แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 424

เหยาชิงหลีกลับมาถึงที่พัก เธอหยิบสมุดออกมาหนึ่งเล่มก่อนจะบันทึกสิ่งที่ต้องการจะแสดง

ตอนนี้หุบเขาเทียนอีกำลังเผชิญหน้ากับความอับเฉาของหีบสมบัติเก้าโคจร

หลังจากสูญเสียน้ำยาวิญญาณ หุบเขาเทียนอีก็ไม่มีทางหลอมยาได้อีก

ยา คือสิ่งที่ผลักดันให้หุบเขาเทียนอีขึ้นเป็นที่หนึ่ง

เมื่อหายไป ด้วยพื้นฐานของหุบเขาเทียนอีแล้วก็ไม่ถึงขั้นล่มสลาย แต่เพียงแค่สูญเสียความรุ่งเรืองไป

ส่วนทักษะการแพทย์ในยุคปัจจุบันของเธอก็ช่วยให้หุบเขาเทียนอีรักษาสิ่งนี้ไว้ได้

แต่เพราะยาทั้งหมดของเธออยู่ในห้วงมิติ อุปกรณ์ที่สำคัญอย่างเช่นเครื่องช่วยหายใจ มีดผ่าตัด และแว่นตาผ่าตัดก็อยู่ในนั้นด้วย

เครื่องช่วยหายใจก็ไม่มี อย่างน้อยเธอก็ใช้เข็มช่วยให้ผู้ป่วยหายใจได้

แต่ตอนนี้แม้แต่มีดผ่าตัดและแว่นตาผ่าตัดก็ยังไม่มี!

คิดเช่นนั้น เหยาชิงหลีก็หยิบป้ายหยกที่ราชาหย่งซานมอบให้เธอออกมา

ป้ายหยกสลักอักษร “ยา” ดูเหมือนจะเป็นสัญลักษณ์ของราชาหย่งซาน

เหยาชิงหลีรีบหยิบสมุดออกมาก่อนจะวาดรูปมีดผ่าตัดที่เธอต้องใช้งานลงไปบนนั้น

ก่อนจะหยิบป้ายหยกออกไปข้างนอก แล้วแสดงให้ศิษย์ของหุบเขาเทียนอีดู

“อา…” ศิษย์คนนั้นตกใจ นี่คือป้ายหยกของท่านประมุข ทำไมถึงได้อยู่ในมือนาง?

แต่นั่นไม่ได้สำคัญ เขาได้แต่เอ่ยอย่างหวาดกลัว “แม่นางเหยา มีอะไรจะกำชับหรือขอรับ?”

“ที่นี่มีช่างตีเหล็กหรือไม่?”

“มีขอรับๆๆ”

“พาข้าไปซิ”

ศิษย์คนนั้นตอบรับก่อนจะนำทางเหยาชิงหลีไป