แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 320
บทที่ 320 คนที่ผมแคร์ที่สุดคือคุณ
“เสียงอะไร?”
นรมนช้าไปเล็กน้อย แต่คิมรีบลุกขึ้นมา
“คุณย่าเธอ!”
เธอรีบวิ่งไปทางห้องของคุณนายทวีทรัพย์ธาดา
นรมนอึ้งไปเล็กน้อย ไหวตัวไม่ค่อยทัน
คุณย่า?
เธอคิดไปสักพักถึงเข้าใจ ที่แท้ก็คือคุณนายทวีทรัพย์ธาดา
คุณนายทวีทรัพย์ธาดา นรมนก็รีบตามไป
“แม่——”
เสียงของคิมลอยมาทันที ปะปนกับความเร่งรีบ
ในใจของนรมนอดไม่ได้ที่จะบีบแน่นขึ้น
เธอรีบเปิดประตูห้องและเดินเข้าไป ก็เห็นคุณนายทวีทรัพย์ธาดาล้มลงบนพื้น มุมปากและมือข้างขวาชัก คล้ายอาการอัมพฤกษ์ อัมพาต
คุณนายทวีทรัพย์ธาดามีอายุมากแล้ว เรื่องที่หาเรื่องเธอในตอนนั้นทำให้เธอไม่ได้รู้สึกดีอะไรกับคุณนายคนนี้สักเท่าไหร่แต่พอหลังจากที่รู้ว่าเธอทำเพื่อหลานสาวของตัวเอง นรมนก็เข้าใจแล้ว
แต่บนโลกนี้ช่างมีเรื่องมหัศจรรย์ที่ไม่คาดคิด เธอกลับเป็นหลานสาวของคุณนายทวีทรัพย์ธาดา
“อย่าเพิ่งแตะต้องเธอ รีบเรียกรถพยาบาล!”
นรมนรีบวิ่งเข้าไป พยุงคุณนายทวีทรัพย์ธาดา
ในขณะที่คุณนายทวีทรัพย์ธาดาเห็นนรมนนั้นตื่นเต้นมาก แต่เสียดายเธอไม่สามารถพูดได้
“ท่านอย่าเพิ่งพูดนะคะ ฉันรู้ว่าท่านอยากพูดอะไร ฉันกลับมาแล้ว ไม่ว่ายังไง ฉันก็กลับมาบ้านแล้ว ถ้าคราวหลังฉันมีเวลาจะอยู่เป็นเพื่อนท่านดีไหมคะ?”
นรมนรู้สึกเสียใจทีหลังเล็กน้อย
ถ้าหากตัวเองมาพบคนแก่ท่านนี้ คงไม่เป็นสภาพแบบนี้ใช่ไหม?
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาพึมพำเหมือนอยากพูดอะไรสักอย่าง แต่พูดไม่ค่อยชัด น้ำตาไหลลงมาไม่หยุด
เธอกุมมือนรมนแน่น แม้ว่าจะออกแรงไม่ได้ แต่ก็ไม่ยอมปล่อยมือ คล้ายกับว่ากลัวนรมนจะวิ่งหนีไป
แววตาของเธออยากจะสื่ออะไรสักอย่าง แต่ตอนนี้นรมนดูไม่เข้าใจ
คิมเรียกรถพยาบาลอยู่ข้างๆ รีบโทรหาธรณีพวกเขา
ในตอนที่ธรณีและบุริศร์ออกมา สีหน้าไม่สบายใจเล็กน้อย หลังจากที่เห็นคุณนายทวีทรัพย์ธาดาเป็นอัมพฤกษ์อัมพาตก็ยิ่งเครียดกว่าเดิม
“เรียกรถพยาบาลหรือยัง?”
ธรณีถามคิม
“เรียกแล้ว เดี๋ยวก็มา แต่ว่าก่อนหน้านี้แม่แค่รู้สึกไม่สบาย ทำไมจู่ๆก็กลายเป็นอย่างนี้?”
คิมไม่เข้าใจเลย แต่ก็กังวลมากๆ
บุริศร์จับไหล่ของนรมนแล้วถาม “คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”
“ยังโอเค”
อารมณ์ของนรมนกังวลมาก
หลังจากที่รถพยาบาลมา นรมนและคิมขึ้นรถไป และบุริศร์กับธรณีขับรถตัวเองตามหลังรถพยาบาล
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาถูกส่งเข้าห้องฉุกเฉิน
ธรณีและคิมรออยู่ข้างนอกอย่างกังวล บุริศร์กลับลากนรมนมาข้างๆ
“มีอะไร?”
ในใจของนรมนตอนนี้ลนลานไปหมด
คนที่นอนอยู่ข้างในนั้นคือคุณย่าแท้ๆของเธอนะ!
หลายปีที่ผ่านมานี้ เธอไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองมีคุณย่าท่านหนึ่งอยู่บนโลกนี้
คนแก่คนนี้เสียลูกไปตอนวัยผู้ใหญ่ ก่อนหน้านั้นก็เสียสามีไป ตอนนี้ดูท่าจะได้กลับมารวมครอบครัวอีกครั้ง แต่ไม่คิดว่าจู่ๆก็เป็นอัมพฤกษ์อัมพาต
ตอนจบแบบนี้ทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจจริงๆ
เธอไม่ควรเป็นแบบนี้!
เธอเหนื่อยมาทั้งชีวิต อุทิศสามีและลูกของตัวเองให้กับประเทศชาติ พอมาถึงวัยสูงอายุ ยังไม่ได้รวมครอบครัวก็เป็นแบบนี้
บุริศร์กอดนรมนไว้ในอ้อมกอด พูดเสียงเบา “ขอโทษ”
“นายพูดบ้าอะไรของนาย? คนเกิดแก่เจ็บตายเป็นปกติอยู่แล้ว ฉันแค่รู้สึกเสียดาย ถ้ารู้ว่าคุณย่าจะเป็นแบบนี้ บางทีฉันอาจควรมาเร็วกว่านี้”
พอนรมนพูดถึงตรงนี้ก็รู้สึกเสียใจ
เธออกตัญญูจริงๆ
กลับมาจากสหรัฐอเมริกา หลังจากที่รู้ความสัมพันธ์ของตัวกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา นรมนก็หลบหลีกมาโดยตลอด เธอไม่รู้ว่าควรเผชิญหน้ากับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างไร เผชิญหน้ากับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาอย่างไร และไม่รู้ว่าตัวเองควรยอมรับตัวตนใหม่ของตัวเองอย่างไร ดังนั้นเธอรู้อยู่แล้วว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดารออยู่ รอเธอกลับมา รอเธอกลับมาไว้บรรพบุรุษ แต่ว่าเธอไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้ก่อน
แต่ตอนนี้ คุณย่าเป็นอัมพฤกษ์อัมพาตแล้ว ไม่สามารถขยับได้ เธอจะชดเชยความเสียใจนี้อย่างไร
นรมนรู้สึกผิด โทษตัวเอง ทำให้บุริศร์ยิ่งไม่สบายใจ
“เรื่องนี้ไม่ใช่อุบัติเหตุ คุณย่าถูกคนวางแผนใส่!”
คำพูดนี้ของบุริศร์พูดได้เบามาก ได้ยินเพียงแค่นรมนเท่านั้น
เธอชะงักทันที เงยหน้ามองตาของบุริศร์
“เมื่อกี้นายกับคุณอาไปพบป้าโอ เกี่ยวกับเรื่องที่คุณย่าของฉันเป็นอัมพฤกษ์อัมพาต?”
นรมนฉลาดขนาดไหน?
คนชราเป็นอัมพฤกษ์นั้นเป็นเรื่องที่เจอบ่อย บุริศร์ไม่จำเป็นต้องขอโทษกับเธอเลย นอกจากว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับป้าโอ
ไม่ว่าบุริศร์จะยอมรับหรือไม่ยอมรับ ยังไงป้าโอก็เป็นแม่แท้ๆของเขา บุริศร์พูดคำขอโทษแทนป้าโอมันสมเหตุสมผลอยู่แล้ว
เมื่อนึกถึงตรงนี้ แววตาของนรมนเย็นชาขึ้นมาทันที
จริงๆแล้วบุริศร์อยากหลบหนี แต่ว่าเขามองดูความโกรธในแววตาของนรมนตอนนี้ ถอนหายใจแล้วพูด “ใช่ เธอช่วยผมเพราะตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ช่วยคุณ ฉะนั้นลงมือกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาตั้งนานแล้ว ในขณะที่คุณย่าสุขภาพไม่ดีครั้งก่อน เธอก็หว่านซื้อพยาบาลคนหนึ่งในโรงพยาบาล เข้าหาบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดา หลายวันที่ผ่านมานี้พยาบาลคนนั้นเป็นคนดูแลคุณย่า ส่วนด้านอาหารการกิน ก็คือพยาบาลคนนั้นเป็นคนทำ ป้าโอสั่งเธอไว้”
พูดถึงป้าโอ บุริศร์รู้สึกหดหู่ไม่ไหว
ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่แท้ๆของตัวเอง แต่เขากลับไม่อยากรับรู้เรื่องนี้
ป้าโอเลวร้ายสำหรับคนอื่นๆ
ถ้าไม่ถูกใจเธอ เธอก็จะใช้ความรู้ทางแพทย์ที่ตัวเองมีฆ่าคนอย่างไร้ร่องรอย
ผู้หญิงที่โหดเหี้ยมแบบนี้ กลับให้กำเนิดเขาและตรินท์ พอนึกถึงก็ไม่สบายเนื้อสบายตัว แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้
ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะป้าโอเป็นคุณแม่แท้ๆของบุริศร์ล่ะก็ ในขณะที่ได้ยินเรื่องนี้ บุริศร์คงฆ่าป้าโอไปแล้ว
เสียดายเขาทำไม่ได้!
บุริศร์ก็รู้ว่าถ้าบอกเรื่องนี้กับนรมน คงทำให้นรมนยิ่งเกลียดป้าโอมากขึ้น แต่ว่าเขากลับทำไม่ที่ไม่บอกนรมน
ในตอนที่ธรณีรู้แทบอยากจะฆ่าป้าโอ แต่เสียดายพวกเขาต้องการล่อคนที่อยู่เบื้องหลังป้าโอออกมา ดังนั้นเขาก็อดไว้ ทนไว้ และรีบกลับมากับบุริศร์ แต่ก็สายไปแล้ว
คุณนายทวีทรัพย์ธาดาโดนเข้าแล้ว
นรมนได้ยินคำเหล่านี้ สีหน้าโกรธจนน่ากลัว
“ถ้าฉันบอกฉันจะฆ่าป้าโอ นายจะห้ามฉันไหม?”
เสียงของนรมนไม่ได้ดังมาก แค่สั่นสะท้าน แม้แต่ตัวก็สั่นไปด้วย
ป้าโอคนนี้เลวร้ายเกินจริงๆ!
เธออดทน และหักห้ามมาโดยตลอด แต่ไม่คิดว่าผู้หญิงคนนี้จะลงมือกับคนรอบข้างเธอซ้ำๆ คงรู้สึกว่าเธอน่ารังแกใช่ไหม?
คิ้วของบุริศร์ขมวดเข้าหากัน กลับพูดเสียงเบา “ร่างกายผมไม่ดี เรื่องนี้ผมไม่ยุ่งละ ไม่ว่าคุณจะทำอย่างไร ผมไม่คัดค้านทั้งนั้น”
นี่ปล่อยแล้วใช่ไหม?
บุริศร์ถือว่าเมตตากับป้าโอมามากแล้ว
เธอมีบุญคุณให้กำเนิดบุริศร์มา หลายปีนี้แม้ว่าจะไม่รู้ตัวตนที่แท้จริงของป้าโอ แต่บุริศร์ก็ใช่ว่าจะไม่ทำอะไรกับป้าโอเลย ได้ให้ตำแหน่งและสง่าราศีที่คนนอกอย่างเธอไม่มี และได้ให้สิ่งเยอะแยะมากมายกับเธอ
แต่ตอนนี้เธอกลับใช้ของเหล่านี้ทำร้ายคนของตระกูลโตเล็ก ทำร้ายลูกเมียของเขา จิตใจของบุริศร์ห่อเหี่ยวไปตั้งนานแล้ว
ครั้งแล้วครั้งเล่าที่เขาอภัยป้าโอ แต่สิ่งที่ได้คือคนรอบข้างล่มลงทีละคน เขาไม่สามารถปกป้องป้าโอต่อไปได้จริงๆ
เมื่อได้ยินบุริศร์พูดแบบนี้ นรมนพูดอย่างโหดว่า “ฉันจะกลับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา!”
“ตอนนี้?”
บุริศร์ตกใจเล็กน้อย เพราะคุณนายทวีทรัพย์ธาดายังไม่รอดพ้นจากขีดอันตราย
“ตอนนี้เลย!”
นรมนตอบอย่างเย็นชา พร้อมกับความอาฆาตแค้นในแววตาของเธอ
บุริศร์ไม่สงสัยเลยสักนิดที่เธอจะกลับไปเพราะจะไปฆ่าป้าโอ
เขาอยากปริปากพูดว่าเก็บป้าโอไว้ยังมีประโยชน์ บางทีอาจล่อคนอื่นๆที่อยู่เบื้องหลังออกมาได้ แต่เขาก็แค่ขยับปาก สุดท้ายก็ไม่ได้พูดคำพูดอะไรที่จะห้ามเธอ
“ผมให้พฤกษ์ส่งคุณกลับไปนะ”
เรื่องนี้ ไม่ว่านรมนจะทำอย่างไรล้วนสมเหตุสมผลอยู่แล้ว บุริศร์อยากจะอยู่ข้างๆเธอ แต่ไม่ว่ายังไงมันก็ไม่สมควร
นรมนกลับพูดเสียงเบา “ไม่ต้อง เดี๋ยวฉันโทรให้กิมจิมา เรื่องนี้ฉันมีวิธีจัดการของตัวเอง ถ้านายปล่อยให้ฉันจัดการเต็มที่ ก็อย่ายุ่งได้ไหม? ไม่ว่าฉันจะทำอะไร นายอย่ามีข้อคิดเห็น”
“ไม่หรอก เธอทำตัวเธอเอง ไม่ว่าคุณจะทำอะไร ผมไม่โทษคุณทั้งนั้น พูดตามตรง ผมรู้สึกผิดมาก นรมน ผม......”
ส่วนน้อยที่บุริศร์จะอ่อนไหวแบบนี้ แต่พอเผชิญหน้ากับนรมนในตอนนี้ เขารู้สึกผิดไม่สบายใจจริงๆ
“มันไม่เกี่ยวข้องอะไรกับนายเลย แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะให้กำเนิดนาย แต่เธอไม่ใช่คนชัดๆ”
มือทั้งสองข้างของนรมนกำไว้แน่น
ครอบครัวของเธอ ไม่ว่าจะเป็นครอบหน้าก่อนหน้านี้หรือในตอนนี้ ป้าโอก็ไม่ปล่อยไว้เลย เธอกับป้าโอมีเรื่องแค้นอะไรต่อกัน? ถึงทำให้ป้าโอทำเช่นนี้กับเธอ?
ก็แค่รักบุริศร์ แต่งงานกับบุริศร์ และเธอก็ไม่ใช่ลูกสะใภ้ที่ป้าโอคาดหวังไว้แค่นั้น
ผู้หญิงคนนี้กลับระบายอารมณ์ความสะใจของตัวเองบนตัวคนที่ไม่เกี่ยวข้องแบบนี้ เลวทรายสิ้นดี?
บุริศร์เห็นว่านรมนตัดสินใจแล้ว พูดเสียงเบา “ผมรออยู่ที่นี่ ถ้าหากคุณย่ามีอาการใดๆ ผมจะรีบแจ้งคุณ”
“ไม่ต้อง ที่นี่มีคุณอาและแม่ฉัน ไม่เกิดเรื่องอะไรหรอก ไม่ว่าอำนาจเบื้องหลังของป้าโอจะเป็นใคร ก็ไม่กล้าทำร้ายตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างโจ่งแจ้ง แต่ตอนนี้ฉันกลับเป็นห่วงกานต์และพ่อแม่ของฉัน และกมลด้วย ถ้าหากฉันเรียกกิมจิมา ความปลอดภัยทางกมลก็จะอันตราย ถึงเวลานั้น......”
คำพูดของนรมนยังพูดไม่จบ บุริศร์ก็เข้าใจหมดแล้ว
“เรื่องทางบ้านเดี๋ยวผมจัดการเอง คุณสบายใจได้”
จริงๆแล้วบุริศร์เหนื่อยเล็กน้อย เพราะเขายังป่วยอยู่ แม้ว่าจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ไม่สามารถแบกรับเรื่องหลายๆอย่างไว้พร้อมกัน แต่ตอนนี้อยู่ในความรับผิดชอบของเขา
นี่เป็นบาปกรรมที่ป้าโอสร้างขึ้นมา!
ไม่ว่าเขาจะยอมรับหรือไม่ยอมรับ แต่เพราะเป็นลูกชายของป้าโอ เขาต้องรับผิดชอบ!
นรมนมองเขาอย่างปวดใจแล้วพูด “ลำบากนายหน่อยนะ”
“คำพูดนี้ผมควรพูดกับคุณมากกว่า ไม่ว่าเธอพูดอะไรทำอะไร คุณไม่ต้องเก็บไปใส่ใจ คุณต้องรู้ไว้ว่า คนที่ผมแคร์ที่สุดคือคุณและลูกๆ”
บุริศร์กลัวว่านรมนจะโกรธป้าโอจนล้ม อดไม่ได้ที่จะเปิดปากพูด
“ฉันรู้”
นรมนพยักหน้า แต่ความเกลียดแค้นในใจไม่ลดลงเลย
เธอจะกลับไปดูว่า ป้าโอยังมีแผนการอะไรรอเธออีก! เธอพอเดาได้ สถานการณ์ในตอนนี้ป้าโอก็คิดไว้แล้วแน่ รอแค่เธอนรมนไปหาเท่านั้น
ถ้าหากป้าโอให้ของขวัญชิ้นใหญ่นี้กับเธอละก็ เธอไม่ตอบรับหน่อยก็คงไม่ดีหรือเปล่า?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
ตอนต่อไปจนจบ หาอ่านได้ที่ไหนคะ...