แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 324

เหยาชิงหลีหมุนกาย ด้านหลังนั้นยังมีเสียงกระซิบต่ำของหญิงสาวสูงศักดิ์ดังลอยมา

“แม่นางเหยา…” ฉินอิงสยงมองไปยังนางด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกังวล

“คุณชายฉิน ศาลาซิ่งเฟิงข้าก็ไม่ไปแล้ว เจ้าตามสบายเถิด!” ท่าทีของเหยาชิงหลีเต็มไปด้วยความผิดหวัง

“ออ…ตกลง” ฉินอิงสยงถอนหายใจออกมาเล็กน้อย ก่อนจะหมุนกายกลับไป

ในใจของเหยาชิงหลีเต็มไปด้วยความหดหู่ หมุนกายแล้วหายไปท่ามกลางกลุ่มคน

ไม่นาน งานเลี้ยงก็จะจบลงแล้ว เหยาชิงหลีก็ออกจากวังไปพร้อมกับกลุ่มคน

ตรงระเบียงในสวนหลวงทางด้านตะวันตก มู่เหลียนโยวพิงอยู่กับเสาแดง เฝ้ามองดูเหล่าคุณชายที่คอยหลบลูกศรอยู่อย่างเบื่อหน่าย

“ซื่อจื่อ” ในตอนนี้หันซิงก็เดินเข้ามา แล้วกระซิบเสียงต่ำที่ข้างหูเขา

ใบหน้าหล่อเหลาของมู่เหลียนโยวมืดมนลงไปในทันที ดวงตาเรียวหงส์งดงามของเขามีเจตนาสังหารขึ้นมาทันที “เฮ่อเฮ่อ ดีนี่จวนจิ่นเวยโหว!”

เมื่อเอ่ยจบแล้วก็สะบัดแขนเสื้อเบาๆ ก่อนจะหมุนกายจากไป

…

ตรอกสี่ไผ่–

เหยาชิงหลีกระโดดลงมาจากรถม้า ซย่าเอ๋อร์และชิวอวิ๋นเมื่อพบว่าท่าทีของเหยาชิงหลีดูไม่ถูกต้อง ก็อดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้วออกมา “คุณหนู เป็นอย่างไรบ้าง?”

“ไม่เป็นอะไร” เหยาชิงหลีย่อกายลงมา อุ้มเสี่ยวเปาขึ้นมา แล้วเดินเข้ามาในลานบ้าน “ซย๋าเอ๋อร์ เจ้าไปจวนจิ่นเวยโหว ส่งเทียบเชิญให้กับท่านยาย บอกว่าข้าอยากพบท่าน”

“อ่า? ทำไมกัน?” ซย๋าเอ๋อร์ดูงุนงง ทว่าก็ไม่ได้ถามอะไรออกมาให้มากความ “ข้าจะไปเดี๋ยวนี้ แต่…เมื่อวันครบรอบวันเกิดของเหล่าไท่จวิน พวกเราขัดแย้งกับท่านน้า…หากว่าส่งเทียบเชิญไปบอกว่าอยากพบกับเหล่าไท่จวิน…เกรงว่าทางนั้นคงจะไม่ยอม”

“วางใจเถิด เจ้าไปเถอะ คนเขาคงจะทนรอไม่ได้!” เหยาชิงหลียิ้มออกมาอย่างเย็นชา

เมื่อครู่นี้ในงานเลี้ยง ท่าทีนั้นของเว่ยซื่อก็ดูชัดเจนเป็นอย่างมาก อยากจะขีดเส้นตัดขาดกับนางอย่างชัดเชน แล้วยังบอกให้นางไปถามเฉียวเหล่าไท่จวิน เอ่ยกันให้ชัดเจน

“ตกลง” ซย๋าเอ๋อร์รีบหันกายออกไป

เหยาชิงหลีกอดเสียวเป่าเอาไว้ แล้วเอนกายลงพักบนที่นั่งอย่างหดหู่ ถึงแม้ว่าเหยาชิงหลีจะไม่เอ่ยอะไรออกมา ทว่าเสียวเป่าก็รู้สึกได้ว่าเหยาชิงหลีไม่สบายใจ

“ท่านแม่ เสียวเป่าขอถูกับท่านหน่อย” ขณะที่เอ่ยก็ถูเข้าที่ไหล่ของนาง เพื่อเอาอกเอาใจให้นางสบายใจขึ้น

“เฮ่อเฮ่อ ตัวนุ่มนิ่ม น่ารักมาก!” เหยาชิงหลีลูบไปยังศีรษะของเขา หัวใจแทบจะละลาย

ผ่านไปครู่หนึ่ง ด้านนอกก็มีเสียงร้องของชิวอวิ๋นตกใจออกมา “คุณหนู ซย๋าเอ๋อร์กลับมาแล้ว…อีกทั้ง เหล่าไท่จวินเองก็มาด้วย”

“อ่า?” เหยาชิงหลีเงยหน้าขึ้นมา รีบวางเสียวเป่าลง ก่อนจะเดินออกไป