ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 175

เกรงว่าจะรู้เรื่องที่นางสืบเรื่องของจิ้นอ๋องแล้ว

“ให้ท่านอ๋องรอสักครู่ ข้าจะออกไปเดี๋ยวนี้”

เปลี่ยนชุดที่อบอุ่นหนึ่ง มู่เหยาออกประตูก็เห็นคนร่างสูงใหญ่ยืนอยู่ในลาน

เยี่ยนสวินเห็นนางออกมา ดวงตาทั้งคู่เปล่งประกายแล้วรีบเดินเข้าไปหา ควักมันหวานสองชิ้นที่ห่อเอาไว้อย่างดีออกจากในอ้อมกอด

“วันนี้ว่าง ๆ เลยเผา ตอนนี้ฟ้าสว่างพอดี กินแล้วช่วยให้ร่างกายอบอุ่น”

มู่เหยากะพริบตา ยื่นมือไปรับมา

มันหวานอุ่น ๆ ถืออยู่ในมือขับไล่ความเย็นในร่างกายได้พอดี

“ทำไมท่านอ๋องถึงมาเวลานี้ หากท่านตาและท่านลุงรองของข้ารู้เข้าจะต้องไล่ท่านไปอย่างแน่นอน”

มู่เหยานั่งอยู่ในศาลา หนิงจู๋วางฉากกั้นลมไว้ด้านข้าง ต้านลมยามค่ำคืนได้เล็กน้อย

“วันนี้กลับไป ก็ถูกท่านแม่ลากไปเตรียมของ ตอนนี้ถึงมีเวลาว่างมาหาเจ้า”

เยี่ยนสวินจ้องมองมู่เหยานิ่งไม่กะพริบตา ยังคิดว่าทั้งสองคนเหมือนไม่ได้เจอหน้ากันมาหลายปี

มองจนมู่เหยารู้สึกอึดอัดใจเล็กน้อย ก้มหน้าแกะเปลือกมันหวาน พร้อมยื่นให้เยี่ยนสวิน

“เจ้ากินเถอะ ข้ากินมาจากบ้านแล้ว”

มู่เหยาก็ไม่บ่ายเบี่ยง เก็บกลับมาเริ่มกินทีละนิด

ความอุ่นผสมความหวาน อร่อยจนทำให้คนตาหยี

ท่าทางนี้ตกอยู่ในสายตาของเยี่ยนสวิน รู้สึกเพียงว่าคนตรงหน้าน่ารักยิ่งขึ้น

“ข้าได้ยินชิงอิ่งบอกว่าเจ้ากำลังสืบเรื่องจิ้นอ๋อง และข้ารู้ว่าเจ้ากำลังสงสัยอะไร จิ้นอ๋องมีส่วนร่วมการตายของพ่อแม่ของเจ้าหรือไม่ แต่ข้าบอกเจ้าได้”

“จิ้นอ๋องในตอนนั้น เพิ่งอายุประมาณยี่สิบ และจิ้นอ๋องในเวลานั้นอยู่ในวังถูกคนอื่นรังแกซ้ำแล้วซ้ำเล่า เบื้องหลังไม่มีคนสนับสนุน”

“เขาอยู่ในวัง ปกป้องตัวเองยังยากลำบาก เป็นไปไม่ได้เลยที่จะมีความสามารถ ไปลงมือกับพ่อแม่ของเจ้า”

อย่างน้อย ในความทรงจำของเยี่ยนสวินมันเป็นแบบนี้

เขาจำได้ทุกครั้งที่เข้าวัง มักจะเห็นฉากที่จิ้นอ๋องถูกคนรังแกไม่มากก็น้อย

เขาก็เคยถามคนอื่นว่าทำไมไม่มีคนไปจัดการ แต่ทุกคนบอกให้เขาไม่ต้องเข้าไปยุ่ง

เมื่อนานวันเข้า เยี่ยนสวินก็แสร้งมองไม่เห็นเหมือนกัน

ถึงอย่างไรตอนนั้นเขายังเด็ก ยังไม่มีศักยภาพเหมือนตอนนี้ และไม่มีสิทธิ์พูดอะไร

กลับเป็นมู่เหยาที่แสดงสีหน้าตกใจเล็กน้อย จู่ ๆ นึกถึงข่าวลือที่ได้ยินจากฮูหยินใหญ่เจียง เอ่ยปากตามจิตสำนึกว่า “ตอนนี้จิ้นอ๋องอายุเท่าไหร่?”

“ประมาณสามสิบปี”

ได้ยินอายุของจิ้นอ๋องเด็กขนาดนี้ ความสงสัยในใจของมู่เหยาถูกฉีกทิ้งในชั่วพริบตา

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน