แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 561

บทที่ 561 ทำไมมีคนที่คล้ายกันได้ขนาดนี้

“ไม่ใช่ คุณชลลี่ คุณต้องรู้นะว่าจะมีคนมาอีก บัตรผ่านนี้มันขาดตลาดมาก”

คำพูดของแก้วตาทำให้นรมนยิ้มขึ้นมา

“อืม เดี๋ยวก็มีคนมาอีกจริงๆ แหละ แต่พวกเขาคงไม่มาซื้อกับคุณอีก ยังไงแพงก็คือแพง ถ้าสามารถซื้อบัตรผ่านจากออฟฟิเชียลได้ แถมยังใช้เงินไม่มาก ก็มีความสุขที่จะทำแบบนั้นไม่ใช่เหรอ?”

คำพูดนรมนทำให้สีหน้าแก้วตาไม่พอใจเล็กน้อย

“คุณชลลี่ คุณต้องรู้ว่าที่นี่เราน่าซื้อกว่าข้างนอก”

“แต่แพงอ่ะ”

“เราคุยกันได้”

นรมนมองแก้วตา ทำท่าทางเหมือนกำลังพิจารณา

แก้วตาเห็นว่ามีหวัง ก็รีบยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณชลลี่ คุณเอาแบบนี้ดีไหม จะว่ายังไงถ้าฉันขายแพงกว่าเมืองใต้ดินสิบเปอร์เซ็นต์? คุณก็ต้องให้ฉันมีกำไรหน่อยใช่ไหมล่ะ?”

เห็นว่าเป็นแบบนี้ นรมนก็เข้าใจ บัตรผ่านอันนี้ของแก้วตาน่าจะขายไม่ออกจริงๆ แต่ทำไมล่ะ?

นรมนพูดขึ้นอย่างสงสัยนิดหน่อย “ฉันรู้สึกไม่ค่อยสบายใจเลย บัตรผ่านนี้ของจริงใช่ไหม? ทำไมคุณต้องขายให้ฉัน?”

แก้วตาเหมือนยากที่จะพูดออกมา

“ทำไม? ผู้จัดการแก้วตาไม่อยากพูด? งั้นก็ช่างเถอะ ยังไงฉันก็ไปซื้อบัตรผ่านที่เมืองใต้ดินได้เหมือนกัน”

ขณะที่พูดนรมนก็ทำท่าจะหันหลังเดินจากไป

“คุณชลลี่!”

แก้วตารีบหยุดเธอไว้

“ผู้จัดการแก้วตาจะทำอะไร?”

“พูดกับคุณตรงๆ แล้วกัน คุณชลลี่ คนอื่นๆ ที่มาวันนี้ล้วนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ พวกเขาเข้าใจสถานการณ์ดี จะไม่ซื้อบัตรผ่านที่ฉันอยู่แล้ว แต่ไปซื้อในเมืองใต้ดิน จะได้รับส่วนลดนิดหน่อย คุณเป็นคนแปลกหน้าไม่ใช่เหรอ? มาที่นี่ครั้งแรก ไปที่เมืองใต้ดินจะตรวจสอบเข้มงวดมาก ถึงตอนนั้นไม่อาจจะตรวจสอบไม่ผ่านก็ได้ ถึงที่นี่คุณจะจ่ายแพงหน่อย แต่คุณก็สามารถเข้าได้อย่างราบรื่นไม่ใช่เหรอ? ประหยัดเวลาคุณเยอะเลย ดังนั้นคุณชลลี่ คุณซื้อกับฉันที่นี่มันเป็นทางเลือกที่ชาญฉลาดแน่นอน”

“บัตรผ่านที่คุณคงไม่ใช่ของปลอมใช่ไหม? ไม่ใช่ว่าฉันเข้าไปแล้วโดนคนตีออกมานะ ฉันจ่ายเงินไปแล้ว แถมยังเข้าไปไม่ได้ คุณว่าฉันเสียเปรียบไหม?”

นรมนทำท่าทางสับสนยุ่งเหยิงเป็นพิเศษ

แก้วตารีบพูดขึ้น “ไม่ใช่แน่ๆ ถึงตอนนั้นฉันสามารถพาคุณชลลี่เข้าไปได้ มีฉันนำทาง และมีบัตรผ่าน คุณชลลี่ต้องไม่มีปัญหาแน่นอน”

“ถ้าเป็นอย่างนี้ ฉันขอคิดก่อนนะ”

นรมนแสดงท่าทางสับสนยุ่งเหยิงอีกครั้ง

“เอาแบบนี้แล้วกัน ครึ่งหนึ่ง ฉันขายมากกว่าเมืองใต้ดินครึ่งหนึ่ง โอเคไหม?”

ความรีบร้อนของแก้วตาทำให้นรมนเห็นความหวัง

เธอพูดขึ้นโดยแสร้งทำเป็นหมดหนทาง “ก็ได้ เห็นแก่ที่ผู้จัดการแก้วตาหาตราประทับคืนมาให้ฉัน ฉันซื้อกับผู้จัดการแก้วตาก็แล้วกัน และไม่ต้องครึ่งหนึ่งหรอก คนที่มาที่นี่ก็ไม่ค่อยขาดเงินกันหรอก ฉันให้คุณเพิ่มสิบเปอร์เซ็นต์แล้วกัน ต้องคุณต้องรับประกันว่าฉันสามารถเข้าไปในเมืองใต้ดินได้”

“ไม่มีปัญหา ไม่มีปัญหาแน่นอน!”

แก้วตาพยักหน้าอย่างดีใจ

นรมนจ่ายเงินด้วยโทรศัพท์

แก้วตาเห็นเงินเข้าบัญชีแล้ว ก็ยิ้มแฉ่งบนใบหน้า

“นี่บัตรผ่าน คุณชลลี่ คุณถือมันไว้ดีๆ นะ กลับมามีอะไรต้องการอีกก็บอกฉันได้ ฉันจะตอบสนองความต้องการคุณแน่นอน”

“อืม กลับมาจะไม่ลืมประโยชน์ของคุณ”

นรมนถือบัตรผ่านแล้วมองมัน จากนั้นก็ใส่ลงไปในกระเป๋า

“อ่อ จริงสิ เอาตำแหน่งเมืองใต้ดินให้ฉันหน่อย ตอนฉันกลับมาคุณจะได้ไม่ต้องพาไป คนอื่นจะได้ไม่เห็น รู้ว่าคุณขายบัตรผ่านให้ฉัน แล้วจะว่าคุณได้”

แก้วตาชะงัก จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดขึ้น “ใช่ๆๆ ฉันไม่ได้คิดถึงตรงนี้เลย ขอบคุณคุณชลลี่ที่เตือน”

พูดจบ แก้วตาก็ส่งที่อยู่ให้นรมน

เห็นตำแหน่งที่อยู่ที่แก้วตาส่งมาเหมือนกับที่กานต์ส่งให้ตัวเองเลย ในใจนรมนก็รู้แล้วว่าควรทำอย่างไร

ที่แท้โบสถ์นั้นก็คือทางเข้าเมืองใต้ดิน

นรมนติดตั้งโทรศัพท์อย่างสงบเยือกเย็น เอาหยกแข็งหนึ่งชิ้นให้แก้วตาอย่างราบรื่นแล้วพูดขึ้น “ขอบคุณผู้จัดการแก้วตา แต่ทางที่ดีอย่าให้ใครเห็น หยกแข็งคุณภาพแบบนี้ ตอนนี้หาได้แค่ไม่กี่ชิ้น”

พอแก้วตาเห็น มันคือหยกม่วงคู่บ้านคู่เมืองราคาแพงชิ้นหนึ่งจริงๆ

ถึงเธอจะไม่ได้รู้จักมันมาก แต่ส่วนหัวกำลังข้อมือหยกแข็งนี้ดีเยี่ยม เห็นแล้วก็ไม่ใช่ของธรรมดาทั่วไป

ดวงตาแก้วตาหรี่ลงเกือบเป็นเส้นตรง

“อุ๊ยตาย คุณชลลี่ใจกว้างเกินไปแล้ว ขอบคุณนะ”

ขณะที่พูด เธอก็มองมัน แล้วรีบเก็บ

นรมนพูดเสียงทุ้ม “ผู้จัดการแก้วตา กำไลข้อมือหยกอันนี้ซื้อมาในราคาสามสิบล้าน เงินไม่ได้เปิดเผยความมั่งคั่ง ที่นี่มีกล้องวงจรปิดอยู่ทุกที่ ถ้าคนอื่นเห็นล่ะ? ......”

คำพูดด้านหลังนรมนไม่ได้พูด แต่แก้วตาก็เข้าใจทันที

“ใช่ๆๆ ฉันต้องไปห้องที่ห้องเฝ้าสังเกตแล้วลบวิดีโอทิ้ง”

“ผู้จัดการแก้วตาฉลาดจริงๆ ทางที่ดีก็ลบช่วงเวลาเมื่อกี้นี้ไปให้หมดเลย จะได้ไม่มีปัญหาเพราะบัตรผ่าน”

คำพูดของนรมนทำให้แก้วตาพยักหน้ารัวๆ

“จริงๆๆ คุณชลลี่ ฉันไปที่ห้องเฝ้าสังเกตก่อนนะ ถ้าคุณชลลี่ต้องการอะไรก็สั่งฉันได้เลย”

“ไปเถอะค่ะ”

นรมนโบกมือ