แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 83
บทที่ 83 คุณชายเจตต์ให้เกียรติตัวเองด้วย
ความจริงนรมนกะจะยุติเรื่องทั้งหมด ไม่คิดที่จะเอาเรื่องกับคนแก่ ที่สำคัญเธอไม่อยากสร้างศัตรู แต่ป้าโอไม่ได้คิดเช่นนี้นะสิ
พอเปลี่ยนหน้ากลับมา ก็เหมือนเปลี่ยนไปเป็นอีกคน ปฎิกิริยาที่ป้าโอทำกับเธอไม่เหมือนเมื่อก่อนที่ทำกับเธออย่างคุณนายแล้ว แต่กลับทำสีหน้าที่รังเกียจใส่เธออย่างกะผู้หญิงจิ้งจอกข้างนอก
ธิดายังจะพูดอะไรต่ออีก แต่กลับถูกนรมนห้ามไว้ "ป้าโอ ฉันลืมบอกเธอไปว่า เมื่อครู่ฉันโทรหาบุริศร์ ยังไม่ได้วางสาย"
พูดอยู่ นรมนก็เอามือถือเข้าไปในกระเป๋า หันหลังแล้วเข็นรถเข็นเข้าไปในห้อง
ป้าโออึ้งกิมกี่
อะไรนะ?
คุณผู้ชายได้ยินสิ่งที่เธอพูดทั้งหมดหรือ?
ป้าโอตื่นตกใจขึ้นมาอย่างกระทันหัน
เธอรีบโทรหาบุริศร์ แต่สายของบุริศร์ไม่ว่างตลอด
ป้าโอกลัวเหลือเกิน
แย่แล้ว แย่แล้ว
บุริศร์ต้องโทษเธอแน่ๆ
แคทเธอรีไอ้สารเลว แกมันเหี้ยจริงๆ
ป้าโอจ้องหลังของนรมนอย่างสายตาโหดเหี้ยม เธอไม่อำพรางสายตาที่โหดเหี้ยมเลยแม้แต่น้อย
นรมนไม่สนใจสักนิด ขอแค่ได้อยู่อย่างสงบชั่วคราวก็ยังดี
ธิดาอยู่ใต้คำสั่งของนรมนไปทำอาหารแล้ว
ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นไปบุริศร์ก็ไม่กลับมาที่บ้านตระกูลโตเล็กอีกเลย เหมือนนอนที่บริษัทมาตลอด
หลังใช้เวลาสิบวันกู้ชีพบริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัด ความสูญเสียก็ได้ถูกลดลงน้อยที่สุด ส่วนบุริศร์ก็ได้ดำเนินธุรกิจ
ใหญ่ และกู้เอกสารที่ถูกรวดไหลออกไปข้างนอกกลับมา ทำให้หุ้นส่วนในบริษัทพวกนั้นหยุดหาเรื่องสักที
ใช้เวลาสิบวันในการพักฟื้น ขาของนรมนก็หายสนิทแล้ว หลังหมอตรวจเสร็จบอกว่าไม่มีปัญหา
ในเวลาสิบวันนี้ ถึงแม้บ้านตระกูลโตเล็กดูขึ้นไปจะเงียบสงบเหมือนไม่มีอะไร แต่นรมนรู้ดี ธิดากับป้าโอทะเลาะกันไม่ว่าจะทะเลาะกันอย่างเปิดเผยหรือทะเลาะกันอย่างลับๆมันน่าจะถึงร้อยครั้งได้มั้ง น่าเสียดายทั้งคู่ต่างดุเดือดอย่างไม่มีใครยอมใคร ใครก็กดขี่ข่มเหงใครไม่ได้
สำหรับนรมน ไม่มีอะไรกระทบถึงเธอ
กานต์ยังคงวีดีโอคอลกับเธอทุกคืน
ไอ้เด็กหนุ่มตากแดดจนดำแล้ว แต่นิสัยร่าเริงขึ้นมาก ดูออกว่าเขาชอบการฝึกฝนพิเศษของทางโน้น ส่วนกิจจาก็วีดีโอคอลกับเธอพร้อมกับกานต์ด้วย ช่างเป็นเด็กน่ารักและร่าเริงมาก
ในที่สุดก็สามารถทิ้งรถเข็นไปได้ นรมนดีใจมาก เธออยากออกไปสูดอากาศข้างนอกเหลือเกิน
ขืนอยู่ในบ้านตระกูลโตเล็กอีก เธอคงต้องเบื่อตายแน่ๆเลย
นรมนเปลี่ยนชุดธรรมดา เพิ่งเดินออกมาจากห้องนอนก็เห็นธิดาเดินมาจากข้างนอกเข้ามาข้างใน
"คุณหนูนรมนจะออกไปข้างนอกหรือ?"
"อืม ออกไปเดินเล่น ทำไมหรือ?"
สิบวันที่ผ่านมานี้นรมนทำกับธิดาอย่างเย็นชา ธิดา ไม่ใส่ใจ เธอพูดอย่างมีมารยาทว่า"ไม่มีอะไร คุณหนูนรมนจะไปไหน? ฉันไปขับรถ"
"ฉันอยากเดินเล่นคนเดียว"
นรมนไม่ชินกับมีคนคอยติดตาม
แต่ว่าธิดายังคงยืนยันหนักแน่น
" คุณหนูนรมน ฉันอยู่อย่างไร้ตัวตนมาก ท่านประธานบุริศร์ให้ฉันมาอยู่ข้างกายเธอ ก็เพื่อปกป้องเธอ ขออนุญาตให้ฉันติดตามคุณไปด้วย"
ธิดาพูดอย่างจริงใจมาก
นรมนไม่อยากให้เธอลำบากใจ จึงจำใจพยักหน้า และให้ธิดาขับรถออกไป
ส่วนป้าโอยังคงทำตัวเหมือนหนูใต้ดิน ที่พยายามหาทุกวิธีทางในการลงมืออย่างลับๆ
นรมนทำเหมือนไม่เห็นเธอ ออกไปกับธิดาทันที
อากาศข้างนอกดีจริงๆ ขาทั้งสองข้างสามารถเหยียบกับพื้นดินความรู้สึกนี้ช่างดีจริงๆ
นรมนและธิดาขับรถมาถึงทะเล ไม่คิดว่าจะมาเจอกับเจตต์ที่นี่
หลังจากที่จากกันครั้งก่อน เจตต์ก็ไม่เคยหานรมนอีกเลย วันนี้ได้เจอ นรมนยังลังเลว่าจะเข้าไปทักทายรึเปล่า เจตต์กลับพบเห็นนรมนอย่างกระทันหัน
"อ้าว คนสวย คิดถึงตายเลย "
เจตต์อ้าแขนก็วิ่งตรงมาหานรมน
ธิดาขมวดคิ้ว เธอรีบเข้าไปขวางเจตต์ทันที
เจตต์ไม่ทันตั้งตัว เขาแบรคช์ไม่อยู่ จึงล้มลงไปอยู่ในอกของธิดา วินาทีต่อมาก็ถูกธิดาโยนออกไป
"แมร่ง ผู้หญิงป่าเถื่อนมาจากไหนเนี่ย"
เจตต์ล้มลงไปอย่างกะหมา เขาจึงโมโหขึ้นมา
ความจริงนรมนยังเกรงใจบ้าง แต่พอเห็นสีหน้าที่ตลกของเจตต์ เธอจึงหัวเราะออกมา
เจตต์น้อยใจจนอยากร้องไห้
"แคทเธอรี ฉันถูกคนทำแบบนี้เธอยังหัวเราะออกมาได้ เธอไม่กลัวฉันเสียใจหรือไง?"
เจตต์ทำท่าทางโอเวอร์แบบจับหัวใจตัวเอง ทำให้นรมนหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง
"พอแล้วพอแล้ว เธออย่าล้อเล่นอีกเลย คนตั้งมากมายมองอยู่ คุณชายเจตต์เธอยังจะเอาหน้าอีกไหม?"
นรมนเข้าไปพยุงเจตต์ลุกขึ้นมา
เจตต์เข้ามาพิงไหล่ของนรมน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย