แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 292

บทที่ 292 ฉันขอเอาคุณบุริศร์

นรมนนึกไม่ถึงเลยว่าจะเจอนลินที่นี่

ในเวลาที่นลินหันไปมองเธอ นรมนคิดว่าตัวเองมีภาพหลอน

“นลิน？”

นรมนเดินไปอย่างสงสัย

นลินไม่ค่อยเหมือนกัน กับลักษณะท่าทางเมื่อไม่นานมานี้

เธอสวมชุดยีนทั้งตัว สวมเสื้อผ้ามีรูโพรงขาดๆ ดูดื้อรั้นเป็นพิเศษ และดูมีแฟชั่นที่อ่อนเยาว์ดูสดใส

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของนรมน เธอยิ้มอ่อนๆ

“ เจอกันอีกแล้วนะ”

“ทำไมคุณถึงมาที่นี่ ？”

นรมนพยายามระงับความรู้สึกและสงสัยของตัวเอง เอ่ยปากพูดเบาๆ

“ ต้องการเงินใช่ไหม ？ หรือว่าต้องการความช่วยเหลืออะไร ？ตอนนี้ฉันน่าจะไม่มีเวลาช่วยคุณแล้ว ทางฝั่งนี้ฉันยังมีเรื่องที่ต้องจัดการ เพราะฉะนั้นแล้ว……”

นรมนยังพูดไม่จบ นลินก็โบกมือแล้วพูดว่า：“อย่าทำเหมือนฉันเป็นขอทานได้ไหม？ฉันไม่ได้มาแบล็กเมล์คุณ”

ได้ยินนลินพูดคำพูดที่ไม่น่าฟังแบบนี้ นรมนไม่รู้ว่าจะตอบกลับยังไงดีเป็นเวลาสักพัก

ความรู้สึกต่อนลินนั้น เนื่องจากความสัมพันธ์ของบุริศร์ทำให้ไม่ชอบหน้ากัน พอมาเจอกันตอนนี้ก็ทำให้รู้สึกอึดอัด

นรมนรู้สึกตลอดว่าชาตินี้ตัวเองคงจะไม่ได้เจอกับนลินอีกแล้ว นึกไม่ถึงเลยว่าพวกเขาจะได้เจอกันอีกครั้ง ในช่วงเวลาที่ห่างกันสั้นขนาดนี้

บุริศร์เคยพูดว่าให้เธอออกไปจากเมืองชลธี เห็นได้ชัดว่าเธอไม่คิดจะทำแบบนี้ และบุริศร์ในตอนนี้ก็ดี เธอก็เถอะ ก็ล้วนไม่มีเวลาและความคิดที่จะไปสนใจว่านลิน จะไปที่ไหน

“คุณมาหาฉันมีธุระอะไร？”

นรมนถอนหายใจหนึ่งครั้ง แล้วพูดออกไปตรงๆ

แทนที่จะหมุนเวียนอยู่แบบนี้ ถามตรงๆเลยจะดีกว่า ระหว่างเธอและนลินไม่มีความสัมพันธ์อะไรต่อกันอีกแล้ว

นลินมองนรมน หยิบใบรับรองแพทย์ออกมาจากในกระเป๋าเสื้อแล้วเอาให้นรมน

“ดูอันนี้ก่อน ”

นรมนรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

เนื้อเรื่องนี้เหมือนฉากในละครที่เมียน้อยถือผลตรวจการตั้งครรภ์มาบังคับกดขี่ เพื่อให้ตนเองได้เลื่อนตำแหน่งขึ้น

นรมนรู้สึกตนเองมึนงงเล็กน้อย

ในเวลานี้ ในสมองตัวเองกลับมีความคิดแบบนี้ขึ้นมา ทำให้คนรู้สึกไม่รู้ว่าจะพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเลยจริงๆ

นรมนหยิบกระดาษใบนั้นมา

เป็นใบรับรองแพทย์แผ่นนึงจริงๆ แต่ใบรับรองแพทย์แผ่นนี้กลับไม่ใช่ใบยืนยันตรวจการตั้งครรภ์ กลับทำให้นรมนหรี่ตาลง

“นี่คือ……”

“ ใบรับรองแพทย์ของฉัน ฉันไปทำการตรวจจับคู่อวัยวะกับคุณหนูกมลที่โรงพยาบาลแล้ว โชคดีมาก ฉันกับเธอจับคู่ได้อย่างพอเหมาะพอดี หมอบอกว่าถ้าฉันเต็มใจละก็ สามารถทำการผ่าตัดเพื่อบริจาคได้ตลอดเวลา”

นลินกล่าวอย่างเบาๆ เหมือนกำลังพูดเรื่องของคนอื่นอยู่

นรมนไม่สามารถพูดได้ว่าอารมณ์ในตอนนี้เป็นยังไง เธอแค่รู้สึกว่าเธอเห็นแสงสว่างเล็กน้อยในตอนที่รู้สึกหมดหวัง

ถึงแม้แสงสว่างเล็กน้อยนี้อาจทำให้เธอต้องแลกด้วยอะไรมากมายแค่ไหนก็ตาม

“คุณรู้ทุกอย่างแล้วใช่ไหม ？”

นรมนมองนลินที่มั่นใจมาก อดไม่ได้ที่จะถาม

นลินพยักหน้า และไม่ได้ปิดบังอะไร

“ใช่ ฉันรู้ทั้งหมด ที่จริงในตอนที่เขามารับมีดแทนคุณฉันได้เห็นกับตา และในตอนที่พวกคุณขึ้นเครื่องฉันก็แอบตามขึ้นเครื่องบินด้วย”

ตอนที่พูดถึงเรื่องนี้ แววตานรมนก็จมลง

เธอสามารถขึ้นเครื่องบินส่วนตัวของพวกเขาภายใต้สายตาของกิมจิได้ ต้องบอกว่ารายละเอียดของนลินทำให้นรมนต้องระมัดระวังเล็กน้อย

“คุณเป็นใครกันแน่ ？”

เมื่อเห็นว่านรมนระมัดระวังตัวขนาดนี้ นลินก็หัวเราะ แต่การหัวเราะนี้ดูเศร้าๆ

“ ฉันจะเป็นใครล่ะ？ถ้าฉันมีครอบครัวที่เหมือนคุณกับบุริศร์ คุณคิดว่าฉันจะถูกพวกค้ามนุษย์ไหม？ ฉันเป็นแค่เด็กกำพร้า ถูกพ่อแม่ทิ้งตั้งแต่เด็กถูกสถานเลี้ยงเด็กกำพร้ารับเลี้ยง หลังจากนั้นก็ถูกกลุ่มขโมยขโมยไป ถูกเลี้ยงให้เป็นขโมย เวลาออกมาข้างนอกก็จะถูกควบคุม จับตาเฝ้ามอง และยังต้องขโมยเงินให้ครบจำนวนนึงทุกวันถึงจะได้อยู่ดีกินอิ่ม วิธีของฉันเป็นแค่ทักษะการเอาตัวรอดเท่านั้น”

คำพูดของนลิน นรมนแค่ฟัง และไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร

คิดว่านลินเป็นผู้หญิงอ่อนแอมาโดยตลอด อายุน้อย ดังนั้นในตอนที่ช่วยเธอ เธอตามเธอมาด้วย นรมนไม่รู้สึกอะไร

แต่หลังจากที่ได้เห็นความสามารถในการเอาตัวรอดของนลินแล้ว นรมนก็รู้สึกว่าตัวเองจะใจดีและเมตตามากเกินไปละ

หลายคนไม่ได้เหมือนอย่างที่คุณเห็นว่าเขาจะมีชีวิตอยู่ไม่ได้อีกต่อไป เขาก็จะมีชีวิตอยู่ต่อไปไม่ได้อีก ในสังคมนี้ หลายคนพยายามดิ้นรนที่จะมีชีวิตอยู่ ไม่ว่าเป็นใคร ก็ล้วนกำลังพยายาม

นรมนถอนหายใจหนึ่งครั้ง มองดูใบแสดงผลการทดสอบทางการแพทย์ในมือ ในใจสับสนมาก

ไม่มีอะไรที่จะต้องพูด ตอนนี้เธอต้องการคนแบบนลินที่จะบริจาคไตให้กมล เพราะสำหรับกมลแล้วมันเป็นโอกาสการมีชีวิตครั้งใหม่ และแผลของบุริศร์ในตอนนี้ยังต้องการการพักฟื้น ทำให้เขาสบายใจได้ก็คงจะดีที่สุด

แต่ว่านรมนไม่รู้สึกว่านลินจะเป็นคนที่รู้จักบุญคุณคนอื่น และบริจาคไตให้เธอด้วยตัวเองเพราะเธอเคยช่วยเธอไว้ในตอนนั้น

นั่นเป็นไตหนึ่งข้างเลยนะ！

ไม่มีใครจะบริจาคโดยไม่มีเหตุผล

นรมนรู้สึกบีบรัดแน่นในลำคอ แต่ก็มองนลินแล้วถามว่า：“ ลองพูดเงื่อนไขของคุณซิ”

ที่จริงนลินชอบนรมนคนนี้มาก

ถึงเธอจะทำอะไรไม่เป็น และอ่อนแอมาก แต่เธอเป็นคนที่เรียบง่ายและเด็ดขาดมาก อยากพูดอะไร อยากทำอะไรก็จะไม่พูดอ้อมย้อนยอก

นลินมองนรมน พูดเบาๆว่า：“ที่จริงคุณดีมากเลยนะ ”

“ งั้นคุณคิดจะบริจาคไตข้างนึงให้ลูกสาวฉันเพราะฉันเคยช่วยคุณไว้ไหม？”

นรมนถาม ทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ แต่ก็ยังอยากถามดู

จู่ๆนลินก็ยิ้ม แต่รอยยิ้มไม่แสดงออกมาทางสายตา

“คุณช่วยฉันไว้ แต่มันคงจะไม่ถึงกับที่ฉันจะต้องบริจาคไตข้างหนึ่งให้คุณ ฉันถามหมอมาแล้ว การบริจาคไตข้างหนึ่งของคนปกติก็ไม่มีอะไรจริงๆ แต่บางคนจะมีอาการหลายอย่างในระยะหลังเนื่องจากสุขภาพร่างกายมีปัญหา และบางคนถึงกับต้องเสียชีวิต ฉันเสี่ยงชีวิตเพื่อมาหาคุณ ดังนั้นฉันต้องพิจารณาเงื่อนไขของฉันอย่างรอบคอบ”

นลินพูดมีเหตุผล

คนปกติบริจาคไตข้างหนึ่ง จะมีปัญหาตามมาเยอะมากในภายหลัง บางคนถึงกับไม่สามารถที่จะทำงานหนักได้อีกต่อไป

ถ้าเพียงเพราะแบบนี้ นรมนไม่รังเกียจที่จะเลี้ยงนลิน แม้จะต้องเลี้ยงเธอตลอดชีวิตก็ตาม

เมื่อนรมนพูดเรื่องนี้กับนลิน นลินส่ายหัวและกล่าว “คุณรู้ไหม? คุณหมอบอกแล้ว ถ้าฉันบริจาคไต จะมีความเป็นไปหนึ่งอย่าง นั่นก็คือตอนฉันจะแต่งงานและมีลูก มีโอกาสมากที่จะไม่สามารถแบกรับความกดดันจากการตั้งครรภ์ได้ ก็ทำให้เสียชีวิตทั้งแม่และลูก ”

มือของนรมนกำผลตรวจไว้แน่น

เธอไม่คาดคิดเรื่องนี้เลยจริงๆ

แต่ตอนนี้มันเป็นแบบนี้แล้ว นลินมาหาถึงที่แล้ว เห็นได้ชัดว่าเตรียมพร้อมทางจิตใจแล้ว น่าคิดที่จะบริจาคไตแล้ว สิ่งเดียวในตอนนี้คือเงื่อนไขของเธอ

ไม่รู้ทำไม นรมนไม่ค่อยอยากฟัง เธอรู้สึกว่าเธออาจไม่สามารถรับผลลัพธ์นี้ไหว

ดูเหมือนจะเห็นความลังเลในดวงตาของนรมน นลินหยิบใบแสดงผลการทดสอบทางการแพทย์คืนจากมือของนรมน กล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย :"ไม่เป็นไรถ้าคุณไม่ต้องการช่วยลูกสาวของคุณ ฉันไม่มีความเสียหายอะไรหรอก ใช่มั้ยล่ะ? "

หัวใจของนรมนลังเล และดิ้นรน

เธอมองไปที่นลิน ทันใดนั้นรู้สึกว่าเด็กหญิงตรงหน้าช่างเหลือเชื่อกว่าที่คิดไว้มาก

เธอใจเย็นมาก และมั่นใจในผลลัพธ์ เธอได้คิดถึงความคิดและทางแก้ทุกอย่างของเธอเรียบร้อยแล้ว ตอนนี้ก็รอแค่ให้เธอเอ่ยปากพูดก่อน

การเป็นฝ่ายถูกกระทำดังกล่าวทำให้นรมนอึดอัดมาก และเกิดความรู้สึกไม่พอใจ แต่เธอทำอะไรได้ล่ะ?

เวลาผ่านไปเรื่อยๆ ลังเลเพิ่มอีกหนึ่งนาที ก็จะยิ่งเพิ่มอันตรายแก่กมลมากขึ้นอีกนาทีนึง

นรมนไม่เคยมีทางเลือกที่ยากลำบากเช่นนี้มาก่อน

เธอมองไปที่นลิน มองเธอตั้งสองนาที มองจนจิตใจของนลินขนลุกเล็กน้อย หรือว่าเธอจะไม่ช่วยลูกสาวของเธอจริงๆหรือ?

เมื่อนลินกำลังลังเล ในที่สุดนรมนก็หยุดลง

“พูด เงื่อนไขของคุณมา! ”

เธอเอ่ยปากพูด

นลินถอนหายใจอย่างโล่งอก บนฝ่ามือเต็มไปด้วยเหงื่อเย็น

ในความเป็นจริงเธอไม่สงบเหมือนที่นรมนเห็นหรอก แต่ในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมาเธอใช้ชีวิตในตลาด เลยสามารถหลอกบังคับคนไว้ได้แค่นั้นเอง

นลินกัดริมฝีปาก พูดทีละคำ :"ฉันขอบุริศร์!”

นรมนเจ็บใจอย่างกะทันหัน และไม่พูดอะไร แล้วหันหลังจากไป

นลินคว้าแขนของเธอ

“คุณไม่ช่วยลูกสาวของคุณเหรอ?”

ใบหน้าของนรมนซีดมาก และพูดอย่างเย็นชา “ฉันจะไม่ทรยศต่อความรักของฉันเพื่อช่วยลูกสาวของฉัน”

“คุณเป็นผู้หญิงที่เห็นแก่ตัวจริงๆ! เพื่อความรักของตัวเอง แล้วยอมเสียสละลูกสาวของคุณเองเหรอ? ลูกสาวของคุณรู้ว่าค่าของเธอในใจคุณมีแค่นี้ไหม? ผู้ใหญ่อย่างพวกคุณก็แบบนี้แหละ คำพูดในปากพูดดีมาก ที่พูดว่าเพื่อลูกของตัวเองสามารถยอมทุกอย่างได้ แล้วความเป็นจริงล่ะ? พวกคุณไม่สามารถยอมผลลัพธ์ที่ได้! เลือกระหว่างความรักกับลูก คุณยังคงเลือกความรักใช่ไหม? เพราะคุณและบุริศร์ยังหนุ่มสาว พวกคุณยังสามารถมีลูกคนอื่นๆได้ แต่ลูกสาวของคุณนอนอยู่บนโต๊ะผ่าตัดด้วยความสิ้นหวังในชาตินี้เพื่อรอวันตาย นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่ามันความรักของมารดา!”

“คุณหุบปากเดี๋ยวนี้！”

นรมนหันหน้ามา แล้วบีบคอของนลิน ดวงตาสีแดงไปหมดแล้ว

“คุณรู้อะไร? เพื่อกมลฉันยอมได้ทุกอย่าง แต่บุริศร์คือชีวิตของกมล มันไม่ง่ายเลยที่กมลจะพบเจอพ่อแท้ๆของเธอเอง คุณให้ฉันนำพ่อของเธอให้คุณ คุณคิดว่าบุริศร์เป็นสิ่งของหรือยังไง? ”

เลือดในหัวใจของนรมนกำลังไหล

เธอเห็นแก่ตัวหรือเปล่าตอนนี้เธอไม่มีเวลาคิดเรื่องนี้ เมื่อได้ยินนลินขอบุริศร์ นรมนปฏิเสธโดยไม่รู้ตัว แล้วต่อต้าน จากนั้นก็ไม่คิดอะไรแล้วก็เดินจากไป

ตอนนี้กำลังถูกตั้งคำถามโดยนลิน ในใจของนรมนเปรียบเสมือนแส้หนังที่เฆี่ยนตีเธออย่างหนัก ทำเอาเธอเจ็บปวดมาก

นลินไม่ได้ยับยั้งเพราะการเคลื่อนไหวของนรมนเลย และยิ่งเย้ยหยัน “ฉันสะกิดโดนความคิดส่วนลึกของคุณแล้วใช่มั้ย? คุณเป็นคนเห็นแก่ตัว คุณพูดว่าคุณรักบุริศร์ แต่ว่าตอนที่เขายอมเสียสละชีวิตเพื่อปกป้องคุณแล้วคุณทำอะไรได้ล่ะ? และฉันเคยถาม ถ้าฉันไม่บริจาคไต บุริศร์ก็จะบริจาคอยู่ดี ถึงเวลาคุณจะอยากเห็นเขานอนอยู่บนโต๊ะผ่าตัดอีกครั้งหรือ? นรมน ฉันเป็นคนที่ไม่มีอะไรต้องกังวล แม้ว่าฉันตายก็ไม่ต้องการให้คุณรับผิดชอบ ฉันสามารถเอาไตของฉันให้กับลูกสาวของคุณ แต่คุณต้องตกลงเงื่อนไขของฉัน ”

"เป็นไปไม่ได้!"

นรมนพูดทีละคำ รู้สึกเหมือนในปากเต็มด้วยกลิ่นคาวหวาน

ยังดีที่มีสติอยู่อีกหน่อย ไม่อย่างนั้นเธออาจจะบีบคอทำให้นลินตายได้

นลินเห็นนรมนมุ่งมั่นมาก ขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดอีกครั้ง “นั้นฉันเปลี่ยนเงื่อนไขใหม่ดีมั้ย?”