ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 172

ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวก็ไม่ใช่ว่ากลัวจะชนกับงานอื่น แต่ที่จริงคือขบวนของพวกเขามันใหญ่โตเกินไป หากวันนั้นบรรยากาศยิ่งใหญ่เกินไป เกรงว่าองค์หญิงจะต้องไม่พอใจแน่

ยิ่งไปกว่านั้น... เมื่อฮูหยินผู้เฒ่าเซียวคิดถึงองค์หญิงชูหรง ก็เหลือบตามองลูกชายของตนโดยไม่รู้ตัว พลางถอนหายใจในใจ

ทำไมถึงโดนนังบ้านั่นตามตื๊อกันได้นะ

“ก็ดีเหมือนกัน เช่นนั้นกำหนดไว้ที่วันตรุษจีนเลยแล้วกัน ถือโอกาสรับความเป็นสิริมงคล เสมือนเป็นสัญญาณว่าชีวิตหลังจากนี้จะรุ่งเรือง”

นายท่านหลันตบโต๊ะตกลงทันที ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวเองก็พยักหน้าเห็นด้วย วันแต่งงานจึงถูกกำหนดเรียบร้อย

เมื่อกำหนดวันได้แล้ว ฮูหยินผู้เฒ่าเซียวก็ไม่อยู่รบกวนต่อ รีบดึงเยี่ยนสวินที่ยังไม่อยากกลับขึ้นรถม้าจากไป

หลังจากนั้นมู่เหยาบอกสิ่งที่เห็นในจดหมายเมื่อวานให้กับพวกผู้ใหญ่ฟัง

ท่าทางของพวกผู้ใหญ่ไม่ต่างจากที่มู่เหยาคาดการณ์ไว้ สีหน้าหนักอึ้ง

“อาหน่วน ข้าจำได้ว่าเจ้าได้รับหน้าที่ให้ไปสอนหนังสือที่จวนแม่ทัพเจิ้นกั๋ว วันนี้อากาศดี เจ้าพาพี่หญิงของเจ้านำของขวัญไปมอบให้พวกเขาเป็นมารยาทด้วยสิ”

ที่นายท่านหลานพูดเช่นนั้น ก็เพราะตั้งใจจะหาทางให้นางออกไปก่อน

มู่เหยาจึงรีบตอบรับทันที และพาลูกพี่ลูกน้องออกไปด้วยกัน

ทันทีที่พ้นประตู ประตูห้องหนังสือก็ปิดลง

เมื่อเดินมาไกลพอแล้ว หลันอิ๋งก็รั้งมู่เหยาไว้ที่สวนดอกไม้ “อาหน่วน ข้าได้ยินบางอย่างมา อยากจะบอกเจ้า”

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของลูกพี่ลูกน้อง มู่เหยาก็พลอยรู้สึกกังวลตามไปด้วย

นางพยักหน้าแล้วเดินตามหลันอิ๋งไปยังศาลาในสวน

“อาหน่วน เจ้ากับองค์หญิงชูหรงเคยมีปัญหากันมาก่อนหรือไม่?”

“ไม่เคย” มู่เหยาส่ายหน้าอย่างงุนงง "พี่หญิงถามเช่นนี้ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือ?”

“เมื่อไม่นานมานี้ ข้าให้สาวใช้ของข้าออกไปเดินเล่นตามโรงน้ำชาในเมืองหลวง ก็ได้ยินข่าวลือเกี่ยวกับเจ้ากับฉู่อ๋องหลายเรื่อง และก็ได้ยินคนพูดถึงเรื่องนี้ด้วยเหมือนกัน”

“ไทเฮาเคยมีคิดจะพระราชทานสมรสองค์หญิงซูหรงให้กับฉู่อ๋อง เพียงแต่ในตอนนั้นไม่รู้ว่าเพราะอะไรถึงไม่ได้เกิดขึ้น แต่กลับพาองค์หญิงซูหรงออกจากเมืองหลวงไปสวดมนต์ขอพรที่วัดแทน”

เมื่อได้ยินดังนั้น ซูเยหาก็เข้าใจทันทีว่าทำไมลูกพี่ลูกน้องของนางถึงมีสีหน้าเช่นนั้น

คงเพราะกลัวว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นระหว่างนางและองค์หญิงซูหรง

“ข้าไม่เคยพบองค์หญิงซูหรงมาก่อน แต่ก็เคยได้ยินมาว่าเป็นคนอ่อนโยนใจดี ส่วนเรื่องอื่นๆ ข้าไม่รู้อะไรมากนัก”

สิ่งที่มู่เหยารู้มีเพียงเท่านี้ เพราะองค์หญิงซูหรงผู้นี้ก็เพิ่งจะมาปรากฏตัวอยู่ข้างกายไทเฮา และไม่เคยปรากฏตัวในงานเลี้ยงใดในวังมาก่อน

ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพียงข่าวลือที่เล็ดลอดออกมาจากในวัง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน