แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 44
บทที่ 44 อำนาจที่จะไม่อ่อนข้อให้2
หลังจากวางสายโทรศัพท์ บุริศร์ก็พูดกับกานต์ว่า “คาดเข็มขัดนิรภัยซะ ฉันจะพาเธอไปหากิจจา”
กานต์ไม่ได้พูดอะไรแต่ไม่ลืมที่จะคาดเข็มขัดนิรภัย
ตลอดทาง ไม่ว่าบุริศร์จะพูดอะไรกับเขา กานต์ก็ไม่ตอบแถมยังหยิบหูฟังขึ้นมาฟังเพลง ท่าทางไม่แยแสแบบนี้ทำให้บุริศร์สับสนเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่รู้ว่าไปทำอะไรตอนไหนให้เด็กคนนี้ไม่พอใจ
บรรยากาศกดดันอบอวลไปตลอดทาง เมื่อถึงบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็ก กานต์ลงจากรถเป็นคนแรก
“ขอบคุณครับ ประธานบุริศร์”
ท่าทางที่สุภาพนั้นไร้ที่ติ แต่ทำให้บุริศร์รู้สึกไม่สบายใจอย่างมาก
“เธอเรียกฉันว่าคุณอาริสได้นะ”
กานต์แค่ยิ้มๆ หลังจากนั้นก็เข้าไปบ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กพร้อมกับบุริศร์
บ้านใหญ่ตระกูลโตเล็กใหญ่มาก แต่ก็เก่าไปหน่อย ดูแล้วเหมือนอาคารที่ล้าสมัย แต่การตกแต่งภายในนั้นชัดเจน ทุกๆที่แสดงให้เห็นถึงความหรูหราที่ไม่มากเกินไป
กานต์ไม่พูดอะไรเลย ไปถึงห้องของกิจจาพร้อมกับบุริศร์
“คุณพ่อหรอ？”
กิจจาเพิ่งตื่นนอนได้ไม่นาน คนรับใช้รอจนกระทั่งเขากินอาหารเสร็จ เมื่อเห็นบุริศร์กลับมาในตอนนั้น เขาก็รู้สึกแปลกใจไม่น้อย แต่ไหนแต่ไรในเวลางานบุริศร์จะกลับมาบ้านน้อยครั้งมาก
กานต์โผล่ออกมาจากด้านหลังของบุริศร์
“โย่ 4 ขวบแล้วยังต้องให้คนรับใช้รอจนกินเสร็จ ช่างสมเป็นคุณชายจริงๆ”
คำพูดของกานต์นำมาซึ่งการเยาะเย้ยเล็กน้อย แต่กิจจาดีใจจนกระโดดโลดเต้นออกมาทันที
“ กานต์หรอ？นายมาทำไม？มาเยี่ยมฉันใช่มั้ย？”
ความดีใจของกิจจานั้นเกินที่จะบรรยาย เขาผลักคนรับใช้ออกไปแล้ววิ่งลงจากเตียงด้วยเท้าเปล่า สวมกอดกานต์อย่างแนบแน่น ทั้งตะโกน ทั้งหัวเราะ
กานต์ขมวดคิ้วเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ผลักเขาออกไป
กมลก็ชอบกอดเขาเช่นกัน แต่การกอดของน้องสาวของเขาต่างจากการกอดของกิจจาอย่างเห็นได้ชัด และรอยยิ้มที่จริงใจบนใบหน้าของกิจจาทำให้กานต์ไม่อาจใช้มือผลักเขาออกไป
“อั๊ยหย่า นายอยากให้ฉันตายหรอไง รีบปล่อยเลยเร็วเข้า แล้วนี่นายไม่ได้เป็นไข้อยู่หรอ？ก่อนลงมาจากเตียงยังไม่ใส่รองเท้าอีก ยังคิดจะอยู่บ้านอีกสองสามวันโดยไม่ต้องไปโรงเรียนใช่มั้ย？”
คิ้วของกานต์ขมวดเข้าหากัน
พอกิจจาได้ยินแบบนั้น ก็รีบปล่อยกานต์ทันทีแต่ยังไม่ปล่อยมือจากเขา ยิ้มพลางพูดว่า “นายมาหาฉันจะไม่ดีได้ยังไง？ พ่อฉันเป็นคนพานายมาหรอ？ขอบคุณครับพ่อ”
การที่กิจจาพูดขอบคุณทำให้บุริศร์รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
ในความทรงจำ กิจจาค่อนข้างเป็นเด็กขี้อาย แม้ว่าบางครั้งกับเขาดูเป็นเด็กที่ถูกตามใจ แต่ว่าท่าทางดีใจขนาดนี้เขาไม่ค่อยจะได้พบเจอท่าไหร่นัก การได้พบกับกานต์ในตอนนี้ช่างเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้น เห็นได้ชัดเลยว่าเขาชอบกานต์จากใจจริง
“พวกเธอค่อยๆคุยกันไปนะ ฉันจะไปบอกแม่บ้านให้ทำของว่างให้พวกเธอ สักครู่หนึ่งกานต์ก็จะต้องกลับแล้วนะ กิจจา อย่าเสียงดังเกินไปล่ะ”
บุริศร์พูดเสร็จไม่กี่ประโยคก็ออกไป
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...