่ะ?”
ชาวีแปลกใจมากที่หลายวันมานี้คิมเป็นฝ่ายเริ่มโทรหาเขาก่อน แต่ยังไม่ทันได้ประหลาดใจก็ได้ยินเสียงเย็นเยียบของคิมจนนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ
“ตุลยาออกไปแล้วยังไม่กลับเลย ไม่ได้พูดว่าจะไปหาคุณงั้นเหรอ? หรือว่าไม่ได้อยู่กับคุณ?”
ไฟในใจของคิมลุกโชนอย่างโกรธเกรี้ยว
“ฉันจำได้ว่าเคยบอกคุณแล้วว่า ไม่ว่ายังไงก็ตามให้ดูเธอเอาไว้ ในช่วงนี้ให้เธอรักษาใบหน้าให้ดี ทำไมคุณถึงไม่ฟัง?”
“เป็นอะไรไป? คิม เกิดเรื่องอะไรขึ้นงั้นเหรอ?”
ชาวีเพิ่งจะฟังออกถึงความผิดปกติของคิม
หลายปีมานี้คิมจะอารมณ์เสียน้อยมาก เธอเย็นชาและเรียบเฉยกับทุกคน ในตอนแรก ชาวีคิดว่าเพราะเธอมีนิสัยเช่นนี้ ต่อมาถึงได้พบว่าคิมสูญเสียหัวใจไปแล้วและไม่มีความอบอุ่นให้กับใคร
การติดต่อของคนทั้งสองนั้นที่จริงแล้วมันน่าขำอย่างมาก
คิมดื่มเหล้ามากเกินไปแล้วมองว่าเขาเป็นใครบางคนทำให้มีค่ำคืนของกันและกัน
น่าเสียดายที่หลังจากคิมตั้งครรภ์แล้ว คุณหมอบอกว่าสภาพร่างกายของคิมไม่ดี ถ้าหากทำลายเด็กจะเป็นอันตรายถึงชีวิต
คิมจึงจำใจคลอดตุลยา แต่ก็โยนไปให้ชาวีโดยทันที
ชาวีได้ลูกสาวมาอย่างไม่คาดคิดย่อมมีความสุขมาก เดิมทีคิดว่าคิมจะแต่งงานกับตนเอง แต่ตอนที่คิมบอกว่าจะไม่แต่งงานจนชั่วชีวิต และไม่สามารถที่จะแต่งงานกับเขาได้ ชาวีก็รู้สึกผิดหวังมาก
แต่ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ชาวีคอยปกป้องคิมมาโดยตลอด ขอเพียงได้มองเห็นเธอ ขอเพียงคิมจะมีสายตามองเขาสักครั้ง เขาก็พึงพอใจแล้ว
แต่เป็นเวลาหลายปีแล้ว แม้ว่าคิมจะขาดความสนใจในตัวตุลยาและไม่มีความกระตือรือร้นมากนัก
ตอนนี้เธอเริ่มเป็นฝ่ายโทรหาตนเองติดต่อกันสองครั้ง ทั้งหมดนี้เป็นเพราะตุลยา สิ่งนี้ทำให้ชาวีค้นพบสิ่งผิดปกติในที่สุด
“เกิดอะไรขึ้น? ตุลยา เป็นอะไรกันแน่?”
คิมใกล้จะควบคุมความโกรธของตัวเองไว้ไม่อยู่ เธอพูดเสียงทุ้มต่ำว่า : “คุณรีบหาตัวตุลยาให้เจอจะดีที่สุด ไม่อย่างนั้นฉันไม่รู้ว่าผลที่ตามมาจะเป็นยังไง ชาวี ผ่านมาหลายปี ลูกสาวคนเดียวคุณยังอบรมสั่งสอนได้ไม่ดี คุณยังจะทำอะไรได้อีก?”
พูดจบเธอก็วางสายในทันที
ตุลยาจะพานรมนไปที่ไหนได้นะ?
เธอคิดมาโดยตลอดว่าตุลยาเพียงแค่มีนิสัยเอาแต่ใจและยโสโอหังอยู่บ้างนิดหน่อย แต่ก็ไม่สามารถทำเรื่องไร้เหตุผลได้ เพราะว่าตุลยาพุ่งเป้าไปที่นรมน รู้สึกขวางหูขวางตากับนรมน เธอไม่เคยเอาเรื่องนี้มาใส่ใจเลย
ท้ายที่สุดแล้วไม่มีแม่คนไหนบนโลกใบนี้จะคิดว่าลูกสาวของตนจะเกิดมาเป็นคนไม่ดีหรอก
แต่ว่าตอนนี้เธอกลับรู้สึกกระวนกระวายใจบางอย่าง
ตุลยาบอกว่าชอบบุริศร์ ต้องการแต่งงานกับบุริศร์ นั่นมันจะเป็นผลเสียต่อนรมนหรือเปล่านะ?
คิมรีบวิ่งออกไปอย่างรวดเร็วแล้วถอดเอากล้องวงจรปิดของชุมชนออกมาดู ถึงได้มองเห็นตุลยาลากนรมนขึ้นรถ ด้านหลังเป็นมุมบอดของกล้อง ต่อจากนั้นก็ไม่เห็นอะไรแล้ว
เธอกังวลใจอย่างมากแล้วโทรหาตุลยา โทรศัพท์ของตุลยาถูกปิด เห็นได้ชัดว่าไม่ต้องการรับสายเธอ
คิมไม่มีวิธีแล้วจริงๆถึงต้องโทรหาบุริศร์
“บุริศร์คะ นรมนหายไปค่ะ”
“คุณว่าอะไรนะ?”
บุริศร์มองดูว่างานในสถานที่ก่อสร้างใกล้จะเสร็จแล้ว ขอเพียงซัพพลายเออร์บางคนบอกว่ารเมศเป็นคนสั่ง ก็เพียงพอที่จะปะติดปะต่อเรื่องราวได้แล้ว แต่ว่าในเวลานี้คิมกลับบอกเขาว่านรมนหายไป
“เกิดอะไรขึ้น?”
“คุณมาหาฉันที่นี่เถอะค่ะ”
คิมไม่รู้ว่าควรจะพูดกับบุริศร์ยังไงดี
เธอรู้สึกอายไม่กล้าสู้หน้าอย่างมาก และยิ่งเป็นกังวลมากขึ้น
ตุลยาเป็นลูกสาวของเธอ และเป็นไปได้อย่างมากว่านรมนอาจจะเป็นลูกสาวของเธอด้วย
ถ้าหากว่าตุลยาทำร้ายนรมน เธอจะทำอย่างไรดีล่ะ?
บุริศร์วางสายแล้วพอหยิบกุญแจรถก็วิ่งไปราวกับบ้าคลั่ง
“ประธานบุริศร์ งานทางนี้จะทำอย่างไรต่อไป?”
พฤกษ์ไม่เคยเห็นบุริศร์ตึงเครียดขนาดนี้มาก่อน
ไม่ใช่สิ!
ยกเว้นครึ่งหนึ่งตอนที่ภรรยาเกิดอุบัติเหตุเมื่อห้าปีก่อน
หรือว่าจะเกิดเรื่องกับภรรยา?
พฤกษ์กังวลขึ้นมาโดยฉับพลัน แต่ก็ไม่สามารถจากไปได้ บุริศร์จากไปท้ายที่สุดแล้ว ที่นี่จำเป็นต้องมีคนดำเนินการ
บุริศร์ขับรถฝ่าไฟแดงเป็นจำนวนมากอย่างบ้าคลั่งและขับตรงที่ประตูบ้านของคิม
“นรมนล่ะ?”
ตอนนี้บุริศร์ไม่สนใจเรื่องความเคารพและมารยาทแล้ว เขาพูดไปตรงๆ
คิมส่งวิดีโอให้บุริศร์
ในตอนที่บุริศร์เห็นวิดีโอ ร่างทั้งร่างเริ่มหม่นมืด ทั่วทั้งตัวมีกลิ่นไอของการฆ่า
“ ตุลยา!”
บุริศร์นั้นรู้จักตุลยา
ในตอนแรกผู้หญิงคนนั้นประกาศว่าจะไล่ตามจีบเขา แต่เขาไม่เคยจะเอามาใส่ใจ แต่มาพอรู้ว่าไมค์ชอบเธอ เขาเลยทำเป็นไม่รู้ไม่เห็น แล้วเพิกเฉยต่อการทำเล็กๆน้อยๆของผู้หญิงคนนี้มาโดยตลอด ต่อมาก็ได้รู้อีกว่าเธอเป็นลูกสาวของคิม และเป็นไปได้อย่างมากว่าอาจจะเป็นพี่น้องกับนรมน บุริศร์ยิ่งไม่ต้องการมีส่วนเกี่ยวข้องกับเธอ
เพียงแค่นึกไม่ถึงเลยว่าครั้งนี้คนที่พาตัวนรมนไปกลับเป็นตุลยา!
มือของบุริศร์กำหมัดแน่น
ถ้าหากตุลยาอยู่ตรงหน้าเขาในเวลานี้ เขาจะชกเข้าไปอย่างไม่ลังเลเลย
“เจอตุลยาแล้วหรือยัง?”
น้ำเสียงของบุริศร์นั้นทุ้มลึก มีร่องรอยของการควบคุมอารมณ์อย่างชัดเจน
คิมสั่นศีรษะ
“เธอปิดโทรศัพท์ ฉันให้คนไปดูที่ๆเธอมักจะไปบ่อยๆ ก็ไม่เจอตัว”
บุริศร์ไม่พูดอะไรอีก เขาหยิบโทรศัพท์ออกมาแล้วโทรหาไมค์
“ฉันอยากรู้ตำแหน่งของตุลยา!”
ไมค์แปลกใจเล็กน้อย
“ล้อเล่นหรือเปล่า? นายเคยบอกว่าจะไม่ฉกเอาตุลยาไปจากฉันนะ”
“ไมค์ ฉันไม่มีเวลาว่างจะเล่นกับนายนะ เธอเอานรมนผู้หญิงของฉันไป! ฉันบอกนายไว้เลยนะ ถ้าเกิดอุบัติเหตุอะไรก็ตามกับนรมน ฉันไม่สนว่าเธอจะเป็นใคร ฉันไม่ไว้ชีวิตเธออย่างแน่นอน!”
น้ำเสียงของบุริศร์นั้นเย็นเยียบเหมือนกับหิมะและน้ำแข็งในขั้วโลกเหนือ
ไมค์รู้สึกตึงเครียดขึ้นมาทั่วทั้งตัว
“เธอเอาตัวพี่สะใภ้ไปงั้นเหรอ? เป็นไปได้ยังไง?”
“ตอนนี้ฉันไม่มีเวลาคุยกับนายมากนัก นายบอกฉันมาดีกว่าว่าจะหาตัวเธอได้ที่ไหน”
“ซอย63มีศูนย์ศัลยกรรมอยู่ที่นั่น ว่ากันว่าผ่าตัดดีมาก ฉันได้ยินว่าเธอมีนัดทำศัลยกรรมเมื่อสองสามวันก่อน ไม่รู้ว่าผ่านไปหรือยัง”
ในเวลานี้ ไมค์เองก็ไม่กล้าปกป้องตุลยาแล้ว
ในความประทับใจของเขา ตุลยาคือคนขี้เล่นเท่านั้นเอง ไม่น่าจะทำอะไรต่อนรมน คาดว่าที่พาตัวนรมนไปเพราะรู้สึกว่านรมนขวางหูขวางตาเท่านั้นเอง
อย่างไรก็ตามหลังจากที่ได้ยินเสียงบุริศร์วางสายแล้ว ไมค์ก็สวมเสื้อแจ๊คเก็ตแล้ววิ่งออกไปทันที
ไม่ว่าจะพูดยังไง เขาก็ต้องไปดู
บุริศร์วางสายแล้วก็หันหลังเดินจากไปโดยไม่พูดอะไร
แต่กลับเป็นคิมที่ขวางเขาเอาไว้
“นรมนอยู่ที่ไหน?”
“ยังไม่รู้เลยครับ แต่ยังไงก็ควรจะหาตำแหน่งของตุลยาให้เจอ หัวหน้าคิมครับ ถ้าหากตุลยาทำร้ายนรมน ผมไม่อาจจะยอมปล่อยไปแน่!”
บุริศร์มองคิมด้วยสายตาที่มีความดุร้าย
คิมในเวลานี้ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรแล้วจริงๆ
เธอปล่อยบุริศร์แล้วขึ้นรถไปกับเขาพร้อมกับมุ่งหน้าไปยังซอย63
ตอนที่มาถึงศูนย์ศัลยกรรมความงามนี้ ตุลยามาทำการผ่าตัดที่นี่จริงๆ
บุริศร์ตั้งใจจะที่จะบุกเข้าไปแต่กลับเป็นไมค์ที่หยุดเขาเอาไว้
“บุริศร์ ฉันรู้ว่านายเป็นห่วงพี่สะใภ้ แต่ว่านี่สำหรับตุลยาแล้วคือชั่วชีวิตของเธอเลยนะ! นายรู้หรือเปล่าว่าใบหน้าสำคัญสำหรับผู้หญิงมากนะ? ตอนนี้ถ้านายบุกเข้าไปแบบนี้ การผ่าตัดของตุลยาก็จะพังไปเลย”
“ไปให้พ้น!”
บุริศร์ในตอนนี้เหมือนกับสิงโตที่เกรี้ยวกราดไม่ยอมฟังคำพูดของใครอย่างรุนแรง
ไมค์รู้ว่าตนเองอาจจะไม่ใช่คู่ต่อสู้ของบุริศร์ แต่ว่าคนที่อยู่ข้างในคือตุลยา เขาพูดอะไรก็ได้เพื่อไม่ให้เขาเข้าไปตอนนี้
“บุริศร์ถ้านายจะเข้าไปให้ได้ก็สู้กับฉันก่อนแล้วค่อยว่ากัน”
“นายคิดว่าฉันไม่กล้าสู้กับนายงั้นเหรอ?”
บุริศร์ชกไมค์เข้าที่ใบหน้า
ไมค์โต้กลับทันทีทันใด
ชายหนุ่มสองคนที่มีความโดดเด่นทัดเทียมกันก็ได้เริ่มต้นเช่นนี้
คิมมองดูพวกเขาต่อสู้กันจนยากจะแยกออกจากกันและไม่ได้เข้าไปไกล่เกลี่ย แต่เดินตรงเข้าไปในห้องผ่าตัดแทน
เพราะว่าสถานะพิเศษของคิมทำให้คนของศูนย์ศัลยกรรมเองก็ไม่กล้าขวาง
คิมเดินไปถึงด้านหน้าเตียงผ่าตัด มองดูตุลยาที่กำลังจะเปลี่ยนใบหน้า และขณะนี้เธอได้รับการฉีดยาชาและอยู่ในสภาวะกึ่งหมดสติ
“ตุลยา นรมนอยู่ที่ไหน?”
คิมเอ่ยปากไปตรงๆ
ตุลยาที่อยู่ในอาการสะลึมสะลือดูเหมือนว่าจะได้ยินชื่อของนรมนแล้ว เธอขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดอย่างหงุดหงิดว่า : “หนูจะรู้ได้ยังไง?”
“คนถูกเธอพาไป ตอนนี้จะมาพูดฉันว่าไม่รู้งั้นเหรอ?”
คิมอยากจะดึงตุลยาขึ้นมาจากเตียงคนไข้จนแทบทนไม่ไหวแล้วจริงๆ
ตุลยาไม่ได้ลืมตา แต่ฟังน้ำเสียงของคิมออก ตุลยาไม่พอใจอย่างมากที่คิมค้นหาได้อย่างรวดเร็ว
“แม่ หนูสิที่เป็นลูกสาวของแม่ แม่อย่าไปสนใจผู้หญิงเถื่อนคนนั้นได้หรือเปล่า? หนูกับแม่ทะเลาะกันเพราะเธอ ถึงกับมาหาที่นี่มี ความหมายมากใช่ไหม?”
“อย่ามาพูดไร้สาระกับฉัน นรมนอยู่ที่ไหน?”
ความโกรธของคิมเกือบจะระงับไว้ไม่อยู่แล้ว
หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่ค่อยมีความคิดที่จะเริ่มไปสนใจใคร แต่นรมนนั้นต่างออกไป”
มีความเป็นไปได้อย่างมากว่าเธออาจจะเป็นลูกเพียงคนเดียวของเธอกับชินทร!
นั่นก็คือเธอติดหนี้นรมน!
และติดหนี้ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาด้วย!
ตุลยาฟังออกว่าคิมโมโหแล้วจึงพูดอย่างไม่พอใจว่า : “หนูไม่รู้ หนูส่งเธอให้รเมศไปแล้วให้รเมศพาเธอไป อย่าให้เธอมาปรากฏตัวต่อหน้าหนูกับบุริศร์อีก เรื่องเป็นอย่างนี้ ส่วนรเมศจะพาเธอไปที่ไหนแล้ว หนูไม่ได้สนใจ เธอจะเป็นหรือตายเกี่ยวอะไรกับหนูล่ะ?”
คิมยกแขนขึ้นด้วยความโกรธ แต่เมื่อเห็นตุลยาในตอนนี้แล้ว สุดท้ายก็ไม่ได้ฟาดฝ่ามือนั้น
“ทางที่ดีเธอควรสวดอ้อนวอนให้นรมนปลอดภัย มิฉะนั้นถึงฉันจะไม่หาเรื่องเธอ บุริศร์ก็จะมาเอาดึงเอาชีวิตของเธอไป”
คิมสะบัดแขนเสื้อแล้วจากไป แต่ว่าตุลยากลับพูดอย่างไม่เต็มใจว่า : “เป็นไปไม่ได้ รอจนหน้าของหนูหายดีแล้ว บุริศร์ก็จะชอบหนู หนูสวยกว่านรมนมาก”
“ใบหน้าไม่ใช่ตัวชี้วัดมาตรฐานของคนเพียงตุลยา เมื่อไหร่เธอถึงจะเข้าใจ?”
คิมออกจากห้องผ่าตัดอย่างผิดหวัง เมื่อมองเห็นว่าบุริศร์กับไมค์ยังต่อสู้กันอยู่ในที่สุดก็ยื่นมือออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
ตอนต่อไปจนจบ หาอ่านได้ที่ไหนคะ...