แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 286

บทที่ 286 นั่นเป็นการเลือกของคุณเอง

แชมป์อึ้งไปเล็กน้อย แล้วก็พยักหน้าและพูดขึ้นว่า “ผมรู้ว่าควรจะทำยังไงแล้ว ขอบคุณมาก”

นรมนไม่ได้พูดอะไร

มีความสัมพันธ์อย่างตอนนี้กับแชมป์นั้น ไม่ใช่สิ่งที่นรมนคาดคิดไว้จริง ๆ แต่ว่าในเมื่อเป็นแบบนี้ไปแล้ว เธอก็สามารถทำได้เพียงแค่เดินก้าวหนึ่งดูก้าวหนึ่งเท่านั้น

พอป้าโอได้ยินว่านรมนมาแล้ว ก็รีบร้อนเดินออกมาจากข้างในเลย

ช่วงที่ผ่านมาไม่ได้เจอกัน เหมือนกับว่าป้าโอจะแก่ลงไปเยอะเลย

นรมนเห็นท่าทางของเขาเป็นอย่างนี้แล้ว ก็ยิ้มแล้วก็ทักทายขึ้นว่า “ไม่เจอกันนานเลยนะ ป้าโอ ดูท่าแล้วคุณเหมือนกับว่าจะไม่ได้มีความเป็นอยู่ที่ดีเท่าไหร่ รอยตีนกาที่หางตาก็เยอะขึ้นไม่น้อยเลยนะ”

“เธอหุบปากให้ฉันเดี๋ยวนี้!”

ป้าโอเห็นท่าทางที่ยิ้มแย้มแจ่มใสแบบนี้ของนรมน ก็โมโหจนแทบจะควันออกหูแล้ว

ผู้หญิงคนนี้เมื่อห้าปีก่อนยังเป็นคนที่ท่าทางอ่อนแอขี้ขลาด และดูมีบุริศร์เหมือนเป็นสวรรค์ แล้วทำไมพอห้าปีให้หลังกลับมาแล้ว กลับมีท่าทางน่ารังเกียจขนาดนี้ล่ะ?

ไม่เพียงแค่สีหน้าเปลี่ยนไปแล้ว แม้แต่จิตใจก็ยังเปลี่ยนไปด้วย

“แชมป์ นายพาคนมาให้ฉันแล้ว ฉันดีใจมาก”

ป้าโอยิ้มแย้มขึ้นให้กับแชมป์ อยากจะรักษาความสง่างามของตัวเองไว้ แต่ว่ากลับคิดไม่ถึง ว่าในตอนที่เห็นนรมนนั้น ความฝึกฝนทั้งหมดของตัวเองกลับไม่มีแล้ว

แชมป์กลับพูดกับป้าโอว่า “คนที่คุณต้องการผมพามาให้คุณแล้ว ลูกเมียของผมอยู่ไหนล่ะ?”

ป้าโออึ้งไปครู่หนึ่งแล้วพูดขึ้นว่า “นายคงจะไม่นึกว่าลูกเมียของนายอยู่ที่นี่หรอกละมั้ง? พวกเราก็ร่วมมือกันมานานหลายปีขนาดนี้แล้ว ทำไมนายจะต้องไม่วางใจฉันด้วยล่ะ? นายแค่ช่วยฉันกันบุริศร์เอาไว้ ฉันจะต้องให้พวกนายทั้งครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันอย่างแน่นอน”

“ก่อนหน้านี้คุณพูดแค่ว่าให้ผมพานรมนมาเองนี่ แต่ว่าไม่เคยพูดว่าจะให้ผมต่อกรกับบุริศร์นี่ ป้าโอ เป็นคนจะต้องรักษาคำพูดซิ และที่สำคัญคุณก็รู้ว่าฝีมือของบุริศร์เป็นยังไง? ถ้าผมต่อกรกับเขา นี่มันเป็นการให้ผมเอาไข่ไปปะทะกับหินชัด ๆ เลย”

แชมป์พูดขึ้นอย่างโกรธจัด

คนเจ้าเล่ห์อย่างป้าโอเห็นได้ชัด ๆ ว่าเชื่อถือไม่ได้

ป้าโอกลับยิ้มขึ้น “แชมป์ นายยังมีทางเลือกเหรอ? บุริศร์รู้แล้วว่านายหักหลังเขา นายนึกว่าเขายังจะให้อภัยนายอีกเหรอ? ตอนนี้นายทำได้แค่เดินไปจนมืดค่ำกับฉันเท่านั้นแล้ว นายคิดดูดี ๆ นะ นายอยู่กับฉันยังสามารถได้เจอกับลูกเมียได้ แต่ถ้าหากนายต่อต้านฉัน แค่โทรศัพท์สายเดียวของฉันก็สามารถทำให้ลูกเมียของนายกลายเป็นอะไร นายน่าจะรู้อยู่แล้วนะ”

นรมนเห็นหน้าตาแบบนั้นของป้าโอ ก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมาว่า “ข่มขู่ผู้อื่น เอาเด็กมาเป็นตัวประกัน ก็มีแต่คนชั่วที่บ้าคลั่งอย่างคุณเท่านั้นที่ทำออกมาได้ ถึงว่าล่ะคุณคลอดลูกชายออกมาตั้งสองคน แต่กลับไม่มีสักคนที่จะมาเลี้ยงดูคุณยามแก่เฒ่า ผู้หญิงอย่างคุณไม่เหมาะเลยสักนิดที่จะให้มีลูกหลานเต็มบ้าน”

“นรมน เธอหุบปากให้ฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ!”

สีหน้าของป้าโอเปลี่ยนไปในทันทีเลย

“ถ้าหากว่าไม่ใช่เพราะว่าเธอ ตรินท์ของฉันก็จะไม่ตาย เป็นเพราะยัยตัวซวยอย่างเธอทั้งนั้น เพราะเธอทั้งนั้น!”

นรมนมีความสงสัยขึ้นเล็กน้อย

“คุณเองไม่ยอมรับตรินท์ด้วยซ้ำ แล้วคุณมีสิทธิ์อะไรมาโทษว่าการตายของตรินท์เป็นความผิดของฉัน?”

“ใช่ ฉันไม่ยอมรับลูกชายคนเล็กของฉัน แต่ว่าลูกชายคนเล็กของฉันก็ตายเพราะว่าเธอ ถ้าหากว่าไม่ใช่เพราะเธอหน้าด้านหน้าทนที่จะรักแต่บุริศร์ แล้วทำให้เขมิกาต้องไปจากเมืองชลธีอย่างเจ็บปวดรวดร้าว แล้วมันจะพบเจอเข้ากับตรินท์ได้ยังไงกัน? ถ้าหากว่ามันไม่ได้เจอกับตรินท์ แล้วตรินท์กับมันจะอยู่ด้วยกันได้ยังไง? โดนมันทำให้หลง แล้วสุดท้ายก็ตายด้วยน้ำมือของมัน ยัยคนชั้นต่ำเขมิกานั่น มันไม่ได้รักตรินท์ด้วยซ้ำ มันเพียงแต่แค่เอาตรินท์มาเป็นเงาของบุริศร์แทนเท่านั้น อยากจะใช้เลือดเนื้อของตรินท์เพื่อให้ได้กลับไปอยู่ข้างกายบุริศร์ และเป็นเมียของบุริศร์ เรื่องทั้งหมดนี้ก็เป็นเพราะเธอ ถ้าหากว่าเธอไม่ปรากฏตัวขึ้นมา แล้วเธอกับบุริศร์ก็มีเรื่องน่าเกลียดพวกนั้น บุริศร์ก็ไม่ต้องแต่งงานกับเธอ แล้วถ้าหากว่าบุริศร์แต่งงานกับเขมิกาไป ตรินท์ของฉันก็ไม่ต้องมาตายแล้ว เธอทำให้ลูกชายของฉันตาย เธอยังอยากจะมีชีวิตที่อิสรเสรีอีกเหรอ? จะเป็นไปได้ยังไง?”

คำพูดของป้าโอทำให้นรมนรู้สึกอยากจะร้องไห้แต่กลับร้องไม่ออก

“เรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับบุริศร์นั้น เป็นเพราะว่าฉันโดนคิดร้ายทั้งนั้น คนที่โดนวางยาในงานราตรีคืนนั้นไม่ได้มีเพียงแต่บุริศร์เท่านั้น ยังมีฉันด้วย!”

“แน่นอนว่าฉันรู้อยู่แล้ว แต่ว่าใครใช้ให้เธอไปเข้าใกล้บุริศร์กันล่ะ? เหล้าแก้วนั้นตั้งแต่แรกก็ไม่ได้เตรียมไว้ให้เธอสักหน่อย มันถูกเตรียมไว้ให้บุริศร์และเขมิกาต่างหาก แต่เธอก็มาทำให้ทุกอย่างนี้พังไป พยายามจะเข้าไปชนแก้วเหล้าแก้วนั้นกับบุริศร์ให้ได้ แล้วก็เอาเหล้าแก้วที่ควรจะเป็นแก้วของเขมิกาตั้งแต่แรกไป ถึงได้มีเรื่องทั้งหมดของเธอกับบุริศร์ขึ้นมา”

ถึงแม้จะรู้ว่าเมื่อแปดปีก่อนตัวเองนั้นโดนคนคิดร้ายที่งานราตรี แต่ว่าก็หาข่าวคราวที่แน่ชัดไม่ได้มาตลอด มีบางคนพูดว่าเป็นตังเม และตังเมก็ยอมรับแล้ว แต่กลับคิดไม่ถึงว่าป้าโอก็จะรู้เรื่องนี้ด้วย หรือว่าบางทีเรื่องนี้อาจจะเป็นป้าโอเองที่เป็นคนอนุญาตให้ทำหรอกนะ?

“คือคุณ? คุณเป็นคนให้ตังเมมาวางยาบุริศร์และเขมิกา เพื่ออยากจะให้บรรลุผมประโยชน์จากสิ่งนี้เหรอ?”

“ใช่ ถูกต้อง!”

สำหรับเรื่องพวกนี้ ตอนนี้ป้าโอก็ยอมรับได้เต็มปากเต็มคำ

“เขมิกาหน้าอกใหญ่แต่ไม่มีสมอง มันชอบบุริศร์ และที่สำคัญมันปฏิบัติต่อฉันก็เชื่อฟังและทำตามคำสั่ง ขอแค่มันแต่งเข้าตระกูลโตเล็กมา ก็เท่ากับว่าฉันจะมีผู้ช่วยเพิ่มมากขึ้นอีกคน เพราะฉะนั้นตอนนั้นฉันถึงได้ให้ตังเมไปวางยาพวกเขา เพียงแต่ว่าคิดไม่ถึงว่าบุริศร์จะเกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นกลางทาง แล้วพบเจอกับเธอเข้า ถ้าหากไม่ใช่เป็นเพราะเธอ เรื่องราวมากมายของตระกูลโตเล็กเราก็ต้องจบลงอย่างสวยงามแล้ว!”

“เรื่องอะไร? คุณหลอกใช้ลูกชายของคุณเพื่อให้บรรลุความปรารถนาของตัวเอง นี่ก็เป็นเรื่องที่แม่คนหนึ่งควรจะทำเหรอ?”

การย้อนถามของนรมนทำให้ป้าโอหงุดหงิดจนโกรธขึ้นมา

“เธอจะไปรู้อะไร? บุญคุณความแค้นของฉันกับตระกูลโตเล็กนั้นเธอไม่เข้าใจเลยสักนิด นรมน ในเมื่อเธอก็จะตายอยู่แล้ว ฉันก็จะบอกความจริงกับเธอเลยละกัน เธอจะได้ไม่ต้องมีชีวิตอยู่อย่างไม่ชัดเจน ฉันจะบอกเธอให้นะ ที่ไฟไหม้ใหญ่เมื่อห้าปีก่อนนั้น ฉันเป็นคนสั่งให้นาวินไปวางเพลิงเอง เขมิกาแค่ให้นาวินไปทำให้เธอตายเท่านั้น สำหรับเธอจะตายยังไงนั้น ฉันเป็นคนแนะนำเอง บุริศร์ไม่รู้เรื่องอะไรเลย ฉันเองก็รู้ว่าในท้องของเธอมีเด็กของตระกูลโตเล็กอยู่ แต่ว่าเธอไม่คู่ควรที่จะคลอดเด็กของตระกูลโตเล็กออกมา เธอไม่คู่ควร!”

คำพูดของป้าโอทำให้ดวงตาของนรมนเยือกเย็นลงมาทันที

“คือคุณ?”

“ใช่ เป็นฉันเอง! เมื่อห้าปีก่อนเธอคิดว่าฉันดีกับเธอจริง ๆ เหรอ? มันจะเป็นไปได้ยังไง! ตัวเลือกลูกสะใภ้ที่ฉันชอบที่สุดคือเขมิกา เธอยืดครองตำแหน่งของมันไป แล้วเธอนึกว่าฉันจะดีกับเธอจริง ๆ เหรอ? ในตอนนั้นเธอนี่โง่จริง ๆ ด้วย ฉันแค่ทำดีกับเธอนิดหน่อย เธอก็กตัญญูรู้คุณกับฉันแล้ว เธอเองไม่เข้าใจมาตลอดเลยไม่ใช่เหรอว่าทำไมแต่งงานกับบุริศร์มาสามปีแล้วแต่ทำไมถึงไม่ท้องเลย? นั่นก็เป็นเพราะว่าฉันใส่ยาคุมไว้ในน้ำซุปที่เธอกินประจำยังไงล่ะ ตั้งแต่เริ่มต้น ฉันก็กะไว้แล้วว่าจะไม่ให้เธอมีลูกกับบุริศร์!”

ป้าโอพูดจบก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา

ตอนนี้นรมนโกรธจนสั่นไปหมดทั้งตัวแล้ว

“ผู้หญิงอย่างคุณนี่จิตใจชั่วร้ายอย่างกับงูพิษเลยจริง ๆ ฉันไม่ได้มีความแค้นอะไรกับคุณ ทำไมคุณจะต้องทำอย่างนี้กับฉันด้วย? แค่เพราะว่าฉันไม่ใช่ลูกสะใภ้ในอุดมคติของคุณเหรอ? แต่ว่าฉันก็โดนคนคิดร้ายด้วยเหมือนกันนี่!”

“ใครใช้ให้เธอมาตกหลุมรักลูกชายของฉันกัน? ลูกชายของฉันเป็นผู้สูงส่งขนาดนั้น เขาเป็นคนสืบทอดของตระกูลโตเล็ก แล้วเธอถือว่าตัวเองเป็นอะไร? ตระกูลธนาศักดิ์ธนของพวกเธอคืออะไร? เป็นแค่ผู้หญิงของบ้านตระกูลเล็ก ๆ ยังจะหวังลม ๆ แล้ง ๆอยากจะขึ้นมาเป็นหงส์ มาเป็นลูกสะใภ้ของฉันเหรอ? อย่างเธอก็เหมาะสมเหรอ! ยาคุมที่ฉันใส่ให้เธอตั้งแต่แรกนั้นปริมาณสูงมาก แค่เธอกินไปสักสามถึงห้าปี ทั้งชีวิตนี้เธอก็ไม่มีทางท้องได้อีกแล้ว ไว้ถึงตอนนั้นตอนที่เขมิกากลับมานั้น เด็กในท้องของมันก็จะได้เป็นผู้สืบทอดเพียงหนึ่งเดียวของตระกูลโตเล็ก แต่ว่าใครจะไปคาดคิด ว่าเธอจะท้องขึ้นมาได้! เธอนี่ก็ดวงแข็งจริง ๆ เลยนะ! ฉันใส่ยาคุมไปตั้งเยอะซะขนาดนั้น เธอกลับยังตั้งท้องขึ้นมาได้! เป็นเพราะว่าสวรรค์เป็นปรปักษ์กับฉันเอง นั้นก็จะโทษฉันไม่ได้แล้วที่จะต้องมาลงมือโหดเหี้ยมกับเธอ”

ตอนนี้ป้าโอไม่ได้กังวลอะไรแม้แต่น้อย แล้วพูดเรื่องราวทั้งหมดของเมื่อก่อนออกมาจนหมด

นรมนถึงนึกออกมาได้ว่า มีอยู่ครั้งหนึ่งที่ตัวเองเป็นหวัด แล้วไม่อยากอาหาร น้ำซุปที่ป้าโอเอาขึ้นมาให้ก็ไม่อยากกิน แต่เพราะว่ากลัวว่าป้าโอจะเสียใจ เธอจึงเอน้ำซุปเทลงในชักโครกแล้วกดน้ำทิ้งไป เป็นอย่างนี้ติดต่อกันหนึ่งอาทิตย์ แต่กลับคิดไม่ถึงว่าตัวเองจะเกิดท้องขึ้นมาได้

ช่วงเวลานั้นน่าจะเป็นช่วงที่เธอตกไข่พอดี และช่วงนั้นบุริศร์เองก็เหมือนกับคนบ้าคลั่งที่เกิดความสนใจต่อร่างกายของเธอ แล้วนี่ถึงได้ทำให้เธอมีลูกขึ้นมาได้

พอวันนี้ลองคิดดูแล้ว ทุกอย่างนี้มันช่างโชคดีจริง ๆ และก็มันช่างยากเย็นขนาดนั้น

นรมนมองหญิงแก่ที่อยู่ตรงหน้า แล้วไม่มีทางคิดถึงได้เลยว่าเขาจะเป็นคนที่จิตใจโหดเหี้ยมขนาดนี้

“ไม่ว่าจะเป็นยังไง เด็กในท้องของฉันก็เป็นหลานแท้ ๆ ของคุณ คุณทำไมถึงได้……”

“หลานแท้ ๆ งั้นเหรอ? ฉันเคยยอมรับด้วยเหรอ? แล้วใครเคยยอมรับสถานะของฉันบ้างล่ะ? ฉันกับพ่อของบุริศร์มีลูกชายทั้งสองคนอย่างพวกเขาออกมา แต่ว่าพ่อของบุริศร์เคยให้สถานะกับฉันไหม? แม้แต่ตอนที่ฉันเพิ่งคลอดลูกออกมาแล้วก็ยังไล่ฉันออกไป สำหรับพวกเขาแล้วฉันเป็นแค่เครื่องมือคลอดลูกเท่านั้น! ความทุกข์ยากที่ฉันได้รับตอนท้องสิบเดือนใครจะมาให้การปลอบประโลมฉันหน่อยล่ะ?”

“นั่นเป็นสิ่งที่คุณเลือกเอง! คุณเป็นคนเลือกที่จะเป็นแม่อุ้มบุญเอง! คุณเองที่รับเงินของตระกูลโตเล็กไป และตกลงทำการซื้อขายในครั้งนี้เอง แต่ว่าสุดท้ายคุณก็กลับคำแล้ว แล้วยังทำให้คุณพ่อต้องตายด้วย ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าคุณแม่รู้สึกตัวเร็ว แล้วไปต่างประเทศซะก่อน ตอนนี้คุณแม่ก็คงจะตกอยู่ในเงื้อมมือพิษร้ายของคุณแล้วล่ะมั้ง? ป้าโอ ผู้หญิงอย่างคุณไม่รู้ด้วยซ้ำว่าอะไรคือความรัก ทั้ง ๆ ที่คุณก็รู้ว่าความรู้สึกของคุณพ่อและคุณแม่นั้นลึกซึ้งมาก พวกเขาไม่มีทางแยกจากกันแน่ และก็ไม่มีทางที่จะทิ้งซึ่งกันและกัน แล้วทำไมคุณถึงยังทำแบบนี้อีก?”

นรมนรู้เรื่องพวกนี้มานานแล้ว แล้ววันนี้มาได้ยินป้าโอพูดออกมาอย่างไร้ยางอายแบบนี้ เธอก็รู้สึกอยากจะอาเจียนออกมาทันทีเลย

ป้าโอคิดไม่ถึงว่านรมนจะรู้เรื่องทุกอย่างแล้ว ตัวทั้งตัวนิ่งอึ้งไปครู่หนึ่ง แล้วถึงพูดขึ้นว่า “ดูท่าเธอน่าจะเคยเจอกับคุณนายโตเล็กแล้ว เขาบอกเรื่องทุกอย่างกับเธอแล้วใช่ไหม? ก็ใช่ ถ้าหากว่าไม่บอกเธอ แล้วจะเอาอาณาจักรรัตติกาลมอบให้เธอดูแลได้ยังไงกันล่ะ นรมน ฉันจะให้สิทธิ์เธอเลือกหนึ่งครั้ง ขอแค่เธอมอบแหวนของอาณาจักรรัตติกาลออกมา ฉันก็จะให้กมลมีชีวิตรอดต่อไปได้ ไม่งั้นละก็ฉันจะทำให้พวกเธอสองคนแม่ลูกไม่มีทางได้เจอหน้ากันตลอดชีวิตนี้แน่ เธอเชื่อไหมล่ะ?”

นรมนโกรธจนตัวสั่นไปทั้งตัว

“ใช้ชีวิตหลานสาวแท้ ๆ ของตัวเองมาข่มขู่ฉัน คุณนี่ยังเป็นคนอยู่ไหม!”

“อย่าพูดเรื่องไร้สาระพวกนั้นเลย รีบเอาแหวนมาให้ฉันเร็ว!”

นี่ถึงจะเป็นเป้าหมายหลักของป้าโอ

เขาก็ทำเพื่อแหวนที่อยู่ในมือของนรมนทั้งนั้น

แต่ว่าที่เขาจะเอาแหวนวงนี้นั้นเพื่อใครกันล่ะ?

นรมนเหมือนกับว่าจะรู้ จะต้องเป็นเพราะบุริศร์แน่ ๆ คิดว่าน่าจะมีความเกี่ยวข้องกับอารองที่อยู่ในที่ลับคนนั้นแน่

“คุณกับอารองมีความเกี่ยวข้องอะไรกัน?”

คำพูดของนรมนทำให้ป้าโออึ้งไปเล็กน้อย แต่ว่ากลับไม่ได้พูดอะไร

เขามองแชมป์เล็กน้อย แล้วพูดขึ้นเย็น ๆ ว่า “แชมป์ นายยังจะลังเลอีกเหรอ? จะไปช่วยฉันสกัดกั้นบุริศร์ไว้ไหม ทางที่ดีที่สุดนายคิดให้ชัดเจนนะ ลูกและเมียของนายตอนนี้กำลังคิดถึงนายอยู่นะ”

ทั้งตัวของแชมป์สั่นเทา แต่ว่าก็กลับทำอะไรไม่ได้

หลายปีมาขนาดนี้แล้ว เขาไม่รู้ว่าลูกเมียอยู่ที่ไหน ตอนนี้ถึงแม้ว่าอยากจะฉีกกระชากหน้าให้ขาดกับป้าโอ แต่ว่าเขาก็ยังคงไม่กล้าเสี่ยงอยู่ดี

แล้วในเวลานี้พอดี ที่ข้างนอกก็มีเสียงเครื่องยนต์ลอยมา บุริศร์ขับรถบุกเข้ามาโดยตรงแล้ว

“ไม่จำเป็นแล้ว ผมมาเองดีกว่า มีเรื่องอะไรพวกเราก็มาพูดคุยให้ชัดเจนกันซึ่ง ๆ หน้ากันดีกว่า”