แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 364
บทที่ 364 ยั่วโมโหผู้หญิงไม่ได้
"ขึ้นมา！"
บุริศร์เห็นหน้าตาที่ไร้เดียงสาของเธอ ยิ่งโมโหมากขึ้น
กานต์กลับขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจและพูดว่า:"คุณบุริศร์ครับ วันนี้คุณทานยาลืมเขย่าขวดใช่มั๊ยครับ？"
"วันนี้ฉันทานระเบิดเข้าไป เพราะฉะนั้นนายอย่ามายั่วโมโหฉันดีกว่า"
ตอนนี้บุริศร์ยังบ้าพลัง มองใครก็ไม่ถูกชะตาไปหมด
กานต์ยังอยากพูดอะไรต่อ กลับถูกนรมนขัดขวางไว้
"เด็กดี เข้าไปเล่นที่ห้องเองนะ"
"หม่ามี้ ท่านอย่าตามใจเขามากเกินไปเลยนะครับ ผู้ชายทั้งแท่งเสียงดังใส่ผู้หญิง ไม่กลัวไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลยหรอ"
คำพูดของกานต์พูดได้อย่างพอเหมาะ กลับทำให้บุริศร์ได้ยินอย่างชัดถ้อยชัดคำ
บุริศร์โมโหแทบตาย
นี่ไม่เห็นหัวกันแล้วใช่มั๊ย？
เห็นว่าบุริศร์โกรธแล้วจริงๆ นรมนรีบพูดกับกานต์ว่า:"พูดกับแด๊ดดี้ยังไงเนี้ย？รีบกลับไปทบทวนคิดผิดในห้องไปเลย"
กานต์รู้ว่านรมนกำลังปกป้องตัวเอง และขี้เกียจถือสากับบุริศร์ที่ดื้อรั้นในเวลานี้ แค่พูดเสียงต่ำไปว่า:"ถ้าเขารังแกท่าน ท่านก็ตะโกนเลยนะครับ คุณตาและคุณยายต่างก็อยู่ ผมไม่เชื่อหรอกนะต่อหน้าพ่อตาแม่ยายเขายังกล้ารังแกท่านอีก"
นรมนอยากหัวเราะเหลือเกิน
ทำไมถึงรู้สึกว่าอยู่ต่อหน้ากานต์ เธอผู้เป็นแม่กลับเหมือนเด็ก ส่วนลูกชายกลับเหมือนผู้ใหญ่
"รู้แล้วจ้า รีบไปเถอะ"
นรมนเกลี้ยกล่อมกานต์ไปแล้ว ถึงได้วางมะม่วงในมือลงไป จากนั้นล้างมือ ถึงยกขาขึ้นไปข้างบนตึก
บุริศร์เห็นเธอไม่รีบร้อน และรู้ทั้งรู้ว่าเรื่องนี้อาจไม่เกี่ยวข้องกับนรมน แต่ว่าดื้อรั้นก็เป็นเพราะว่านรมนไม่สนใจใยดี
"คุณเป็นภรรยาภาษาอะไรเนี้ย？คุณไม่เห็นรึไงหน้าผมบาดแผลเต็มไปหมดแล้ว？ทำไมไม่รู้จักมาทายาให้กับผมหน่อย？"
บุริศร์เห็นว่านรมนขึ้นมาแล้ว น้ำเสียงจึงอ่อนโยนขึ้นมาบ้าง
นรมนรู้สึกว่าบุริศร์ในตอนนี้ก็เหมือนกับเด็กที่ดื้อรั้น ทำให้คนอื่นไม่สามารถสื่อสารปกติ
"ฉันอยากทายาให้คุณ ต้องให้คุณชายบุริศร์อย่างท่านยอมสิคะถึงจะได้ ลูกสาวที่น่ารักของคุณทายาให้คุณๆยังไม่ยอมเลย ทำไมฉันต้องเอาอกเอาใจคุณโดยที่คุณไม่เห็นค่าเลยหล่ะ？”
คำพูดนรมนคำนี้ทำให้บุริศร์แทบอยากจะกระอักเลือดตายไปเลยด้วยซ้ำ
สุดท้ายพูดด้วยความโมโหว่า:"ผมเจ็บ！เร็วๆเลยนะ！คุณอยากให้หน้าผมทิ้งรอยแผลเป็นหรือไง？
"วางใจเถอะ ผู้ชายแผลเป็นเยอะก็ไม่เป็นไรหรอก อีกอย่างคุณชายบุริศร์อย่างคุณก็ไม่ได้พึ่งรูปร่างหน้าตาอยู่แล้ว"
ถึงแม้พูดแบบนี้ก็ตาม แต่ว่านรมนก็ยังหากล่องยาออกมา และเริ่มทายาให้กับบุริศร์
การกระทำของเธออ่อนโยนมาก แววตามีความเอ็นดูอีกด้วย
ความบ้าคลั่งของบุริศร์นิ่งสงบอย่างกะทันหัน
"คุณเคยทายาให้ใครบ้างหล่ะ？"
บุริศร์ถามออกมาคำนึงโดยด้วยไม่รู้ตัว
ถามจบไปแล้ว เขาอยากตบตัวเองเลยจริงๆ
นี่เขาเป็นอะไรไปเนี้ย？
ทำไมถึงคิดแต่เรื่องรูปถ่ายรูปนั้น？
นรมนนิ่งไปแป๊บนึง จากนั้นเอียงหัวและคิดอย่างจริงจังพูดว่า:"น่าจะสามคนนะ"
"สามคน？"
เสียงของบุริศร์ดังขึ้นมาทันที ทำให้นรมนตกอกตกใจ
"มีอะไรน่าแปลกหรอ？พ่อฉัน คุณ และยังมีเด็กผู้ชายที่เคยช่วยเหลือในตอนเด็กๆ"
ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ บุริศร์สบายใจขึ้นมาอีกครั้ง
"อ๋อ"
นรมนรู้สึกว่าวันนี้บุริศร์แปลกมากจริงๆ
"คุณเป็นอะไรกันแน่？"
"ไม่ได้เป็นอะไร"
บุริศร์ไม่ตอบคำถามของเธอโดยตรง แต่ถามด้วยเสียงทุ้มต่่ำว่า:"เด็กผู้ชายตอนเด็กๆหรอ？ไม่เคยได้ยินคุณพูดถึงเลย"
"นั่นเป็นเรื่องนานมากแล้ว ฉันก็เกือบลืมไปแล้ว ครั้งก่อนได้ยินใครพูดขึ้นมานะ จึงนึกขึ้นได้"
ใครคนนั้นเป็นใคร ถึงแม้นรมนไม่พูดให้ชัดเจน แต่ว่าท่าทางที่ขมวดคิ้วก็ทำให้บุริศร์เดาออกแล้ว
เป็นเจตต์？
เขาคาดเดาแบบนี้ แต่ไม่ได้ถาม
"ตอนเด็กๆคุณยังเคยเป็นซุปเปอร์ฮีโร่？"
"ถูกต้อง ไม่รู้ว่าเป็นเรื่องบังเอิญรึเปล่า หลังจากฉันช่วยเหลือเด็กที่โกดังในชานเมือง หลังจากนั้นโกดังก็ระเบิดขึ้นมาเลย ฉันตกใจจะแย่อยู่แล้ว วิ่งกลับไปที่บ้านตั้งหลายวันก็ไม่กล้าออกจากบ้าน สุดท้ายพ่อฉันพูดว่าไม่มีอะไรแล้ว ฉันถึงลากพ่อออกไปด้วย"
นรมนพูดอย่างเลือนราง บุริศร์ก็รู้แล้วว่าเป็นเรื่องอะไร
ตอนนั้นเรื่องที่เจตต์ถูกลักพาตัวไปเป็นข่าวครึกโครมขึ้นมา เขาย่อมเข้าใจดี เพียงแต่ว่าไม่รู้ว่าระหว่างภรรยาตัวเองกับเจตต์ยังมีที่มาที่ไปแบบนี้อีกด้วย
ถึงว่าหล่ะไอ้เจตต์ตัวแสบคนนั้นมีเยื่อใยกับนรมนอย่างตัดไม่ขาด ที่แท้มีเหตุผลนี้อีกด้วย
แต่เป็นเพราะว่าคิดถึงตรงนี้ อารมณ์ของบุริศร์จึงหดหู่ขึ้นมาอีกครั้ง
"วันหลังอยู่ห่างๆเจตต์เข้าไว้นะ"
"เป็นไปได้ไงที่ฉันยังไปสัมผัสกับเขาอีก？เขาทำเรื่องหนักหนาสาหัสกับคมทิพย์ขนาดนั้น ตอนนี้ยังทำหน้าทำตาเหมือนคนมีเหตุผล ทำให้คนอภัยไม่ได้เลยจริงๆ"
อารมณ์ของนรมนเสียใจเล็กน้อย เพียงแต่ว่าเมื่อกี้เห็นหน้าตาท่าทางที่คืนดีกันแล้วของพฤกษ์กับคมทิพย์ เธอจับมือของบุริศร์อย่างดีอกดีใจและพูดว่า:"พฤกษ์กับทิพย์คืนดีกันแล้วนะ"
"อืม"
สำหรับเรื่องนี้บุริศร์ไม่มีอะไรจะพูด เพียงแต่ว่าได้เห็นรอยยิ้มที่มีความสุขของนรมน เขาก็สงบจิตสงบใจแล้ว
"เรื่องของคนอื่นคุณเป็นห่วงกันจัง เรื่องของผมคุณกลับไม่สนใจใยดีเลยสักนิด เร็วๆหน่อย ยังทาไม่เสร็จเลย"
บุริศร์พูดแบบไม่พอใจ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย