แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 772

ทูตของเป่ยอันมาถึง แน่นอนต้องจัดเตรียมงานเลี้ยง

ในฐานะที่เป็นองค์หญิงใหญ่และอ๋องเซ่อเจิ้ง ซ่งฉงปิงและฉีเทียนเห้าล้วนใส่ชุดทางการออกตัว แถมที่นั่งรองลงมาจากฮ่องเต้และฮองเฮาเท่านั้น

องค์หญิงเป่ยอันมาเพื่อแต่งงานผูกสัมพันธ์ไมตรี ซึ่งข่าวนี้ประกาศออกไปตั้งนานแล้ว

ดังนั้นงานเลี้ยงครั้งนี้ ส่วนใหญ่จะเป็นชายหนุ่มที่ยังไม่แต่งงานหรือยังไม่มีเมียหลวง เหมือนเป็นการให้องค์หญิงเป่ยอันมาเลือก

แน่นอนว่า เพื่อไม่ให้ดูเจตนาเกินไป คนที่ร่วมงานยังมีคุณหนูจากตระกูลต่างๆ

รวมถึงข้าราชการและญาติของพวกเขา งานเลี้ยงในการต้อนรับทูตเป่ยอันในครั้งนี้ ก็ถือว่ายิ่งใหญ่มากทีเดียว

ตอนที่ทุกคนล้วนมาถึง มีเพียงฮ่องเต้และฮองเฮายังไม่ถึง ทูตเป่ยอันกว่าจะมาถึง

ในบรรดาทูต ทุกคนเห็นว่ามีผู้หญิงที่ใส่ชุดสีม่วงและใส่ผ่าปิดหน้าสีม่วงนั้นค่อยๆเดินมาภายใต้การล้อมรอบของทุกคน

ผู้หญิงคนนั้นมีความลึกลับและสูงศักดิ์อยู่ในตัว มองก็รู้ว่าคนนี้ก็คือองค์หญิงของเป่ยอัน

แต่เสียดายที่นางปิดหน้าไว้ ทำให้คนอื่นไม่สามารถเห็นหน้าตาที่แท้จริงของนางได้

หลังจากทีมทูตนั่งได้ไม่นาน ฮ่องเต้และฮองเฮาถึงปรากฏตัว

ทุกคนมองไป เห็นแต่ฮ่องเต้ซ่งหยุนจางจับมือฮองเฮาที่เห็นท้องแล้ว ค่อยๆเดินไปที่สูง

ฮ่องเต้ที่เอาใจใส่เช่นนี้ ทำให้หญิงที่ยังไม่แต่งงานหลายคนอิจฉามาก

เพราะเหตุใดล่ะ?

คนทั้งต้าชิ่ง ไม่มีผู้ใดไม่รู้ว่าฮ่องเต้องค์ปัจจุบันเป็นคนที่หลงรักมาก โปรดปรานฮองเฮามาก กระทั่งวังหลังมีเพียงฮองเฮาคนเดียวเท่านั้น

มีขุนนางอยากจะให้ลูกสาวเข้าวัง ก็เลยโน้มน้าวใจให้ซ่งหยุนดารับหญิงหลายคนเข้าวัง เพื่อที่ราชวงศ์จะได้มั่นคง

แต่ ล้วนถูกฮ่องเต้เถียงกลับด้วยเหตุผลต่างๆ

ตอบกลับอย่างทรงพลัง : ขำตายเลย หากราชวงศ์ของข้าต้องใช้ผู้หญิงมาทำให้มั่นคง งั้นต้าชิ่งคงล่มสลายไปนานเลย

การกระทำเช่นนี้ทำให้หลายๆคนหมดหวังไปแล้ว

แต่ก็ทำให้ผู้หญิงที่ยังไม่แต่งงานเสียใจมาก

ถึงแม้อายุของซ่งหยุนดาโตกว่าพวกนางเยอะอยู่ เป็นรุ่นพ่อยังได้เลย

แต่ถึงแม้เป็นเช่นนี้ หน้าตาของซ่งหยุนดายังดูไม่แก่เลย

เพราะว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ไม่ชอบผู้ชายที่มีอำนาจ หน้าตาดี แถมยังดีต่อภรรยาและลูกๆด้วย

สามารถกล่าวได้ว่า ซ่งหยุนดาเป็นสามีในฝันของผู้หญิงหลายๆคน

แต่ฝันไม่ได้อยู่ดี

พอตอนนี้เห็นว่าฮ่องเต้ห่วงใยฮองเฮาที่ตั้งครรภ์ขนาดนี้ ผู้หญิงเหล่านี้ก็อิจฉาและรู้สึกเสียใจ

สิ่งเหล่านี้ซ่งหยุนดาล้วนไม่รู้

แน่นอนว่า ถึงแม้รู้ก็ไม่ไปสนใจหรอก

ผู้อื่นคนอื่นเสียใจมีความเกี่ยวข้องอะไรกับเขาล่ะ?

หลังจากเดินขึ้นที่สูง ซ่งหยุนจางประคองเว่ยหยุนซีนั่งลงก่อน จากนั้นถึงสะบัดแขนเสื้อแล้วนั่งลงอย่างทรงพลัง

แล้วเหล่าขุนนางก็กราบไหว้

หลังจากสั่งให้ลุกขึ้นแล้ว งานเลี้ยงก็เริ่มขึ้น

ทุกอย่างล้วนเหมือนปกติ มีการเต้นรำและบรรเลงเครื่องดนตรี ซึ่งดูครึกครื้นมาก

พอถึงระยะหนึ่งแล้ว ทูตของเป่ยอันถึงลูกขึ้น กล่าวถึงเรื่องที่แต่งงานผูกสัมพันธ์ไมตรีขององค์หญิง

ถึงระดับนี้แล้วซ่งหยุนดาก็ต้องสนใจเรื่องนี้ เลยถามตามคำพูดของทูต"ไม่ทราบว่าองค์หญิงมีความคิดอย่างไร?"

ตั้งแต่ที่องค์หญิงเป่นอันหูหยานซืออวี่เข้ามาในตำหนักเป็นต้นมา ก็ได้สังเกตผู้ชายที่อยู่ใกล้ๆสักรอบหนึ่งแล้ว

เพราะคนที่อยู่ไกล ฐานะและตำแหน่งก็ต้องธรรมดามาก

ในฐานะที่เป็นองค์หญิง แน่นอนว่านางจะไม่แต่งงานกับผู้ชายที่มีฐานะธรรมดา

ดังนั้นเวลานี้หูหยานซืออวี่ก็มีตัวเลือกในใจแล้ว