แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 378

อวี๋อ๋องหน้าแดง “ชิง ชิงหลี เหมิงเหมิงนาง…”

“ฮ่าๆ” ไม่คิดว่าเหยาชิงหลีจะหัวเราะ “เหมิงเหมิงเรียกข้าว่าแม่เพราะอยากให้ข้าเป็นแม่สามีอยากเป็นภรรยาของเสียวเป่า”

“อืม” เจิ้งเหมิงเหมิงพยักหน้าอย่างชอบใจ

อวี๋อ๋องชะงัก ก่อนจะหัวเราะ “ภรรยาอะไรกัน เจ้าพูดไปเรื่อย ฮ่าๆๆ”

เหมิงเหมิงของเขาจะอยากเป็นภรรยาของเสียวเป่าได้อย่างไร เขาเคยพูดว่าให้เหยาชิงหลีเป็นแม่ของนาง ก่อนหน้านี้นางก็ยินดี ตอนนี้นางก็ย่อมอยากให้เหยาชิงหลีเป็นแม่เลี้ยง

แต่ว่าปล่อยให้เหยาชิงหลีเข้าผิดต่อไปก็ได้ รอเหมิงเหมิงเรียกนางว่าแม่จนนางเคยชิน

อีกอย่างนางก็ไม่ได้ปฏิเสธที่เหมิงเหมิงเรียกนางเช่นนั้น หรือนางกำลังจะบอกใบ้อะไรบางอย่าง

อวี๋อ๋องจิตใจว้าวุ่น เดี๋ยวดีใจเดี๋ยวหมองหม่น เขาลูบศีรษะของลูกสาว “เหมิงเหมิงเก่งมาก”

“อื้ม เหมิงเหมิงเก่งมาก!” เจิ้งเหมิงเหมิงยิ้มตาหยี

“คุณหนู อาหารเรียบร้อยแล้วเจ้าค่ะ” ชิวอวิ๋นเดินเข้ามา

“ไป กินข้าวกันเถอะ” เหยาชิงหลีอุ้มเหมิงเหมิงขึ้นมา จูงมือเสียวเป่าก่อนจะเอ่ย “ท่านอ๋อง เชิญ”

อวี๋อ๋องเห็นนางทั้งอุ้มทั้งจูงมือเด็กก็รู้สึกอบอุ่นขึ้นมาในใจ ก่อนจะรีบตามไป ดูแล้วเหมือนสี่คนพ่อแม่ลูก

“ชิงหลี”

“หือ?” เหยาชิงหลีเดินขึ้นบันได เมื่อถึงหน้าประตูก็หันกลับมาตามเสียงเรียก

อวี๋อ๋องยืนอยู่ตรงลาน รูปร่างสูงโปร่ง ใบหน้าสุขุมอ่อนโยน ระบายยิ้มบางๆ

“ทำไมหรือ?” เหยาชิงหลีเอ่ย

“รอเจ้ากลับมาจากหุบเขาเทียนอี ข้ามีเรื่องสำคัญอยากจะบอกกับเจ้า”

“ท่านพูดมาตอนนี้เลยก็ได้”

“เอ่อ…รอเจ้ากลับมาค่อยพูดดีกว่า!” เขากลับอยากพูดออกไปตอนนี้

แต่รู้สึกว่าบรรยากาศไม่เป็นใจ

อีกอย่าง หากนางไม่ตอบ พรุ่งนี้ก็ต้องห่างกันสองเดือน ใช้เวลาคิดนานขนาดนั้นก็ไม่ทันการ

“ได้” เหยาชิงหลียิ้มและพยักหน้า

อวี๋อ๋องรู้สึกเบิกบานใจ ก่อนจะรีบตามนางเข้าไปด้านใน

หลังจากทานอาหารเสร็จ อวี๋อ๋องและลูกสาวก็กลับไป