แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 416

ฮูหยินหม่านหายใจเข้าเบาๆ มองลั่วซินเม่ย

“เม่ยเอ๋อร์! ช่วงนี้เจ้าย้ายไปอยู่ข้างเรือนมั่วอวี้เซวียนคอยจับตาดูเหยาชิงหลี! หากผู้อาวุโสหรือตาของเจ้าติดต่อกับนาง เจ้าต้องคอยตามไป อย่าปล่อยให้พวกเขาตรวจชีพจรของนาง”

“ทำไมล่ะเจ้าคะ” ลั่วซินเม่ยสีหน้าไม่พอใจ “ให้ข้าจับตาหญิงขอทานแพศยา!”

เมื่อได้ยินคำว่า "หญิงขอทาน" ฮูหยินหม่านก็อกสั่นขวัญแขวน จับไหล่ของนางแน่น "เชื่อฟังหน่อย! ถ้าไม่จับตาดูนาง พวกเราแม้แต่ชีวิตก็รักษาไม่ได้"

ลั่วซินเม่ยตกตะลึง แม้แต่ชีวิตก็รักษาไม่ได้ ร้ายแรงขนาดนั้นเชียวหรือ

นางเป็นถึงหลานสาวของท่านประมุข! ซ้ำในไม่ช้านางก็จะได้เป็นท่านหญิง ปกติแล้วท่านตารักนาง จะตายได้อย่างไร

“เม่ยเอ๋อร์!” ฮูหยินหม่านเห็นนางเงียบเนิ่นนาน สีหน้าก็ยิ่งเคร่งขรึม

"ข้ารู้แล้ว" แม้ว่าโดยปกติแล้ว ลั่วซินเม่ยจะเป็นคนหยิ่งผยอง แต่ก็เชื่อฟังคำพูดของฮูหยินหม่านมาก “ท่านแม่เก่งมาก ยังหากุญแจไม่พบ”

“ฮึ!” ฮูหยินหม่านยิ้มอย่างภาคภูมิใจ นางซ่อนเมื่อยี่สิบกว่าปีก่อนได้ ยี่สิบปีต่อมานางก็ทำได้!

...

เหยาชิงหลีกับซั่งกวนเยียนกลับมาถึงเรือนเรือนมั่วอวี้เซวียนด้วยกัน

“ชิงหลี อาการบาดเจ็บของเจ้าดีขึ้นไหม” ฉินอิงสยงถามอย่างเป็นกังวล

“แค่อาการบาดเจ็บจากการสั่นสะเทือนนิดหน่อย ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ข้ามียารักษาอาการบาดเจ็บภายใน กินยาสองเม็ดก็หาย” เหยาชิงหลียิ้ม

กลุ่มคนเดินไปที่ห้องโถงเล็กในเรือนในของเรือนมั่วอวี้เซวียนแล้วนั่งลง

"แต่... ข้ามักจะรู้สึกว่าเส้นลมปราณของเจ้าไม่ค่อยเหมือนคนอื่น แต่ก็บอกไม่ได้ว่าตรงไหน..." ฉินอิงสยงเอียงหัว

“ที่ไหนล่ะ ให้ข้าจับหน่อย” ซั่งกวนเยียนร้อนใจ

“ไม่เป็นไร” เหยาชิงหลีกลับโบกมือ “แค่ถูกโจมตี ชีพจรถึงได้ยุ่งเหยิงนิดหน่อย”

"อ้อๆ"

เหยาชิงหลีถอนหายใจแผ่วเบา

นางเคยรู้สึกว่าเส้นลมปราณของตนเองแตกต่างจากคนอื่น ต่อมาได้เข้าร่วมการชุมนุมหมอสวรรค์ และกินยาเปิดเส้นลมปราณ ราวกับว่าเส้นลมปราณที่ซ่อนอยู่ถูกเปิดออก นับจากนั้น นางก็มีเส้นลมปราณเพิ่มขึ้นมาเส้นหนึ่ง