แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 85

บทที่ 85 เธอรับปากให้ฉันจีบแล้วใช่ไหม

นรมนขึ้นไปบนเครื่อง​ยังคงรู้สึกไม่สบายใจ​ ยังคงรู้สึก​ว่าเรื่องนี้มันไม่ได้ง่ายขนาดนี้

เธอไม่ได้ออกจากบ้านมาหลายวันแล้วหลายวันมานี้ถึงอยู่ในบ้านตระกูล​โตเล็กและไม่ถูกกับป้าโอ​ แต่ยังพอเข้าใจ​ ยังไงก็ยังมีธิดาอยู่​ แต่ว่าวันนี้เธอเพิ่งออกจากบ้านเพื่อสูดอากาศ​ก็เจอเรื่องเช่นนี้​ หรือจะเป็นเเค่เรื่องบังเอิญ​จริงๆ?

ส่วนคนแก่คนนั้นเข้ามาหาเรื่องเธอชัดๆ

หากเธอไม่เข้าไป​ คาดว่าคนแก่คนนั้นก็คงคิดหาวิธี​มาใส่ร้ายเธอ​อยู่​ดี  แต่ว่าเธอไม่คุ้นเคย​กับคนแก่คนนั้นสักนิดเลย ใครกันแน่ที่อยากทำร้ายเธอ?

อีกอย่างสมัยนี้​ หากเจอกับคนต้มตุ๋น เพียงแค่​เธอมีความจริงใจ ยอมชดใช้เงิน​ คงจะไม่ยืดเยื้อ​เท่าไหร่​ แต่นี่ยังไงก็ยังรู้สึก​ผิดปกติ​อย่างบอกไม่ถูก?

สมองนรมนเบอลไปหมด​ ขมวดคิ้ว​ คิดยังไงก็คิดสาเหตุ ไม่ออก

เจตต์หันไปมองเธอ​ ยิ้มแย้ม​ถามว่า"คนสวย​ คิดอะไรอยู่? ผู้ชายที่หล่อขนาด​นี้​อย่างฉันอยู่ที่นี่ทั้งคนยังดึงดูด​เธอไม่ได้อีกหรือ?"

สติของนรมนถูกเขาดึงกลับมา​ พูดเสียงต่ำว่า"เรื่องวันนี้คิดยังไงก็รู้สึ​กแปลกๆอยู่​ดี

" อืม  แปลกจริง​ รู้คนแก่คนนั้นเป็นใครรึยัง? "

เจตต์พูดคำนี้ออกมา​ ยิ่งทำให้นรมนรู้สึก​ผิดปกติ​  

"เธอรู้ไหม?"

"เพิ่งรู้​ หลังจากไปฉันให้คนไปสืบคนแก่คนนั้น​ ฉันจึงถ่ายรูป​ไว้​ นี่คือข้อมูล​ เธอดูเอาเอง"

เจตต์ยกมือขึ้นมาก็โยนมือถือ​ของคงตัวเองให้กับนรมน

ตามหลักอยู่บนเครื่องบิน​มือถือ​จะเปิดไม่ได้​ เพราะจะรบกวนสัญญาณ​ แต่ไม่รู้​ว่าเจตต์จัดการอย่างไร​ เครื่องบินไม่ถูกรบกวน​เลยสักนิด

เพื่อความปลอดภัย​ของตัวเอง​ นรมนรีบเปิดหน้าจอออกมาดู  สิบบันทัดดูรวดเดียว​ หลังดูเสร็จ​ก็ตกใจมาก

"คนแก่คนนั้นเป็นแม่ของใครบางคนที่มีตำแหน่ง​สูง?"

"ถูกต้อง"

จุดนี้เจตต์ก็แปลกใจมาก

เดิมทีคิดว่าก็แค่คนแก่ที่เข้ามาต้มตุ๋น​ เขาจึงแตะไปแล้ว​ มากสุดก็แค่ชดใช้เงิน​ สุดท้ายพอรู้ฐานะตัวตนที่แท้จริงของคนแก่คนนั้น​ เจตต์เศร้า​ใจแล้ว

นี่ไม่ใช่แค่เรื่องชดใช้เงิน​ คราวนี้พ่อของเขาต้องตีเขาจนขาหักไปข้างนึงแน่ๆ

ชัดเจนแล้ว  นรมนรู้ถึงปัญหา​ของเรื่องนี่แล้ว

"ขอ​โทษ​นะ​ ทำให้เธอต้องเดือดร้อน​ไปด้วย"

ถึงแม้จะรู้จักกับเจตต์ได้ไม่นาน​ แต่นรมนรู้สึกว่าเขาเป็นคนไม่เลวทีเดียว​ ถึงแม้จะเป็นคนห้าวหาญ​ไปนิด​ แต่ว่ารู้จักแบ่งแยกผิดชอบชั่วดี ชอบอะไรหรือไม่ชอบอะไรไม่เคยซ่อนความรู้สึก​ตัวเอง​ ตรงไปตรงมาอย่างผ่าเผย​ทำให้เธออยากอยู่กับเขา​ แต่ว่าเธอไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะทำให้เจตต์ต้องมาเดือดร้อน​ไปด้วย

หากข้อมูล​พวกนี้เป็นจริง​ งั้นพวกเขาก็เจอปัญหา​ใหญ่​แล้ว​ ส่วนเจตต์  ก็คงหนีไม่รอดแล้ว

คิดถึง​ตรงนี้​ นรมนก็รู้สึ​กเสียใจ  

ถึงแม้เรื่องทั้งหมดเธอไม่ได้เป็นคนก่อ​ แต่สาเหตุ​ก็มาจากเธอ

เจตต์ หากวันข้างหน้าเธอมีปัญหา​อะไร​ เธอก็บอกว่าทำเพื่อฉัน​ ทุกอย่างผลักใส่ที่ตัวฉัน​ ฉันก็แค่คนประชาชนธรรมดา​ พวกเขาจะทำยังไงกับฉันฉันก็ยอม"

นรมนพูดอย่างชัดถ้อย​ชัด​คำ

เจตต์เบอลไปเล็กน้อย​ ยิ้มแย้ม​พูดว่า" นี่เป็นครั้งแรกที่ผู้หญิงคอยหนุนหลัง​ให้ฉัน​ วางใจเถอะ​ เธอจะไม่เป็นอะไร​ มีสำคัญเรื่องนี้มุ่งเป้ามาที่เธอโดยฉะเพราะ​เลย​ ใครใช้ให้ฉันกับเธอมีวาสนา​ต่อกันหล่ะ​ อยู่​ทะเลก็เจอเรื่องซะเเล้ว? วีรบุรุษ​สามารถ​ช่วยหญิงงาม​ ฉันเต็มใจ​ แต่ว่าบุญ​คุณ​ครั้งนี้เธอต้องจำเอาไว้​ ฉันจะให้เธอชดใช้ให้ฉัน"

" แน่นอน​"

นรมนจริงจังมาก 

หากคนแก่คนนั้นเป็นคนธรรมดา​เธอก็จะไม่ซีเรียส​ แต่ในข้อมูล​บอกว่า​ คนแก่คนนั้นเป็นแม่ของคนมีตำแหน่ง​สูง​ ที่สำคัญคนตำแหน่ง​สูงคนนั้นเป็นลูกกตัญญู​ เรื่องนี้คงแก้ไขยากเเล้วหล่ะ  แต่เพราะเหตุนี้​ นรมนจึงรู้สึก​แปลกใจ​

แม่ของคนตำแหน่ง​สูงคงไม่ขาดเงิน? และต้องไม่ทำเรื่องต้มตุ๋น​เช่นนี้​ งั้นเขาตั้งใจมาหาเธอ เป้าหมาย​ชัดเจน​มาก  เขามุ่ง​เป้ามาที่เธอแบบไม่ให้เธอมีโอกาส​รอดเลยสักนิด

แต่ว่าอยู่ในเมืองชลธี  ใครเกลียด​เธอได้ถึงเพียง​นี้?

ตอนนี้​เธอก็ได้เปลี่ยน​ทุกอย่าง​ และตัดความสัมพันธ์​กับ​เมื่อก่อนอย่างเด็ดขาด​ ยังมีใครต้องการให้เธอตาย?

หรือจะเป็นเขมิกา?

แต่ว่าหลายปีมานี้บ้านตระกูลศิริวัชรภัทรตกอับ​แล้ว​ ถึงแม้จะได้รับการสนับสนุนจาก​บุริศร์  แต่ว่าในด้านธุรกิจ​ก็ไปไม่รอดอยู่​ดี​ ส่วนทางด้านการค้าตังเมก็ทำมาค้าขายไม่ขึ้น​ ธุรกิจ​ของบ้านตระกูลศิริวัชรภัทรจะตายไม่ตายยื้อไปวันๆ​ เป็นไปไม่ได้เด็ดขาดที่จะสัมผัส​ถึงแม่คนมีตำแหน่ง​สูง​

แต่นอกจากเขมิกา​  นรมนก็นึกถึง​ศัตรู​คนอื่นไม่ออกแล้ว​

เจตต์เห็นเธอกลุ้มใจ​ถึงเพียงนี้​ ยิ้มแย้ม​พูดว่า​" โถ๋  เธออย่าคิดมากเลย เรื่องทุกอย่างจะมีทางออกของมันเอง  อีกอย่าง​ ยังมีผู้ชายบุริศร์คนนั้นอยู่​ เธอวางใจเถอะ​ เขาจะจัดการให้เธอเอง"

เอ่ยถึงชื่อบุริศร์​  นรมนยิ่งกลุ้มใจ​

เธอไม่อยากติดหนี้บุญคุณ​ของบุริศร์​ แต่ว่าครั้งนี้คงไม่ติดไม่ได้แล้ว

คิดถึง​ตรงนี้​ เธอก็คิดถึง​เจตต์จะไป​ที่ค่ายฝึกซ้อม​  จึงต้องพูดมาหนึ่งคำ

ค่ายฝึกซ้อม​ในตอนนี้ล้วนเป็นเด็กอนุบาล​และคุณ​ครู​  เด็กโตสุดก็แค่หกเจ็ด​ขวบ​เธออย่าเหลวไหล​นะ​ ความแค้นส่วนตัวระหว่าง​เธอกับบุริศร์กลับไปจัดการ​เอง​อย่าให้ผู้บริสุทธิ์​ต้องเดือดร้อน​"

เจตต์อึ้งไปสักพัก