เมื่อพูดถึงสุดท้าย มู่เหยาก็สังเกตุเห็นว่าน้ำเสียงของเขาเจือความลังเล
ทำให้นางถึงกับตะลึง
เยี่ยนสวินให้ความสำคัญกับนางมากเกินไปหรือไม่
เมื่อคิดถึงจุดนี้ มู่เหยาก็เม้มปาก “ทราบเเล้ว”
เมื่อนางน้ำเสียงอู้อี้ แววตาของเยี่ยนสวินฉายแววไม่เข้าใจ ก้มลงมองสีหน้าของสาวน้อยอย่างละเอียด เมื่อเเน่ใจว่านางไม่โกรธเเล้ว จึงถอนหายใจอย่างโล่งอก
“งานราชการของท่านอ๋อง ไม่จำเป็นต้องบอกข้าหรอก ทำไปได้เลย”
อาจจะรู้สึกว่าบรรยากาศอึดอัด มู่เหยาจึงเปลี่ยนเรื่องขึ้นมาลอยๆ เเต่พอพูดจบก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองนัก
ฟังดูแล้ว คำพูดนี้ช่างเหมือนกับนางกำลังเอาเเต่ใจเลยไม่ใช่หรือ
“ข้าก็กลัวว่า ฮูหยินที่ได้มาอย่างยากลำบากจะหนีไปน่ะสิ”
เสียงหยอกล้อดังมาจากเหนือศรีษะ ใบหน้าของมู่เหยาที่เเดงอยู่เเล้วก็ยิ่งร้อนผ่าวขึ้นไปอีก
หลังจากจ้องมองเขาเเล้ว นางก็บิดตัวเดินเข้าไปในห้อง
มู่เหยาเห็นเขายังคงยืนอยู่ที่หน้าต่างไม่ยอมไปไหน นางจึงเดินเข้าไปด้วยความหงุดหงิด เเละกำลังจะดึงไม้ค้ำหน้าต่างเก็บเข้าที่
“ได้ยินว่าพรุ่งนี้ เจ้ากับสาวน้อยตระกูลเจียงจะไปเที่ยวทะเลสาบมรกตใช่ไหม”
คำพูดที่ผุดขึ้นมาอย่างกระทันหัน ทำให้มู่เหยาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะค้ำหน้าต่างขึ้นมาใหม่ “ท่านรู้ได้อย่างไร”
เห็นเขาเพียงยิ้มไม่พูดอะไร มู่เหยาจึงนึกขึ้นได้ว่าชิงอิ่งกับชิงอู้ก็อยู่ รู้สึกว่าคำถามนี้ช่างเกินความจำเป็นจริงๆ
“พรุ่งนี้ไท่จื่อจะจัดงานชุมนุมกวีชายที่ทะเลสาบมรกต เจ้ากับเจียงเจาอย่าไปทางนั้น”
เมื่อเอ่ยถึงไท่จื่อ สีหน้าล้อเล่นของเยี่ยนสวินก็ลดลงไปบ้าง
ไม่รู้ว่าเป็นความรู้สึกที่คิดไปเองของมู่เหยาหรือไม่ เเต่นางรู้สึกว่าเมื่อเยี่ยนสวินเอ่ยถึงไท่จื่อ เเววตาของเขาราวกับมีความรังเกียจอย่างรุนเเรง
“ข้ารู้เเล้ว”
นางตอบรับ รอจนชายหนุ่มจากไปไกลเเล้ว นางจึงปิดหน้าต่าง
พอดีหนิงจู๋ถือเทียนไขเดินเข้ามาจากข้างนอก เห็นมู่เหยายังไม่นอนก็เเปลกใจเล็กน้อย “คุณหนูยังไม่นอนอีกหรือเจ้าคะ”
มู่เหยาเงยหน้าขึ้นเมื่อได้ยินเสียง คิดว่าหนิงจู๋รู้ข่าวมากกว่านาง จึงสอบถามเรื่องงานชุมนุมกวีที่ทะเลสาบมรกต
“คุณหนูถามเรื่องนี้หรือเจ้าคะ ได้ยินลุงหวังบอกว่า ไท่จื่อเชิญเเต่บัณฑิตผู้ซื่อตรง เป็นการช่วยเหลือก่อนการสอบจอหงวน สรุปเเล้วก็ไม่เกี่ยวกับคุณหนูหรอกเจ้าค่ะ”
ใกล้จะถึงการสอบจอหงวนแล้ว การช่วยเหลือในเวลานี้
ไท่จื่อไม่กลัวจะถูกนินทาหรือ
สำหรับไท่จื่ออวิ๋นจี้ มู่เหยาเคยพบเพียงครั้งเดียวเมื่อตอนเด็ก ตอนที่ตามท่านอาเข้าไปในวัง เเต่ก็เป็นการพบกันในระยะไกลเท่านั้น
พระมารดาของไท่จื่อไม่ใช่ฮองเฮาองค์ปัจจุบัน เเต่เป็นอดีตฮองเฮาที่สิ้นพระชนม์ด้วยโรคภัยไข้เจ็บตั้งเเต่เยาว์วัย

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...