แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 25

เมี่ยวชุ่ยหลานถูกจางเฉินซื่อตำหนิต่อหน้าคนนอก สีหน้าดูไม่ได้เป็นที่สุด มองไปทางลั่วเสี่ยวปิงด้วยความไม่เป็นมิตรมากขึ้น

เดิมทียังอยากจะพูดอะไรอีก แต่ถูกจางต้าหลางฉุดดึงไว้แล้ว “พอแล้วชุ่ยหลาน พูดให้น้อยสักคำ เจ้าดูสิท่านแม่โมโหแล้ว”

เมี่ยวชุ่ยหลานมองดูสีหน้าอารมณ์ที่ไม่สบอารมณ์ของแม่สามี สุดท้ายก็ไม่กล้าพูดอะไรอีก

กลับไม่ใช่เพราะรู้สึกว่าตัวเองผิด แต่รู้สึกว่าตัวเองไม่ได้ให้กำเนิดทารกชายให้กับตระกูลจาง ไม่มีความมั่นใจ

ลั่วเสี่ยวปิงมองดูตระกูลจางที่ทะเลาะกันแบบนี้เพราะการมาถึงของตัวเอง บนใบหน้าเป็นความเฉยเมยอยู่ตลอด

แต่ไหนแต่ไรนางไม่เคยทำให้ตัวเองลำบากใจเพราะท่าทีของผู้อื่นอยู่แล้ว

แต่ว่า เพื่อที่จะทำลายสถานการณ์ที่ชะงักงันนี้ ลั่วเสี่ยวปิงเดินเข้าไปในลาน เอาตะกร้าสะพายหลังอันเล็กในมือยื่นให้จางซิ่งฮวา แต่กลับกล่าวต่อจางเฉินซื่อว่า “ป้า วันนี้ที่ข้ามา ก็มาเพื่อขอบคุณที่ท่านดูแลข้าในช่วงหลายปีที่ผ่านมา นี่เป็นน้ำใจเล็กน้อยๆ”

จางซิ่งฮวามองดูเกี๊ยวดิบชามหนึ่งที่วางอยู่ในตะกร้า ยังมีไขมันทอดสีทองอร่ามถ้วยหนึ่งรวมทั้งขนมกินเล่นอีกสองห่อ รู้สึกทำตัวไม่ถูกเล็กน้อยชั่วขณะ

ตระกูลจางอุดมสมบูรณ์มั่งคั่ง นั่นก็สัมพัทธ์กับคำพูดของคนในหมู่บ้าน อย่างน้อยที่สุดก็ไม่ได้ขาดแคลนของกินเครื่องนุ่งห่ม แต่ก็น้อยมากที่จะได้เห็นเนื้อ ยิ่งไม่ต้องเอ่ยถึงของกินเล่นแล้ว

เมี่ยวชุ่ยหลานเห็นปฏิกิริยาของจางซิ่งฮวาในสายตา อดไม่ได้ที่จะชะโงกหัวมาดู

ขณะที่เห็นสิ่งของในตะกร้า ก็ทั้งปีติยินดีและทั้งละอายใจ อย่างไรเสียหนึ่งนาทีก่อนหน้านี้นางยังคิดว่าลั่วเสี่ยวปิงมาเพื่อขออาหารอยู่เลย ตอนนี้เห็นสิ่งของเหล่านี้ก็เหมือนเป็นการตบหน้านาง

จางเฉินซื่อก็เหลือบมองสิ่งของแล้ว สีหน้าเคร่งขรึมทันที “เสี่ยวปิง อย่าได้ใส่ใจคำพูดของชุ่ยหลานเลยนะ นี่เจ้าก็ไม่ได้ง่าย เพิ่งจะได้เงินมาเล็กน้อยควรจะรีบบำรุงร่างกายของเด็กทั้งสอง ไม่จำเป็นต้องสิ้นเปลืองขนาดนี้”

พูดพลาง จางเฉินซื่อหยิบของมาก็ต้องการจะวางไว้บนมือของลั่วเสี่ยวปิง “สิ่งของเหล่านี้ป้าเอาไว้ไม่ได้ ตัวเจ้าเองเอากลับไปแลกเป็นอาหารกลับมาบางส่วน ใช้ประหยัดสักหน่อยก็สามารถผ่านฤดูหนาวนี้ไปได้แล้ว”

ทั้งหมดทั้งมวลก็คือผู้อาวุโสสั่งสอนคนรุ่นหลัง แต่กลับแฝงไปด้วยน้ำเสียงของความเป็นห่วงเป็นใยอย่างหนาแน่น ทำให้ลั่วเสี่ยวปิงอบอุ่นในหัวใจ ความแตกหักเล็กน้อยที่เกิดขึ้นเพราะคำพูดของเมี่ยวชุ่ยหลานนั้น ตอนนี้ได้สลายไปแล้ว

ลั่วเสี่ยวปิงไม่ได้รับสิ่งของที่จางเฉินซื่อยื่นมา “ป้าไม่ต้องเป็นห่วง สิ่งของเหล่านี้ก็ไม่ใช่ได้มาเพราะไปแตะต้องเงินสามตำลึงนั้น”