แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 453

บทที่ 453 ฉันก็เป็นผู้หญิง ฉันเข้าใจค่ะ

คำพูดของธรณีทำให้คมทิพย์อึ้งไปด้วย

“คุณหมายความว่ายังไงคะ？”

“ไม่ใช่ คือ ตอนนี้ กมลถูกลักพาตัวไปไม่ใช่หรอครับ？มีข่าวคราวบ้างมั้ย？ตอนนี้ สถานการณ์คับขันแบบนี้ ถึงฟ้าจะถล่มลงมา คุณบุริศร์ก็ไม่ครวไปจากเมืองชลธีเลยนะครับ อีกอย่าง ช่วงนี้ ก็ไม่เคยได้ยินว่าบริษัทของตระกูลโตเล็กเกิดเรื่องเร่งด่วนอะไรเลยหนิครับ？”

ได้ยินธรณีพูดแบบนี้ คมทิพย์ขมวดคิ้วในทันที、

“คุณจะพูดอะไรกันแน่？”

เห็นคมทิพย์ทำเหมือนจะถามเอาความให้จนได้ โพนี่รีบเปิดปากพูด

“เอาล่ะๆ เรื่องนี้ไว้ค่อยคุยกันทีหลังเถอะนะคะ ตอนนี้ จะให้ฉันมาช่วยตรวจร่างกายของนรมนไม่ใช่หรอคะ ？พวกเราเข้าไปกันก่อนดีมั้ยคะ？”

ได้ยินที่โพนี่พูดแล้ว ธรณีกระวนกระวายในทันที

“นรมนเธอเป็นอะไรครับ？เกิดอะไรขึ้นกับเธอครับ？”

“คุณธรณีคะ คุณมาโดยไม่ได้รับเชิญนะคะ แต่ฉันว่าคุณอย่าเข้าไปจะดีกว่าค่ะ นรมนไม่อย่าเจอหน้าคนของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอย่างพวกคุณ คุณมาเพื่ออะไร ฉันก็พอจะเดาออก นรมนเองก็เดาได้ ฉันพูดได้แค่ว่า ตอนนี้นรมนไม่สบาย ถ้าคุณหวังดีกับเธอจริง ก็อย่าไปบังคับเธอทำเรื่องที่เธอไม่อยากจะทำดีกว่าค่ะ คุณนายทวีทรัพย์ธาดาของบ้านคุณก็ทำให้นรมนช้ำใจมากแล้ว หรือว่าคุณก็จะมาบีบบังคับเธออีกคนหรอคะ？”

ถึงน้ำเสียงของคมทิพย์จะซอฟลงมาก แต่คำพูดก็น้ำให้ธรณีรู้สึกละอายและเกรงใจ

พูดถึงขนาดนี้แล้ว ถ้าหากเขายังเข้าไปขอให้นรมนไปที่บ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาต่อละก็ ก็คงจะไม่ค่อยดีจริงๆ

แต่ถ้าตอนนี้จะให้เขาจากไปจากที่นี่เลย ธรณีก็ไม่ค่อยวางใจ

“ได้ ผมไม่เข้าไป ผมขอรอที่นี่นะครับ เดี๋ยวพวกคุณออกมาแล้ว สามารถบอกผมหน่อยได้มั้ย ว่าร่างกายของเธอเป็นอะไร ？ไม่ว่าจะยังไง ผมก็เป็นอาของเธอนะครับ ตอนนี้ คุณบุริศร์ก็ไม่อยู่ ผมต้องรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเธอนะครับ”

เห็นธรณีมีเป็นห่วงขนาดนี้ ท่าทีของคมทิพย์ก็ดีขึ้นมาหน่อย

“คุณจะรอก็รอไปค่ะ แต่ฉันไม่รับปากหรอกนะคะ ว่านรมนจะยอมให้พวกเราบอกคุณหรือเปล่า และคุณอาจจะเสียเวลารอเปล่าด้วยนะคะ”

“ไม่เป็นไรครับ”

ธรณีตอนนี้ ไม่วางมาดคุณชายธรณีเลยแม้แต่น้อย

โพนี่มองธรณีแล้ว มีอะไรอยากจะพูด แต่อยู่ต่อหน้าของคมทิพย์แล้ว ก็เลยทนเก็บเอาไว้

ผู้หญิงทั้งสองคนเข้าไปในตระกูลธนาศักดิ์ธน

แม่นรมนเห็นคมทิพย์มา ต้อนรับอย่างเป็นมิตรไมตรีมาก แถมได้ยินว่าคมทิพย์พาหมอมาด้วย ยิ่งรู้สึกดีใจใหญ่

“คุณหมอใช่มั้ยคะ？นรมนไม่ค่อยสบาย เดิมที ฉันกับพ่อของเธอกะจะพาเธอไปโรงพยาบาลอยู่เลยนะคะ ไม่นึกเลยว่าหนูคมทิพย์กลับพาคุณมาถึงที่นี่ รบกวนคุณแล้วนะคะ！”

ความเป็นมิตรไมตรีของแม่นรมน ทำให้โพนี่รู้สึกปลาบปลื้มมาก

“ไม่เป็นไรคะ คุณนายธนาศักดิ์ธน หนูมาดูให้ก็พอคะ สามีหนูเป็นหมอ เขามีความสัมพันธ์กับคุณบุริศร์ไม่เลวเลยนะคะ ก่อนไป คุณบุริศร์ได้ฝากฉันไว้แล้วค่ะ ว่างๆให้มาช่วยดูเธอหน่อย ยังไงซะ ตอนนี้ร่างกายของคุณนายบุริศร์ยังต้องพักรักษาตัวให้ดีๆ”

“ใช่ๆๆ บุริศร์เป็นคนรอบคอบมากเลย เชิญเข้ามาค่ะ”

แม่นรมนได้ยินว่าเป็นคนที่บุริศร์แนะนำมา แถมตอนนี้ยังเป็นคมทิพย์พามาเอง เลยรีบเชิญโพนี่เข้ามา

หลังจากโพนี่เข้ามาแล้ว ก็ตามแม่นรมนกับคมทิพย์ไปที่ห้องของนรมน

ตอนที่เปิดประตูห้องเข้าไป นรมนกำลังนอนพักผ่อนอยู่ ไม่ได้ยินเสียเปิดประตูดัง

แม่นรมนกะจะปลุกเธอตื่น แต่กลับถูกโพนี่ห้ามเอาไว้

“ไม่ต้องหรอกคะ คุณนายธนาศักดิ์ธน หนูกับคมทิพย์รอที่นี่แล้วกันค่ะ วางใจเถอะค่ะ หนูจะทำการตรวจให้เธอเองค่ะ”

“นั้นรบกวนคุณแล้วนะคะ”

แม่นรมนพยักหน้า แล้วไปจัดของว่างให้กับโพนี่พวกเธอ

คมทิพย์เห็นสีหน้าของนรมนที่ซีดเหมือนไข่ต้มแล้ว พูดอย่างเป็นห่วงขึ้นมาทันที：“เมื่อก่อน นรมนเป็นคนนอนสะดุ้งตื่นง่ายมากเลยนะ แค่เสียนิดเดียวก็ตื่น วันนี้ไม่รู้ทำไม……”

“ผู้หญิงที่ร่างกายอ่อนเพลียก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ ง่วงนอนง่าย บวกกับพักผ่อนไม่เพียงพอ คุณดูขอบตาดำของเธอซิคะ หลายวันนี้ คงมีปัญหาเรื่องการนอน ถ้าในใจยังมีเรื่องให้เครียดอีก มันทำร้ายร่างกายมากเลยนะคะ ดูสีหน้าเธอซิคะ ขาดเลือดลมอย่างรุงแรงเลย ฉันไปหยิบเครื่องมือตรวจมา ฉันว่าคุณปลุกเธอตื่นเลยก็ได้ค่ะ”

โพนี่ได้ช่วยนรมนดูอาการเบื้องต้นก่อน ต่างก็เป็นผู้หญิงเหมือนกัน เธอรู้สึกสงสารนรมนจริงๆ

อยู่ไฟของนรมนถือว่าทำได้ดี แต่หลังจากอยู่ไฟมีเรื่องวุ่นๆคอยกวนใจทำให้เธอไม่ได้พักผ่อนดีๆ เห็นที ตอนนี้ กระทบไปถึงตับและม้ามเข้าแล้ว

เดิมที่ กะว่าจะดูให้นรมนแค่นี้ แต่ตอนนี้ รอให้นรมนตื่นแล้วจะได้ตรวจให้เธออย่างละเอียดไปเลย

คมทิพย์ปลุกนรมนตื่น

นรมนสะลึมสะลือ ตอนที่เห็นคมทิพย์แล้ว ยังรู้สึกมึนงงอยู่

“ทิพย์ เธอมาได้ยังไง？”

“นอนจนเบอลแล้วรึไง？เธอเองไม่ใช่หรอที่โทรศัพท์ให้ฉันมา？รู้สึกดีขึ้นยัง？ทำไมแค่ประจำเดือนมา ทำให้เธออ่อนเพลียได้ซะขนาดนี้？”

คมทิพย์พยุงนรมนลุกนั่งอย่างเป็นห่วงมาก

นรมนถึงเพิ่งได้สติกลับมา

“ใช่ๆๆ ดูฉันซิ ใกล้จะเป็นโรคอัลไวเมอร์ไปแล้ว”

นรมนยิ้มบางๆ พอลุกมา ถึงสังเกตว่ามีคนแปลกหน้าอยู่ห้องอีกคน

“คนนี้คือ……”

“เธอคือผอของโรงพยาบาลทหารคุณหมอโพนี่ และก็เป็นภรรยาของป้องเพื่อนของสามีเธอไงล่ะ ประธานบุริศร์ของเธอฝากให้คุณหมอโพนี่มาดูอาการให้เธอน่ะ”

คำพูดของคมทิพย์ทำให้นรมนรู้สึกเสียมารยาท