แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 421

บทที่ 421 แม่จะทำแบบนี้ไปถึงเมื่อไหร่

ธรณีมองหน้าคุณนายทวีทรัพย์ธาดา กล่าวอย่างชัดถ้อยชัดคำ：“ตอนแม่ไปก่อเรื่องวุ่นวายที่ตระกูลโตเล็ก บุริศร์ได้ออกคำสั่งไปแล้ว ไม่งั้นคงจะโจมตีตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างไม่สนราคาที่ต้องจ่ายเช่นนี้ แม่คิดว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเรามีวีระบุรุษมากมายที่ให้การสนับสนุนเหรอ ไม่มีทางที่คนฝั่งเมืองหลวงจะไม่สนใจความเป็นความตายของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาได้หรอก แต่ดูเหมือนแม่จะลืมไปว่า ตระกูลโตเล็กก็เป็นตระกูลทางฝั่งเมืองหลวงเช่นกัน ตอนนี้ตระกูลของพวกเราเหลือเพียงแค่ผมเท่านั้น แถมยังพิการ พูดไปก็เสียเปล่า ผมเป็นแค่เพียงคนที่ประเทศให้ทาน ใช้ชีวิตอยู่โดยการอาศัยเกียรติของพวกพี่ชายกับพ่อเพื่อต่อลมหายใจสุดท้าย แต่ตระกูลโตเล็กไม่เหมือนกัน ตอนนี้ยังมีคนในตระกูลโตเล็กที่ลงแรงเพื่อช่วยเหลือประเทศต่อไป แม่คิดว่าตระกูลโตเล็กกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเรามีความขัดแย้งกัน ทางฝั่งเมืองหลวงจะช่วยใคร？”

สีหน้าของคุณนายทวีทรัพย์ธาดายิ่งดูไม่ได้

“ไม่นึกเลยว่าบุริศร์จะเปิดสงครามกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเราเพื่อยัยเด็กนรมนนั่น？”

“แม่ต้องการทำให้ครอบครัวของคนอื่นแตกแยก แล้วทำไมคนอื่นจะไม่สามารถเปิดสงครามกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเราได้ล่ะครับ？ใครต่างก็เกรงใจและเกรงกลัวตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเรา แต่ไม่ใช่กับตระกูลโตเล็ก！ถึงแม้ว่าแม่จะไม่สนว่านรมนคือหลานสาวแท้ๆของตัวเอง ก็ช่วยนึกถึงสถานการณ์ในตอนนี้ของตระกูลพวกเราด้วย ถ้านรมนกับตระกูลโตเล็กเกี่ยวดองกัน แม่สามารถยอมรับสถานะของนรมนได้ เช่นนั้นตระกูลทวีทรัพย์ธาดาในเมืองชลธีก็ดี ในเมืองหลวงก็ดี ต่างจะได้รับผลประโยชน์อย่างยิ่ง แต่เพื่อหลานสาวนอกไส้คนหนึ่งของแม่ คนที่ไม่ได้ใช้นามสกุลเดียวกัน แม่กลับผลักไสหลานสาวแท้ๆของตนเองไป แถมตอนนี้ยังต้องการให้ตระกูลโตเล็กกับนรมนหย่ากัน และแต่งงานกับหลานสาวที่ไม่ได้ใช้นามสกุลเดียวกันกับแม่อีก แม่ แท้จริงแล้วแม่กำลังคิดอะไรอยู่？”

คำพูดของธรณีทำให้ตุลยารู้สึกอับอายมาก

หากคำพูดนี้ธรณีกับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาพูดลับหลังเธอก็จบไป แต่กลับจงใจพูดต่อหน้าเธอ ไม่คิดจะหลีกเลี่ยงสักนิด เหมือนกับลากตุลยาไปตบหน้ากลางสี่แยกอย่างโจ่งแจ้ง ทำให้ตุลยารู้สึกรับไม่ค่อยได้

“เรื่องนี้คือความผิดของฉันเอง คุณอาอย่าโทษคุณย่าเลยค่ะ”

“เธอหุบปากไปเลยนะ！”

ธรณีเห็นหน้าตุลยาปุ๊บก็รู้สึกโมโห เสียงดังขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้

“เธอยังรู้ว่าเป็นความผิดของเธอเหรอ？ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ตระกูลของพวกเราจะวุ่นวายแบบนี้ไหม？ฉันไม่รู้ว่าทำไมเธอต้องมาเกาะติดตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเรา และไม่รู้ว่าเธอต้องการอะไรจากพวกเรา แต่สิ่งที่ตอนนี้ฉันสามารถบอกเธอได้อย่างชัดเจนก็คือ หุ้นของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาตกลงจนถึงขีดสุดแล้ว พรุ่งนี้จะเกิดเหตุการณ์อะไรขึ้นฉันก็ไม่รู้ เงินทุนทั้งหมดของตระกูลในตอนนี้กำลังกอบกู้หุ้นเพื่อช่วยให้รอดพ้น แต่ถ้าบุริศร์ดันทุรังขึ้นมา เดาว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดาคงจะรักษาสภาพได้ไม่ถึงสามวัน อีกอย่างบริษัทร่วมทุนในเมืองชลธีของบุริศร์ก็เข้ามาร่วมแล้ว หลังจากนี้สามวันตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะเปลี่ยนไปกลายเป็นมีหนี้สินจำนวนมาก เธอชอบเป็นหลานสาวตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ไหนๆก็สามารถทำได้ดีแล้ว！ถึงตอนนั้นหนี้สินของตระกูลทวีทรัพย์ธาดา หวังว่าเธอจะสามารถรับผิดชอบสักหน่อย ไม่ให้แม่ของฉันรักและเอ็นดูเธออย่างเสียเปล่า！”

ธรณีพูดจบก็หันตัวจากไป

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาอึ้งไปหมด

“ธรณี ที่ลูกพูดมาคือความจริงเหรอ？？ตอนนี้ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกเราถูกบุริศร์โจมตีอยู่จริงๆเหรอ？”

“แม่คิดว่าผมมีความจำเป็นต้องพูดเล่นกับแม่ด้วยเหรอครับ？”

ธรณีรู้สึกผิดหวังกับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาอย่างยิ่ง

เขาแทบไม่อยากเชื่อ เหตุใดแม่แท้ๆของตนเองจึงไม่สามารถต้านทานการยุยงของคนนอกไส้ได้？

อย่าบอกนะว่าการจากไปของคิมยังไม่พอที่จะทำให้คุณนายทวีทรัพย์ธาดาสำนึกอะไรขึ้นมาได้？

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาไม่ค่อยอยากเชื่อ จึงให้ตุลยาเปิดทีวีดู

การรายงานข่าวเศรษฐกิจบนทีวี สื่อทั้งหมดรายงานเกี่ยวกับสถานการณ์ของตระกูลทวีทรัพย์ธาดา

นักลงทุนบางส่วนเนื่องจากซื้อหุ้นราคาตกของตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ขณะนี้กำลังก่อความไม่สงบอยู่บริเวณหน้าประตูบริษัทตระกูลทวีทรัพย์ธาดา จนแม้แต่ชูป้ายขึ้นมา

ความรุนแรงขยายวงกว้างอย่างสูญเสียการควบคุม จนไม่สามารถจัดการได้

คุณนายทวีทรัพย์ธาดาอึ้งไปหมด

เธอไม่คาดคิดว่า บุริศร์จะเป็นศัตรูกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเพื่อนรมนอย่างไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

บุริศร์โจมตีตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างเต็มกำลัง ราคาที่ต้องจ่ายมากเกินไป หากทำไม่ดีทั้งสองตระกูลคงจะจบเห่ แต่บุริศร์ยังคงทำแบบนี้！

นักธุรกิจที่มีมันสมองทั่วไปต่างไม่ทำกันแบบนี้！

ยิ่งไปกว่านั้นคุณนายตระกูลโตเล็กทนให้บุริศร์ทำแบบนี้ได้อย่างไร？

ต้องเป็นการกระทำโดยพลการของบุริศร์อย่างแน่นอน

คุณนายทวีทรัพย์ธาดารีบหยิบโทรศัพท์โทรหาคุณนายตระกูลโตเล็กทันที

“คุณนายตระกูลโตเล็กคะ คุณรู้ไหมว่าบุริศร์ทำอะไรลงไป？ทำแบบนี้มีแต่จะให้พวกเราสองตระกูลจบเห่ ถึงตอนนั้นคนอื่นจะได้ผลประโยชน์ มันจะคุ้มกับที่พวกเราต้องสูญเสียเหรอ？เพียงเพื่อผู้หญิงคนเดียวเนี่ยนะ？คุณไปโน้มน้าวใจบุริศร์ซะเถอะ บอกให้เขารีบหยุดได้แล้ว พวกเราตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะถือว่าเขาถูกยัยเด็กนรมนนั่นปั่นหัว ไม่ถือสาเรื่องเหล่านั้น ถ้ายังเป็นอย่างนี้ต่อไป ทุกคนจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนจริงไหมคะ？”

คุณนายทวีทรัพย์ธาดารู้ความแตกต่างระหว่างตระกูลทวีทรัพย์ธาดากับตระกูลโตเล็กดี

สุดท้ายแล้ว สำหรับตระกูลโตเล็กกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา ตระกูลโตเล็กยังสามารถทนต่อการพลิกไปพลิกมา ได้มากกว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดา เพราะไม่มีใครรู้ว่าบริษัทร่วมทุนข้างนอกของบุริศร์มีเงินทุนเท่าไหร่ ถ้าต้องการดันทุรังจริงๆ ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาทำได้เพียงแค่ถอนตัวออกจากแวววงธุรกิจในเมืองชลธี

ถึงแม้จะพูดว่าตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเป็นครอบครัววีระบุรุษ มีความดูแลจากคนระดับสูง แต่ไม่มีการสนับสนุนทางการค้า ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาตบมือข้างเดียวไม่ดัง โดยเฉพาะอย่างยิ่งธรณีผู้ชายคนเดียวที่เหลืออยู่ในตระกูล ยังไม่ได้แต่งงานมีลูก หากตกอับขึ้นมา ทำได้เพียงหาลูกสะใภ้ที่มีชื่อเสียงเท่านั้น？

ตอนนี้คุณนายทวีทรัพย์ธาดาจำเป็นต้องพิจารณาถึงสิ่งเหล่านี้ แต่เธอไม่สามารถลดศักดิ์ศรีไปอ้อนวอนตระกูลโตเล็ก จึงทำได้เพียงปรึกษาหารืออย่างเล่นแง่เช่นนี้