แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 748

สงครามของเป่ยอันและต้าชิ่งยังไม่หยุด ปีใหม่ก็มาถึง

หลังจากวันนั้นที่เว่ยเจ๋ออิงนัดบอดแล้ว ซ่งฉงปิงก็ไม่ได้พานัดบอดกับเว่ยเจ๋ออิงอีก

แน่นอนว่า ต่อจากนี้ไปตระกูลเว่ยก็ไม่ได้จัดนัดบอดให้เว่ยเจ๋ออิง

ส่วนสาเหตุ จริงๆแล้วซ่งฉงปิงก็รู้อยู่

ภายใต้การช่วยเหลือของซ่งฉงปิง เว่ยเจ๋ออิงก็ปลอมตัวขี้เหร่อย่างสำเร็จ

เหมือนกับฉีเทียนเห้าในตอนนั้น ทุกครั้งที่เว่ยเจ๋ออิงออกจากบ้าน บนใบหน้าก็มีรอยแผลที่น่ากลัว

จากนั้น เว่ยเจ๋ออิงได้เจอกับว่านเหม่ยเถียนด้วยรอยแผลนี้

ว่านเหม่ยเถียนในตอนนี้ยังไม่รู้ตัวตนของเว่ยเจ๋ออิง นึกว่าเว่ยเจ๋ออิงเป็นแค่คนธรรมดา แถมยังเคยไปสู้รบ

ว่านเหม่ยเถียนที่เติบโตในชายแดน มีความใกล้ชิดกับทหารที่เคยไปสู้รบโดยธรรมชาติ

ดังนั้น เว่ยเจ๋ออิงใช้ชื่ออิงเจ๋อกลายเป็นเพื่อนของว่านเหม่ยเถียน

ซ่งฉงปิงไม่รู้ว่าทั้งสองคนพัฒนายังไงต่อ เพราะนางต้องช่วยเสด็จแม่จัดการเรื่องงานเลี้ยงพระราชวัง

ตอนนี้วังหลังว่างเปล่า มีเพียงเว่ยหยุนซีที่เป็นฮองเฮาคนเดียว ไม่มีพระสนมองค์อื่นๆ

และปีนี้เป็นปีแรกที่ซ่งหยุนดาขึ้นครองราชย์ ก็ต้องจัดงานเลี้ยงพระราชวังแบบยิ่งใหญ่

ถึงแม้บางอย่างในงานเลี้ยงคนใช้เป็นคนทำ แต่บางสิ่งบางอย่างที่มีความสำคัญ ยังต้องให้เจ้านายมาดู

งานเลี้ยงพระราชวังที่มีข้าราชการมาร่วมงานมากมายนั้น เพียงแค่ผ่านตารอบหนึ่ง ก็ยุ่งยากมาก เพียงแค่เว่ยหยุนซีฮองเฮาคนเดียวไม่ไหวหรอก ดังนั้นซ่งฉงปิงเลยเข้าพระราชวังมาช่วย

แต่ใครๆก็คิดไม่ถึงว่า วันที่สามในการจัดงานเลี้ยงพระราชวัง เว่ยหยุนซีก็สลบไป

ดีที่ตอนนั้นซ่งฉงปิงอยู่ข้างๆ รับเว่ยหยุนซีที่เกือบจะล้มเอาไว้

จากนั้น หลังจากที่จับชีพจร กลับพบว่าเว่ยหยุนซีท้อง

พอข่าวนี้ออกไป ทุกคนก็ล้วนตกใจหมด

ซ่งหยุนดาที่เดิมยังยุ่งกับการจัดการราชกิจอยู่ในห้องหนังสือ พอได้ยินว่าเว่ยหยุนซีท้อง ก็รีบไปที่ตำหนักของฮองเฮา

แต่พอดีว่าหลายวันนี้หิมะตก ทางเดินค่อนข้างลื่น ซ่งหยุนดาเกือบจะหกล้ม

ตอนที่ใกล้ถึง ซ่งหยุนดาก็มองเว่ยหยุนซีที่อยู่บนเตียงทีหนึ่ง จากนั้นก็รีบมองไปทางซ่งฉงปิง"ปิงเอ๋อร์ เจ้าว่า......อายุของเสด็จแม่เจ้ายังท้องอีกจะเกิดอะไรหรือเปล่า?"

ในสายตาของซ่งหยุนดา ถึงแม้ซ่งฉงปิงสำคัญมาก แต่ไม่เคยข้ามเว่ยหยุนซีไปห่วงใยซ่งฉงปิงก่อน เว่ยหยุนซีสำคัญลำดับหนึ่ง

หลังจากเข้าไปในตำหนัก ซ่งหยุนดาไม่ได้มองเว่ยหยุนซีอีก แต่ก็เพื่อร่างกายของเว่ยหยุนซี

นับบัดนี้ หลังจากที่ซ่งหยุนดารู้ว่าเว่ยหยุนซีท้อง ก็ไม่ได้ดีใจแม้แต่นิด มีแต่ความตกใจและหวาดกลัว

ถึงแม้เว่ยหยุนซีในตอนนี้ดูแลตัวเองได้ดี อายุเหมือนยี่สิบต้นๆ แต่อายุที่แท้จริงก็จะสี่สิบแล้ว ถือว่าเป็นการตั้งครรภ์ในอายุมาก

ซ่งหยุนดาเป็นห่วงเว่ยหยุนซี ก็ไม่ใช่ว่าไม่มีเหตุผล

"ไม่งั้น เจ้าออกยาให้เสด็จแม่ของเจ้า?"ยังไม่ทันรอให้ซ่งฉงปิงพูด ซ่งหยุนดาก็ลองถามดู

หลังจากถามเสร็จ ซ่งหยุนดาก็ยิ่งรู้สึกว่าวิธีนี้ใช้ได้

เมื่อเทียบกับเด็กแล้ว ซีเอ๋อร์ปลอดภัยสำคัญกว่า

แต่ยังไม่ทันรอซ่งฉงปิงพูด เว่ยหยุนซีที่ยังมึนงงอยู่กับการตั้งครรภ์นั้นก็โกรธขึ้นมา"ซ่งหยุนดา หากเจ้ากล้าทำให้ลูกในครรภ์ของข้าแท้ง ข้าจะเอาเรื่องเจ้าแน่ๆ!"

เว่ยหยุนซีโมโห

เว่ยหยุนซีชอบเด็กๆอยู่ตลอด

แต่ตอนนั้นที่ซ่งหยุนซีหายตัวไป ส่งผลกระทบต่อร่างกายของเว่ยหยุนซี

เนื่องจากเหตุนี้ ผ่านไปสิบปีถึงได้คลอดซ่งเฮง

ตอนที่ซ่งเฮงคลอดออกมา เว่ยหยุนซีเกือบจะสามสิบแล้ว ทรมานมาเยอะ ส่งผลกระทบไปยังร่างกายด้วย ตามหลักแล้วจะไม่ท้องอีกหรอก

แต่หลังจากซ่งฉงปิงกลับมา ได้ตั้งใจจะอาหารเสริมต่างๆให้เว่ยหยุนซีกิน หรือสั่งให้คนใช้ทำอาหารเสริมให้เว่ยหยุนซี พอเป็นเช่นนี้ ร่างกายของเว่ยหยุนซีเลยดีขึ้น จึงตั้งครรภ์โดยธรรมชาติ