แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 331

ลั่วเสี่ยวปิงค้นหาในความทรงจำเป็นเวลานาน ก็คิดไม่ออกว่าคนที่บังอยู่หน้าบ้านนางเป็นใคร

ในเวลานี้ เด็กผู้หญิงที่อายุประมาณเจ็ดแปดขวบมองมาทางลั่วเสี่ยวปิง

สบตากัน ไม่มีความแปรปรวนใดๆ

จากนั้นลั่วเสี่ยวปิงก็เห็นหญิงน้อยนั้นดึงหญิงแก่และหญิงสาวที่ใส่ชุดลายดอกไม้ กับชายน้อยคนหนึ่งข้างตัวเอง สองคนมองมาทางลั่วเสี่ยวปิงพร้อมกัน

ลั่วเสี่ยวปิงเห็นว่า หญิงแก่คนนั้นมองตัวเองด้วยความรังเกียจ จากนั้นก็ย้ายสายตาออกไป

เอ๊ะ?

ไม่รู้จักตัวเอง?

แล้วมาหาใคร?

เพื่อหลีกเลี่ยงปัญหาที่ไม่จำเป็น ลั่วเสี่ยวปิงก็เดินไปประตูหลังด้วยความสงสัย

หลังจากเคาะประตูหลังแล้ว เสียงของเว่ยหยางก็ส่งมา"ใคร?"

"ท่านเว่ย ข้าเอง"ลั่วเสี่ยวปิงเอ่ย

ไม่นานประตูก็ถูกเปิดออกจากข้างใน ลั่วเสี่ยวปิงเดินเข้าไป

ลั่วเสี่ยวปิงไม่เห็นคนอื่น เลยถามท่านเว่ยว่า"คนที่อยู่ข้างนอกมาหาใครหรือ?"

เว่ยหยางมองหน้าลั่วเสี่ยวปิง จากนั้นย้ายสายตาออกไป"หาเจ้า"

ลั่วเสี่ยวปิง"......ข้า?"

นางไม่รู้จักคนนั้น คนนั้นก็ไม่รู้จักนาง ก็มาหานาง?

คนอะไรเนี่ย?

เว่ยหยางเห็นว่าลั่วเสี่ยวปิงกำลังงงๆอยู่ เลยเดินหน้าไปพร้อมอธิบายว่า"พวกนางบอกว่าเป็นคุณยายและลูกพี่ลูกน้องของเจ้า'

ตอนที่พูดคำพูดนี้ สีหน้าของเว่ยหยางดูสงบ แต่ในสายตากลับปรากฏความดูถูก

ลั่วเสี่ยวปิง"......"

เรื่องนี้นางลืมแล้วจริงๆ

หลี่ชุยหวน แม่ของเจ้าของร่างเดิม เป็นคนในหุบเหวของเมืองติ้ง ห่างจากหมู่บ้านต้าซิงค่อนข้างไกล ทั้งสองครอบครัวไม่ค่อยจะติดต่อกัน

แล้วเหตุใดถึงหามาในเวลานี้?

ลั่วเสี่ยวปิงนวดขมับอย่างปวดหัว เวลานี้อานอานและเล่อเล่อได้ยินเสียง เลยเดินออกมาจากห้อง ส่วนสี่เป่าและชุยเหวินเฉิงก็ตามอยู่ข้างๆ

"แม่เจ้าคะ คนที่อยู่ข้างนอกเป็นยายทวดของเราจริงด้วยหรือ?"เล่อเล่อถามด้วยความสงสัย แต่กลับขมวดคิ้ว

รู้สึกว่ายายทวดเหมือนเข้ากันได้ยาก

ได้ยินเช่นนี้ลั่วเสี่ยวปิงท้อแท้เล็กน้อย"ข้าก็ไม่รู้......"

จริงหรือปลอมนางไม่รู้จริงๆ

สิ่งที่อานอานเป็นห่วงเป็นอีกเรื่องหนึ่ง"ท่านแม่ขอรับ หากพวกเขาเป็นญาติของแม่จริงๆ เราควรให้พวกเขาเข้ามาใช่ไหมขอรับ?"

ลั่วเสี่ยวปิงมองลูกชายตัวเองอย่างจนปัญญา

ลูกชายคนนี้จี้ถูกจุดสำคัญซะหรือเกิน

หลายคนนั้นดูก็ไม่ใช่คนดี หากรับเข้าบ้าน จะต้องก่อปัญหาออกมามากมายแน่นอน

ถ้าไม่รับเข้ามา บ้านนางก็จะถูกคนอื่นนินทา

อย่างอื่นไม่กลัว แต่อานอานชอบอ่านหนังสือ ชื่อเสียงก็ต้องคำนึงถึงด้วย

ถึงแม้บ้านนางมีคนหนุนหลัง ถ้าชื่อเสียงของอานอานไม่ค่อยดี ก็ไม่ส่งผลกระทบต่ออนาคตของเขา แต่สุดท้ายก็ต้องมีปัญหาอะไรตามมาอยู่แล้ว

ปวดหัวมากจริงๆ

"หากเจ้าไม่อยาก ก็ไม่ต้องไปสนใจคนข้างนอก"

เวลานี้ ท่านเว่ยเอ่ยเสียง

ลั่วเสี่ยวปิงมองไปทางท่านเว่ยด้วยจิตสำนึก แต่กลับสังเกตว่าใบหน้าของท่านเว่ยในตอนนี้กำลังเอียงไปข้างนอก