แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 86

บทที่ 86  กลับไปพี่คนนี้จะหาเวลาเอ็นดูเธอเอง

นรมนมองลงไปข้างล่าง​ แต่ว่ามองจากบนฟ้าดูไม่ค่อยชัดเจนเท่าไหร่​ เห็นแต่อะไรไม่รู้​ที่สีแดงๆที่กระพริบอยู่ตลอดเวลา

"นั่นคืออะไร?"

แสงยูวี​เอ​สีแดงสัญญา​ณป้องกันการขโมย   เราจะทำการลงเครื่อง​ไม่ใช่เรื่องง่ายๆ​ แต่ว่าบุริศร์น่าจะบอกกับคนข้างในแล้ว ที่เธอจะมา?  มีเธออยู่​ เราคงไม่ต้องบุกรุก​"

พูดอยู่เจตต์ก็เริ่มหาจุดหมายที่จะลงจอดเครื่อง

ขณะนี้นรมนจึงคิดวิเคราะห์​ในตัวของเจตต์อย่างละเอียด​

เขากับบุริศร์เป็นผู้ชายที่แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง​ แต่หล่อเหลา​กันทั้งคู่​ หากบอกว่าบุริศร์เป็นคนบุคลิก​นิ่งๆเย็นชา​ งั้นเจตต์ก็เป็นบุคลิก​ที่ร่าเริง​อบอุ่น​ ทั้งสองคนต่างมีจุดเด่นของตัวเอง​ แต่ว่าเจตต์เหมือนกับบุริศร์ตรงที่ทั้งคู่​ต่างไม่ใช่คนธรรมดา​ ถึงแม้ดูขึ้นไปจะเป็นคนทะเล้น​ และท่าทางเหมือนเป็นคนไม่ทำการทำงาน

"เธอเข้าใจในตัวของบุริศร์มากหรือ?"

"เข้าใจสิ​ เป็นศัตรู​กันตั้งแต่เด็กจนโต​ เป็นไปได้ไงจะไม่เข้าใจ​ ​ฉันเข้าใจเขามากกว่าที่เขาเข้าใจตัวเองเสียอีก"

เจตต์พูดอย่างได้ใจ

นรมนกลับรู้สึก​ว่าเขาพูดโอเวอร์​เกินไป

"เหลวไหล​ หากเธอเข้าใจเขาดีขนาดนี้​ ทำไมหลายปีมานี้ยังให้เขากดขี่เธอ? "

พูดถึงเรื่องนี้เจตต์ก็โมโห

" อะไรนะฉันถูกเขากดขี่อย่างนั้นหรือ? ฉันจะบอกให้​ คนอย่างบุริศร์เจ้าเล่ห์​จะตาย​ เธออยากมองภายนอกของเขาอย่างกับคนสุภาพ​บุรุษ​ความจริงแล้ว​ ใจของเขาดำยิ่งกว่าใคร​ เธอไม่รู้​  ตอนนั้นห้าปีก่อนเขาเสียภรรยา​ของเขาไป​ ตอนนั้นเขาถึงรู้ตัวว่าเขารักภรรยา​ของเขาเข้าแล้ว  ฉันไม่เคยเห็นเขาไร้ค่าและพยายามทำทุกวิธีทาง​เช่นนั้น​ แต่ว่าชาตินี้ฉันได้เห็นเขาในสภาพ​แบบนั้น​ ฉันก็เกิดมาอย่างไม่สูญเปล่า​แล้ว"

ได้ยินเจตต์พูดถึงบุริศร์เช่นนี้​ นรมนก็ขมวดคิ้ว​เล็กน้อย

" เธอรู้จัก​ภรรยา​ของเขา? "

ห้าปีก่อนเธอจำไม่ได้ว่าเคยเจอกับเจตต์คนนี้​ ถึงแม้จะเคยได้ยินชื่อมาตลอด​ แต่ว่าตั้งแต่แต่งงานกับบุริศร์  เธอก็แทบจะไม่ออกจากบ้านเลย  วันๆก็อยู่แต่กับบุริศร์​สำหรับคนข้างกายยังไม่เคยไป​สัมผั​สหรือไปทำความเข้าใจ

แต่เมื่อครู่ได้ยินเจตต์พูดว่าอะไรนะ?"

เขาบอกว่าบุริศร์รักภรรยา​ของเขาแล้ว?

เป็นไปได้ไง?

นรมนรู้สึก​เจตต์พูดโอเวอร์​

เจตต์กลับยิ้มแย้ม​และพูดว่า" ฉันรู้จักแน่นอน​ เธอคือผู้หญิง​โง่คนนึง​"

พูดอยู่เธอยังส่ายหน้า​

" โง่จริงๆ"

ในใจนรมนขมขื่น​มากๆ

แม้แต่คนนอกยังดูออกเลยว่าเมื่อก่อนเธอโง่แค่ไหน​ ทำให้เห็นแล้วว่าตอนนั้นเธอทำตัวตกต่ำแค่ไหน

เจตต์กำลังหาจุดลงเครื่อง​ จึงไม่เห็นสีหน้าของนรมนที่ขมขื่น​แน่นอน​ แต่กลับมาพูดต่อว่า"เธอไม่รู้​อะไรซะแล้วผู้หญิง​คนนั้นไม่ออกจากบ้านทั้งวัน​ ทำอะไรก็นึกถึง​แต่บุริศร์เท่านั้น​ แต่ก็ไม่รู้เหมือนกัน​แต่งงานมาสามปีก็ยังไม่มีลูก​ คนนอกลือกันว่าบุริศร์ไม่ได้รักภรรยา​ของเขาแต่เพราะถูกบังคับให้แต่งงาน​ เพราะฉะนั้น​จึงไม่แตะเนื้อ​ต้อง​ตัว​ภรรยา​ของเขา​ ใครจะไปรู้หล่ะ  แต่ว่าห้าปีก่อนได้ยินมาว่าภรรยา​ของเขาตั้งครรภ์​แล้ว​ สุดท้ายถูกเขาบังคับและส่งออกนอกประเทศ​ ในระหว่างนั้น​ทางภรรยา​ของเขาคงคิดตก​ จึงหนีไปกับบอดี้การ์ด​ สุดท้ายจึงถูกไฟไหม้​ ไม่เหลือแม้แต่ซาก"

พูดถึงตรงนี้เจตต์ก็ส่ายหน้า​และถอนหายใจ    

" พูดจริงๆนะ​ ภรรยา​เขาสวยมาก  แต่ว่าทำเพื่อความรักจนเสียความเป็นตัวเองไป​  จุดนี้ฉันอิจฉา​บุริศร์มาก​ ชาติ​นี้ถ้ามีผู้หญิง​ที่รักฉันได้ถึงเพียงนี้​ ให้ฉันตายฉันก็ยอม"

เจตต์ไม่เหมือนพูดเล่น

ไม่คิดเลยว่าผู้ชายบุคลิก​ที่เจ้าชู้​หลายใจอย่างเขา​ แต่กลับอิจฉา​ผู้หญิง​ที่รักเดียว​ใจเดียว​

" เมื่อครู่เธอบอกว่าภรรยา​ของบุริศร์ตายเขาถึง​รู้ตัวว่ารักภรรยา​ของเขา? เป็นไปได้ไง? "

" ใช่แล้ว​ ฉันก็คิดว่าเป็นไปไม่ได้​ แต่ว่าช่วงนั้นบุริศร์เหมือนเป็นบ้า​ เขาไปถึงที่เกิดไฟไหม้​ ไฟไหม้​อย่าง​หนัก​ เข้าไปช่วยไม่ได้​ บุริศร์เหมือนคนบ้าวิ่งเข้าไปเกือบถูกเผาตายอยู่​ในนั้น​ ได้ยินว่าปอดของเขาถูกควันสำลัก จึงแย่มากๆ จากนั้นคุณนายหญิงกลับมา​

ใช้ความตายมาบังคับเขาให้ไปรักษา​ จึงดีขึ้นมาบ้าง​ ช่วงนั้นบุริศร์ดูไร้ค่าจริงๆ​ เหมือนกับไม่มีจิตวิญญาณ​ ไม่ไปบริษัท​ด้วย​ เธอพูดมาสิทำไมตอนนั้นฉันถึงใจดี?  ไม่ฉวยโอกาส​ทำให้บริษัท​ของเขาเดือดร้อน​ ตอนนี้คิดๆดูน่าเสียใจจริงๆ"

เจตต์พูดอย่างไม่หยุด  ส่วนนรมนกลับคิดไปไกลแล้ว​

บุริศร์ถึงกับวิ่งเข้าไปในกองไฟเพื่อช่วยเธอ?

เป็นไปได้ไง?

เขาตั้งใจอยากเผาเธอให้ตายไม่ใช่หรือ?

แล้วเป็นไปได้ไงที่เข้าไปช่วยเธอ

หรือว่าทั้งหมดที่ทำขึ้นมาก็เพื่อทำให้คนอื่นดู?

ทำเพื่อให้ตัวเองดูดี?

แต่ว่าเจตต์กลับบอกว่าเขาสำลักควัน​ จนทำให้ปอดได้รับบาดเจ็บ​หากเล่นละคร​ ก็ไม่จำเป็นต้องจริงจังขนาดนี้ก็ได้?

นรมนไม่เข้าใจ

ตอนนั้นบุริศร์คิดอย่างไรกันแน่?

เธอเบอลๆ​ รู้สึกตัวสั่นไปทั้งตัว​ เจตต์หาจุดลงเครื่อง​เจอแล้ว​ เริ่มทำการลงเครื่อง​

สตินรมนกลับมาทันที

เธอถูกภาพตรงหน้าอึ้งไปอย่างมาก

ที่นี่เป็นเหมือนค่ายฝึกซ้อม​ทหารเล็กๆ​ เต็มไปด้วยการก่อสร้าง​ที่​เป็นมาตรฐาน​ รปภทั้งหลายต่างใส่ชุดรปภที่มีสีสัน​ แบกปืนไว้และยืนอยูที่เกาะ​ สีหน้าเข้มขรึม​มาก

นรมนตกใจ 

"บุริศร์ถึงกับมีปืนไว้ครอบครอง?  หรือจะเป็นปืนปลอม?"