ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 171

นางใช้แขนขาคลานเข้ามาด้านหน้า ก่อนจะตะโกนเสียงดัง

“ข้าต้องการพบคุณชาย ให้ข้าพบคุณชาย คุณชายจะทอดทิ้งข้าไม่ได้ ในท้องของข้ามีลูกของเขา!”

“คุณชายต้องการข้า ปล่อยข้าออกไป ปล่อยข้าออกไป!”

เพียงแต่ไม่มีใครตอบรับนาง จนหลิวซีอินค่อยๆ เงียบไป

ยืนพิงขอบประตูอย่างเหม่อลอย คิดถึงเรื่องราวในอดีตทั้งหมด ไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่เริ่มทั้งร้องไห้และหัวเราะออกมาพร้อมกัน

มองดูห้องเล็กๆ ตรงหน้า ขนาดไม่ถึงครึ่งของห้องสาวใช้ที่นางเคยอาศัย

“ทำไมกัน ทำไมข้าถึงตกอยู่ในสภาพเช่นนี้ ข้าพลาดอะไร ข้าพลาดตรงไหนกัน ข้าก็ทำตามที่ท่านแม่สอนทุกอย่าง ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้ได้?”

นางพึมพำออกมาด้วยความเจ็บปวด

นางเสียใจ แต่ต่อให้เสียใจตอนนี้ ก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้แล้ว

……

มู่เหยาเคยคิดว่าฮูหยินผู้เฒ่าเซียวจะพาเยี่ยนสวินมาที่จวนหลันเพื่อพูดคุยเรื่องแต่งงาน แต่ไม่คิดว่าจะเร็วขนาดนี้!

“นายท่านหลันเลื่องชื่อมานาน”

ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวกล่าวพร้อมรอยยิ้มพลางพยักหน้าให้นายท่านหลัน ซึ่งทำให้นายท่านหลันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง

เขารีบพาคนในจวนออกมาต้อนรับตามมารยาทอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง

“ภายภาคหน้าพวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกันแล้ว ไม่ต้องพิธีรีตองหรอก วันนี้ข้าลูกชายที่ไม่ได้เรื่องมาเพื่อจะคุยกับนายท่านหลันเรื่องการแต่งงาน ควรกำหนดวันได้แล้ว”

“ในบัญชีนี้คือรายการของหมั้น อีกเล่มเป็นสินสอดของจวนฉู่อ๋อง หากท่านทั้งหลายดูแลมีสิ่งใดไม่ชอบใจ พวกเราก็สามารถแก้ไขให้ได้ทันที”

บนถาดสีแดงที่สาวใช้ถือมา มีสมุดบัญชีของหมั้นเล่มหนาเล่มหนึ่ง และอีกเล่มที่หนากว่า

นายท่านหลัน ซูโหรว และหลันชิวเหิงสบตากันไปมา ก่อนที่ซูโหรวจะเป็นคนแรกที่เดินเข้ามาหยิบเล่มที่หนาขึ้นมา

ขณะเปิดดูเกิดเผลอทำหลุดมือ ทำให้แกนม้วนกระดาษกลิ้งไปจนหยุดที่ประตูห้องโถง

ตอนนั้นมู่เหยาได้แต่นั่งเงียบ

“นี่คือของหมั้น เนื่องจากค่อนข้างรีบร้อน หลายอย่างเลยไปอยู่ในบัญชีสินสอดอีกเล่ม”

ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวกล้าวพร้อมรอยยิ้ม ขณะลุกขึ้นเปิดบัญชีอีกเล่ม พลางส่งสัญญาณให้สาวใช้ถอยไป

จนกระทั่งเดินไปถึงกลางลาน สาวใช้ถึงหยุด

“แค่กๆๆ...”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน