แพทย์หญิงทหารฟานอวี้ นิยาย บท 2

7 วันต่อมาร่างกายของฟานอวี้ในร่างท่านหญิงสี่ ลู่ชิงอวี้ แข็งแรงขึ้นมาก จะว่าหายป่วยแล้วว่างั้นเถอะ นางเลยขออนุญาตท่านแม่มาเที่ยวเล่นในตลาด เพราะอยากเห็นความเป็นอยู่ของแคว้นลู่

“ท่านหญิงเจ้าค่ะ เราไปซื้อถังหูลู่กันเถอะเจ้าค่ะ ข้าอยากกิน”

“เฟ่ยเฟ่ย เจ้ามันจอมตะกละ”

เมื่อออกมาข้างนอกฟานอวี้ให้เฟ่ยเฟ่ยพูดคุยกันธรรมดาไม่ต้องเหมือนอยู่ที่จวน และยังมีหลิวลี้องครักษ์หญิงติดตามมาด้วย ตระกูลหลิวนั่นเป็นตระกูลองครักษ์ของแคว้นลู่มายาวนาน มีความซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อราชวงศ์ลู่อย่างมาก พ่อของหลิวลี้ดำรงตำแหน่งหัวหน้าองครักษ์ฝ่ายใน ดูแลรักษาความปลอดภัยให้กับฮ่องเต้และเชื้อพระวงศ์

“ข้าว่าเราแวะกินข้าวที่โรงเตี๊ยมหอประดับดาวกันเถอะ ข้าอยากไปหาพี่รองนะ” เผื่อบางทีมื้อนี้เราอาจจะได้กินข้าวฟรี ไม่ต้องจ่ายเบี้ย”

ฟานอวี้ในร่างลู่ชิงอวี้พูดอย่างอารมณ์ดีที่จะได้ผลาญเงินพี่รองของนาง แต่มีหรือที่พี่รองลู่หยางอวี้จะไม่ยอม น้องสาวคนเดียวของเขานะ อะไรก็ยอมให้ทั้งนั้น กะอี้แค่ข้าวมือเดียว

ระวังทางพวกนางกำลังจะไปโรงเตี๊ยม ได้มีรถม้าเร่งรีบจากที่ไหนก็ไม่รู้ รีบวิ่งผ่านทำให้เกือบชนเฟ่ยเฟ่ย ดีที่หลิวลี้ดึงนางมาได้ทันเวลาด้วยกำลังภายใน ฟานอวี้เกือบจะโดนเหมือนกัน ดีที่นางว่องไววิ่งหลบเร็วกว่า ถึงแม้จะไม่มีกำลังภายใน แต่นางเป็นหมอทหารหน่วยรบพิเศษมาก่อนนะ ฝึกหนักโหดไม่แพ้ทหาร มีหรือจะพลาด ฟานอวี้ไม่สบอารมณ์อย่างมาก เลยวิ่งไปขวางรถม้าคันนั้น

“เจ้าจะรีบไปตายที่ไหนกัน เจ้ารู้หรือไม่ว่ากำลังทำให้ผู้อื่นลำบากไปทั่ว!โดยเฉพาะข้าและคนของข้า เกือบโดนรถม้าของเจ้าเหยียบตายแล้ว รู้หรือไม่!!!”

นางเกียจที่สุดคือคนที่ทำลายชีวิตผู้อื่นด้วยความประมาท เพราะนางเป็นหมอ หน้าที่ของนางคือรักษาผู้ป่วยให้หาย ยื้อชีวิตคนไข้จากท่านยมบาลกลับมา นี่คือหน้าที่ของหมออย่างนาง

“ต้องขออภัยคุณหนูด้วยขอรับ นายหญิงของข้ากำลังจะคลอดลูก ข้าต้องรีบเร่งพาไปหาหมอที่โรงหมอหลี่โดยด่วน! ต้องขออภัยด้วยขอรับ”

ทันทีที่คนขับรถม้าบอกกล่าว ก็ได้ยินเสียงร้องของผู้หญิงในรถม้า “โอ๊ย! ข้าปวดท้องเหลือเกิน”

ฟานอวี้ได้ฟังเหตุผลและเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดด้วยสัญชาตญาณความเป็นหมอนางรีบเข้าไปในรถม้า

“ฮูหยิน ทำใจดีดีไว้นะเจ้าค่ะ ข้าเป็นหมอเคยทำคลอดมาอยู่บ้าง”

“จริงหรือ? เจ้าช่วยลูกของข้าด้วยเถิด แค่ขอให้ลูกปลอดภัย ข้ายอมทุกอย่างแม้กระทั่งชีวิตข้า”

ความรักของแม่มันช่างบาดใจฟานอวี้ เพราะเคยเป็นเด็กกำพร้ามาก่อน นางต้องโหยหาความรักนั้นมาโดยตลอดตั้งแต่เด็ก

“ไม่ต้องห่วงเจ้าค่ะ ข้าจะพยายามสุดความสามารถ”

เฟ่ยเฟ่ยกับหลิวลี้ตกใจเมื่อเห็นนายหัวเข้าไปในรถม้า

“เจ้าเป็นหมอจริงหรือ? เด็กสาวเช่นเจ้าจะทำคลอดฮูหยินได้หรือ? ฮูหยินข้าน้อยว่าเรารีบไปโรงหมอดีกว่าเจ้าค่ะ!!!"

สาวใช้ของฮูหยินจางเอ่ยถามและไม่ไว้ใจฟานอวี้ ส่วนนางไม่สนใจออกคำสั่งทันที

“เฟ่ยเฟ่ยเข้ามาหาข้าในรถม้า ส่วนหลิวลี้รีบไปโรงหมอและแจ้งหมอให้มาหน้าโรงเตี๊ยมหอประดับดาวด่วน ข้าจะทำคลอดที่นี้แหละใกล้ที่สุด กว่าจะถึงโรงหมออีกไกลมาก ฮูหยินน่าจะไม่ไหวแล้ว”

ทันใดนั้น น้ำคร่ำก็แตกออกมาเปรอะเปื้อนกระโปรงของฮูหยิน “เฮ้ย! น้ำคร่ำแตกแล้วเร็วเข้า! รีบพาฮูหยินไปหอประดับดาว!”

คนขับรถม้ารีบพามายังหอประดับดาว เมื่อมาถึงฟานอวี้ออกคำสั่งทันที

“เจ้าไปเชิญท่านชายลู่หยางอวี้มาพบข้าประเดี๋ยวนี้! แจ้งว่าน้องสี่ต้องการความช่วยเหลือ”