แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 284

บทที่ 284 ตอนนี้มาถามเรื่องพวกนี้ยังมีความหมายเหรอ

นรมนเพิ่งตัดสินใจได้ และทำให้สำลักขึ้นเล็กน้อย บุริศร์ก็ปิดจมูกของเธอเอาไว้ ต่อจากนั้นก็เห็นว่าบุริศร์เตะโดรนนั้นไปแล้ว ต่อจากนั้นก็เกิดเสียงดังขึ้นทีหนึ่ง แล้วพวกเขาก็โดนแก๊สน้ำตาปกคลุมไว้หมดแล้ว

“แค่ก แค่ก!”

ในช่วงแรกบุริศร์โดนแก๊สน้ำตาจนทำให้รู้สึกอนาถขนาดนี้

“กานต์!”

เขากัดฟันร้องออกไปคำหนึ่ง แต่ว่ากลับสูดดมแก๊สน้ำตาเข้าไปเต็มปอดเลย ดวงตาที่สวยราวกับตาหงส์ทั้งคู่ตอนนี้กลับมีน้ำตานองหน้า จนดูไม่ได้เลย

นรมนโดนบุริศร์อุดจมูกเอาไว้กลับดีกว่าหน่อยหนึ่ง และอยากจะทำอะไรเพื่อบุริศร์หน่อย แต่ว่ากลับโดนบุริศร์หยุดยั้งไว้ก่อนแล้ว

“คุณไม่ต้องสนใจผม รีบไปหาที่ที่มีน้ำสักแห่งหลบไปก่อน”

พูดแล้วก็ผลักนรมนถอยหลังออกไป

นรมนรู้สึกว่าในช่วงเวลาแบบนี้ตัวเองมาจากไปมันไม่ค่อยดีเท่าไหร่ และที่สำคัญก็ไม่รู้ว่าที่ตรงนี้ใครเป็นคนของตัวเอง และใครเป็นคนของแชมป์บ้าง เธอใช้แขนอุดรูจมูกเอาไว้ แล้ววิ่งเข้าไปอีกครั้ง

“ไป!”

นรมนจับแขนของบุริศร์เอาไว้ แล้วก็หมุนตัวดึงเขาวิ่งหนีไปด้วย

กานต์เห็นภาพนี้จากหน้าจอควบคุม ที่มุมปากก็กระตุกขึ้นทันทีเลย

“แย่แล้ว เมื่อไหร่หม่ามี้ถึงจะรู้ตัวว่าตัวเองดึงคนไปแล้วนะ?”

ใบหน้าเล็ก ๆ ของกานต์แทบจะย่นเข้าหากันหมดแล้ว

เขาแค่อยากจะล้อเล่นกับบุริศร์หน่อยเท่านั้น ก็ใครใช้ให้คุณบุริศร์เอาแต่หน้าบึ้งตึงตลอดล่ะ ท่าทีอย่างกับว่าเป็นผู้สูงส่งเหลือเกิน แล้วใครจะไปรู้ว่าหม่ามี้จะทนเห็นคนรู้ใจลำบากไม่ได้ จนต้องเข้าไปดึงเขาออกมาให้ได้

แล้วตอนนี้ดีแล้วนะซิ ดึงผิดคนแล้วเห็นไหม?

นี่กานต์อยากจะร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก

แต่ว่าพอตอนที่เขาเห็นคนที่นรมนดึงอยู่ว่าเป็นใครแล้ว กานต์ก็อยากจะร้องไห้จริง ๆ แล้ว

เขารีบโทรศัพท์หาวิทยุสื่อสารของบุริศร์ทันทีเลย

“คุณบุริศร์!”

“เจ้าเด็กตัวเหม็น ทางที่ดีที่สุดเธอล้างตูดให้สะอาดรอฉันไว้เลยนะ รอฉันกลับไปดูซิว่าจะจัดการกับเธอยังไง!”

บุริศร์ไม่เคยต้องมีสภาพอนาถขนาดนี้มาหลายปีแล้ว

คราวที่แล้วที่เมืองชลธีที่เขาต้องเสียฟอร์มต่อหน้าผู้คนก็เพราะว่าเจ้าเด็กคนนี้เป็นคนมอบให้ทั้งนั้น แล้วตอนนี้ยังมาโดนเขาทำให้ต้องมาไอติด ๆ กันไม่หยุดอีก

ลูกชายของบ้านอื่นเขาก็ดี ๆ กันทั้งนั้น แต่ทำไมลูกชายของเขากลับมักจะต่อต้านเขาเสมอด้วย?

ตอนนี้กานต์กลับไม่มีใจมาฟังบุริศร์บ่นพึมพำ เขาร้องไห้แล้วพูดขึ้นว่า “คุณบุริศร์เมื่อกี้หม่ามี้กลับมาดึงคุณ แต่ว่าดึงผิดคนและวิ่งออกไปแล้ว คนคนนั้นเหมือนกับว่าจะเป็นคุณแชมป์”

ตัวทั้งตัวของบุริศร์นิ่งอึ้งไปแล้ว

หลังจากที่เขาย่อยคำพูดของกานต์หมดแล้ว สีหน้าก็เปลี่ยนไปเป็นแย่มากจนน่ากลัว

“ถ้าหากว่าหม่ามี้ของเธอเป็นอะไรไปแล้วละก็ ฉันจะสับเธอซะ”

บุริศร์โมโหจนปิดวิทยุสื่อสารไปเลย สถานการณ์ในตอนนี้วุ่นวายไปทั่ว ทุกทิศมีแต่ระเบิดควัน จนทำให้ดูไม่ชัดว่าที่ไหนเป็นที่ไหนทั้งนั้น ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเลยว่าจะตามหานรมนแล้ว

ความร้อนรนในใจของเขานั้น

แชมป์อยู่ข้างกายเหรอ?

ทำไมเมื่อกี้เขาถึงไม่เห็นนะ?

หรือว่าแชมป์พบเห็นพวกเขาตั้งนานแล้ว เพียงแค่กำลังรอให้พวกเขาออกมาเหรอ?

ในใจของบุริศร์นั้นไม่สบายใจเอาซะเลย ตอนนี้ยิ่งไม่รู้แล้วว่าควรจะทำยังไง

นรมนเองกลับไม่รู้ว่าตัวเองดึงคนมาผิดตัวแล้ว ก็เลยวิ่งทีเดียวรวดไปตั้งไกลเลย จนในที่สุดก็หาที่ที่มีน้ำเจอ แล้วถึงจะหยุดลงและหายใจหอบอยู่ “คุณล้างหน้าล้างตาก่อน อีกเดียวมีคนมามองเห็นท่าทางน่าอนาถแบบนี้ของคุณ คุณก็จะต้องเสียฟอร์มอีกแล้ว”

เธอยิ้มแล้วหันหน้ามา แต่กลับมองเห็นใบหน้าของแชมป์ ทั้งตัวก็อึ้งไปเลย

ทำไมเธอถึงดึงแชมป์ออกมาได้ล่ะ?

แล้วแชมป์มาอยู่ข้างกายพวกเขาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

พอคิดมาถึงตรงนี้ สีหน้าของนรมนก็เปลี่ยนไปทันทีเลย

“เมื่อกี้คุณอยู่ข้าง ๆ บุริศร์ตลอดเลย คุณอยากจะทำอะไรกันแน่? พวกคุณเป็นเพื่อนร่วมรบที่ดีที่สุด เป็นเพื่อนที่ดีที่สุด มาตอนนี้คุณหักหลังเขาไปแล้วก็ช่างเถอะ แต่นี่กลับยังอยากจะลอบทำร้ายเขาอีกเหรอ?”

นรมนมีเหงื่อเย็น ๆ ซึมออกมาทั้งตัว

ถ้าหากว่าตัวเองไม่ได้ดึงคนผิดมา แล้วตอนนี้แชมป์จะทำอะไรบุริศร์ไปบ้าง?