แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 308
บทที่ 308 นี่มัน เกินไปแล้วจริง
กานต์ตั้งใจ ！
แต่ดวงตาของเขาที่ดูน่าสงสารคู่นั้นทำให้สาวคนดูแลปฏิเสธไม่ลง
“ผมเอาแบบนี้ดีมั้ย？น้าไปตามหมอมาให้คุณน้าคนข้างใน แล้วผมก็ไปเข้าห้องน้ำด้านใน แต่ว่าอยากไปรบกวนถึงคุณน้าเธอได้มั้ย？เธอนิสัยไม่ค่อยดี”
สาวคนดูแลกำลังทำการตกลงกับกานต์อยู่
กานต์ทำท่ากลัวแล้วพูด：“แต่ว่าคุณน้าคนนั้นดุมากเลยนะครับ！”
“ผมอย่าไปสนใจเธอเลยนะครับ ตอนนี้เธอไม่สามรถลุกจากเตียงได้ ต้องนอนอยู่ที่เตียงอย่างเดียว แค่ผมไม่ไปกวนใจเธอ เธอก็จะไม่ทำอะไรผม ผมไปเข้าห้องน้ำ ส่วนน้าจะไปตามคุณหมอดีมั้ย？”
สาวคนดูแลดูกังวลมาก
ถึงแม้เธอจะไม่ชอบนลินมาก แต่ยังไงก็ตาม เธอเป็นคนที่ตระกูลโตเล็กจ้างมา พอถึงตอนนั้น นลินเกิดๆอะไรขึ้นจริง เธอก็หนีไม่พ้นความผิดเหมือนกัน
กานต์พยักหน้าด้วยความลำบากใจอย่างมาก แต่ที่จริงแล้วแอบดีใจแทบตาย
และนี่ก็คือโอกาสที่เขาต้องการ
สาวคนดูแลเห็นกานต์พยักหน้าแล้ว ถึงอุ้มเขาเดินกลับไปที่ห้องผู้ป่วย
นลินปวดจนช่องท้องออกเลือด เธอรู้สึกโกรธแทบตาย ที่เห็นสาวคนดูแลอุ้มกานต์กลับเข้ามาอีกรอบ ยิ่งเหมือนเอาน้ำมันราดบนกองไฟ
“แกใส่หัวไปแล้วไม่ใช่หรอ？กลับมาอีกทำไม？เอาเด็กบ้าคนนี้โยนออกไปซะ ฉันจะยังให้เธอทำงานต่อ ไม่อย่างนั้น……”
สาวคนดูแลไม่มองเธอเลยด้วยซ้ำ อุ้มกานต์ตรงเข้าไปที่ห้องน้ำ หลังจากนั้นก็พูดด้วยเสียงเบา：“ผมรอน้าที่นี่นะ น้าไปตามคุณหมอมา”
“ได้ครับ”
กานต์ทำตัวเชื่อฟังมาก
สาวคนดูแลรู้สึกสงสารเด็กคนนี้มาก แต่เธอก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่วิ่งไปตามหมอตลอดทาง
“นี่ แกกลับมานะ！”
นลินโกรธจนแหกปากตะโกน แต่สาวคนดูแลวิ่งไปไกลแล้ว
เธอคงตกใจมาก เลยลืมไปเลยว่าในห้องผู้ป่วยมีกริ่งเรียกพยาบาลฉุกเฉิน
กานต์รอให้สาวคนดูแลจากไป หลังจากนั้นเขาก็ออกมาจากห้องน้ำ แล้วเดินดิ่งไปตรงหน้าของนลิน
พอนลินเห็นสายตาของกานต์ในตอนนี้ ก็เข้าใจทันที เพราะเธอก็ออกมาเร่ร่อนในสังคมตั้งแต่เด็ก รู้ว่าแววตาของกานต์ในตอนนี้ไม่ได้มาดีแน่
“ไอ้เด็กบ้า แกคิดจะทำอะไร？”
นลินไม่สนหรอกนะ ว่าเขาจะเป็นเด็ก ถ้าต้องลงมือจริง เอาให้ตายไปเลยก็ช่างเขาจะเป็นไรไป？ในเมื่อ เขาเป็นคนโดนหาที่เอง
กานต์พูดอย่างเยาะเย้ย：“ดูคุณเหิมเกริมมากเลยนะ！”
“ฉันเหิมเกริมแล้วยังไง ฉันมีปัญญา แกมายุ่งอะไรด้วย？ฉันไม่สนหรอกนะ ว่าผู้ปกครองของแกจะเป็นใคร รีบไสหัวออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะโมโห ไม่อย่างนั้น แกได้เจอดีแน่”
ตอนนี้นลินเต็มไปด้วยอารมณ์โกรธ แล้วเธอก็ใส่อารมณ์ให้กับกานต์
กานต์กลับไม่รู้สึกกลัวเลย มองดูรอบๆของนลิน หลังจากนั้นก็พูดอย่างเรียบเฉย：“แผลของคุณได้มายังไง？”
ระหว่างที่พูด เขาก็เอื้อมมือไปทิ่มที่แผลของนลินทีนึง
“โอ๊ย！”
นลินไม่ทันตั้งตัว เจ็บจนร้องดังออกมา และตบไปที่หลังมือของกานต์อย่างแรงทีนึง จนมือของกานต์แดงบวมขึ้นในทันที
“ไอ้เด็กบ้า อยากตายรึไง？เชื่อมั้ย เดี๋ยวฉันตบแกให้ตายไปเลย？”
นลินเจ็บจนเหงื่อไหลเต็ม
กานต์รีบหยิบมือถือออกมาแล้วถ่ายรูปมือที่แดงบวมของเขา จากนั้นก็ส่งออกไป
นลินรู้สึกแปลกใจขึ้นมาทันที
“แกส่งรูปให้ใคร？”
“ก็ต้องเป็นผู้ปกครองของผมสิ คุณตีผม ผมจะไปฟ้องให้คุณย่าของผม”
กานต์พูดด้วยสีหน้าโกรธ และยังอาศัยอำนาจรังแกผู้อื่น
นลินหัวเราะเยาะเย้ยขึ้นมา
“คุณย่าของแกเป็นใครใหญ่มากจากไหน ฉันจะบอกอะไรแกให้ ถึงพ่อของแกมาฉันก็ไม่กลัว อยู่ที่นี่ นอกจากคนของตระกูลโตเล็กแล้ว ไม่มีใครอยู่ในสายตาฉัน ไอ้เด็กบ้าอย่างแกคิดจะมาสู้กับฉัน ก็ไม่ดูให้ดีก่อนว่าฉันคือใคร”
นลินไม่สนใจเลยว่าเขาเป็นแค่เด็ก
มุมปากของกานต์ยกขึ้น แล้วหัวเราะขึ้นมา
เสียงข้อความที่ถูกส่งได้ดังเข้าหูของนลินอีกครั้ง
เธอขมวดคิ้วเบาๆ
“แกรีบไสหัวออกไปซะ！”
“ผมจะอยู่ที่นี่รอคุณย่ากลับมา！”
กานต์ทำท่าเหมือนถูกรังแกมา
นลินรู้สึกวันนี้เธอมันดวงซวยชะมัด ทำไมถึงต้องพบเจอกับไอ้เด็กบ้าคนนี้ด้วย？เป็นลูกเวรของบ้านไหนกันแน่？
“ฉันขอเตือนแกนะ ถ้าแกยังไม่ไปอีก ฉันตีแกแน่！”
“คุณไม่กล้าหรอก！แด๊ดดี้ผมเป็นคนมีอำนาจที่สุดในเมืองชลธี”
กานต์พูดด้วยเสียงแบ๊วๆ
นลินกลับหัวเราะเยาะเย้ยพูด：“แกนี่มันกบในกะลาจริงๆ คนที่มีอำนาจที่สุดในเมืองชลธีจะเป็นแด๊ดดี้ของแกได้ยังไง？แกจะไปมั้ย？”
“ไม่ไป！”
กานต์เปิดศึกกับนลินอย่างเต็มตัว
เดิมทีนลินเธอก็ไม่ได้เป้าหมายที่ตัวเองต้องการจากทางด้านนรมนอยู่แล้ว แถมตอนนี้ ยังมาถูกกานต์กวนประสาทต่อ เธอไม่สนอะไรทั้งนั้นแล้ว ดึงหูของกานต์แล้วพูดอย่างดุร้าย：“จะไปหรือไม่ไป？”
“อ๊ะๆๆๆ เจ็บๆๆ！ปล่อยมือนะ ！หูของผมจะขาดแล้ว！ผมจะฟ้องคุณย่าของผม ว่าคุณรังแกผม ！แด๊ดดี้และหม่ามี้ของผมยังไม่เคยตีผมเลยนะ คุณรีบปล่อยผมนะ！”
กานต์ร้องอุ้ยๆอยู่ แล้วสองมือก็แกว่งไปมาไม่หยุด ไม่รู้ว่าตั้งใจหรือเป็นเพราะอุบัติเหต มือไปปัดโดนแผลบนท้องของนลิน เจ็บจนนลินเหงื่อแตก ไฟโกรธก็พุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว
“ฉันว่าไอ้เด็กบ้าอย่างแกต้องลงโทษให้เข็ดถึงจะได้ คนที่บ้านของแกไม่มีเวลามาสั่งสอนแกดีๆ ฉันจะช่วยสั่งสอนแกเอง ！”
พูดจบ เธอก็ยกแขนขึ้น“เพียะๆ”สองที ตบลงที่หน้าของกานต์โดยตรง
กานต์รู้สึกมึงตึบทันทีแล้วเห็นเป็นรูปดาว“โฮ”ร้องดังออกมา
“คุณเป็นคนร้าย！ผมจะฟ้องคุณย่า！คุณปล่อยผมนะ！”
“ยังกล้าไปฟ้องฉันหรอ？ดูซิ ว่าจะยังกล้าฟ้องหรือเปล่า？”
นลินยิ่งตบยิ่งลื่นมือ ตบจนหน้าน้อยๆของกานต์บวมไปทั้งหน้า
กานต์ร้องไห้จนจะขาดใจ โชคดีที่คุณหมอและสาวคนดูแลมาเห็นก่อนเลยรีบดึงแยกนลินออกมา
“คุณนลินคุณทำอะไรคะ？เขายังเด็กอยู่เลยนะคะ！”
สาวคนดูแลพูดด้วยอารมณ์โกรธ ตามด้วยมองหน้ากานต์อย่างสงสาร
เธอเพิ่งจะไปแค่แป๊บเดียว หน้าของกานต์ได้เกือบกลายเป็นหมูตอนไปแล้ว
กานต์ร้องไห้จนลมหายใจติดๆขาดๆ คุณหมอเองก็รู้สึกว่านลินทำเกินเหตุ
“คุณนลิน คุณลงมือกับเด็กแบบนี้ มันไม่ค่อยดีมั่งคะ？”
“พวกคุณรู้อะไร？เขาเป็นคนมาหาเรื่องฉันก่อน！”
ในความคิดของนลินนั้น ไม่ว่าใครหน้าไหนมาทำเธอก่อน จะเด็กหรือผู้ใหญ่เธอก็ไม่เว้น เธอเอาคืนหมด ถ้าไม่ใช่อย่างนี้ เธอคงถูกรังแกตายไปนานแล้ว
แต่ทฟษฎีของเธอในสายตาคนอื่นดูจะเป็นผู้ใหญ่รังแกเด็กไปหน่อย
คุณหมอรู้ว่านลินเป็นแขกสำคัญของตระกูลโตเล็กเลยไม่กล้าพูดอะไรมาก ได้แต่ถอนหายใจยาวทีนึง เธออุ้มเด็กให้สาวคนดูแลที่อยู่หลังเธอแล้วพูดด้วยเสียงเบา：“ไปประคบเย็นให้เด็กมันหน่อย หลังจากนั้นก็ไปติดต่อผู้ปกครองของเด็กให้มารับเด็กไป เรื่องวันต้องพูดคุยกับฝั่งผู้ใหญ่ของเด็กให้ดีจะได้ไม่มีปัญหาภายหลัง”
“กลัวไปทำไม？ฉันเป็นแขกคนสำคัญของตระกูลโตเล็ก ถึงพวกฝ่ายตรงข้ามจะกล้าดีขนาดไหน ก็ไม่กล้าเป็นศัตรูกับตระกูลโตเล็กแน่ ส่วนเด็กคนนี้ ถือซะว่าฉันช่วยผู้ปกครองของเด็กสั่งสอนแทนแล้วกัน”
นลินพูดอย่างกับตัวเองมีเหตุผล
กานต์ยังคงร้องไห้ไม่หยุด แต่มุมปากกลับยกขึ้นเบาๆ
ฉากเมื่อกี๊เขาได้ถ่ายเอาไว้หมดแล้ว แม้กระทั่งเสียงก็ยังมี และตอนนี้เขาก็ส่งคลิปไปให้กับบุริศร์และคุณย่าโตเล็กเรียบร้อย
เวลานี้ คุณนายโตเล็กกำลังอยู่ระหว่างทางไปตระกูลธนาศักดิ์ธน รู้สึกลำบากใจไม่น้อย นี่ถ้าจะให้ตระกูลธนาศักดิ์ธนรับนลินไว้เป็นลูกบุญธรรม ก็ดูจะบีบบังคับตระกูลธนาศักดิ์ธนเกินไป
และนี่ก็เป็นความต้องการของบุริศร์
คุณนายโตเล็กเลยหนักใจมากไม่รู้ควรทำยังไงดี เพราะฉะนั้นเลยหยุดรถที่ข้างทางเอาไว้ อยากจะคิดให้ดีก่อน จู่ๆกลับได้ยินเสียงข้อความดังขึ้นมาทีนึง
เธอหยิบมือถือออกมาดู กานต์เป็นคนส่งคลิปมาให้เธอ
คุณนายโตเล็กรักหลานชายคนนี้มาก รู้ว่าเขากลับมา แต่ตัวเองยังไม่ทันไปดูเขา ไม่นึกเลยว่าหลานจะส่งคลิปมาให้เธอก่อนแล้ว
เธอยิ้มมุมปากดีใจ แต่พอตอนเธอเปิดคลิปออกมาดูนั้น ก็เห็นกานต์ถูกนลินดึงหูเอาไว้แล้วตบตีเขาอย่างทารุณฉากนั้น คุณนายโตเล็กเกือบจะเป็นลม
ยิ่งพอได้ยินคำพูดที่นลินพูดแล้วนั้น ทำให้ความรู้สึกดีของเธอที่มีต่อผู้หญิงคนนี้หมดไปอย่างสิ้นเชิง
ทีแรก เธอยังรู้สึกว่าสาวน้อยคนนี้เป็นคนจิตใจดีงามมาก บวกกับเป็นลูกกำพร้า เธอเลยเกิดความเอ็นดูสงสารเธอขึ้นมา แต่ที่ไหนได้ เธอกลับมาทำกับหลานชายของเธอแบบนี้！
กานต์เป็นหัวแก้วหัวแหวนของตระกูลโตเล็กเชียวนะ！
คุณนายโตเล็กสีหน้ามืดดำลงทันที แล้วพูดกับคนขับ：“กลับรถ ไปโรงพยาบาลหัวฉียว！เร็วซิ！”
น้อยครั้งมากที่คนขับจะเห็นคุณนายโตเล็กโกรธจัดขนาดนี้ เลยรีบกลับรถ ไม่กล้ารอชา แล้วขับมุ่งไปทางโรงพยาบาลหัวเฉียว
ฝั่งของบุริศร์ก็ได้รับคลิปเช่นกัน
คุณนายโตเล็กไปเป็นคนกลางที่ตระกูลธนาศักดิ์ธนเรื่องนี้เขารู้ดี ตอนนี้ที่บริษัทยังมีเรื่องธุรกรรมต้องจัดการ นายพฤกษ์เลยส่งคลิปนั่นไปที่คอมของเขาโดยตรง
ถึงตอนนี้ ร่างกายของเขาจำเป็นต้องพักผ่อนบ้างแล้ว แต่เรื่องธุรกรรมของบริษัทยังไงเขาก็จำเป็นต้องจัดการด้วยตัวเอง
ระหว่างที่เขากำลังประชุมกับผู้บริหารระดับสูงอยู่นั้น กานต์ก็ได้ส่งคลิปมาให้เขา
บุริศร์มองดูทีนึง กำลังคิดอยู่ว่าเจ้าเด็กดื้อคนนี้ อยู่บ้านเล่นพิเรนอะไรอีก เลยเปิดคลิปออกมาต่อหน้าวีดีโอคอลโดยที่ไม่คิดอะไร
ตามติดมาด้วยฉากที่กานต์ถูกนลินตบตีหน้าปรากฎต่อหน้าของบุริศร์
ผู้บริหารระดับสูงของทั้งบริษัทต่างก็ได้ยินเสียงเด็กร้องไห้ดังออกมา และสีหน้าของบุริศร์ที่ที่ยิ่งอยู่ยิ่งเย็บเฉียบ
กล้าตีลูกชายของเขางั้นหรอ？
กล้าดีมาจากไหน？
และคำพูดที่ไม่รู้จักที่สูงที่ต่ำโอหังของนลินก็ได้เข้าหูทุกคนอย่างชัดถ้อยชัดคำไม่ขาดแม้ตัวเดียว
บุริศร์ตอนนี้ไม่มีเวลามานั่งคิดว่ากานต์ควรจะอยู่ที่บ้านตระกูลโตเล็ก ทำไมถึงไปโผล่ที่โรงพยาบาลหัวเฉียวได้ แถมยังไปอยู่ห้องของนลินอีก เขารู้แต่ว่าลูกชายตัวเองถูกคนอื่นรังแกโดยที่ทำอะไรไม่ได้ และเสียงร้องไห้ที่น่าสงสาร
“หยุดการประชุมแค่นี้ก่อน！”
บุริศร์ปิดคลิปไป แล้วเปลี่ยนชุดด้วยอารมณ์โกรธ แล้วขับรถมุ่งไปทางโรงพยาบาลหัวเฉียวด้วยความเร็วสูง
คุณนายโตเล็กกับบุริศร์ถึงที่โรงพยาบาลเวลาไล่เลี่ยกัน
ตอนที่คุณนายโตเล็กเห็นบุริศร์แล้ว อึ้งไปครู่นึง
“ลูกมานี่ได้ยังไง？”
“แม่ครับ แม่ก็มาด้วยหรอกครับ？”
ใบหน้าของบุริศร์ไม่มีรอยยิ้มแม้แต่น้อย
ลูกชายของตัวเองขนาดตัวเองยังไม่เคยตี แต่ตอนนี้กลับถูกคนนอกคนนึงตีแบบนี้ และยังตีอย่างทารุณ นี่มันมากเกินไปแล้วนะ！
คุณนายโตเล็กเข้าใจทันที บุริศร์ได้รับคลิปนั่นด้วยแน่ แต่คุณนายโตเล็กก็ไม่ได้พูดแก้ตัวให้กับนลินอะไร
หลานชายสุดที่รักของตระกูลโตเล็กถูกคนทารุณถึงขนาดนี้ เรื่องนี้ยังไงก็ต้องเอาเรื่องให้ถึงที่สุด？
“นรมนเป็นคนโทรหาลูกหรอ？”
คุณนายโตเล็กจู่ๆเอ่ยปาก
แววตาของบุริศร์มืดมนจนน่ากลัว พูดด้วยเสียงเบา：“เธอคงจะยังไม่รู้ว่าลูกชายตัวเองถูกรังแกหรอกครับ ไม่อย่างนั้น ตามนิสัยที่หวงลูกของเธอแล้ว ตอนนี้คงระเบิดไปนานแล้ว”
พูดจบ บุริศร์ก็ก้าวเท้าเดินไปข้างใน
พอได้ยินที่บุริศร์พูดแล้ว คุณนายโตเล็กเกิดความสงสัยขึ้นมา ถ้าไม่ใช่นรมนเป็นคนส่งคลิปมา แล้วทั้งหมดนี้ ใครเป็นคนทำ？
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
ตอนต่อไปจนจบ หาอ่านได้ที่ไหนคะ...