แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 617
บทที่ 617 ช่างโง่เสียจนน่าสงสาร
“คุณนายตระกูลโตเล็กท่านจะใส่ร้ายฉันแบบนี้ไม่ได้！คุณนายคะ คุณนาย！”
ธิดาร้องตะโกนอย่างต่อเนื่อง
“อุดปากของเธอไว้ แล้วนำตัวไป!”
คุณนายตระกูลโตเล็กรีบออกคำสั่งอย่างรวดเร็ว
คนรอบข้างของธิดารีบอุดปากของธิดาทันใด จากนั้นก็รีบพาตัวเธอออกไป
คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มอย่างดูแคลนแล้วพูดขึ้นว่า “ใส่ร้ายไม่ได้เหรอ ฉันจะบอกให้รู้ด้วยการกระทำนะ ฉันทำได้อยู่แล้ว! เธอคิดว่าฉันโง่ขนาดที่เก็บเธอไว้เพื่อไปฟ้องบุริศร์เหรอ บ้านหลังนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะคนอย่างเธอกับนรมนเป็นคนจะมาออกออกคำสั่ง ฉันยังไม่ตาย”
ธิดา ส่งเสียงกรีดร้อง แต่น่าเสียดายที่ปากโดนอุดไว้ จึงไม่มีเสียงร้องเล็ดลอดออกมา และนรมนที่กำลังนอนพักผ่อน เธอที่ดูเหนื่อยล้ามาก
ความบาดเจ็บของท่อนแขนและแผ่นหลังได้ดึงพลังงานของเธอไปจนหมด ตอนนี้เธอมีเรื่องที่อยากทำมากมาย แต่ทว่าได้นอนพักดีๆสักครู่คงจะดี
การมาของธิดาทำให้เธอรู้สึกปลอดภัยชั่วคราว เพราะว่าธิดามีฝีมืออยู่นิดหน่อย แต่สิ่งที่เธอคาดไม่ถึงก็คือ ธิดาถูกคนของคนของคุณนายตระกูลโตเล็กจับตัวไป คิดไม่ถึงจริงๆว่าคุณนายตระกูลโตเล็กจะกล้าลงมือกับเธอ
คุณนายตระกูลโตเล็กพูดกับคนที่อยู่ข้างๆว่า “ นำตัวคนที่หักหลังฉัน ที่ฟังคำสั่งของนรมนก่อนหน้านั้นไปด้วย ชาตินี้อย่าได้ปล่อยให้มาเหยียบที่เมืองชลธีอีกแม้แต่ก้าวเดียวได้อีก”
“ครับ!”
คุณนายตระกูลโตเล็กสามารถเดินมาถึงจุดนี้อย่างวันนี้ได้ ผู้หญิงที่ต่อสู้มาเพียงคนเดียวมาหลายปี อีกทั้งยังจัดการตระกูลโตเล็กได้เป็นอย่างดี ต้องยอมรับว่าเธอนั้นก็มีชั้นเชิงที่ดีเช่นกัน
เรื่องราวทุกอย่างได้เปลี่ยนแปลงไปในขณะที่เธอนอนหลับ
“หม่ามี้! ผมกลับมาแล้ว! คุณบุริศร์！ผมกลับมาแล้ว！”
เสียงของกานต์ดังลอยมาจากด้านนอก
น้ำเสียงของเขาที่ชัดเจน รีบร้อน และร่าเริง
คุณนายตระกูลโตเล็กขมวดคิ้วขึ้น แล้วพูดกับคนรอบข้างว่า “ไปพาตัวกานต์มาที่ห้องของฉัน อย่าให้มีเสียงนะ บอกไปว่าหม่ามี้ของเขาได้รับบาดเจ็บ กำลังนอนพักผ่อน อย่าได้ไปรบกวน”
“ครับ!”
จากนั้นลูกน้องรีบออกไปทันที
กานต์กำลังเดินเข้ามาที่ห้องรับแขก ก็ถูกลูกน้องขวางเอาไว้
“คุณชายกานต์ครับ”
“หลีกไป ผมต้องการพบหม่ามี้!”
กานต์ที่อยากรู้ว่าสารทุกข์สุกดิบของนรมน
ลูกน้องจึงได้พูดอย่างเคารพว่า “คุณชายกานต์ครับ คุณนายต้องการพบคุณชายครับ คุณนายได้รับบาดเจ็บนิดหน่อย ตอนนี้กำลังนอนพักผ่อน ไม่อยากให้ใครไปรบกวน”
“ได้รับบาดเจ็บเหรอ นายบอกว่าหม่ามี้ได้รับบาดเจ็บเหรอ ใครเป็นคนทำ คุณบุริศร์ล่ะ ทำไมเขาถึงปล่อยให้หม่ามี้ได้รับบาดเจ็บอีก ไม่ได้ ผมจะต้องไปดูให้ได้”
กานต์พลางพูดพลางจะเดินขึ้นไปบนตึก
“ไม่ได้จริงๆครับ คุณชายกานต์ คุณนายได้กำชับไว้ ไม่ว่าใครก็ตามห้ามไปรบกวนการพักผ่อนของคุณนาย ดูสิครับ คุณนายเรียกคุณชายให้ไปพบ คุณนายเป็นคุณย่าของคุณชาย คุณชายควรจะไปสวัสดีท่านก่อนนะครับ”
คำพูดของลูกน้องทำให้กานต์ชะงักเท้าขึ้น
“ก็ถูกนะ ก็ได้ ผมจะไปสวัสดีคุณย่าก่อน จากนั้นค่อยไปดูหม่ามี้ พวกนายต้องดูแลหม่ามี๊ของผมให้ดีๆนะ
“ครับคุณชายกานต์”
กานต์ไปที่ห้องคุณนายอย่างไม่ค่อยเต็มใจ
“คุณย่าครับ ได้ยินว่าคุณย่าเรียกหาผมเหรอครับ”
“กานต์กลับมาแล้วเหรอ มา มาให้ย่าดูหน่อยว่าผอมลงไปหรือเปล่า”
คุณนายตระกูลโตเล็กหันไปโบกมือเรียกกานต์อย่างเอ็นดู
กานต์มาถึงด้านหน้าของคุณนายตระกูลโตเล็ก ด้วยท่าทีที่เชื่อฟัง
คุณนายตระกูลโตเล็กรู้สึกพึงพอใจในตัวกานต์มาก ตอนนี้กิจจาก็กลายเป็นแบบนี้ และไม่รู้ว่าต่อไปจะเป็นเช่นไรอีก ตอนนี้กานต์จึงเป็นเพียงชายคนเดียวของตระกูลโตเล็ก
“กานต์ ต่อไปจะวิ่งออกไปข้างนอกคนเดียวไม่ได้แล้วนะ หนูเป็นคุณชายของตระกูลโตเล็ก ต่อไปจะต้องสืบทอดทุกอย่างของตระกูลโตเล็ก หนูดูตัวเองสิว่าเอาแต่ใจมากแค่ไหน ถ้าหากเกิดเรื่องอะไรขึ้น หนูจะให้ย่าทำอย่างไร จะให้ตระกูลโตเล็กทำอย่างไร”
ถูกตำหนิโดยคุณนายตระกูลโตเล็ก กานต์รู้สึกเสียใจเล็กน้อย “ก็ผมเป็นห่วงหม่ามี้นิครับ”
“หม่ามี้ของหนูมีแด๊ดดี้คอยดูแล ต่อไปหนูไม่ต้องเป็นห่วง ตั้งใจเรียนรู้ฝึกทักษะความสามารถก็พอ อนาคตจะได้สืบทอดตระกูลโตเล็ก นี่เป็นหน้าที่ของหนูรู้ไหม”
“ครับ!”
กานต์พยักหน้า แต่กลับพูดอย่างไม่พอใจสักเท่าไรว่า “คุณบุริศร์มักจะทำให้หม่ามี้ได้รับบาดเจ็บ ผมต้องปกป้องหม่ามี้ถึงจะถูก”
แววตาคุณนายตระกูลโตเล็กประกายแสงแห่งความอิจฉา
ทำไมบุริศร์ที่ปกป้องนรมนแล้ว ตอนนี้แม้แต่หลานของเธอก็คิดถึงแต่นรมน นรมนคนนี้ช่างน่าขยะแขยงนัก!
แต่ว่าคุณนายตระกูลโตเล็กก็ต้องข่มความรู้สึกนี้เอาไว้
เธอลูบหัวของกานต์แล้วพูดขึ้นว่า “อยากปกป้องหม่ามี้นั้นเป็นเรื่องที่ดี แต่หนูไม่อยากปกป้องย่าบ้างเหรอ”
“อยากครับ ผมก็อยากปกป้องคุณย่าเช่นกัน”
กานต์ที่ไม่รู้เรื่องอีโหน่อีเหน่ ยังเป็นเด็กที่ประสีประสา
ณ จุดจุดนี้ ทำให้คุณนายตระกูลโตเล็กพึงพอใจเป็นอย่างมาก
ไม่ว่าจะอย่างไร เธอจะไม่ยอมให้กานต์อยู่กับนรมน ไม่อย่างนั้นถ้าต่อไปหลานเกิดไม่ชอบเธอขึ้นมา เธอจะทำอย่างไร
เมื่อเทียบกับบุริศร์ที่ไม่ง่ายแก่การควบคุม กานต์เด็กน้อยคนนี้ช่างทำให้เธอพึงพอใจเป็นอย่างมาก
คุณนายตระกูลโตเล็กยิ้มอย่างเอ็นดู แล้วพูดขึ้นว่า “กานต์ ตอนนี้มีเรื่องที่ต้องให้หนูช่วย หนูจะเต็มใจไหม”
“เรื่องอะไรครับ”
“แขนของหม่ามี้หนูได้รับบาดเจ็บ แด๊ดดี้ของหนูก็อยู่ที่บริษัท มีเรื่องมากมายที่ต้องจัดการ อาจไม่สามารถปลีกตัวมาได้ชั่วคราว แต่ร่างกายของหม่ามี้หนูดูเหมือนจะมีปัญหา ต้องการยาเพื่อใช้รักษา หนูจะไปช่วยหม่ามี้หายาได้ไหม”
“หม่ามี้เป็นอะไรครับ”
กานต์เริ่มกระวนกระวาย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...