ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 133

เพียงแต่ ปกติคนที่นั่งตรงนี้ล้วนแต่เป็นคนรับใช้ของแต่ละตระกูล มู่เหยาเป็นนายหญิงคนแรกที่ออกมา

เมื่อเห็นมู่เหยานั่งอยู่บนโต๊ะซึ่งไม่ไกลจากเวทีราวกับไม่มีใครอยู่รอบข้าง คนรับใช้คนอื่น ๆ ก็มองหน้ากัน และหันไปตามหาเจ้านายของตนเองอย่างไม่ลังเล

ไม่นาน ประตูห้องส่วนตัวก็เปิดออก

บรรดาคุณชายและคุณหนูจากตระกูลขุนนางที่แต่งกายด้วยผ้าไหมเดินออกมา สายตามองไปทางมู่เหยาที่นั่งตัวตรงอยู่บ่อย ๆ

นอกจากนี้ยังมีคนใจกล้า นั่งลงข้าง ๆ มู่เหยาโดยตรง

“มู่จวิ้นจู่วันนี้มาเพื่อชิงเหลียนสินะ!”

น้ำเสียงคุ้ยเคยแฝงด้วยการเหน็บแนม ทำให้มู่เหยาไม่ต้องหันไปดูก็รู้ว่าคนที่นั่งข้าง ๆ คือใคร

นางยกถ้วยช้าขึ้น “คุณหนูหวังออกมาแล้วหรือ? ข้าคิดว่าฮูหยินหวังจะต้องอบรมอีกหลายวันเสียอีก”

“เจ้า!”

หวังรั่วเมิ่งกัดฟันด้วยความโกรธ แต่เมื่อเห็นสายตาอยากรู้อยากเห็นของคนรอบข้าง ก็กลัวว่าจะทำให้มู่เหยาโกรธจนทำให้ตัวเองเสียหน้า จึงทำได้เพียงระงับความโกรธไว้

“ชิงเหลียนขอแสดงฝีมืออันต่ำต้อย”

เสียงอ่อนหวานของสตรีดังมาจากเวทีชั้นล่าง จากนั้นเสียงฉินก็ดังก้องในหอ มีฝีมือนิดหน่อยจริง ๆ

มู่เหยาสีหน้าเรียบเฉย ทำให้คนคิดว่านางมาเพื่อชิมชาและฟังเพลงจริง ๆ

เมื่อจบเพลง เจ้าของร้านก็เดินขึ้นเวทีด้วยรอยยิ้ม พอเห็นที่นั่งในเรือนสุ่ยอวิ๋นแน่นขนัด ในใจรู้สึกขอบคุณมู่เหยาไม่น้อย

หากไม่ใช่เพราะนาง วันนี้เกรงว่าจะขายที่นั่งไม่ได้เยอะถึงเพียงนี้

“ทุกท่านสามารถเสนอราคา เพื่อพูดคุยเกี่ยวกับทักษะการเล่นฉินกับแม่นางชิงเหลียนเป็นการส่วนตัวได้”

ตอนพูดประโยคนี้ เจ้าของร้านยังกวาดตามองไปทางชั้นสอง

มู่เหยาลุกขึ้นอย่างช้า ๆ และพูดออกมาด้วยสีหน้าสงบนิ่ง “ข้าเสนอหนึ่งพันตำลึง”

เมื่อลงหนึ่งพันตำลึง ก็ทำให้บรรดาแขกตรงชั้นล่างเงียบสนิททันที

หลายคนมองขึ้นไปอย่างแปลกใจ มองว่าเป็นใครกันแน่ ถึงกล้าเสนอราคามากขนาดนั้น

หลังจากเห็นว่าเป็นใคร ส่วนใหญ่ก็แสดงสีหน้าเข้าใจ

“จวิ้นจู่ตระกูลมู่ช่างรวยล้นฟ้าจริง ๆ เพื่อพูดคุยกับแม่นางคนนี้เนี่ยนะ?”

“เจ้าโง่หรือไง นางทำเพื่อพูดคุยหรือไง นางต้องอยากทำให้ชิงเหลียนอับอายแน่ ข่าวลือในเมืองหลวงเจ้าไม่รู้หรือ?”

“ใช่ พวกเราไม่ได้ยินว่าพวกนางจะพูดอะไรกัน ไม่อย่างนั้นอยากจะร่วมสนุกด้วยจริง ๆ”

“กลัวอะไร เดี๋ยวพวกเราดูตอนชิงเหลียนออกมา พวกเราก็รู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้นมิใช่หรือ!”

ชั้นล่างกระซิบกระซาบกัน ไม่มีใครเสนอราคาต่อ