แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 87

บทที่ 87 ต้องให้ผลประโยชน์​กับฉันหน่อยใช่ไหม

นรมนรู้ดีว่าแชมป์คิดอย่างไรเกี่ยวกับ​ตัวเอง​ สายตาแบบนี้เธอคุ้นเคย​มาก​ เธอรู้ดีแชมป์ต้องบอกเรื่องนี้กับบุริศร์แน่นอน​ แต่ว่ามันจะเป็นไรไปหล่ะ?

เธอไม่แคร์​เลยสักนิด

ถึงแม้บุริศร์กำลังจัดการเรื่องวุ่น​ๆให้เธออยู่​ แต่ว่าสิ่งที่เขาติดค้างเธอ​ และติดค้างลูก​ มันไม่ใช่แค่เรื่องสองเรื่องก็จะลบเลือน​ไปได้?

นรมนหันไปมองหน้าแชมป์  และพูดนิ่งๆว่า"กานต์​อยู่ไหน?"

บุริศร์ได้บอกเรื่องของกานต์​ให้กับแชมป์ล่วงหน้า​แล้ว​ และสั่งเป็นพิเศษ​ว่าต้องดูแลและ​ฝึกซ้อม​กานต์เป็น​อย่างดี​ เพราะฉะนั้น​เวลาที่นรมนถามถึงกานต์​ แชมป์จึงพูดแบบไม่ขัดคำว่า"อยู่​ในค่าย​ เชิญ​ตามฉันมา"

นรมนตามแชมป์ไป

"คนสวย​ อย่าลืมฉันนะ​

เจตต์พูดแบบน่าสงสาร​ สีหน้าท่าทางทำให้นรมนอยากหัวเราะ​เหลือ​เกิน​ ทำอย่างกับว่าเธอเป็นคนที่ไม่รู้​จัก​บุญคุณ​คน  และไร้ความรับผิดชอบ​

" รู้แล้ว  รีบกลับไปเถอะ​ ไม่แน่บุริศร์กำลังคิดหาวิธี​ที่จะจัดการกับเธออยู่"

 นรมนโบกมือ​ หันหลังไปทันที

เจตต์ทำตาหรี่

บุริศร์จะไม่ทิ้งโอกาส​ที่จะจัดการกับเขา

โอกาส​ดีๆได้อยู่​ตรงหน้า​ เขาต้องพยายามจัดการกับเขาแน่นอน​

ถึงแม้จะคิดถึง​จุดนี้ตั้งแต่แรกแล้ว​ แต่ว่าเจตต์ไม่เสียใจเลยสักนิด​

เขามองหลังที่จากไปของนรมน​ ในใจก็ยิ้มแย้ม​ขึ้นมา

บุญ​คุณ​ครั้งนี้ถือว่า​นรมนติดค้างเขาไว้​ เขายิ่งดูแย่เท่าไหร่นรมนก็ยิ่งรู้สึก​ผิดต่อเขาเท่านั้น?

เจตต์หยิบมือถือ​ออกมาโทรศัพท์​ โทรไปหาเลขาของตัวเอง

"เมืองชลธีเป็นไงบ้าง? "

เขาถามแบบสบายๆ​ แต่สายตาและสีหน้า​ท่าทางเข้มขรึม​มาก

เลขาได้ยินเสียงของเจตต์ พูดเสียงต่ำว่า​" คุณ​ชายเจตต์เธอรีบกลับมาเถอะ​ ตอนนี้คุณ​ท่านโกรธ​มากๆ​คนมากมายบอกว่าเธอไปแตะคุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดา  ตอนนี้คนที่บ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดามาหาถึงที่บ้าน​ ไม่ว่ายังไงให้คุณ​ท่านส่งตัวเธอออกมา​ เรื่องนี้ไม่ง่ายซะแล้ว​ เธอก็รู้  คุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาทั้งสามรุ่นต่างเป็นวีรบุรุษ​กันทั้งบ้าน​บ้านตระกูลรัตติกรวรกุล อย่างเรา​ไม่อาจมีเรื่องด้วยจริงๆ​ แต่ทำไมเธอถึง....... "

คำพูดตอนท้ายถึงแม้เลขาไม่พูด  แต่เจตต์ก็เข้าใจดี

ตอนที่ใช้เท้าแตะลงไปไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะเป็นคุณ​นายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดา 

บ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาทั้ง​ตระกูล​ต่างรับใช้ชาติ​บ้านเมืองอย่างหาญกล้า​ผู้ชายทั้งตระกูล​ต่างเสียสละ​เพื่อชาติ​บ้านเมือง​ เหลือเพียง​ลูกชายคนเล็กสุดที่ขาหักเป็นผู้สืบทอดบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเท่านั้น​ คุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดามีเกียรติ​มีชื่อเสียงมาตั้งสามรุ่น ผู้หญิง​ที่น่ามหัศจรรย์​

เช่นนี้ทำไมถึงมาทำเรื่อง​ต้มตุ๋น​หล่ะ?ที่สำคัญมองขึ้นไปตั้งใจมุ้งเป้าไปที่นรมน

เจตต์ขมวดคิ้ว​

"บุริศร์ไม่พูดอะไร?"

ถึงแม้ เจตต์คิดผลสรุป​นี้ออก​ แต่ก็ยังถามแบบไม่ยอมตายใจว่า

เลขานิ่งไปสักพักพูดว่า"บ้านตระกูล​โตเล็กไปขอโทษ​ถึงบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาด้วยตัวเอง​ บอกว่าผู้ออกแบบดีไซเนอร์​ของเขาชื่อแคทเธอรีอยู่ในเหตุการณ์​พอดีแต่ช่วยคุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาไม่ทัน​ หลังจาก​เห็นเธอแตะคุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาต่อหน้าต่อตา​ สุดท้ายถูกเธอพาตัวไป​ คุณชายเจตต์ เรื่องนี้เธอทำเกินไป"

หากเป็นเมื่อก่อน​ เลขาไม่กล้าพูดเช่นนี้​ แต่ว่าตอนนี้สถานการณ์​มันคับขัน​จริงๆ

เจตต์ยิ้มอย่างเย็นชา​และพูดว่า"  วิธีนี้​ของบุริศร์คิดจะผลักใส่ความ​ผิดให้กับ​คนอื่น​มันช่างต่ำช้าเสียจริง​ หากคุณ​นายไม่ตื่นขึ้น​มา​ ความผิดนี้ฉันคงต้องแบกรับมันต่อไป"

" พูดเช่นนี้คุณ​ชายเจตต์ไม่ได้แตะคุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดา?"

เลขามีกำลังใจขึ้นมา

เจตต์กลับหัวเราะ​พูดว่า"ฉันเป็นคนแตะ​เอง​ คนตั้งมากมายเห็นเหตุการณ์​"

" คุณ​ชายเจตต์  เธอ..... "

" ช่วยฉันปล่อยข่าวออกไป​ บอกว่าแคทเธอรีเป็นแฟนฉัน​ คุณนายบ้านตระกูลทวีทรัพย์ธาดาจะเข้ามาต้มตุ๋น​แฟนของฉัน​ ในฐานะที่ฉันเป็นแฟนของเธอฉันจึงปกป้อง​แฟนฉันอย่างเต็ม​ที่

ในเมื่อเรื่องนี้บุริศร์ต้องการให้ฉันมาแบกรับความผิดเอง งั้นก็ต้องให้ผลประโยชน์​กับฉันหน่อยใช่ไหม?" 

เจตต์พูดจบก็ยิ้มแย้ม​ออกมาด้วยความเจ้าเล่ห์​

เลขาอึ้งไปทันที

" แฟนหรือ? คุณ​ชายเจตต์ ทำไมเธอ.... "

" ทำตามที่ฉันพูด​ เรื่องอื่นเธอไม่ต้องสนใจ​ บอกกับคุณ​ท่าน​ พรุ่งนี้​ฉันก็กลับไปแล้ว​ วันนี้ฉันมาที่ค่ายฝึกซ้อม​ของบุริศร์  ยังไงก็ต้องทิ้งอะไรบางอย่างให้กับเขา​ มิเช่นนั้นเขาคงคิดว่าให้ฉันแบกรับความผิดนี้มันสมควรแล้ว"

เจตต์พูดจบก็วางสายไปทันที​ จากนั้นก็ด้องๆมองๆเข้าไปข้างในค่ายฝึกซ้อม​

รอบๆมีแต่ทหารที่กำลังยืนปฏิบัติการ​อยู่​ พอเห็นท่าทางของเจตต์พวกเขาต่างระวังเขาอย่างมาก​ ทำไงได้​ ตั้งแต่เด็กบุริศร์กับเจตต์ก็สู้กันมาตลอด​ พวกเขาถูกแกล้ง​จนกลัวแล้ว

เจตต์ผิวปาก​ จากนั้นก็จากไปอย่างผ่าเผย​

หลังแชมป์รู้ว่าเจตต์กลับไปจึงโล่งใจสุดๆ

นรมนเห็นสีหน้าท่าทาง​ที่หนักใจ​ของเขา​ จึงยิ้มแย้ม​อย่างไม่รู้​ตัว​

"แค่ผู้ชายเจ้าชู้​หลายใจคนนึง​ ถึงกับทำให้พวกเธอต้องเข้มงวด​ถึงขนาดนี้เลยหรือ?"

แชมป์ได้ยินนรมนพูดเช่นนี้​ จึงส่ายหน้า​และพูดว่า"คุณ​หนูนรมนไม่รู้อะไร​ เจตต์ไม่ใช่แค่ผู้ชายเจ้าชู้​ ตอนนั้นตอนที่เขาอยู่​ในค่ายทหารเขาบุกรุก​เข้าไปในค่ายของศัตรู​คนเดียว​เชียวนะ​ ช่วยเพื่อนทหารออกมาตั้งสิบกว่านาย​ ไม่รู้​ทำไมเขาถึงไม่ถูกกับท่านประธาน​บุริศร์  เป็นอย่างนี้มาโดยตลอด​ หลังครบเกณฑ์​ทหารยิ่งสร้างความเดือดร้อน​ให้กับเรามาก"

ได้ยินแชมป์พูดแบบ​นี้​ นรมนจึงตกตะลึง​ ดูไม่ออกว่า​ เจตต์เก่งกล้า​ถึงเพียงนี้

 " งั้นท่านประท่านบุริศร์ของพวกเธอหล่ะ? เคยเป็นทหารมาก่อน? "

เรื่องนี้นรมนเคยได้ยินมาบ้าง​ แต่ว่าไม่เคยไปถามไถ่​ เพราะเวลาช่วงนั้นบุริศร์ไม่เคยเอ่ยปากพูด

ตอนนี้​ได้รู้เรื่องบุศร์ที่ครบเกณฑ์​ทหารจากปากเจตต์  จึงทำให้เธออยากเข้าใจชัดเจนให้มากกว่านี้

แชมป์ไม่ได้ปิดบัง​เธอ