บทที่ 84 แผนการที่วางขึ้นมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ
ธิดากับเจตต์ต่อสู้กันไปมาไม่รู้ต่อสู้กันท่าไหนจนเดือดร้อนไปถึงคนข้างๆ ทำให้คนแก่คนนั้นล้มไปอยู่ที่พื้น
คนแก่ตกใจจนร้องไห้เสียงออกมา ล้มลงไปทั้งคนจนชักเกรงอยู่ที่พื้น ดูท่าทางไม่ค่อยดีนัก
ธิดานิ่งไปทั้งคน
เจตต์ขมวดคิ้วและพูดกับคนแกว่า"นี่ อย่าแกล้งทำเป็นเจ็บนะ ฉันยังไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวเธอเลยสักนิด"
ธิดาได้สติกลับมา เธอกับเจตต์ไม่ได้ถูกเนื้อต้องตัวคนแกคนนี้จริงๆ เธอทำไมถึงล้มลงหล่ะ?
นรมนรีบเดินเข้ามา
"คุณหนูนรมน เธออย่าเข้ามา"
ธิดารีบเอ่ยปากพูด แต่ก็สายไปแล้ว
คนแก่กอดขาของนรมนไว้ ร้องไห้ขึ้นมาอย่างเสียงดัง
"ช่วยด้วย รีบเข้ามาช่วยเร็วๆ คนกำลังจะถูกซ้อมตาย ผู้หญิงคนนี้สั่งคนมาซ้อมคนแก่จนบาดเจ็บ ยังคิดจะหนี ในโลกยังมีความยุติธรรมอีกหรอ"
คนแก่เสียงดังฟังชัด ดูไม่ออกสักนิดว่ากำลังบาดเจ็บ แต่ว่าเมื่อครู่เธอเหมือนจะหายใจรวยริน
นรมนถึงรู้ตัวว่า เจอพวกต้มตุ๋นซะแล้ว
แต่ว่าคนแก่ไม่ไปหาธิดาและเจตต์ กลับมากอดขาของเธอคนเดียวเท่านั้นมันหมายความว่าไง?
นรมนอยากดึงขาตัวเองออกมา แต่คนแก่กอดอย่างแน่นหนา ทำให้เธอไม่มีแรงเอาขาออกมา
" ยาย เมื่อครู่ฉันไม่ได้อยู่ที่นี่ ยายอยากต้มตุ๋นก็คงยังไม่ถึงตาฉันนะ? "
นรมนเกลียดคนแบบนี้มาก รู้แต่แรกว่าเป็นคนต้มตุ๋นเธอไม่เข้ามาดีกว่า
คนแก่กลับพูดอย่างห้าวหาญว่า"เธอนี่แหละ เธอเป็นคนซ้อมฉัน โอ๊ยยยยยย ฉันเจ็บหน้าอก เจ็บจะตายอยู่แล้ว"
เสียงตะโกนของคนแก่ ทำให้คนข้างๆมาล้อมดู พวกเขาต่างชี้หน้าและด่าทอนรมน ทำให้นรมนโกรธจัด
"ยาย ยายก็แก่จนอายุปูนนี้แล้ว ทำเรื่องแบบนี้ไม่อายรึไง? พูดมาเถอะ ต้องการเงินเท่าไหร่ถึงยอมปล่อยมือ? "
นรมนยอมรับว่าตัวเองซวย กะจะเอาเงินยุติเรื่อง แต่ไม่คิดเลยว่าคนแก่ยิ่งตะโกนเสียงดัง
"ทุกคนได้ยินไหม? ผู้หญิงคนนี้จะเอาเงินฟาดหัวฉัน คิดดูฉันเป็นผู้หญิงแก่ๆ ถูกเธอซ้อมจนล้มเธอไม่พาฉันไปโรงพยาบาลไม่ว่า แต่ยังคิดจะเอาเงินมาเหยียดหยามฉันอย่างนี้ ฉันอยากตาย"
ถึงแม้จะพูดเช่นนี้ แต่ยายแก่คนนี้ไม่คิดจะปล่อยมือและไปฆ่าตัวตายจริงๆเลยแม้แต่น้อย
ธิดาไม่เคยผ่านเรื่องแบบนี้มา จึงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
นรมนรู้สึกว่าวันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูฤกษ์ ทำไมถึงมาเจอเรื่องกลุ้มใจอย่างนี้?
เธอกำลังอยากพูดอะไรขึ้นมา แต่กลับเห็นเงาวิ่งเข้ามา แตะเข้าไปหน้าอกคนแก่จังๆ
" คนแก่แล้วไงแกล้งทำตัวน่าสงสาร ให้โอกาสไปแล้วไม่เอา แตะหน้าอกแกหรือ? ใช่กูแตะไปแล้ว จะทำไม? "
เจตต์ทำตัวเหมือนนักเลง ทำให้นรมนตกใจจนอึ้งไปทั้งตัว
ครั้งนี้ยายแก่ไม่ได้แกล้งแล้วนะ เธอสลบไสลไปแล้วจริงๆ
คราวนี้เรื่องไปกันใหญ่แล้ว
คนรอบข้างเริ่มแจ้งความ บางคนเริ่มติการกระทำของนรมนและเจตต์
นรมนปวดหัวมาก
เจตต์ทำไมถึงไร้สติเช่นนี้?
นี่ต่อหน้าต่อตาคนมากมายทำไงดีนะ?
"เจตต์ เธอมันใจร้อนเกินไป"
คนรอบข้างที่เป็นพยานเยอะขนาดนี้ คราวนี้ทำไงดี?
เจตต์กลับพูดแบบไม่พอใจว่า"กลัวอะไร ยายแก่คนนี้ถูกคนวางแผนมาใส่ร้ายเราชัดๆ ฉันต่อสู้กับยายป่าเถื่อนแท้ๆ แต่มันดันมาใส่ร้ายเธอ หากให้มันทำตามอำเภอใจเช่นนี้ ไม่รู้ว่ามันจะทำถึงขนาดไหน"
พูดจบ เจตต์ก็ดึงแขนนรมน หันไปพูดกับธิดาที่กำลังอึ้งว่า" นี่ ยายป่าเถื่อน เธอเป็นบอดี้การ์ดของแคทเธอรีไม่ใช่หรือ? ที่นี่เธอจัดการเองแล้วกัน ฉันกับแคทเธอรีไปก่อนแล้วนะ"
" ไม่ได้ คุณหนูนรมนไปกับเธอไม่ได้
ธิดาได้สติจึงเข้ามาขัดขวาง
เจตต์พูดอย่างเข้มขรึม" ไม่ไปกับฉัน รอให้คนอื่นมาใส่ร้ายเธออยู่ที่นี่หรือ? รอให้คนอื่นมาหัวเราะเยาะเธอหรือไง?"
ธิดาพูดอะไรไม่ออก
เธอหันไปมองนรมน
นรมนก็ไม่มีวิธีอะไร พยักหน้าให้เธอแล้วพูดว่า"รีบโทรหาบุริศร์ เรื่องนี้ฉันจัดการเอง ก็แค่จ่ายเงินยุติเรื่องราว เงินเท่าไหร่ฉันออกเอง"
" รับทราบ คุณหนูนรนระวังตัวด้วย
ธิดายังคงไม่ไว้ใจเจตต์เช่นเคย
ผู้ชายเจ้าชู้หลายใจคนนี้มันไม่ทำตามที่มันพูดไว้หรอก
เจตต์ไม่มองหน้าธิดา ลากตัวนรมรก็หันหลังแล้ววิ่งไปทันที
คนรอบข้างมองเจตต์ทำเช่นนี้ จึงรีบเข้าไปขวางเขา แต่เจตต์ถีบแต่ละคนไปหนึ่งครั้งถีบจนแต่ละคนล้มไปคนละทิศละทาง
ไหนๆเรื่องก็บานปลายแล้ว จะกลัวอะไรถ้าจะบานปลายไปกว่านี้ อีกอย่างนิสัยของเขาเป็นคนห้าวหาญแบบนี้อยู่แล้ว
นรมนถูกเขาลากไปอย่างนี้ ขึ้นไปที่รถเฟอร์ลารี่สีแดงที่สะดุดตาของเขาอีกครั้ง รถเหมือนเช่นธนูที่บินออกไปอย่างรวดเร็ว
คนอย่างเจตต์นรมนเพิ่งเจอครั้งแรกในชีวิต
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย