แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 67
บทที่ 67 ฉันแค่อยากให้เธออยู่เคียงข้างฉัน
“นรมน!”
เขาไม่คิดว่าหล่อนจะเป็นแบบนี้แล้วสลบไป ทำให้เขาตกใจจนไปจับชีพจรที่ข้อมือหล่อน แต่หล่อนก็ยังไม่มีการตอบสนอง
เขาช็อค
เขารีบเรียกหมอมา แล้วให้หมอตรวจ บอกว่าหล่อนนั้นได้รับผลกระทบทางจิตใจหนักเกิน แต่โชคดีตอนนี้ไม่เป็นอะไรแล้ว แต่เขาก็ยังมีความกลัวอยู่
ตอนนั้นเขายังทำยิ่งกว่านี้ แต่ทำไมหล่อนไม่เห็นเป็นไร ตอนนี้หล่อนเป็นไรกัน?
“คุณหมอ ร่างกายหล่อนมีไรผิดปกติมั้ย?”
เขาเป็นห่วง
คุณหมอส่ายหัวพูด:“ร่างกายหล่อนไม่ดีอยู่แล้ว ฉันสังเกตเห็นว่าหลังจากหล่อนคลอดลูกเสร็จก็ไม่ได้ดูแลตัวเองดีๆ ร่างกายมีปัญหาอีกเยอะ ต้องค่อยๆรักษา”
ได้ยินหมอพูดเขาได้ขมวดคิ้ว
“หนักมากเลยหรอ?”
“ร่างกายผู้หญิงที่มีปัญหาค่อยๆรักษาก็หายได้”
“เข้าใจละ งั้นรักษาหล่อนดีๆ”
เขาพูดจบก็เดินออกมา
เขาอยากสูบบุหรี่
หลังจากอยู่กับหล่อน อาการติดบุหรี่ยิ่งอยู่ยิ่งติดมาก
เขาจับบุหรี่เล่น
เมื่อหล่อนตื่นขึ้น บุริศร์ไม่อยู่แล้ว หล่อนโล่งอกไปทีในขณะนั้นก็นึกถึงกานต์
“ทิพย์ กานต์ละ?”
หล่อนได้โทรไปหาคมทิพย์
คมทิพย์:“กานต์โดนผู้ช่วยของบุริศร์รับไปแล้ว บอกว่ากิจจาหาเขา ทำไมหรอ?”
หล่อนเงียบ
ดูแล้วเขาคงพูดจริงๆ
“ไม่มีไร ฉันแค่ถามหนะ”
นรมนวางสาย
หล่อนต้องห้ามให้คมทิพย์เข้ามาเกี่ยวพันกับเรื่องนี้ไม่ได้
“บุริศร์ เธออยู่ไหน?”
หล่อนรีบไปหาเขา แต่ในห้องไม่มีเงาเขาเลย
หล่อนรีบลงจากเตียง กระโดดๆออกจากห้อง
บุริศร์เพิ่งพูดเรื่องบริษัทเสร็จ เห็นหล่อนกระโดดออกมาเหมือนกระต่ายน้อย เขารีบและเป็นห่วงมาก
เขารีบเดินไปหา
“ขาก็ยังไม่ดียังจะวิ่งไรอีก?”
พูดจบเขารีบอุ้มหล่อนขึ้นอย่างไม่สนใจการตอบสนองของหล่อน และรีบอุ้มหล่อนเข้าห้องผู้ป่วย
หล่อนมองเขาตรงหน้า เกลียดจนจะฆ่าเขาได้ละ แต่กานต์ยังอยู่ในมือเขา หล่อนห้ามรีบร้อน
กะว่าไม่ทำตามแผนละ แต่ดูตอนนี้เขาหาเรื่องเอง งั้นก็จะว่าหล่อนไม่ได้แล้ว
นึกถึงตอนนี้ หล่อนกัดฟันพูด:“ถ้าฉันรับปากว่าจะเป็นคนของเธอ เธอก็จะปล่อยลูกไปใช่มั้ย?”
เขาอึ้ง
นี้ไม่ใช่คำตอบที่เขาอยากได้หรอ
เขาแค่อยากให้หล่อนพูดความจริงให้เขาทั้งหมด อยากให้หล่อนพูดกับเขาว่ากานต์นั้นเป็นอะไรกับเขา แต่ทำไมหล่อนยอมเป็นคนของเขา ทำตัวเองแบบนั้น ก็ไม่ยอมบอกเขาว่ากานต์เป็นลูกของเขา
หล่อนไม่ใช่ใจเขาขนาดนั้นเลยหรอ?
ทำไมถึงไม่อยากให้เขารู้ว่ากานต์ยังมีตัวตนอยู่?
เพราะอะไร?
เขามองหล่อนยังไงก็ไม่ออก
หล่อนก็ไม่หลบสายตาเขา และมองกลับ
สายตาที่โกรธแค้นและไม่ยอมคน และยังมีความอดไว้
เขามองไม่ออกแล้วพูดเสียงต่ำ:“ฉันไม่ฟังคำพูดไรของเธอหรอกที่เธอตอบตกลงฉัน ใครจะไปรู้ว่าพอปล่อยเด็กนั้นมาหาเธอ เธอก็จะพาเด็กนั้นหนีไปด้วย?”
“นี่เธอจะเอาไงกันแน่?”
หล่อนกังวลมาก
หล่อนคิดว่าเขาก็จะเกรงใจกับกานต์อยู่เพราะว่าเขายังมีจิตใต้สำนึก แต่ดูแล้วเขาคงวางแผนไว้หมดแล้วแหละ ทำให้กานต์นั้นไม่คิดมาก แล้วให้รอหล่อนอยู่ตรงนั้น
หล่อนพูดอย่างโมโห:“แค่เธอไม่ทำไรกานต์ เธอให้ฉันทำไรฉันก็ยอม”
คำนี้ทำให้เขาเจ็บปวด
“เธอวางใจได้เลย แค่เธอสามารถทำให้ฉันพอใจ ฉันก็จะให้เด็กนั้นกลับมาหาเธอ แต่ตอนนี่ยังไม่ได้ สักพัก ฉันจะให้ครูในโรงเรียนอนุบาลไปที่เกาะอบรมเดือนหนึ่ง หลังหนึ่งเดือนก็ดูประพฤติของเธอ ฉันก็จะให้เขากลับมาเอง”
“บุริศร์!”
หล่อนทนไม่ไหว
“กานต์แค่อายุ4ขวบ!”
“กิจจาก็ไปและเด็กทุกคนก็ไปเหมือนกัน และยังมีครูตามไปด้วย เธอยังเป็นห่วงไรอีก?”
คำของเขาทำให้หล่อนค้าง
ครูก็จะไป?
งั้นก็แปลว่าคมทิพย์ก็ต้องไปหนะสิ?
ใช่!
เขาเป็นคนอะไร?
ไม่เหลือคนไว้ช่วยหล่อนหรอก
คมทิพย์เป็นเพื่อนสนิทหล่อน เขาจะเหลือให้เพื่อนสนิทหล่อนอยู่ไว้ได้ไง?
เขาเหมือนเมื่อก่อนที่เยือกเย็นและเจ้าเล่ห์!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย