บทที่ 336 ผู้ชายอย่างบุริศร์ช่างเป็นผู้ชายที่เปิดเผยซะจริง
บุริศร์มองหน้านรมนด้วยความเป็นห่วงแล้วถาม:“แน่ใจนะว่าคุณเองไหว?ผมบอกคุณไว้ก่อนเลยนะ เข้าห้องน้ำเสร็จก็ห้ามลุกเดินไปคนเดียว รอผมกลับมาอุ้มคุณ ตอนนี้ ร่างกายของคุณไม่มีแรงไม่ว่า คุณหมอก็สั่งแล้วว่าให้คุณอย่าเคลื่อนไหวให้มาก”
“ฉันรู้แล้ว คุณรีบออกไปเถอะคะ”
นรมนจะอั้นไม่ไหวอยู่แล้ว แต่บุริศร์ก็ยังเอาแต่บ่นอยู่นั่น จะให้เธอฉี่ไม่เนี่ย?
เห็นสีหน้าของนรมนเหมือนจะทนไม่ไหวแล้วจริงๆ บุริศร์ถึงยอมถอยจากไป และเขายังไม่ลืมที่จะช่วยเธอปิดประตู
นี่ถึงทำให้นรมนถอนหายใจโล่งที่นึง
บุริศร์ใส่หัวแล้วก้าวเท้าเดินไปข้างนอก เขาไปขอผ้าห่มบางกับพยาบาลสาวมาได้ผืนนึงและเอากางเกงชุดนอนมาด้วย
ตอนนี้ นรมนเป็นแบบนี้ เขามองดูรอบๆ จากนั้นก็กลับไปอีก จับแขนของพยาบาลสาวแล้วถาม:“คุณครับ ขอถามหน่อยนะครับ ภรรยาผมเพิ่งจะแท้งลูก ตอนนี้ยังมีเลือดไหลอยู่ ไม่ทราบว่าใช้ผ้าอนามัยได้มั้ยครับ ?ผมเห็นทางโรงพยาบาลไม่ได้เตรียมไว้ให้”
พอถามคำถามนี้ออกไป นรมนเปิดประตูห้องน้ำออกมาพอดี ประตูห้องผู้ป่วยก็เปิดอยู่ ได้ยินเสียงข้างนอกได้อย่างชัดแจ๋ว นรมนอายจนแทบอยากจะมุดหัวลงดิน
ผู้ชายอย่างคุณบุริศร์ ตอนนี้ช่างเป็นคนเปิดเผยซะจริงนะ!
ถ้าเป็นเมื่อก่อนละก็ คำถามแบบนี้ไม่มีวันออกจากปากของเขาแน่ แต่ตอนนี้กลับเป็นคนริเริ่มเข้าไปดึงแขนพยาบาลสาวถามคำถามนี้ น่าอายซะมัด
เห็นชัดว่าพยาบาลสาวเองก็อึ้งไปครู่นึง เห็นว่าถูกผู้ชายถามคำถามแบบนี้แล้วรู้สึกเขินๆ หน้าแดงโดยไม่รู้ตัว
“โดยปกติแล้ว หลังแท้งลูกไม่กี่วันจะไม่สามารถใช้ผ้าอนามัยได้นะคะ เพราะมันไม่ค่อยสะอาด ฉันว่าใช้กระดาษชำระหลังคลอดไปก่อนจะดีกว่านะคะ แต่ต้องขยันเปลี่ยนบ่อยหน่อยนะคะ มันจะซึมง่ายค่ะ”
พยาบาลสาวรู้สึกหน้าแดงไหม้ไปหมด ที่ต้องมาพูดพวกนี้กับผู้ชายหน้าตาดีและทั้งหล่อแบบนี้ แต่ในใจกลับรู้สึกอิจฉา
ถ้าแฟนหนุ่มของตัวเองสามารถดูแลเอาใจใส่เธอขนาดนี้ก็คงดี
“ขอบคุณมากนะครับ แต่ว่ากระดาษชำระหลังคลอดไปหาซื้อได้ที่ไหนครับ?”
บุริศร์ไม่ได้รู้สึกเขินเลยเวลาถามคำถามนี้ เขาถามอย่างจริงจังมาก
พยาบาลสาวไม่กล้ามองหน้าของบุริศร์แล้วพูดด้วยเสียงเบา:“ถ้าคุณบุริศร์ต้องการ ฉันไปซื้อให้คุณก็ได้ค่ะ เดี๋ยวส่งมาให้นะคะ”
“นั้นขอบคุณมากนะครับ รบกวนเร็วหน่อยก็ดีนะครับ ดูท่าทางแล้วภรรยาผมต้องการใช้มันโดยด่วน”
นรมนแทบอยากจะกระโดดออกมาตีเขา
หมายความว่าไง เธอต้องใช้มันด่วน?
อันที่จริงเธอ……
พอคิดถึงนี่ นรมนกลับหดหู่
เห็นท่าทางแล้ว เธอก็ต้องการมันจริง!
อันเก่าเมื่อกี้ตอนเข้าห้องน้ำก็ได้ทิ้งไปแล้ว ตอนนี้เธอไม่มีที่ให้เปลี่ยนแล้วจริง
แต่ไม่คิดเลยว่า เรื่องละเอียดอ่อนขนาดนี้ คุณบุริศร์เขายังสังเกตเห็น
นรมนทั้งอายทั้งซาบซึ้ง
พยาบาลสาวได้แต่รีบพยักหน้า:“ได้ค่ะ คุณบุริศร์ ฉันจะรีบส่งมานะคะ”
พูดจบ เธอก็รีบวิ่งไปเลย
บุริศร์กลับมาที่ห้องผู้ป่วยใหม่อีกครั้ง เห็นนรมนเปิดประตูห้องน้ำ เขากำลังจะพูด นรมน“ปัง”ดังขึ้นทีนึง ประตูห้องน้ำก็ถูกปิด
“คุณนี้มันกล้าพูดออกไปได้ไงกัน ประธานของบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด ไปถามผ้าอนามัยและกระดาษชำระหลังคลอดกับพยาบาลสาว คุณนี่มันช่าง ช่าง……”
“ช่างอะไร?ถ้าผมไม่ถามให้รู้เรื่อง จะให้ผมปล่อยคุณอยู่ในห้องน้ำทั้งคืนงั้นหรอ?”
บุริศร์หัวเราะแล้วใส่หัว จากนั้นก็เปิดประตูห้องน้ำ
“คุณออกไปนะ!”
นรมนรีบปิดที่ช่วงล่างของตัวเองโดยสัญชาตญาณ
บุริศร์อ้ามือเธอออก แล้วเอาผ้าห่มบางปิดที่ช่วงล่างของเธอเอาไว้ แล้วพูดด้วยเสียงเบา:“ถึงห้องน้ำจะมีเครื่องปรับอากาศ แต่ก็ยังอุ่นไม่พอ ตอนนี้ ร่างกายคุณอ่อนแอมาก จะให้ตัวเย็นไม่ได้ห่มเอาไว้ก่อน เดี๋ยวรอให้กระดาษชำระหลังคลอดซื้อมาแล้ว เปลี่ยนเสร็จ ผมค่อยอุ้มคุณออกไป นี่คือกางเกงใส่นอน เดี๋ยวถ้าต้องการให้ผมช่วยก็บอก”
“ไม่ต้อง คุณรีบออกไปได้แล้ว!”
นรมนผลักบุริศร์ออกไปโดยตรง แต่ในใจกลับหวานชื่นมาก
เวลาแบบนี้ ผู้หญิงต้องการความห่วงใยจากผู้ชายมากที่สุด แต่ผู้ชายคนนี้ ไม่เพียงแค่
ห่วงใยเธอ แต่ยังดูแลเอาใจใส่เธอขนาดนี้ จะไม่ให้เธอซาบซึ้งและหวานชื่นได้ยังไงล่ะ?
บุริศร์รู้ว่าเธอขี้อายมาก เลยไม่ล้อเธอเล่นต่อ จึงเดินออกไป เห็นบนเตียงมีคราบเลือดเลอะติดอยู่
เขากลัวว่านรมนออกมาเห็นแล้วจะเศร้าอีกครั้ง เลยรีบออกไปหาพยาบาลสาวอีกคนให้มาเปลี่ยนผ้าปูให้ใหม่
พยาบาลสาวคนก่อนหน้านี้ไม่นานก็กลับมา เอากระดาษชำระหลังคลอดยื่นให้บุริศร์ แล้วพูดด้วยเสียงเบา:“กระดาษชำระหลังคลอดแบบนี้ใช้ดีมากเลยนะคะ ฉันซื้อมาหลายม้วนเลย ถ้าคราวหลังยังต้องการ คุณบุริศร์หาฉันไปซื้อให้อีกได้เลยนะคะ”
“ขอบคุณมากนะครับ เงินนี่ให้คุณครับ”
บุริศร์ยิ้มอย่างมีมารยาท
“เงินเยอะไปคะ ไม่ต้องให้ถึงขนาดนี้ค่ะคุณบุริศร์”
พยาบาลสาวเห็นเงินเยอะขนาดนี้ รู้สึกตกใจนิดๆ
“ที่เหลือถือว่าค่าเหนื่อยของคุณก็แล้วกันครับ วันหลังยังต้องรบกวนคุณอีกเยอะเลยครับ ”
บุริศร์พูดจบก็ผลักพยาบาลสาวออกไปเลย
ในสายตาของเขานั้น ไม่ว่าจะผู้หญิงหรือผู้ชายก็ห้ามมองผู้หญิงของเขา
จมูกของพยาบาลสาวเกือบจะชนกับประตูซะแล้ว เห็นเงินที่อยู่ในมือแล้วอย่างกับกำลังฝันอยู่อย่างไรอย่างนั้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...