อาหารมื้อนี้จบลงได้เพราะเสียวเป่าพูดจาจ๊อกแจ๊ก
เหยาชิงหลีไล่มู่เหลียนโยวกลับไป
“เดี๋ยว” ประตูกำลังจะปิด มู่เหลียนโยวจับมือนาง “เรื่องที่ข้าพูดคราวก่อน ตรึกตรองดีแล้วหรือยัง”
เหยาชิงหลีตกใจ ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ไม่ต้องให้เขาเอ่ยถึง นางเดาได้ว่าเขาหมายถึงเรื่องครั้งก่อนบนรถม้า เขาบอกว่าชอบนาง และขอแต่งงาน
“ไปให้พ้น อย่ามาเล่นตลกกับข้า!” เหยาชิงหลีรู้สึกรำคาญ
“ไม่ใช่เล่นตลก ข้าจริงจัง” มู่เหลียนโยวมองดูนางครู่หนึ่ง
เหยาชิงหลีขมวดคิ้ว กลอกตามองบน "เอาเถิด จริงจัง งั้นข้าก็คิดจริงจังแล้ว เราสองคนไม่เหมาะกัน!"
มู่เหลียนโยวเอ่ย "ดูเหมือนว่าเจ้ายังตรึกตรองไม่ดีนัก ไม่ต้องรีบ เรายังมีเวลาอีกมาก ต้องใช้เวลาสองเดือนไปหุบเขาเทียนอี ให้เจ้าค่อยๆ คิดก็ได้ จนกว่าจะตรึกตรองชัดเจน"
เขาพูดจบก็ผละไป
เหยาชิงหลีโกรธจัดจนอยากจะกระทืบเท้า หมายความว่าอย่างไร
นางบอกว่าคิดเรื่องนี้แล้ว ไม่เหมาะสม! เขาบอกว่านางยังคิดไม่รอบคอบ กระทั่งคิดรอบคอบก่อน
หมายความว่า ตราบใดที่นางไม่ตอบตกลง ยังไม่ตรึกตรองให้ดี? เว้นแต่ว่านางตอบตกลง ไม่เช่นนั้นจะตามตอแยไม่เลิก
เหยาชิงหลียืนพิงประตู กัดฟันกรอด
“ท่านแม่ อาสารเลวมาทำอะไรที่นี่ขอรับ” เสียวเป่าวิ่งเข้าไปเอียงศีรษะถาม
“วุ่นวายมาก เที่ยวล้อเล่น” เหยาชิงหลีคิดกับตัวเอง ไอ้สวะนี้คงไม่ได้ตั้งใจมาขอคำตอบจากนางใช่ไหม
"เขาทำงานอะไรขอรับ"
เหยาชิงหลีสะอึก พูดด้วยความโมโห "เก็บขยะ!"
เสียวเป่าสีหน้าสงสัย อยากจะถามอีก ตอนนี้เองมีเสียงเคาะประตูด้านหลังเหยาชิงหลี
เหยาชิงหลีรีบหันไปเปิดประตู ก็เห็นแม่นมหงยืนอยู่ "เอ๊ะ คราวนี้คุณหนูเปิดประตูเอง"
“ยายมาได้อย่างไร” เหยาชิงหลีรีบจูงแขนของนางเข้าไปข้างใน “ชิวอวิ๋น ไปชงชาเร็ว”
“คุณหนูไม่ต้องมากพิธี” แม่นมหงพูดด้วยสีหน้ายินดี “บ่าวมาแสดงความยินดีกับคุณหนูที่ชนะการแข่งขันชุมนุมหมอสวรรค์”
“ขอบใจมาก” เหยาชิงหลียิ้มแย้ม “ยายคงไม่ได้มามอบของขวัญใช่ไหม”
“แน่นอน แต่บ่าวไม่ได้นำของขวัญมา พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่จวนจิ่นเวยโหว ฮูหยินเฒ่าต้องการมอบให้กับคุณหนูด้วยตนเอง ขอเชิญคุณหนูไปกับบ่าว!”
"แต่..." เหยาชิงหลีขมวดคิ้วเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า "ก็ได้!"
ครั้งก่อนที่งานเลี้ยง เฉียวจื่อหรงด่าว่านางเป็นหญิงขอทาน กล่าวหาเฉียวรั่วเหวินไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆ ตระกูลเฉียว เหยาชิงหลีรู้สึกแค้นเคือง
เหยาชิงหลีกับตระกูลเฉียวก็ขีดเส้นแบ่งชัดเจนแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์หญิงข้ามภพ