แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 540

บทที่ 540 พวกเธอไปพบเจออะไรมากันแน่

“นั่งกันให้ดีนะ”

หลังจากเจตต์พูดจบเขาก็เร่งความเร็ว

“มีอะไร?”

กมลรู้สึกงุนงงเล็กน้อย เมื่อเธอต้องการที่จะหันกลับไปดู เธอก็ถูกปิดตาโดยนรมน

“อย่ามอง”

“ทำไมคะ”

กมลก็ไม่ได้บังคับตัวเองให้ไปหันไปมอง เธอนั่งอย่างเชื่อฟังภายในอ้อมแขนของนรมน ปล่อยให้นรมนปิดตาของตัวเอง ก่อนถามอย่างใสซื่อ

นรมนไม่รู้จะอธิบายอย่างไร ทำได้เพียงพูดว่า “กลัวหนูจะไม่อยากแยกจากพี่ภาคินจ้ะ”

“ใช่ค่ะ หนูไม่อยากจากกับพี่เขาแล้ว หนูบอกหม่ามี้แล้ว พี่ภาคินเป็นคนดีจริงๆ”

เมื่อพูดถึงภาคิน รอยยิ้มก็ปรากฏบนใบหน้าของกมล

รถคันข้างหลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทักษะการขับรถไม่ด้อยไปกว่าเจตต์

สีหน้าของเจตต์และนรมนดูแย่ขึ้นมา แต่นรมนก็ยังคุยกับกมลเรื่อยๆ “ภาคินดีกว่าพี่ชายของลูกสองคนอีกหรือ?”

“ไม่เหมือนกันค่ะ พี่ชายคือพี่ชาย พี่ภาคินคือพี่ภาคิน”

กมลไม่มีวิธีอธิบาย ทำได้แค่พูดเน้นไม่หยุดแบบนี้

เจตต์หัวเราะ ก่อนพูด “ตัวเล็กขนาดนี้มีคนที่ชอบแล้วเหรอเนี่ย”

“คนที่ชอบ? ใช่ค่ะ หนูชอบพี่ภาคิน! โตขึ้นหนูจะเป็นเจ้าสาวให้พี่ภาคิน”

คำขยายกริยาอันห้าวหาญของกมลทำให้นรมนอึดอัดใจเล็กน้อย แต่กลับไม่สนใจอย่างอื่นแล้ว เพราะว่ารถข้างหลังที่กำลังไล่ตามมา

“เจตต์ คุณ… …”

“ผมรู้ พวกคุณรัดเข็มขัดให้ดีเถอะ”

ใบหน้าของเจตต์มีความลำบากใจขึ้นมา

สามารถไล่ตามมาถึงจุดที่เขาอยู่ได้นี่มันไม่ใช่เรื่องง่าย นอกจากบุริศร์ในปีนั้นแล้ว ก็ดูเหมือนว่าจะไม่มีใครเทียบเทียมฝีมือการแข่งรถของเขาได้

“อย่าบอกนะว่า คนขับรถคันหลังฉันอยากจะเห็นสักหน่อย ท่วงท่าเขาเหมือนบุริศร์ในปีนั้นมาก”

เจตต์ไม่ตอบนรมน แต่ดวงตาเขากลับมืดลง

ตอนนี้ รถคันหลังได้ไล่ขึ้นมาและชนรถของเจตต์อย่างกะทันหัน

รถสั่นอย่างรุนแรง เจตต์รีบหมุนพวงมาลัยอย่างรวดเร็ว ถึงจะคุมรถอยู่ แต่ทว่าก็โดนกระแทกเข้ามาอีกรอบ

“หม่ามี้ เกิดอะไรขึ้น ? แผ่นดินไหวเหรอคะ?”

กมลตกใจ กอดแขนของนรมนแน่น

นรมนปกป้องกมลด้วยสีหน้าแววตาที่เคร่งขรึมเป็นพิเศษ

“เจตต์ สามารถดูออกไหมว่ามันเป็นใคร”

“มองไม่ชัดเลย แต่มันมีฝีมือในการขับรถมาก”

เจตต์เสียเปรียบในเรื่องนี้อย่างมาก ตอนนี้ฝ่ายตรงข้ามไม่ไว้หน้าเขา แถมยังทำให้เขาขายหน้านรมนอีก เจตต์เริ่มโมโหเสียแล้ว

“ฉันจะลองดูว่าเป็นใครกันแน่ อาจจะเป็นตรินท์?”

เจตต์เปลี่ยนทิศทางของรถด้วยความโกรธ แทนที่จะถอยกลับ แต่กับขับเข้าไปชนรถคันนั้นโดยตรง

อีกฝ่ายดูเหมือนจะเห็นถึงความตั้งใจของเจตต์ ถอยห่างออกไปอย่างรวดเร็ว เจตต์รีบขับตามไป

เมื่อรถชนกันอีกครั้ง หน้าต่างของอีกฝ่ายก็โยกคลอน ปืนพกเก็บเสียงก็เล็งตรงไปยังนรมน

ตอนนี้นรมนกลับตกตะลึงอย่างถึงที่สุด

“กิมจิ?”

เธอคิดไม่ถึง ว่าคนที่ขับรถชนเธอ แถมยังเอาปืนเล็งมาทางเธอจะเป็นกิมจิ!

กิมจิหายตัวไประหว่างทางไปหาบุริศร์ ไม่มีข่าวคราวใดๆ จากเขามาก่อน และไม่คาดคิดว่าจะปรากฏตัวที่นี่ ไม่เพียงแต่ปรากฏตัวออกมา ยังจะทำท่าทางเหมือนจะประหัตประหารกันอีก

“เจตต์ อย่าทำร้ายเขา”

ทันทีที่นรมนเพิ่งพูดจบ กระสุนของอีกฝ่ายก็ถูกยิงออกมา

“หม่ามี้!”

นรมนลุกขึ้นยืนในทันใด

“ระวัง!”

นรมนอยากจะนำร่างกายของกมลกดลงไปแต่ไม่สามารถทำได้แล้ว ในวิกฤตอันตรายนี้ นรมนรีบหมุนกาย นำกมลเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน

“ปัง” กระสุนทะลุไหล่ของนรมน เธอตัวสั่นด้วยความเจ็บปวด ของเหลวอุ่นๆ ไหลซึมผ่านเสื้อผ้า เปรอะเปื้อนไปถึงด้านหลังของเธออย่างรวดเร็ว

ดวงตาของเจตต์เป็นสีแดง

“แม่ง! กล้าทำแบบนี้กับคุณได้ไง หาเรื่องตายชัดๆ! ผมอยากรู้ว่ามันเป็นใคร!”

เมื่อกี้เขากำลังบังคับรถอยู่ ดูไม่ทันว่าฝ่ายตรงข้ามหน้าตาเป็นอย่างไร แค่ได้ยินนรมนพูดว่า อย่าทำร้ายเขา ทำให้เขาลังเลไปนิด จนทำให้นรมนบาดเจ็บ

เจตต์รู้สึกว่าตัวเองไม่มีประโยชน์

ไหล่ของนรมนปวดเจียนตาย แต่เธอรีบพูดขึ้นมาว่า “อย่าทำอะไรเขา เขาคือกิมจิ เป็นคนของฉัน คือลูกน้องที่ฉันให้ส่งไปตามหาตัวบุริศร์ แต่ฉันไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องการที่จะฆ่าฉัน เจตต์ ถ้าเป็นไปได้ บังคับให้เขาหยุดเสีย ฉันมีเรื่องจะถามเขา บางทีเขาอาจจะรู้เบาะแสของบุริศร์”

ยากมากที่จะมีข่าวจากกิมจิ นรมนไม่อยากเสียโอกาสนี้ไป ไม่มีใครรู้ว่าจริงๆแล้วบุริศร์และกิมจิเผชิญอะไรกันมาบ้าง ทำไมพวกเขาถึงละทิ้งความสัมพันธ์ตรงนี้?

ตอนนี้กิมจิเผยตัวออกมา แต่ดูท่าทางเขากลับเหมือนไม่อยากอยู่ร่วมโลกกับเธอ ทำไมกัน?

แม้ว่าเจตต์จะโกรธที่กิมจิทำร้ายนรมน แต่เขาก็ยังคงระงับความโกรธ ก่อนพูดอย่างเย็นชา “เด็กคนนี้ต้องพูดอะไรหน่อยแล้ว ไม่อย่างนั้นฉันไม่ปล่อยแกไปแน่”

พูดจบ รถของเขาก็เปลี่ยนทิศทาง จุดมุ่งหมายคือเพื่อหยุดรถฝ่ายตรงข้าม

หลังจากกิมจิยิงนรมนไปหนึ่งนัด เขาต้องการที่จะยิงนัดที่สอง ทว่าเจตต์กลับเปลี่ยนกลยุทธ์ ทำให้เขาจำต้องวางปืนลง พยายามเต็มกำลังที่จะเริ่มฝ่าวงล้อม