เข้าสู่ระบบผ่าน

ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 167

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไรเลย”

“ตอนที่ข้าพาเขาไปก็พาหมอเทวดาเลี่ยวไปด้วย ท่านลุงรองของเจ้าบาดเจ็บแค่เพียงภายนอก แต่ท่านลุงใหญ่กลับถูกคนวางยาพิษระหว่างทาง”

มู่เหยาได้ยินดังนั้นก็เข้าใจทันทีว่าครั้งนี้น่าหวาดกลัวแค่ไหน!

ดวงตาของนางแดง น้ำเสียงเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด “เพราะข้า เป็นเพราะข้า ข้าควรส่งคนไปรับท่านลุงและท่านป้า”

“ข้าไม่นึกเลยว่า ระหว่างทางที่พวกเขากลับเมืองหลวงจะเกิดเรื่องขึ้น”

ถึงอย่างไรตระกูลหลานก็เป็นพ่อค้า ไม่เคยทำเรื่องเลวร้ายอะไร

เหตุใดถึงต้องฆ่าแกงกันเช่นนี้?

“อาหน่วน เรื่องนี้ไม่ใช่ความผิดของเจ้า ข้าเพิ่งได้รับข่าวกะทันหันจึงรีบไปที่นั่น นี่ไม่ใช่ความผิดของเจ้า”

“พวกเราไม่มีใครคาดคิดว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น”

มู่เหยายกมือขึ้นเช็ดน้ำตา เมื่อเห็นเยี่ยนสวินในสภาพอิดโรยก็รู้ว่าเขาต้องวุ่นวายกับเรื่องนี้มาตลอดทั้งคืน

“ขอบคุณท่านอ๋องที่ช่วยเหลือ เรื่องในวันนี้มู่เหยาจะไม่ลืมไปตลอดชีวิต”

เห็นท่าทางของนาง แม้เยี่ยนสวินจะรู้สึกจนปัญญาแต่ก็ปล่อยให้นางทำไป

อย่างน้อยเด็กคนนี้ก็มีนิสัยรู้จักตอบแทนบุญคุณ

หากไม่บอกเรื่องเหล่านี้กับนาง เกรงว่าเด็กคนนี้จะยิ่งรู้สึกเจ็บปวด

“ข้าให้เจียงมั่วเหยียนกับฉางชิงตามไปอยู่ข้างกายท่านลุงทั้งสอง คาดว่าเย็นวันนี้น่าจะถึง เจ้าบอกท่านตาของเจ้าด้วย อย่าทำให้ท่านตกใจไปอีกคน”

มู่เหยาพยักหน้า เมื่อส่งเยี่ยนสวินออกไปก็ตาให้หมิงจูมาช่วยล้างหน้าล้างตา

พอจัดการตัวเองเสร็จ นางก็รีบไปหานายท่านหลานทันที

“ท่านตา อาหน่วนมีเรื่องจะบอกท่าน”

นายท่านหลานเพิ่งจะฝึกวิชามวยเสร็จ พอเห็นสีหน้าเครียดของเด็กสาวก็พลันรู้สึกไม่สู้ดี

“เกิดอะไรขึ้น ทำไมมีสีหน้าเช่นนี้?”

มู่เหยาเล่าเรื่องที่เยี่ยนสวินเพิ่งบอกเมื่อครู่ให้เขาฟัง แต่ไม่ได้บอกว่าเยี่ยนสวินเป็นคนพูด

แต่เปลี่ยนเป็นมีคนส่งข่าวมา

“จริงหรือ?”

นายท่านหลานเองก็ตกใจ เขาถามมู่เหยาเพื่อยืนยันก่อนจะให้ลุงหวังเตรียมรถม้า

เมื่อเห็นเช่นนั้นมู่เหยาก็รีบดึงเขา

“ท่านตา ตอนนี้ท่านไปไม่ได้ ท่านต้องทำเหมือนไม่รู้เรื่องอะไร ไม่เช่นนั้นคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องนี้จะสงสัยเอาได้”

เยี่ยนสวินเคยบอกว่า อีกฝ่ายไม่รู้ว่าเขาช่วยคนไว้ได้แล้ว

ส่วนฉางชิงและเจียงมั่วเหยียนก็แสร้งทำเป็นจอมยุทธที่ผ่านมาเจอแล้วยื่นมือเข้ามาช่วย

ไม่ให้คนนอกล่วงรู้ว่าตระกูลหลันมีสัมพันธ์ที่ดีกับจวนฉู่อ๋อง

ตอนที่ 167 1

ตอนที่ 167 2

ตอนที่ 167 3

Verify captcha to read the content.VERIFYCAPTCHA_LABEL

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง