แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 784

"ไม่มีคนอื่นเข้าเมืองตามซ่งฉงปิงใช่ไหม?"หลัวหงมองไปที่คนใช้ แล้วถามด้วยเสียงเย็นชา

คนใช้พยักหน้า"ไม่มีคนขอรับ"

หลัวหงขมวดคิ้ว

มือปราบเหล่านั้นแจ้งว่า ตอนที่ซ่งฉงปิงปรากฏตัว มีองค์สิบกว่าคนปรากฏตัว

แต่หลังจากนั้น องครักษ์คนเหล่านั้นก็ไม่ได้ปรากฏตัวอีก ซ่งฉงปิงก็ไม่ได้พาพวกเขาเข้าเมือง แล้วคนเหล่านั้นไปไหนล่ะ?

"ได้ถามชาวบ้านหมู่บ้านเซี่ยเปียนหรือเปล่า?"หลัวหงถาม

คนใช้ได้ยินเช่นนี้ก็อึ้งเล็กน้อย จากนั้นถึงพูดตามจริง"ตอนนี้ข้าน้อยกลับไปถึงหมู่บ้านเซี่ยเปียนอีกครั้งหนึ่ง พบว่าชาวบ้านเหล่านั้นล้วนหายไปหมด"

ได้ยินเช่นนี้ หลัวหงก็ขมวดคิ้ว

สำหรับความเป็นตายหรือที่ไปของชาวบ้านเหล่านั้น เขาไม่ได้ใส่ใจเลย

เพราะชาวบ้านในหมู่บ้านหนึ่ง ถึงแม้รู้เรื่องอะไรก็ไม่มีประโยชน์

แต่ว่า......

"ไม่พบร่องรอยของอ๋องเซ่อเจิ้งหรือ?"

ตอนนี้หลัวหงกลัวอ๋องเซ่อเจิ้งฉีเทียนเห้า

ได้ข่าวว่าซ่งฉงปิงและอ๋องเซ่อเจิ้งออกจากเมืองหลวงพร้อมกัน ตอนนี้ซ่งฉงปิงปรากฏตัวในเมืองหลี ฉีเทียนเห้าไม่มีเหตุผลจะไม่อยู่

ได้ยินเช่นนี้ ลูกน้องส่ายหน้า"ข้าน้อยได้ตรวจสอบเมืองรอบๆ ไม่ได้ตรวจพบร่องรอยใดๆของอ๋องเซ่อเจิ้งเลยขอรับ"

ได้ยินว่าไม่มีร่องรอยของฉีเทียนเห้า หลัวหงก็ไม่ได้เอ่ยเสียงเป็นเวลานาน

ไม่เจอร่องรอยของฉีเทียนเห้า ไม่รู้เลยว่าเป็นความโชคดีหรือความโชคร้าย

แน่นอนว่า ฉีเทียนเห้าไม่ได้ตามมาดีที่สุดแล้ว

แต่รู้สึกว่าไม่ค่อยมั่นคง

ฉีเทียนเห้าใส่ใจซ่งฉงปิงมากขนาดนั้น แถมยังออกจากเมืองหลวงด้วยกัน จะไม่อยู่กับซ่งฉงปิงได้อย่างไร?

พอดีในเวลานี้ มีองครักษ์คนหนึ่งมาถึงหน้าประตู

"โหวเย๋ สาวใช้ของเรือนฝั่งนู้นมาแล้วขอรับ"

หลัวหงได้ยินเช่นนี้ เพียงพูดอย่างราบเรียบ"ให้นางเข้ามา"

ไม่นาน สาวใช้ที่นำหน้าในก่อนหน้านี้ก็เดินเข้ามา

หลัวหงเห็นรอยแดงบนหน้าผากของนาง ไม่ได้พูดอะไรมาก เหมือนกับว่ามองไม่เห็น

แค่สาวใช้เอง ยังไม่คู่ควรที่จะได้รับความห่วงใยจากเขา

"กราบทูลโหวเย๋ คนพวกองค์หญิงใหญ่ล้วนอาบน้ำอยู่แล้วเจ้าค่ะ"สาวใช้คุกเข่า ตอบอย่างเคารพ

เมื่อเผชิญกับหลัวหง สาวใช้รู้สึกหวาดกลัวมาก

หลัวหงได้ยินเช่นนี้กลับขมวดคิ้ว"พวกเจ้าไม่ได้รับใช้อยู่ในนั้นหรือ?"

สาวใช้ได้ยินเช่นนี้ รีบพูดว่า"องค์หญิงใหญ่ไม่ชอบมีคนรับใช้อยู่ข้างๆ พวกบ่าวถอดชุดให้องค์หญิงใหญ่เสร็จก็ถอยตัวออกมาเจ้าค่ะ"

หลัวหงได้ยินเช่นนี้ สีหน้าถึงผ่อนคลายลง"เสื้อผ้าของพวกเขาเอาออกมาหรือยัง?"

"เจ้าค่ะ ล้วนเอาออกมาแล้วเจ้าค่ะ"

หลัวหงได้ยินเช่นนี้ถึงโบกมือ"พอแล้ว ถอยตัวลงไปได้แล้ว"

สาวใช้โล่งใจลง รีบถอยตัวลงไป

แต่สาวใช้ถอยลงไปไม่นาน พัลลภของหลัวหงก็เข้ามา

"โหวเย๋ขอรับ ซื่อจื่อไปทางนู้นแล้วขอรับ"

……

ถึงแม้อ่างอาบน้ำหอมกลิ่นดอกไม้ อาบน้ำแล้วสบายตัวมาก ยังสามารถบำรุงผิวได้ด้วย

แต่ว่า ซ่งฉงปิงก็แค่ทำให้ลำตัวเปียก แล้วก็ขึ้นจากอ่างเริ่มใส่เสื้อผ้า

ไม่ใช่เป็นเพราะว่าในท้องที่เด็กไม่สามารถแช่นาน แต่เป็นเพราะว่าอยู่ในน้ำมันไม่ปลอดภัย

อย่างที่คิด ซ่งฉงปิงเพิ่งใส่ชุดเสร็จ ประตูก็โดนคนกระแทกออก

ซ่งฉงปิงเหลือบตามองคนที่มา หัวเราะเยาะ"การอบรมสั่งสอนของซื่อจื่อ ทำให้ข้าเปิดหูเปิดตาจริงๆ"

ซ่งฉงปิงโชคดีที่ตัวเองไม่ได้อยู่ในอ่างนาน มิฉะนั้นจะถูกไอ้หมานี้เห็นหมดแล้วสิ?