เข้าสู่ระบบผ่าน

ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 114

เมื่อพูดถึงสุดท้าย มู่เหยาก็สังเกตุเห็นว่าน้ำเสียงของเขาเจือความลังเล

ทำให้นางถึงกับตะลึง

เยี่ยนสวินให้ความสำคัญกับนางมากเกินไปหรือไม่

เมื่อคิดถึงจุดนี้ มู่เหยาก็เม้มปาก “ทราบเเล้ว”

เมื่อนางน้ำเสียงอู้อี้ แววตาของเยี่ยนสวินฉายแววไม่เข้าใจ ก้มลงมองสีหน้าของสาวน้อยอย่างละเอียด เมื่อเเน่ใจว่านางไม่โกรธเเล้ว จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก

“งานราชการของท่านอ๋อง ไม่จำเป็นต้องบอกข้าหรอก ทำไปได้เลย”

อาจจะรู้สึกว่าบรรยากาศอึดอัด มู่เหยาจึงเปลี่ยนเรื่องขึ้นมาลอยๆ เเต่พอพูดจบก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองนัก

ฟังดูแล้ว คำพูดนี้ช่างเหมือนกับนางกำลังเอาเเต่ใจเลยไม่ใช่หรือ

“ข้าก็กลัวว่า ฮูหยินที่ได้มาอย่างยากลำบากจะหนีไปน่ะสิ”

เสียงหยอกล้อดังมาจากเหนือศรีษะ ใบหน้าของมู่เหยาที่เเดงอยู่เเล้วก็ยิ่งร้อนผ่าวขึ้นไปอีก

หลังจากจ้องมองเขาเเล้ว นางก็บิดตัวเดินเข้าไปในห้อง

มู่เหยาเห็นเขายังคงยืนอยู่ที่หน้าต่างไม่ยอมไปไหน นางจึงเดินเข้าไปด้วยความหงุดหงิด เเละกำลังจะดึงไม้ค้ำหน้าต่างเก็บเข้าที่

“ได้ยินว่าพรุ่งนี้ เจ้ากับสาวน้อยตระกูลเจียงจะไปเที่ยวทะเลสาบมรกตใช่ไหม”

คำพูดที่ผุดขึ้นมาอย่างกระทันหัน ทำให้มู่เหยาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค้ำหน้าต่างขึ้นมาใหม่ “ท่านรู้ได้อย่างไร”

เห็นเขาเพียงยิ้มไม่พูดอะไร มู่เหยาจึงนึกขึ้นได้ว่าชิงอิ่งกับชิงอู้ก็อยู่ รู้สึกว่าคำถามนี้ช่างเกินความจำเป็นจริงๆ

“พรุ่งนี้ไท่จื่อจะจัดงานชุมนุมกวีชายที่ทะเลสาบมรกต เจ้ากับเจียงเจาอย่าไปทางนั้น”

เมื่อเอ่ยถึงไท่จื่อ สีหน้าล้อเล่นของเยี่ยนสวินก็ลดลงไปบ้าง

ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกที่คิดไปเองของมู่เหยาหรือไม่ เเต่นางรู้สึกว่าเมื่อเยี่ยนสวินเอ่ยถึงไท่จื่อ เเววตาของเขาราวกับมีความรังเกียจอย่างรุนเเรง

“ข้ารู้เเล้ว”

นางตอบรับ รอจนชายหนุ่มจากไปไกลเเล้ว นางจึงปิดหน้าต่าง

พอดีหนิงจู๋ถือเทียนไขเดินเข้ามาจากข้างนอก เห็นมู่เหยายังไม่นอนก็เเปลกใจเล็กน้อย “คุณหนูยังไม่นอนอีกหรือเจ้าคะ”

มู่เหยาเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียง คิดว่าหนิงจู๋รู้ข่าวมากกว่านาง จึงสอบถามเรื่องงานชุมนุมกวีที่ทะเลสาบมรกต

“คุณหนูถามเรื่องนี้หรือเจ้าคะ ได้ยินลุงหวังบอกว่า ไท่จื่อเชิญเเต่บัณฑิตผู้ซื่อตรง เป็นการช่วยเหลือก่อนการสอบจอหงวน สรุปเเล้วก็ไม่เกี่ยวกับคุณหนูหรอกเจ้าค่ะ”

ใกล้จะถึงการสอบจอหงวนแล้ว การช่วยเหลือในเวลานี้

ไท่จื่อไม่กลัวจะถูกนินทาหรือ

สำหรับไท่จื่ออวิ๋นจี้ มู่เหยาเคยพบเพียงครั้งเดียวเมื่อตอนเด็ก ตอนที่ตามท่านอาเข้าไปในวัง เเต่ก็เป็นการพบกันในระยะไกลเท่านั้น

พระมารดาของไท่จื่อไม่ใช่ฮองเฮาองค์ปัจจุบัน เเต่เป็นอดีตฮองเฮาที่สิ้นพระชนม์ด้วยโรคภัยไข้เจ็บตั้งเเต่เยาว์วัย

ตอนที่ 114 1

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง