แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 377
เจิ้งเหมิงเหมิงมองเสียวเป่า
"พี่เสียวเป่า" ดวงตากลมโตของเจิ้งเหมิงเหมิงมองเสียวเป่า "เล่นขายของกันเถอะ"
เสียวเป่าขมวดคิ้ว "เด็กผู้หญิงถึงจะเล่นขายของ ข้าอยากอ่านหนังสือ เจ้าอยากอ่านไหม"
"อือ... เหมิงเหมิง เหมิงเหมิง..." เจิ้งเหมิงเหมิงเบ้ปาก สีหน้าลำบากใจ ในที่สุดก็ตัดสินใจพยักหน้า "เหมิงเหมิงก็ชอบอ่านหนังสือ เหมิงเหมิงอ่านหนังสือเป็นเพื่อนพี่เสียวเป่า"
อวี๋อ๋องหัวเราะเบาๆ "ปกติเหมิงเหมิงไม่ยอมอ่านหนังสือ แต่ตอนนี้เต็มใจเพื่อเสียวเป่า ดูเหมือนว่าเด็กคนนี้จะชอบเสียวเป่ามาก!"
เหยาชิงหลียกยิ้ม เสียวเป่าผูกมิตรได้เป็นเรื่องดี
“เด็กสองคนมีความสัมพันธ์ที่ดี เหมือนพี่น้องกัน” หัวใจของอวี๋อ๋องเต้นแรงเมื่อเขาพูดแบบนี้
"ใช่แล้ว" เหยาชิงหลีลูบหัวของเสียวเป่า
"แต่พี่เสียวเป่า..." เจิ้งเหมิงเหมิงพูดอย่างเขินอาย "ก่อนอ่านหนังสือ ไปดูกระต่ายน้อยของข้าก่อนได้ไหม มันน่ารักมาก"
พูดแล้วก็วิ่งออกไป
“เดี๋ยว...” เหยาชิงหลีตกใจ
“ไม่ต้องกลัว มีคนขับรถม้าอยู่ข้างนอก ไม่มีคนเลวกล้าแตะต้องนาง” อวี๋อ๋องเอ่ย
อวี๋อ๋องไม่รู้ว่าคนร้ายจับตาดูเด็กหญิงแล้ว
เด็กหญิงตัวจ้อยวิ่งตึกตักออกจากบ้าน ขณะที่คนขับรถม้ากำลังงีบหลับ
เจิ้งเหมิงเหมิงวิ่งไปด้านหลังรถม้า กำลังจะปีนขึ้นไป นึกไม่ถึงจะชนเข้ากับคนคนหนึ่ง
“ฮือ...ฮือ” เจิ้งเหมิงเหมิงกำลังจะร้องไห้ นึกไม่ถึง ถูกชายคนนั้นอุดปากแน่น "อือ..."
เงยหน้าขึ้น พบกับดวงตาหงส์คู่งาม
“อุ๊ย...” เจิ้งเหมิงเหมิงตกใจมากจนร่างเล็กๆ สั่น นางเคยเห็นอาคนนี้มาก่อน น่ากลัวมาก ฮือๆ
“เหมิงเหมิงจะไปไหน” มู่เหลียนโยวนั่งลง จ้องมองนางอมยิ้ม
“เหมิงเหมิง เหมิงเหมิงจะไปเอาลูกกระต่าย…” เจิ้งเหมิงเหมิงเบะปาก
“จะพาลูกกระต่ายไปไหน”
“ให้พี่เสียวเป่าดู…” เจิ้งเหมิงเหมิงมองเขาอย่างระมัดระวัง
ท่านพ่อบอกว่าอาคนนี้เป็นคนเลว จะกินเด็ก! ฮือๆ ๆ!
"อ๋อ" มู่เหลียนโยวพยักหน้า ยิ้มใบหน้าเป็นมิตร "เหมิงเหมิงชอบพี่เสียวเป่ามาก?"
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แพทย์หญิงข้ามภพ