ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 113

มีศรีษะเล็กๆโผล่ออกมาจากประตู เจียงเจามองสำรวจในห้องโถงอย่างระมัดระวัง ไม่เห็นร่างของแม่ตัวเอง จึงเดินเข้ามาในห้องอย่างร่าเริงเเละนั่งลงข้างมู่เหยา

“พูดกับน้าหญิงเเล้วว่า สองสามวันนี้เจ้าจะพักอยู่ที่นี่ อยากกลับเมื่อไรค่อยกลับ”

มู่เหยาเลื่อนขนมตรงหน้าไปให้เด็กสาวตัวน้อย เเล้วใช้ผ้าเช็ดหน้าเช็ดน้ำผลไม้ที่เปื้อนที่มุมปากของนาง

“ถ้างั้นพี่หญิง พรุ่งนี้เราไปล่องเรือกันไหม ข้าได้ยินมาว่าช่วงนี้มีแผงลอยมากมายริมทะเลสาบ เหมือนจะขายเครื่องประดับอะไรพวกนั้น!”

เมื่อได้ยิน มู่เหยาก็พยักหน้าด้วยความใฝ่ฝัน

“งั้นพรุ่งนี้เราก็ไปเดินเล่นกัน”

เมื่อเห็นมู่เหยาตอบตกลง เจียงเจาก็ยิ้มอย่างมีความสุข

จนกระทั่งยามค่ำคืนที่ต้องกลับห้องนอน เจียงเจาเด็กน้อยจึงยอมจากไปจากข้างกายนางอย่างไม่เต็มใจ

มู่เหยานวดหว่างคิ้วของนาง หลังจากอาบน้ำก็ไม่ได้รวบผมขึ้น มองดูเเสงจันทร์ที่นุ่มนวลนอกหน้าต่าง นางเดินออกไปอย่างไม่รู้ตัว

“กำลังคิดอะไรอยู่”

เสียงที่ปรากฏขึ้นอย่างกระทันหัน ทำให้ร่างของมู่เหยาสั่นคลอนเเละเท้าลื่น!

โชคดีที่ชายหนุ่มตอบสนองเร็วมาก มือใหญ่ของเขารั้งเอวนางไว้ ดึงนางเข้าสู่อ้อมกอด

“ขออภัย ข้าทำให้เจ้าตกใจอีกเเล้ว”

เมื่อเห็นแววตาที่ยังคงตกใจของนาง เยี่ยนสวินก็รู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยในดวงตา ค่อยๆวางนางลงอย่างระมัดระวัง

หลังจากยืนมั่นคงเเล้ว มู่เหยาก็ถอยออกจากอ้อมกอดของชายหนุ่มตามไปด้วย

“ท่านอ๋องคราวหน้าก่อนจะมา บอกก่อนล่วงหน้าได้ไหม อย่างน้อยก็ให้พิราบสื่อสารส่งข่าวก็ได้” มู่เหยายืนอย่างไม่สบายใจ เพราะตอนนี้นางสวมเพียงสวมตัวในเท่านั้น

ดูอย่างไรก็ไม่เหมาะสม

นางอดไม่ได้ที่จะกอดอกเเน่น ใบหน้าปรากฏความเขินอายเล็กน้อย

เมื่อเห็นดังนั้น ปลายหูของเยี่ยนสวินก็เเดงเล็กน้อย เขารีบดึงเสื้อคลุมออกเเล้วห่อตัวนางไว้เเน่นอย่างเรียบร้อย

“ข้าคิดไม่รอบคอบเอง คราวหน้าจะส่งข่าวล่วงหน้าเเน่นอน”

นิ้วของชายหนุ่มผูกสายรัดเสื้อคลุม พาดผ่านใต้คอเสื้อของนางเป็นครั้งคราว ทำให้ผิวบริเวณนั้นร้อนผ่าวขึ้นมาด้วย

มู่เหยาเริ่มสับสนเล็กน้อย ไม่กล้าสบตากับเขา ถอยหลังไปโดยไม่รู้ตัว เเล้วดึงสายรัดออกจากมือเขา “ข้าทำเองได้”

เยี่ยนสวินเลิกคิ้วขึ้น ไม่ได้โกรธเคือง เพียงเเต่ยิ้มเเย้มมองเเก้มที่เเดงระเรื่อของนาง

ภายใต้เเสงจันทร์ ใบหน้าของสาวน้อยดูโดดเด่นยิ่งขึ้น

ทำให้จิตใจของชายหนุ่มพลอยหวั่นไหว

มู่เหยาไม่ได้สังเกตุสายตาที่ชายหนุ่มมองมาที่นาง นางตั้งใจผูกสายรัดให้เรียบร้อย ก่อนจะถามด้วยความสงสัยว่า “ท่านอ๋องมาด้วยเรื่องอันใดหรือ เกิดความผิดพลาดอะไรกับสถานสงเคราะห์เด็กกำพร้าหรือเปล่า”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน