แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 289

หลังจากที่ลั่วเสี่ยวปิงกับอานอานออกมาจากร้านเครื่องสำอางแล้ว ฉีเทียนเห้าก็พาเล่อเล่อที่ถือถังหูลู่ในมือตามหามา

เมื่อเห็นสีหน้าของแม่ลูกสองคน ฉีเทียนเห้าถาม"เกิดอะไรขึ้น?"

ลั่วเสี่ยวปิงส่ายหน้า"มิมีอะไร เดินเที่ยวไปก่อนละกัน"

นางมิอยากให้ทุกคนต้องเสียอารมณ์ในการเดินเที่ยว

ฉีเทียนเห้าเห็นเช่นนี้ก็มิได้ถามอะไรอีก แต่ส่งสายตาให้หนานซิง แล้วนำถังหูลู่ในมือยัดให้ลั่วเสี่ยวปิง

ลั่วเสี่ยวปิง"......ให้ข้ากินถังหูลู่หรือ?"

เล่อเล่อ"แม่ พี่ชายก็มีเจ้าค่ะ"

ระหว่างที่พูดเล่อเล่อก็ลงมาจากอ้อมอกของฉีเทียนเห้า และยื่นถังหูลู่ในมือให้อานอาน

อานอานยังลังเลว่าจะรับหรือเปล่า เพราะตอนนี้เขาไม่ชอบกินถังหูลู่แล้ว

"พี่ชาย พ่อซื้อให้เราสองคนนะ"ในขณะที่เล่อเล่อทำหน้าตื่นเต้น ยังได้กัดถังหูลู่ของตัวเองคำหนึ่ง รสชาติที่เปรี้ยวๆหวานๆทำให้นางพอใจมาก

อานอานได้ยินเช่นนี้ ก็มองไปที่ฉีเทียนเห้าด้วยสัญชาตญาณ แต่สบตากับฉีเทียนเห้าพอดีเลย

อานอานรีบย้ายสายตาไปที่อื่น จากนั้นรับถังหูลู่มา

แม่ยังรับเลย งั้นเขาก็รับไว้ละกัน

ถึงแม้คิดแบบนี้ แต่ตอนที่อานอานกัดถังหูลู่ มุมปากก็อดไม่ได้ที่จะปรากฏรอยยิ้ม

หลายคนเดินเที่ยวไปนานมาก จนกว่ารู้สึกหิว ก็หาร้านอาหารแหล่งหนึ่ง กินมื้อเย็นเสร็จแล้วค่อยกลับบ้าน

ตอนที่สี่คนกลับถึงบ้าน ไป๋เสาที่กลับมาล่วงหน้าก็รออยู่ที่นั่นแล้ว

ลั่วเสี่ยวปิงนำเด็กสองคนฝากให้ฉีเทียนเห้า ให้เขาพาเด็กสองคนไปอาบน้ำอาบท่า ส่วนตัวเองก็เข้าไปในห้องนอน เปิดเครื่องสำอางที่ซื้อกลับมาจากร้านเครื่องสำอาง

พอรู้ส่วนผสมของแต่ละขวดแล้ว สีหน้าของลั่วเสี่ยวปิงก็บึ้งตึงทันที

ตอนที่ลั่วเสี่ยวปิงออกจากห้องนอน ท้องฟ้าก็มืดแล้ว เด็กสองคนก็อาบน้ำกันเสร็จ ถูกไป๋เสาพาไปพักผ่อนแล้ว

ฉีเทียนเห้าเห็นสีหน้าที่ไม่ค่อยสดชื่นของลั่วเสี่ยวปิง มิได้เอ่ยอะไรทั้งสิ้น เพียงจับมือลั้วเสี่ยวปิงมาถึงเรือนหน้า

ส่วนในตอนนี้ หนานซิงกำลังยืนรออยู่ในเรือนหน้า

ฉีเทียนเห้าจับมือลั่วเสี่ยวปิงนั่งลง แล้วถามหนานซิงอย่างราบเรียบ"ว่ามาเถอะ"

ลั่นเสี่ยวปิง"?"

ลั่วเสี่ยวปิงมองฉีเทียนเห้าด้วยความมึนงง จากนั้นก็มองไปที่หนานซิง

เกิดอะไรขึ้น?ถึงกับจริงจังขนาดนี้?

และให้หนานซิงพูดอะไรหรอ?

แต่ลั่วเสี่ยวปิงก็ไม่ได้สงสัยนาน ไม่นานหนานซิงก็ได้อ้าปาก

ที่แท้แล้วหลังจากที่ลั่วเสี่ยวปิงออกจากร้านเครื่องสำอางนั้น ฉีเทียนเห้าเห็นว่าสีหน้าของลั่วเสี่ยวปิงสองแม่ลูกไม่ค่อยดี และหนานซิงก็เป็นคนติดตามพวกเขาด้วย สีหน้าของลั่วเสี่ยวปิงไม่ค่อยดีต้องเกิดอะไรขึ้นแน่นอน ฉีเทียนเห้าเลยสะกิดให้หนานซิงไปตรวจสอบ

ความสามารถในการทำงานของหนานซิงดีอยู่ตลอด ไม่นานก็ตรวจเจอทุกอย่างที่ลั่วเสี่ยวปิงอยากรู้

ร้านเครื่องสำอางร้านนั้นเป็นของตระกูลจู

ตระกูลจูที่เป็นนายเมื่อก่อนของจางต้าฉวน

ตระกูลจูของเมืองซีเหอ เป็นแเพียงตระกูลย่อยที่แยกออกมาจากตระกูลจูในอำเภอเมืองหลัวเท่านั้น แต่เนื่องจากตระกูลจูของอำเภอเมืองมีคนรู้จักในราชสำนัก ทำให้ฐานะของตระกูลจูในอำเภอเมืองจึงไม่ต่ำในเมืองหลัวเลย นำพาให้ตระกูลจูของเมืองซีเหอก็มีอิทธิพลระดับหนึ่งในเมืองหลินอาน

จนทำให้ธุรกิจของตระกูลจูขยายไปเกือบทุกที่ในเมืองหลินอาน ร้านเครื่องสำอางร้านนั้นก็เป็นธุรกิจหนึ่งในนั้น

จริงๆแล้ว เมื่อก่อนร้านเครื่องสำอางของตระกูลจูก็มิได้มีชื่อเสียงอะไรมากในเมืองหลินอาน เพราะตระกูลจูก็มิได้ถนัดในด้านนี้ แต่ยังไงแล้วเครื่องสำอางก็เป็นสิ่งของจำเป็น ก็ทำให้ร้านเครื่องสำอางนั้นมีกำไรเล็กน้อย

และในช่วงนี้ เนื่องจากร้านเครื่องสำอางของตระกูลจูได้ขายผลิตภัณฑ์บำรุงผิวของหอเหมยเซียงที่โด่งดังในช่วงนี้ ดังนั้นธุรกิจเลยดีขึ้นมา

แต่ว่าร้านเครื่องสำอางของตระกูลจูทำอะไรล้วนระมัดระวังมาก มิได้นำผลิตภัณฑ์ออกมาตั้งขาย เพียงจำหน่ายให้กับลูกค้าที่ต้องการและมีเงินซื้อเท่านั้น